Zor Bir Ailede Büyümek Kitap Bilgileri
Yazar: Craig Buck
Tahmini Okuma Süresi: 9 sa. 16 dk.
Sayfa Sayısı: 327
Basım Tarihi: Eylül 2018
İlk Yayın Tarihi: Eylül 2018
Yayınevi: İletişim Yayınevi
ISBN: 9789750509803
Ülke: Türkiye
Dil: Türkçe
Format: Karton kapak
Zor Bir Ailede Büyümek Kitap Tanıtımı
Her birimiz küçükken anne-babalarımızın içimize ektiği zihinsel ve duygusal tohumlarla büyüyoruz. Kimi ailelerde bu tohumlar sevgi, saygı, bağımsızlık, kaynağı olurken, ne yazık ki bir çok ailede tohumların arasında korku, yaptırım ve suçluluk duyguları da bulunuyor. Bu tohumlar biz büyüdükçe filizleniyor ve yetişkinlik hayatımızda duygularımızı, davranışlarımızı, dolayısıyla başkalarıyla kurduğumuz ilişkileri etkiliyor. Kitap, küçükken anne-babaları tarafından fiziksel, duygusal ya da cinsel tacize maruz bırakıla, korku ve suçluluk duygularıyla büyütülen ya da bakımları sağlanmayan yetişkinlere, hayatlarını yeniden kazanmanın kapılarını aralıyor.
Çocukken anne veya babanızdan korkar mıydınız? Anne eya babanıza karşı öfkenizi ifade etmekten çekinir misiniz? Anne ve babanızla fikir ayrılığında olmak sizi endişelendirir mi? Anne-babanız size hala çocuk muamelesi yapıyorlar mı? Birine çok yakın olduğunuzda canınızı yakacağını veya sizi terk edeceğini düşünür müsünüz? Bu ve benzeri sorulara olumlu yanıt veren yetişkinler, kitapta anlatılan vakalar sayesinde onlara acı veren duygularıyla yüzleşecek ve önerilen çözüm yollarıyla hayatlarını bu duyguların olumsuz etkisinden arındırıp hasar gören özsaygı ve özgüvenlerini yeniden kazanacaklar.
Dünyaca ünlü bir terapist olan Susan Forward'ın Craig Buck ile birlikte yıllarca süren deneyimlerine dayanarak hazırladığı Zor Bir Ailede Büyümek, günlük hayatları, anne-babalarının geçmişte sergiledikleri yıkıcı davranışların etkisinde, hatta kontrolü altında olan yetişkin çocuklara yardım etmeyi amaçlamıştır.
(Tanıtım Bülteninden)
Zor Bir Ailede Büyümek Kitaptan Alıntılar
1. "Sevgi dolu davranışlar insanı ezmez, dengesini bozmaz, insanın kendisinden nefret etmesini sağlamaz.. Sevgi acı vermez, insana kendini iyi hissettirir. Biri size sevgi gösterdiğinde, kendinizi kabul görmüş, değer verilmiş ve saygı duyulmuş hissedersiniz. Gerçek sevgi samimidir, insana zevk verir, güven verir, istikrarlıdır, iç huzur sağlar."
2. "“..ne yaparsanız yapın bazı insanlarla iletişim kurabilmeniz mümkün olmayabilir.”"
3. "Sen çok iyi bir insansın, kendinden başka herkese karşı çok iyi bir insan."
4. "Diğer insanlara benzemiyorum.Normal değilim."
5. "Gerçek sevgi samimidir, insana zevk verir, güven verir, istikrarlıdır, iç huzur sağlar."
6. "Bir beklentiniz yoksa reddedilmeniz de mümkün değildir."
7. "İnsan babasına güvenemeyecekse, kime güvenebilir diye düşünmeden edemiyor."
8. ""Bence sen sadece kadınları ve çocukları dövdüğünde kendini güçlü hissedebilen bir korkaksın.""
9. "Sanki bütün çocukluğumu benden çaldı, sildi geçti."
10. "Devamlı olarak duygusal hasara uğradığımızda ilk kaybettiğimiz şey aslında hayata duyduğumuz güven oluyor."
11. "Kontrolcü anne-babanın davranışlarını sinsi kılan unsur, hareketlerinin dışarıdan “ilgilenme” olarak görünebilmesidir."
12. "Her zaman mükemmel olmaktan bıktım artık!"
13. "Sırf öyle demek istememiş olman sözlerinin beni yaralamadığı anlamına gelmez."
14. "Düzeltemeyeceğim şeyleri düzeltmeye çalışıyor, bu yüzden müthiş suçluluk duyuyor, sorumluluklarımın altında boğuluyordum."
15. "Konuşmadan insan acısını nasıl atlatabilir ki?"
Zor Bir Ailede Büyümek Kitap İncelemeleri
Susan Forward uluslararası üne sahip bir terapisttir ve Kaliforniya'da ilk cinsel istismar merkezini kurmuştur...
Terapist, eserin ilk bölümünde yetişkin bireyler ile yaptığı seansları kitaba eklemiş. Toksin anne babalar olarak anılan ebeveynlere geniş yer vermiş olup bunları altı kategoriye ayırmış.
Yetersiz Anne-Babalar,
Kontrolcüler,
Alkolikler,
Sözel Tacizciler,
Fiziksel Tacizciler,
Cinsel Tacizciler.
Bu toksin anne- babaların yetiştirdiği çocukların yetişkin hayatlarında karşılaştıkları olumsuz hatta intihara kadar sürükleyen depresyonların alt kaynağında yatan bilinç altı kodlamaların ne kadar güçlü olduğunu ve çocukların ruh dünyasında nasıl depremlere yol açtığını inanamayarak okuyacaksınız.Derin travmalar sonucu, şimdi yetişkin olan bu çocukların kendilerini nasıl çaresiz, nasıl sevgisiz ve değersiz hissettiklerini okurken yüreğinizin bir köşesi acıyacak...
İkinci bölümde ise eserde yer alan ve çocukluk dönemlerinde yaşadıkları olaylar ile nasıl yüzleşmeleri gerektiğine yer verilmiş...
Her anne- babanın ve adaylarının okuması gereken bir kitap. Unutmamalıyız ki, her yetişkin bir dönem masum ve saf çocuklardı...
Onları şekillendiren ebeveynler bilinçaltılarına verdikleri her olumsuzluğun ve her türlü şiddetin, yetişkin olduklarında nelere mal olacağını da hesaba katmalılar. Şiddet, taciz, değersizlik hissi, sevilmeme duygusu kanıksandığın da, bu bireyden normal bir davranış beklemek ne kadar doğru olur düşünmek lazım...
Elimde olsa eseri tüm liselerde zorunlu olarak okutmak isterdim...
Alıntılarım üzerine defalarca sorulduğu için inceleme yazma ihtiyacı hissettim.
Toksik aile nedir? Sorunlu aileden nasıl kurtuluruz? Yalnızca biz mi böyle şeyler yaşıyoruz? Sen olsaydın bu olay karşısında nasıl davranırdın?... Gibi soruların cevapları tamamen kitapta.
Hepimiz ailelerimizle sorunlar yaşıyoruz peki bunun asıl sebebi nedir? Sorun biz miyiz onlar mı? Anne babamıza nerede "dur!" demeliyiz? Neden böyle davranıyorlar?
Çoğu aile kalıtsal bir hastalık gibi gelecek nesillere aktarıyor bu toksik olma durumunu ve önüne geçilmediği sürece rahatsız olduğumuz ebeveyn davranışlarını kendi evlatlarımıza yapacağız.
Bazı aileler çocuklarının büyüdüğünü kabullenmezler. Bazılarıysa daima güçlü olmak çocuğunun acziyetini sürekli hissetmek ister. Özellikle toplumumuzda çoğu genç yaşa gelse hatta yetişkin birer birey olsa bile hâlâ minik bir çocuk muamelesi görüyor. İlerleyen süreçte hepimizi sarsan ve depresyona sokan bir durum bu. Aileler çocuklarının büyümesine, kendi özgürlüğünü kazanmasına, fikirleri olmasına, ayakları üzerinde durmasına izin vermeli. Zira hayat gerçekten baba evinde olduğu kadar toz pembe değil.
Başına bir şey geldiğinde ağlamaya başlayıp ona buna sızlanan insanlara sesleniyorum. KENDİ BAŞINIZIN ÇARESİNE BAKMAYI ÖĞRENİN. Ailenizin her düştüğünüzde sizi kaldırmasını beklemeyin. Bir ayağınız çukurda olsa bile ötekiyle basıp çıkmayı bilin. Güçlü olun ve yalnış da olsa kendi kararlarınızı verebilin. İstişare başka, itaat başka şey.
Keyifli okumalar.
Və buda son... Yenə qəlbə toxunan kitabla gəldim. Təsadüfən bəzi kitablarda övlad valideyn münasibətinə rast gəldikdən sonra bu məsələlərin mənin üçün maraqlı olduğunun,məndə dərin izlər qoyduğunun fərqinə vardım. Və mənə tövsiyə olunmuş bu kitabı oxuma qərarına gəldim. Bu kitabı hərkəs oxumalıdır . Hər bir gənc gələcəyin bir valideynidir. Və bizi yaralayan bəzi məsələlərin günün birində övladlarımızıda yaralamaması üçün bu cür kitablar mütləq oxunmalıdır deyə düşünürəm. Həyatımızda olan hardasa bütün problemlərdə ailə münasibətimizin rolu var desəm nə deyərdiz? Bu kitabı oxumadan qabaq "bu qədərdə olmaz hər problemə görə ailəmi niyə günahlandırım" deyirdim. Amma sonra fikrim dəyişdi. Fərqində belə olmadan ən cuzi görsənən davranışlar, bizim "ailəmizdir ediblərsə düz ediblər bir bildikləri vardır" dediyimiz mövzuıar belə bizim həyatımızı necədə pis yöndə dəyişdirə bilirmiş.... əslində öz beynimizdə valideynin günahlarını yuyurmuşuq da deyə bilərik. Hansımız cəsarət edib ailəmizə "mənin qəlbimi qırdın!, bu etdiyin yanlışdı!" deyə bildik? Bəlkədə heç birimiz. Amma içdən içə həmişə bunu bağışladıq. Qəlbimizi qazanmağa çalışan olmadı, üzür isdəyən olmadı sadəcə bağışladıq. Çünki həmişə "ana atanı bağışlamaq nədir nə həddimizədi ki bunuda düşünək. Ediblərsə düzdür" dedik. Amma bu kitab bağışlamamağıda öyrədir))) Kitabda çox cümlə xoşuma gəldi amma bir cümlə oldu ki onun yeri bambaşqa oldu..
"Deyəsən tanrı sağalmağımı, ailəmi bağışlamağımdan daha çox isdəyir"
Kitabın ününü ve başlığını görünce daha fazlasını beklemiştim, en azından bana daha fazla şey katabileceğini. Psikolojik kitaplarda biraz duraklayıp cümleleri anlamlandırmayı, kitapta yazanları kendi hayatımda anılarımı didik didik ederek bulmaya çalışmayı ve olaya yeni bir bakış açısıyla yaklaşmayı severim. O yüzden kitabın çok açık ve sade anlatımı beni pek tatmin etmedi. Her ne kadar kapağında "Geçmişi onarmanın ve hayatını geri kazanmanın yolları" yazsa da, kitapta ailemizden aldığımız yaralardan iyileşmek ve kendimizi daha iyi hale getirmek için pek bir öneriye rastlayamadım. Ayrıca hastaların zihinsel analizlerinin daha derinlemesine ortaya serilmesini beklemiştim, bu şekilde ortalama bir vaka inceleme kitabından başka bir şey değil.
Yazarın dili bana biraz yargılayıcı gibi hissettirdi. hastalarının ailelerini de kendini hastası olarak görüp onların psikolojilerini, bu davranışları göstermelerinin muhtemel nedenlerini deşmek yerine direkt her şey de çocuğu haklı çıkaracak şekilde bir genelleme içinde analiz yoluna başvurması bana soğuk geldi. Beklentimin aksine, sayesinde iyisiyle kötüsüyle kendini ve geçmişini kabullenip iyileşmeye adım attığın bir kişisel gelişim kitabından çok, geçmişte yaşananlar için bir teselli, konfor kitabıyla karşılaştım. Belki de kitapta aradığım şeyi bulamadığım için belki de büyük beklentilere girdiğim için bir eleştirme gayretindeyimdir, bilemiyorum.
Şu kitabı bütün Türkiye okusa anneler/babalar günü kutlayan kişi sayısı yarı yarıya azalır. Ben ailemin toksik olduğunu bilerek, bu konuda yardımcı olmasını istediğim için okudum ama okurken fark etmediğim çok daha fazla toksik hareket olduğunu fark ettim. Kitapta da bahsedildiği gibi çocuklar içgüdüsel olarak ailelerini suçlamama eğiliminde bunun negatif etkisi de kendisini suçlaması.
Toksik aileleri kategorize edip anlatıyor ve ben yaşamadığım halde kitabı atlayarak okumamak için, eksik kalmaması için ensest bölümünü de okudum ve okurken çok zorlandım. Ben okumaya dayanamazken bunları yaşayan insanların olması bana daha da ağır geldi.
Psikolojik bir kitap olarak okuması çok rahat (dil olarak), ilgi çekiciliğini sürdüren, çok da faydalı olduğunu düşündüğüm bir kitap. Faydalı deme sebebim şu; kitap sadece sorunu ortaya koymuyor aynı zamanda alıştırmalarla sorununuzu çözmenizi
de sağlıyor. Edebi olarak tek sıkıntısı aynı hastanın (karakterin) birden fazla başlıkta karşımıza çıkması ve hikayesini tam hatırlayamadığım için geri dönmek zorunda kalmam, bunu nasıl çözebilirlerdi onu da bilmiyorum, belki dip not olarak karakteri kısa bir özet geçebilirlerdi. Bir roman, öykü olmadığı için 100 sayfa sonra karşınıza çıkan kişinin hikayesine çok hakim olamayabiliyorsunuz.