Sokak Nöbetçileri 4 Kitap Bilgileri
Yazar: Aslı Arslan
Tahmini Okuma Süresi: 12 sa. 14 dk.
Sayfa Sayısı: 432
Basım Tarihi: 19 Ekim 2023
Yayınevi: İndigo Kitap
ISBN: 9786256772007
Ülke: Türkiye
Dil: Türkçe
Format: Ciltli
Sokak Nöbetçileri 4 Kitap Tanıtımı
“Göğüs kafesinde büyük bir boşlukla yaşayan bir çocuğun hangi çocuk parkında kalbini unuttuğunu bilemezsiniz.”
Birbirine artık kördüğümle bağlı olan Sokak Nöbetçileri’ni ayırabilecek ve bu ailenin dağılmasına neden olabilecek güç, düşmanlarıdır; bir yandan geçmişin acılarıyla baş etmeye çalışırlarken bir yandan da düşmanlarını yenmek zorundadırlar.
Kırgınlıklar, mucizeler, iç içe geçmiş hayatlar, hataların doğurduğu yıkımlar, çocukluk izleri ve vazgeçişler… Sokak Nöbetçileri, bu savaşıntan yedisi beraber ya zaferle çıkacak ya da içlerinden biri kaybetse bile yok olacaklardır.
Gücünü Bartu’dan, sessizliğini Lâl’den, zekâsını Yankı’dan, dik duruşunu Koza’dan, ellerini Işık ve Mutlu’dan, kalbini ise Helin’den alan Sokak Nöbetçileri; yolun sonuna geldiklerinde bir kez daha o yedi kişilik masaya çocukluklarıyla oturabilecekler midir yoksa bambaşka hayatlara mı savrulacaklardır?
Bugün, yedi kişi son kez kozlarımızı paylaşmak için masaya oturmuştuk, sırlar ortaya dökülecekti ve son kez hesaplaşacaktık. Son kezdi çünkü bu sefer bir kişi masadan kalkarsa hepimiz farkındaydık, geri dönüşü olmazdı ve biz dağılırdık. Biliyordum, ne kadar aile olduğumuzu söylesek de onarılması zor kırık kalplerimiz vardı.
Ve yine biliyordum; bu kadar sırdan sonra o masadan yedi kişi beraber kalkmamız da mucizenin başka bir yüzüydü.
Sokak Nöbetçileri 4 Kitaptan Alıntılar
1. "… sevgi galip gelmişti, aşk onu hem iyileştiriyor hem yok ediyordu."
2. "Geçmişe dönemezsin ama geleceği inşa edebilirsin."
3. "Bazı mucizeler gerçekleşir, bazıları da hiçbir zaman gerçekleşmezdi."
4. "'' Herkes en sevdiği şeyin adını söylesin tam fotoğraf çekilirken!''
'' Pembe Panter'!' diye bağırdı Mutlu gülerek.
'' Aile!'' dedi. Sonuncu ve Helin.
'' Lal!'' dedi Bartu.
'' Bartu!'' dedi Zeynep.
'' Hayaller!'' dedik aynı anda Nil ve ben.
'' Sokak Nöbetçileri.''"
5. ""Burada beni boğmaya çalışmıştı. Neredeyse ölecektim ama ölmedim. Sudan korkuyorum bu yüzden biraz."
"İyi ki ölmedin. İyi ki ölmedin ve şu an yanımdasın.""
6. "'' Her neyse.
Galiba konuşsam sürekli her neyse dermişim. ''"
7. ""Anne kimseye soramıyorum, sana soracağım, çünkü çok yalnızım. Sarılsam geçer mi? Geçsin, çok acıyor. ""
8. "Bir çamurun içinden çıktığınızda arınmanız kolay olabiliyordu ama vücudunuzdaki yaralar izlere dönüştüyse onları geçirmek imkansızdı."
9. "Neleri unuttum, bilmiyorum ama neleri unutmadığımın farkındayım."
10. "Bazı mucizeler gerçekleşir, bazıları da hiçbir zaman gerçekleşmezdi."
11. "Terk edilmiş mezarlıklar,hatırlanan acılı geçmişler ve solmuş çiçeklerle doludur."
12. ""Bazen affetmek çok daha büyük bir cezadır.""
13. "Gözyaşlarının erkeği kadını yoktur ama Bartu ağladığında sanki dünya ikiye ayrılıyor; o kocaman adam, küçücük bir çocuğa dönüşüyor, ele avuca sığmıyor."
14. "Çocuktum. Çocuk olduğum için yaptım demiyorum, çocuk olduğum için inandım. Şimdi olsa bu aptal yalana inanmazdım ama o gün inandım çünkü buna ihtiyacım vardı."
15. ""Abi,Abiciğim."
"Geçti yanıklar, geçti izler, iyileşti çocukluğum. Tek bir kelimeyle.""
Sokak Nöbetçileri 4 Kitap İncelemeleri
sevgi iyileştirir. tüm çıkmaz sokaklardan ve düştüğümüz karanlıktan bizi sevgi kurtarır. bu kitap, bu seri bunu bir kez daha anlamamı sağladı. zorluklar olur, bazı acılar hiç geçmez ama içten, gerçek bir sevgi bizi kurtarabilir. güzel duygular da uğrayabilir ve en çaresiz hissettiğin anda bile bir ışık bulunabilir. tüm acıların ve yaşanmışlıkların ardında bile gülümseyebileceğimizi, dipte hissettiğimizde bile hayatta gülebileceğimiz şeylerin var olduğunu bize öğreten bir seriydi. bana her duyguyu yaşatan, yeri geldiğinde ağlatan yeri geldiğinde güldüren güzel bir yolculuktu. birçok acıyı sığdırdık yüreğimize. bazen kendimizi bulduk bazen onların acılarını içimizde hissettik ve onlarla birlikte üzüldük, yıprandık, yorulduk, umutlandık, sevindik, eğlendik... hislerin kitabı sokak nöbetçileri. hepsini kalbimizde hissettik, anladık. çocuk olduk, büyüyemedik, büyüdük. en değerlisi birçok hayatı içinde barındırması ve hepimizin belki çocukluğumuzu belki acılarımızı onlarda bulmamız ve aynı veya benzer şeyleri paylaşmamız. her daim ben de ayrı bir yere sahip olacak ve defalarca okumaktan hiç bıkmayacağım. okumayı düşünmediğim ve başta ön yargılı olduğum kitabın bana bunları yaşatması hatta hislerimi yeterince tarif edemediğimi hissedişim tuhaf ama iyi ki okumuşum. veda etmek hep zor, size veda etmek de zor olacak ama kendimi sürekli burada bularak belki de hiç veda etmemiş sayacağım.
Hayatımda okuduğum en güzel kitap serilerinden birisi diyebilirim. Bana çocukluğumu hatırlattı. Hatta o satırların bazı yerlerinde kendimi buldum. Ve nu kitap tıpkı sokak nöbetçileri gibi kendimi affetmemi sağladı. Yankı'nın dediği gibi "Her zaman başka bir yol vardır" Ve "Yarattığın gerçek adalet hem kalbinin sesinden, hem korkularından, hem de vicdanın ve vicdansızlığından ibarettir." Bu kitabı bence herkes okumalı. Çünkü her okuyan eminim ki o satırlarda bir yerde kendinden bir parca bulacak. Ne olursa olsun umudunuzu kaybetmeyin ve mucizelere inanmaktan, hayal kurmaktan vazgecmeyin. Hayallere inanmayı bıraktığım anda bu kitap bana ışık oldu, umut oldu, yuva oldu, güç oldu, mutluluk oldu ve anne şefkati gibi içim huzurla doldu. Gerçek hislerinizden, umutlarınızdan ve sevdiklerinizle aşılmaz bağınızdan vazgeçmeyin. Kendinizi her şeye rağmen affedin, sevin, koruyun. En önemlisi bu dünyada en masum kişiler çocuklardır. Onları sevmekten, başını okşamaktan bir an bile olsun vazgeçmeyin. Ve siz sokak nöbetçileri 7 küçük çocuk ve 7 yetişkin hayatım boyunca her zaman aklımda ve kalbimde olacaksınız sizi asla ama asla unutmayacağım. Her karanlığa gömüldüğümde, umutlarım tükendiğinde, korktuğumda tekrar tekrar size döneceğim. Her şeye rağmen gerçekleştirdiğiniz mucizelere ve birbirinize olan bağlılığınıza tutunacağım. Sizi Çok Seviyorum Sokak Nöbetçileri...
@aslıarslan
"Göğüs kafesinde büyük bir boşlukla yaşayan bir çocuğun hangi çocuk parkında kalbini unuttuğunu bilemezsiniz."
Birbirine artık kördüğümle bağlı olan Sokak Nöbetçileri'ni ayırabilecek ve bu ailenin dağılmasına neden olabilecek güç, düşmanlarıdır; bir yandan geçmişin acılarıyla baş etmeye çalışırlarken bir yandan da düşmanlarını yenmek zorundadırlar.
Kırgınlıklar, mucizeler, iç içe geçmiş hayatlar, hataların doğurduğu yıkımlar, çocukluk izleri ve vazgeçişler... Sokak Nöbetçileri, bu savaşıntan yedisi beraber ya zaferle çıkacak ya da içlerinden biri kaybetse bile yok olacaklardır.
Gücünü Bartu'dan, sessizliğini Lâl'den, zekâsını Yankı'dan, dik duruşunu Koza'dan, ellerini Işık ve Mutlu'dan, kalbini ise Helin'den alan Sokak Nöbetçileri; yolun sonuna geldiklerinde bir kez daha o yedi kişilik masaya çocukluklarıyla oturabilecekler midir yoksa bambaşka hayatlara mı savrulacaklardır?
Bugün, yedi kişi son kez kozlarımızı paylaşmak için masaya oturmuştuk, sırlar ortaya dökülecekti ve son kez hesaplaşacaktık. Son kezdi çünkü bu sefer bir kişi masadan kalkarsa hepimiz farkındaydık, geri dönüşü olmazdı ve biz dağılırdık. Biliyordum, ne kadar aile olduğumuzu söylesek de onarılması zor kırık kalplerimiz vardı.
Ve yine biliyordum; bu kadar sırdan sonra o masadan yedi kişi beraber kalkmamız da mucizenin başka bir yüzüydü.
Sokak Nöbetçileri serisinin ilk iki kitabını okuyanlar beni anlayacaktır. Son iki kitapta karakterlerin gerçekten büyüdüğünü, olgunlaştığını ve biraz olsun mantıklı hareket ettiklerini görüyoruz. Daha önce okuduğumda Helin karakterinin manasız tripleri (kendi yaptığı bir şeyi başkası yapınca onu terk etmesi gibi) ve sayfalarca anlık düşüncelerini görmüştüm ve birbirlerine çok bağlı görünen Sokak Nöbetçileri'nin sırları, ihanetleri ve kötülükleri bile mevcuttu ama son iki kitapta öyle değildi. Düşünce yerine sürekli bir olay ile karşılaştık. Tüm sırlar açığa çıktı, ihanetlerin sebepleri ortaya döküldü, bütün sorunlar iyi veya kötü bir sonuca ulaştı ve evet ortada bir bağ vardı ve bu bağı bu kitaplarda daha çok görüyoruz çünkü ilk ikisinde sadece düşmanlık vardı. Düşmanlıklarının bile sebepleri ortaya çıkıyor. Bu sırlar biraz canınızı sıkabilir çünkü bir sırrı bir karakter öğrendiğinde biz de öğrenmiş oluyoruz ama diğerleri bunu bilmiyor ve sayfalar sonra öğreniyor. İşte tam bu noktada bu sırrı diğerlerinin bilmediğini unutmuş oluyoruz. Her neyse iyisiyle kötüsüyle Sokak Nöbetçileri'nin sonuna geldik. Sevgi ve bağlılık her şeyi yeniyor mesajı verilse de ben öyle düşünmüyorum. Bazı hatalar affedilmemeli ama tabii ki bu bir kitap ve okuyucuya mutlu son gerekiyor :) olması gerektiği gibi bitti diyebilirim sadece sonu biraz fazla uzamış ve beni okurken sıktı çünkü dört kitapta sık sık okuduğumuz cümleler yine karşımıza çıktı. Yine de beğenmediğimi söyleyemem :)
Uzun bir süre sonra merhaba. Normalde uzun bir süredir kitap okuyamıyordum fakat yavaştan tekrar başladım ve 2 yıl önce okuduğum Sokak Nöbetçileri serisini bitirmek istedim.
İlk kitabı okuduğumda 2022'ydi ve cidden olay örgüsünü anlamamıştım. Kısaca bir kız bir aileye Sokak Nöbetçileri adlı ekibe ajan olarak giriyor ve casusluk yapmaya çalışıyor. Klasik bir Wattpad hikayesi gibi gözükebilir fakat aslında detaylı okunduğunda kitabın ruhunu da görebileceğinizi düşünüyorum. Seriyi en az 1 saat önce bitirdim ve kişilik olarak başka bir kitaba başlamadığım sürece o kitabın etkisi bende 1-2 gün sürüyor ve şuan ki düşüncelerim ve duygularım tazeyken bu incelemeyi yazmak istedim.
Fazla spoi vermeden dediğim gibi Helin adlı kızın o gruba ihanet etmesi için Sokak Nöbetçilerinin içine yerleştiriliyor fakat Helin sonrasında bunu yapamıyor. Kitabı okurken bir sürü görev, ihanet,yalan,sevgi,kardeşlik,acı,mutluluk görüyoruz. Onlar kendileri büyümüş ama ruhları büyüyememiş insanlar oluyorlar. Hata yapıyorlar ama affediyorlar. Bir aile oluyorlar. Korkularının üzerine gidiyorlar.
Kitapta birkaç noktada beklemediğimiz ters köşeler var. O ters köşeleri okudukça kavradıkça karakterleri daha iyi kavrıyorsunuz ve neden bu noktaya geldiklerini anlıyorsunuz.
Benim kitaba puanım 10 üzerinden 7. Akıcı fakat bazı noktalarının sıktığını söyleyebilirim. Gerçek hayattan alınmış gibi bir kurguydu ve son kitabın bitişinde yazar zaten kendi psikolojisinden doğru bu kurgunun oluştuğunu söylüyor. Bazı Wattpad kurgularına göre bayağı kaliteliydi bu yüzden eleştirebileceğim çok da fazla bir şey bulamıyorum.
İyi günler kendinize iyi bakın.