Sokak Kızı Maggie Kitap Bilgileri
Yazar: Stephen Crane
Tahmini Okuma Süresi: 3 sa. 10 dk.
Sayfa Sayısı: 112
Basım Tarihi: Kasım 2020
İlk Yayın Tarihi: 1893
Yayınevi: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
ISBN: 9786254051388
Ülke: Türkiye
Dil: Türkçe
Format: Karton kapak
Sokak Kızı Maggie Kitap Tanıtımı
New York’un soygunlara, cinayetlere, fuhuşa sahne olan, göçmenlerle yoksulların yaşadığı kesimlerinin hiç de yabancısı olmayan Stephen Crane, 1893’te Johnston Smith müstear ismiyle yayımladığı Sokak Kızı Maggie’de kendi gözlemlerinden faydalanır. İrlandalı göçmen bir ailenin üç çocuğundan biri olan, alkolik ebeveyn şiddetinin ve zorlu sokak şartlarının gölgesinde savunmasız kalan Maggie, kötü geçen çocukluğunun ardından daha iyi bir hayat düşüyle etrafına imrenerek bakan ve sevilmek isteyen bir genç kadına dönüşür. Büyük şehrin kenarda köşede kalmış insanlarının gündelik hayatını ve alışkanlıklarını anlatan Crane, bize dönemin New York’undan bir kesit sunar. Yazar 21 yaşındayken ilk kitabı Sokak Kızı Maggie’yi yayımladığında, fazlasıyla gerçekçi ve izlenimci olan eser okurların tepkisini çekmişti. Bugünse Crane’in gitgide büyüyen bir şehirde sadece insanların yaşadığı çevrenin değil, insan doğasının da değiştiğini ortaya koyan eserlerinin ilk örneği olarak kabul ediliyor ve pek çok akademik çalışmaya konu oluyor.
Sokak Kızı Maggie Kitaptan Alıntılar
1. "“Napalım her şey gelip geçici…”"
2. "“Tüm güzel paltolar güçsüz yüreklerin üzerini örtmeye yarıyordu…”"
3. "Birisi bana iyi davranıyorsa, ben de ona her zaman iyi davranırım!"
4. "Dünya dönmeye devam ediyordu, o da bunu algılamak için yaşıyordu."
5. "Belli ki kötü adamlar iyiliğe karşı içten içe bir hayranlık duyuyorlardı."
6. "Dünyaya bir nebze bile saygı duymadı çünkü dünyanın başlangıç olarak karşısına çıkardığı insanlar, asla örnek alınmayacak insanlardı."
7. "Ona göre iyi giyinmek zayıflık göstergesiydi ve tüm güzel paltolar güçsüz yüreklerin üzerini örtmeye yarıyordu."
8. "Ayrıca onun dünyasında ruhlar gülümseyebilmek konusunda ısrarcı değildiler."
9. "“ Napalım, her şey gelip geçici .”"
10. "“Bıktırdınız artık beni.”"
11. "Bir ruhu kurtarmak için riske girmeyi göze alamamıştı. Hem karşısındaki ruhun kurtarılmaya ihtiyacı olup olmadığını nereden bilebilirdi ki?"
12. "Yine de yıldızların aydınlattığı bir akşam vakti, hayret ve huşu içinde şöyle demişti:” Şu mehtap da müthiş görünüyor ama, di mi?”"
13. "Ah, ne büyük keder getirir itaatsiz evlat…"
14. "Belli ki kötü adamlar iyiliğe karşı içten içe bir hayranlık duyuyorlardı..."
15. "Tüm güzel paltolar güçsüz yüreklerin üzerini örtmeye yarıyordu."
Sokak Kızı Maggie Kitap İncelemeleri
Size severek okuduğum bir modern klasikle geldim. Biliyorsunuz klasikler benim olmazsa olmazlarımdan ve sanırım okumaktan en keyif aldığım kitaplar.
•
Kitapta New York’un kenar mahallerinden birinde yaşayan yoksul bir ailenin evine konuk oluyoruz. Öyle bir aile ki babanın ne yaptığı belirsiz, anne alkolik ve çocuklar bu ortamda büyüyorlar. O çocuklardan birisi de Maggie. Maggie yoksulluk, fiziksel ve psikolojik şiddetle büyüyor. Bu kısmı baya üzdü beni. Büyüyünce dünyalar güzeli bir genç kadın oluyor ve sevgiye aç ruhu da onunla serpiliyor.
Buraya kadar kitabın konusunu okuduk. Ben ne hissettim? Maggie’nin yaşantısı beni çok etkiledi. Mesela sürekli şiddet görmesinin yanında bir de sürekli baskı yiyen bir genç kadın. Öyle ki kitapta hayatını birleştirmek istediği kişi yüzünden hem anneden hem abiden hakaret yiyor ve aslında kendisi için yanlış olan adamın kollarına ailesi tarafından itiliyor. Bir ailede sevgi yoksa zaten problem büyük ve Crane size bu manzarayı tokat gibi çarpıyor. Aynı zamanda New York’un paspal dünyasına da güzel bir betimleme getirmiş yazar. Yıl zaten 1800’lü yıllar az çok tahmin edersiniz kitabın havasını. Dili çok akıcı ve okunması aşırı kolay bir kitaptı. Hiç sıkılmadım ve su gibi aktı. Modern klasiklerin geneli böyle zaten. Velhasıl kelam, ben sizlere tavsiye ederim. Çünkü kitaptan öğrenebileceğimiz bir çok şey var. Hazin bir sonu olması beni üzse de severek okudum. Kitaba tek eleştirim konunun bir tık daha uzatılıp konunun daha derin işlenmiş olmasını dilerdim. 9.5/10 tavsiyemdir. Crane’in kalemiyle tanışmak için güzel bir başlangıç.
Kitabı yeni bitirdim ve incelemeye geçmeden önce birkaç cümle kurmak istiyorum. Bu kitap beni çok sinirlendirdi açıkçası. Bir kadın olarak toplumun gayri ahlaki bir durum karşısında kadına ve erkeğe karşı zıt tutumunu ve tolerans seviyesini bir kez daha acı bir şekilde hatırladım. Kadınların eşitlikten falan vazgeçip sadece yaşama hakkına sahip olmak için mücadele verdikleri günümüz sözde modern toplumlarıyla 1800lü yıllarda yazılan bu kitaptaki olay ve insanların tavırları arasında bir fark olmadığını ne yazık ki üzücü bir şekilde karşılaştırma fırsatı buldum.
Stephen Crane'nin henüz 21 yaşında kaleme aldığı ve ilk eseri olan kitabın konusuna gelirsek;
New York'un kenar mahallelerinden birinde aile içi sorunlarla büyüyen genç bir kız olan Maggie'nin abisi Jimmie'nin yakın arkadaşı Pete ile olan ilişkisi ve bu ilişki sonucunda katlanmak zorunda olduğu gerçekler anlatılıyor. Kitabın özelikle son 30 sayfası benim için oldukça vurucu ve etkiliydi. Bir insanın nasıl adım adım toplumun dışına itildiği ve sevdiklerinin kapıları kendisine kapandığında çaresizce, istemeden de olsa farklı yollara sapmak zorunda kaldığı sürükleyici bir şekilde okurun yüzüne vuruluyor. Toplumun elbirliği ile acımasızca toplum dışına itip sonra günahkar sıfatıyla yaftaladığı insanlara karşı nasıl ikiyüzlü hareket ettiği de Stephen Crane tarafından başarılı bir şekilde ifade edilmiş.
Daha güzel bir dünyada yaşamak dileğiyle,
İyi okumalar.Kitapla kalın.
New York'un soygunlara, cinayetlere, fuhuşa sahne olan, göçmenlerle yoksulların yaşadığı kesimlerinin hiç de yabancısı olmayan Stephen Crane, 1893'te Johnston Smith müstear ismiyle yayımladığı Sokak Kızı Maggie'de kendi gözlemlerinden faydalanır. İrlandalı göçmen bir ailenin üç çocuğundan biri olan, alkolik ebeveyn şiddetinin ve zorlu sokak şartlarının gölgesinde savunmasız kalan Maggie, kötü geçen çocukluğunun ardından daha iyi bir hayat düşüyle etrafına imrenerek bakan ve sevilmek isteyen bir genç kadına dönüşür. Büyük şehrin kenarda köşede kalmış insanlarının gündelik hayatını ve alışkanlıklarını anlatan Crane, bize dönemin New York'undan bir kesit sunar. Yazar 21 yaşındayken ilk kitabı Sokak Kızı Maggie'yi yayımladığında, fazlasıyla gerçekçi ve izlenimci olan eser okurların tepkisini çekmişti. Bugünse Crane'in gitgide büyüyen bir şehirde sadece insanların yaşadığı çevrenin değil, insan doğasının da değiştiğini ortaya koyan eserlerinin ilk örneği olarak kabul ediliyor ve pek çok akademik çalışmaya konu oluyor.
Gayet sade ve akıcı bir dille yazılan eserimiz , modern klasik okumak isteyenlerin veya okuduğu yoğun temponun ardından soluklanmak adına okuyabilecegi bir eser. Keyifli ve surukleyiciydi. Tabi aile kavramının içindeki bireylere cok fazla sinir olsam dahi ve erkek figürlerini bir kaşık suda boğmak isteğim dışında hiçbir sorun yoktu .
Okumak isteyenlere tavsiye eder , sevgi sağlık ve kitapla kalın....
Sadece sevilmek isteyen ve yaşadığı zorlu hayattan ve çocukluk travmalarından kaçış yolu arayan bir kadının yürek burkan hikayesi...
Kitabı okuduktan hemen sonra Stephen Crane hakkında ufak çaplı bir araştırma yaptım. Ömrünün kısa sayılabilecek 29 senesine onca macera sığdıran bu adamın hikayesini biraz araştırmanızı tavsiye ederim. Arkasından bir sürü belge , röportaj bırakmış bu adam Türk -Yunan savaşında da savaş muhabirliği yapmış. Amerikan natüralizminin de kurucusu olduğu iddia edilmektedir. Bir eseri için ise Ernest Hemingway "Amerika edebiyatın en iyi eseri demiştir".
Kitaba gelecek olursak da çok yoğun ve hareketli bir şekilde Maggie'nin erkek kardeşi Jimmy'nin çocukluk yıllarından bir kesitle onun sokakta ettiği kavgayla başlayan kitap sonrasında bizi içi şiddet, mutsuzluk, kavganın bulunduğu bir aileye götürüyor. Alkolik ebeveynleri ve kavgacı abisine rağmen yaşam mücadelesi veren küçük Maggie... Sonrasında ise büyümüş genç bir kız olmuş olan Maggie ve Pete adında bir delikanlıya aşık olduktan sonra başına gelenler ve yaşadığı acılar anlatılıyor.
Müthiş bir kitap değildi belki ama akıcıydı bir kaç kere kısa aralar vererek okudum. Okumak size bir şey kaybettirmez ama çok fazla bir şey kazandırmaz da , o yüzden çok yüksek beklentilere girmeden okuyabilirsiniz...
19. Yüzyıl Amerikası’nın toplumcu gerçekçi yazarı Stephen Crane bu kitabıyla bizi Amerikan Rüyası’nın henüz keşfedilmediği deyim yerinde olursa Amerikan Kabusu’nun içine çekiyor. Kısa bir hayat kesitini anlatan bu kitap belli ki uzun bir gözlemin sonucunda yazılmış.
Kitaba kısaca girecek olursak New York’un varoşlarında annesi ve abisi ile yaşayan Maggie’nin hayatı abisinin arkadaşı Pete ile tanışınca değişir. Belki de zor olan hayatından evlenip kurtulurum düşüncesiyle Pete ile yakınlaşmaya başlar. Ancak Pete beş para etmez adamın biridir ve Maggie’nin hayatını mahvedecektir.
19 yüzyıl’da kadın olmak zordu hele varoşlarda yaşayan bir kadın olmak çok daha zordu. Kadının, ailesi veya eşi olmadan ayakta durabilmesi neredeyse imkansızdı. Üstüne üstlük alkol bir kâbus gibi ailelerin üzerine çökmüştü. Maggie de böyle bir dünyanın ortasında yaşıyordu, alkolik bir anne, serseri bir erkek kardeş, acımasız bir patron…Stephen Crane bizi Maggie üzerinden o devirde yaşayan genç kızların ve kadınların acılarını, sıkıntılarını anlamamıza gayret etmiş, başarılı da olmuştur. Çok başarılı bir edebi eser olmasa da amacına ulaşmış, bir yaraya parmak basmıştır.
Kitabı okurken yer yer bir Orhan Kemal kitabı okuyormuşum hissi yarattı bende. Hem anlatımı, hem diyalogları hem toplumcu gerçekçi tarzı Orhan Kemal ile bayağı örtüşüyor.
Yukarıda bahsettiğim gibi edebi olarak güçlü bir eser olmasa da okuyanların pişman olmayacağı bir eser. Kısa sürede bitirilebilir. Zira hem ince hem de okurken yormayan bir tarzı var.