Şimdiki Çocuklar Harika Kitap Bilgileri
Yazar: Aziz Nesin
Tahmini Okuma Süresi: 6 sa. 21 dk.
Sayfa Sayısı: 224
Basım Tarihi: Nisan 2019
İlk Yayın Tarihi: 1967
Yayınevi: Nesin Yayınevi
Orijinal Dil: Türkçe
ISBN: 9789759038458
Ülke: Türkiye
Dil: Türkçe
Format: Karton kapak
Şimdiki Çocuklar Harika Kitap Tanıtımı
Bu romanda, çocukların gözüyle büyüklerin nasıl göründüğü anlatılıyor.
Bu romanda, çocuklar anababalarını, öğretmenlerini ve büyüklerini eleştiriyor.
Bu roman, çocuk eğitiminde gerekli sanılan, günümüzde geçerli birtakım değer yargılarının yanlışlığını anlatıyor.
Bu roman, çocukların büyüklerine karşı haklarını ve kendilerini savunmalarıdır.
Bu romanı, salt çocuklar için değil, anababalarla öğretmenler için de yazdım.
Aziz Nesin
Şimdiki Çocuklar Harika Kitaptan Alıntılar
1. ""Çocuklara daha iyi bir dünya bırakmak yerine,
dünyaya daha iyi çocuklar bıraksanız,
sorun kendiliğinden çözülecek aslında.""
2. "Ben terbiyeyi, terbiyesizlerden öğrendim."
3. ""Çocuklara daha iyi bir dünya bırakmak yerine,
dünyaya daha iyi çocuklar bıraksanız,
sorun kendiliğinden çözülecek aslında.""
4. "Mizah, dünyamızı gülünç olmaktan kurtarır."
5. ""Mizah,dünyamızı gülünç olmaktan kurtarır.""
6. "Fakat bir çocuğun annesini sevmesi, hiçbir zaman onu bütün vasıflarıyla beğendiği anlamına gelmez."
7. "Hep düşünüp duruyorum: Kız olmak, daha doğuştan bir şanssızlık mı?"
8. "İster kadın ister erkek olalım kendi kendimizden memnunsak şanslıyız demektir."
9. "Yaşlarınız küçük diye hiçbir gerçeğin sizlerden saklı kalmasından yana değilim. Çocukların anlayamayacakları sorun yoktur. Olsa olsa, dinleyenlerin yaşlarına göre, konuların anlatılış biçimi değişebilir."
10. "“Ben anladım bu vicdan azabı denilen şeyi. Hiçkimse kendininkini hatırlamıyor. Herkes başkalarının çekmesi gereken vicdan azabını biliyor.”"
11. "Mizah, dünyamızı gülünç olmaktan kurtarır."
12. ""Yani, dedim, çocuk çocuk olursa normaldir,
büyük olursa değil...""
13. "Ben, terbiyeyi, terbiyesizlerden öğrendim."
14. "“Mizah, dünyamızı gülünç olmaktan kurtarır.”"
15. ""Ben terbiyeyi,terbiyesizlerden öğrendim.""
Şimdiki Çocuklar Harika Kitap İncelemeleri
, Aziz Nesin'den okuduğum ilk kitap. Son olmamasını umut ediyorum.
Kitap, Ahmet ve Zeynep adındaki ilkokul öğrencilerinin birbirlerine yaşadıklarını anlattıkları mektuplardan oluşuyor. Çocuk gözünden büyüklere bakılıyor. Çocuklar, anne babalarını, öğretmenlerini, büyüklerini eleştiriyorlar. Kendilerine öğüt veren büyüklerin aslında onları eleştirdikleri şeyleri bizzat kendilerinin yaptığını komik bir şekilde anlatıyorlar.
bu kitabı yazarken kolay gibi görünen çok zor bir işi başarmış. Büyük olarak çocuk gözünden büyüklere bakabilmiş. Bunu da hem güldürüp hem düşündürerek mizahı kullanarak yapmış. Nasreddin Hoca fıkraları gibi... Bu yüzden kitabı okurken çok eğlendim.
Bazen de Hababam Sınıfı izliyormuş gibi hissettim. Özellikle sınıfa müfettişin geldiği diyaloglar pek çoğumuzun hatırlayacağı sahneyi hatırlattı. İzlemek isteyenler için:
(
)
Kitabı tüm anne, baba ve öğretmenler okumalı bence. Gülmek eğlenmek isteyenler için de okumalarını şiddetle tavsiye ederim. Ben okurken çok eğlendim :) Eser, beni en çok güldüren kitaplardan biri olarak yerini aldı.
Kitabı öneren
'a çok teşekkür ediyorum.
Ben de gülmek isteyenlere, bu kitaba ek olarak kitap önereyim:
Sizin de eklemek istediğiniz kitaplar varsa yoruma ekleyebilirsiniz. Bu aralar biraz gülmeye ihtiyacımız var. Herkese keyifli okumalar diliyorum.
AZİZ NESİN, ŞİMDİKİ ÇOCUKLAR HARİKA
Öncelikle hepinize merhabalar kitap dostlarım. Bugün sizlere kalemini çok sevdiğim bir yazar olan Aziz Nesin' den Şimdiki Çocuklar Harika kitabının incelemesini yapacağım.
Kitabın konusuna bakacak olursak; kitapta çocukların gözünden eğitim, ebeveynler ve hayata dair izlenimler anlatılıyor.
Kitap şehir değişikliği sebebiyle ayrı düşen 5. Sınıf öğrencilerinden Zeynep ve Ahmet' in mektuplaşmaşıyla oluşuyor.
Zeynep ve Ahmet mektup yoluyla birbirlerine kendi hayatlarını, başlarına gelen olayları anlatıyorlar. Bu anlatım yoluyla da öğretmenlerine, ebeveynlerine, eğitim sistemine eleştirel bir bakış açısı sunuyorlar.
Kitabı dili, konusu ve konunun işleyişi bakımından inceleyecek olursam, dili gayet yalın ve anlaşılır, anlatımının da oldukça akıcı. Anlatılanlar ironik bir şekilde anlatıldığı için gülümseyerek, bazen çocuklara hak vererek okumamak işten bile değil.
Kitapta anlatılanlar oldukça güzel, çocukların bakış acısını biz yetişkinlere sunduğu için de çok değerli.
Ben bu kitabı okurken çocukların aslında ne kadar masum ve mantıklı davrandıklarını farkına vardım. Bu eseri beğenerek ve keyif alarak okudum. Aziz Nesin kalemini sevdiğime kesin kanaat ettim. Diğer eserlerini okumaya da karar verdim.
Eğitim sisteminin durumunu, öğretmenlerin tutumunu, ebeveynlerin tutumlarını bu eserde bir kere daha gördüm ve çocukların gözünden bir şeyleri değerlendirmemiz gerektiğinin farkına vardım.
Sizler de çok akıcı, güzel aynı zamanda çocukların tercümanı olabilecek bir kitap okumak isterseniz bu eseri sizlere tavsiye ederim.
Okuyacak olan kitap dostlarıma şimdiden keyifli okumalar dilerim.
Şimdiki çocuklar harika eseri bana geçmişte kalan iki duyguyu hatırlattı. İlki deçmişe güzel bir yolculuk yaptım mektup yazma ve cevabını heyecanla beklediğim çocukluk yıllarıma götürdü beni, kitap dostlarım, ikici verdiği duygu ise çocukların gözünden biz büyüklerin doğru bildiğimiz şeylerin ne kadar yanlış olduğunu okudum, hem ders aldım hem de güzel dersler çıkardım kendime.
12 Kasım 1963 Ankara
Zeynep ve Ahmet
İle başlayan iki sınıf arkadaşının birbirlerine mektup yazmalarını konu ediyor hikaye, İstanbul'dan Ankara'ya uzanan özlem hikayesi, bu iki arkadaş okul, ev, arkadaş, ebeveynleriyle olan günlük olayları anlatıyorlar birbirlerine, hem güldüren güldürürken de çok fazla düşündüren bir eser. Eseri okuduktan sonra kendimi sorguya çekmedim desem yalan olur. Çocukları gerçekten anlayabiliyormuyum diye!
Anlayamam elbette, onların gözüyle baktığım dünyaya daha fazla bakacağım,
Beni en çok etkiliyen bölüm ise eserin sonunda yer alan. Dört beş farklı okulda yapılan pedagog eşliğinde çocuklara "Siz baba olsanız, babanız da çocuğunuz; suç işlediğinde ona ne ceza verirdiniz!"
İşte bu iki mısra her ebeveynin, öğretmenlerin kendisine sorması gereken soru, çocukların verdiği cevaplar tam ibretlik, beni çok etkiledi.
Tavsiye ederim kitap dostlarım,
Kitapla kalın.
İkinci kitap incelememde Aziz Nesin’e yer vermek istedim. Çünkü Aziz Nesin gerek fikirleriyle gerekse mizahıyla beni kendine hayran bırakan bir yazar diyebilirim. “Şimdiki Çocuklar Harika” adlı kitabına daha önde ortaokul Türkçe ders kitaplarında birkaç defa tesadüf etmiştim. Bir çocuk kitabı olduğunu düşünmüştüm. Ancak yazarın “Bu romanı, salt çocuklar için değil, anababalarla öğretmenler için de yazdım.” Sözü üzerine okumakta karar kıldım. Yine baştan sona keyifle okuduğum kitaplardan birisi oldu. Aziz Nesin okurken gülmeyi gülerken de bir yandan düşünmeyi ve öz eleştiri yapmayı çok seviyorum. Bu kitapta, Ahmet ve Zeynep adındaki iki çocuğun ailesinde, okulunda kısaca çevresindeki olayları birbirlerine mektuplar yazarak anlatması kurgusuna yer verilmiş. Tabi bunun neticesinde her cümlede bir samimiyet ve saflık meydana gelmiş. Çocukların gözünden anlatılan tüm hikâye ve romanları okumayı çok seviyorum. Çünkü sanırım bu doğallık oldukça hoşuma gidiyor. Ama işin üzüldüğüm bir kısmı, yazarın da söylediği gibi bu samimiyeti ve doğallığı büyüdükçe kaybediyor oluşumuz. Çocuklarımızı ve öğrencilerimizi git gide kendimize benzetmeye başlıyoruz galiba. Benim için çok sıradan olan durumlar, çocukların bakış açısından oldukça farklı geldi. Sanırım durumu komik yapan da bu yani gerçek olması. Bir öğretmen ve anne adayı olarak bu kitabı erkenden okuyup fırsat verdiğim için kendimi şanslı hissediyorum ve yazarın bu kitabının yarışmada seçilmemesine anlam veremedim, anlayamıyorum.
“Siz siz olun içinizdeki çocuğu hiç kaybetmeyin” diyerek yazımı sonlandırmak istiyorum.
Güzel bir eseri bitirmenin mutluluğunu yaşıyorum. O kadar güzel ki nasıl bittiğini anlamıyorsunuz.. Kendine has yazı dili ve üslubuyla harmanlanmış harika bir Aziz Nesin kitabı..
Kitabın son sayfasını kapattıktan sonra galiba bizler büyüdükçe çocukluğumuzdan da uzaklaşıyoruz demekten kendimi alamadım. Oysaki ne kadar saf ne kadar geniş oluyor onların hayal dünyaları...
Yer yer gülümsediğim yer yer kızdığım anlar oldu. Meğer farkında olmadan ne büyük hatalar yapıyormuşuz ; hayata, çocuklarımıza, eğitim sistemine dair. Unutmayalım ki çocukların ilk öğretmenleri bizler, ilk eğitim yuvaları da evleridir.
Yalan söylemenin ne kadar kötü olduğunu nutuk atarak söyleriz ; ama yeri geldiğinde hiç çekinmeden yalan söyleriz.
Onların ne kadar tutumlu olmalarını, savurganlık yapmamaları gerektiğini anlatırız ama farkında olarak ya da olmayarak bizler söylediğimizin tam tersini yapmaktan geri kalmayız..
Yaptıklarımızla söylediklerimiz uyuşmuyor ne yazık ki...
Velhasıl kelam bu kitapta çocukların gözünden biz büyüklerin gerçek dünyaları , yalanları, toplumdaki haksızlıkları ve eğitim alanındaki saçmalıklar o kadar güzel anlatılmış ki...
Üstad iyi ki yazmış ve bizler de iyi ki okuyoruz...
Unutmayalım
ÇOCUKLARIMIZ beyaz kağıt gibidir, ne verirsek onu alırlar..
Son olarak
KEŞKE ÇOCUK GÖZÜYLE BAKABİLSEK HAYATA...
Kitapla ve SEVGİYLE