Sanma ki Yalnızsın Kitap Bilgileri
Yazar: Elif Şafak
Tahmini Okuma Süresi: 6 sa. 14 dk.
Sayfa Sayısı: 220
Basım Tarihi: Nisan 2018
İlk Yayın Tarihi: Nisan 2018
Yayınevi: Doğan Kitap
ISBN: 9786050951462
Ülke: Türkiye
Dil: Türkçe
Format: Karton kapak
Sanma ki Yalnızsın Kitap Tanıtımı
Sana kelimelerden kaleler yaptım. Hendekli, balkonlu, eflatun bayraklı, girişi saklı kocaman kaleler. Bir odasında bıraktım yüreğimi. Merasimsiz, habersiz, tantanasız ve beklentisiz usulca düşürüverdim elimden, olur da bulursan belki sevinirsin diye, öylesine.
Sana harflerden sarmaşıklar ördüm; geceleri gözlerini kapadığında, uyku ile uyanıklık arası o tekinsiz aralıkta durduğunda, cinlerin meşveret alanında yapayalnız kaldığında koklarsın belki, hatırlarsın diye.
Sana alfabeden kaftan diktim; azametle giyesin ve hiç üşümeyesin diye, kalın kadifeden, sırma ipliklerle. İşledim üzerine isminin baş harflerini, sessiz ve derinden, kimse bilmeden, sadece Yaradan’ın duyduğu bir yemin gibi.
Sana noktalardan güller, virgüllerden bülbüller, ünlemlerden yaylalar, noktalı virgüllerden dağlar ve ovalar yaptım. Her bir imla işaretini özenle ekledim isminin büyüsüne. Çünkü sevmek, yeni bir dil inşa etmek demek. İki kişilik bir dil. Çünkü aşkın olduğu yerde muhakkak kelam vardır, sessizlik değil.
Sanma ki Yalnızsın Kitaptan Alıntılar
1. "Nasıl anlatayım kendimi, ben daha anlamaktan acizken."
2. "Böyle adama
Yaklaşmaz hiçbir güzellik
Doğduğu günden beri kalbinde bir delik,
Almak için bütün sızıları içine.
Oğuz Atay tanısa, seni anlatmak için söylerdi bunları. Bütün sızıları içine çeken adamsın çünkü. Bir de beni almanı istemem o delik kalbine."
3. "Biz çok kelime yitirdik... Her kelimeyle beraber incelik ve zarafet yitirdik."
4. "En çok da kadınlar inciniyor bu ülkede."
5. "" Yok olmadan var olmanın yolu yok ...""
6. "Mutsuz değilim çok şükür ama mutlu muyum bilmiyorum."
7. "Birbirine selam vermeyen, verilen selamı ise "aman bizden değildir" diye almayan insanların ülkesi olduk.."
8. "İnsanın nefsiyle dalga geçebilmesi bir meziyettir.lakin ifrata kaçarsak, meziyet olur eziyet.."
9. "Uzaktan sevmek daha güzeldir bazen. Ne incitir, ne acıtır.
Ne yaralar , ne kanatır. Gözlerinle görmediğin ama seni duyduğun, varlığıyla huzur bulduğun bir denizin yakınında yürümek gibidir böyle sevmek...
Uzaktan sevmek en güzelidir bazen"
10. ""Öyle seveceksin ki kelimeleri sana yetecekler""
11. ""Ne olacak bu memleketin hali?"
Türkiye'li olmak, bu kadim soruya cevap aramaktan vazgeçememek demek değil mi biraz da.."
12. "Niçin sükunetle, sabırla, birbirimizin görüşlerine kıymet vererek, katılmasak bile dinlemeyi bilerek iletişim kuramıyoruz?"
13. "Düzenli olarak günde yarım paket çikolata yemek bizi daha mutlu, iyimser ve dinamik bir insan mı yapıyor yoksa erken yaşlanmaya mı sebep oluyor?"
14. "En çok da kadınlar inciniyor bu ülkede."
15. "" Yok olmadan var olmanın yolu yok ...""
Sanma ki Yalnızsın Kitap İncelemeleri
Elif Şafak’ın aşk,havvanınüçkızı,kağıthelva’dan sonra okuduğum dördüncü kitabı sanmakiyalnızsın gazete ve dergilerde yayımlanmış deneme yazılarından oluşuyor.Her kitabında okurken farklı ve keyifli bir yolculuk yaşadım.Sanma ki yalnızsın’da Kaç yüzü var sevgilinin?,Hiçliğin varlığı,Dost,Onlar ve hanımları,Uzaktan sevmek,Uzun evliliklerin sırrı nedir?,Kadınların kendini kanatma kabiliyeti,Devlet algımız ve biz,Savaşsız bir dünya,Konuşamamak,Yorgun demokrasi gibi birbirinden güzel bir çok başlık var.Bu başlıklar altında işlenen konuların aktarılışındaki sıcaklığı ve düşünce tarzı ile kaleme alınış şeklini beğendim.Bu kitapta farklı bir Elif Şafak var Yazılarında hayattan,kendi yaşamından kişisel itiraflarını görmek ve en önemlisi okuduğu yazarların kendisinde bıraktığı güzelliklerin izlenimlerini bizlerle paylaşmış.Okurken çok farklı duraklarda soluklandım.Kalemine sağlık. Bu arada kapakla ilgili yorumlar almıştım.Okuduktan sonra iki farklı düşünce oluşturdum kapak tasarımı ile ilgili.Birincisi “Yalnızlık kocaman bir okyanusta bir balık gibi tek kalmaktır.” İkincisi, YaInızIık, insanın çevresinde insan oImaması demek değiIdir. İnsan, kendisinin önemsediği şeyIeri başkaIarına uIaştıramadığı ya da başkaIarının oIanaksız buIduğu bazı görüşIere sahip oIduğu zaman, kendisini yaInız hisseder.Kapak tamamen kitapta anlatılanların bir yansıması olmuş O yüzden diyorum ki kitabı okumadan yorum yapmayın ve okumadıysanız okuyun “Kim bilir,bakarsınız hakikaten barış,hakikaten demokrasi,hakikaten huzur olur !” elifşafak
Ve birm#elifsafak kitabının daha sonuna geldik.
#sanmakiyalnizsin kitabı biraz derleme biraz iç dökme kitabı olmuş.
Yer yer sıkıldığım sayfalar olsada yine içime dokunan satırları vardı.
Seveni de var sevmeyeni de yazarın. Ben seveni tarafındayım.
Daha doğrusu kitaplarını seven taraftayım. Gerçekten de yaşadığı şeylerden iyi beslenen bir yazar.
Mesela şu cümlelere bayıldım...
Sana kelimelerden kaleler yaptım. Hendekli, balkonlu, eflatun bayraklı, girişi saklı kocaman kaleler. Bir odasında bıraktım yüreğimi. Merasimsiz, habersiz, tantanasız ve beklentisiz usulca düşürüverdim elimden, olur da bulursan belki sevinirsin diye, öylesine. Sana harflerden sarmaşıklar ördüm; geceleri gözlerini kapadığında, uyku ile uyanıklık arası o tekinsiz aralıkta durduğunda, cinlerin meşveret alanında yapayalnız kaldığında koklarsın belki, hatırlarsın diye. Sana alfabeden kaftan diktim; azametle giyesin ve hiç üşümeyesin diye, kalın kadifeden, sırma ipliklerle. İşledim üzerine isminin baş harflerini, sessiz ve derinden, kimse bilmeden, sadece Yaradan’ın duyduğu bir yemin gibi.
Sana noktalardan güller, virgüllerden bülbüller, ünlemlerden yaylalar, noktalı virgüllerden dağlar ve ovalar yaptım. Her bir imla işaretini özenle ekledim isminin büyüsüne. Çünkü sevmek, yeni bir dil inşa etmek demek. İki kişilik bir dil. Çünkü aşkın olduğu yerde muhakkak kelam vardır, sessizlik değil.
Öyle işte. Bir kitap daha bitti.
İlk defa Elif Şafak'ın bir kitabını okuyorum. Henüz kitabın yarısında iken bu incelemeyi yazmaya başladığımı belirtmek istiyorum.
Öncelikle bu kitaptan yeni şeyler öğreneceğinizi, bildiğiniz bir yazarın ismine denk geleceğinizi veya ismini ilk kez duyacağınız yazarlarla karşılaşacağınızı belirterek başlamam lazım.
Kitap hem sohbet havasında geçiyor hem de bazen durup düşünmenizi, empati kurmanızı sağlıyor.Hiç sıkılmadan bitireceğinizi düşünüyorum.
Kitapta beni üzen noktalar ise; Türkiye'yi küçük yaşlarda terk etmek zorunda kalan, sadece tatil ve eğitim amaçlı Türkiye'ye gelen yazarın, Türkiye'yi bu kadar kötülemesi; iyi hiç birşey yokmuş gibi yazması. Yazdığı şeylerin doğruluk payı çok fazla olsa bile yazarın kendi deyimi ile ''Uzaktan yazan yazar''dan öteye gidemiyor.
Bunu sadece Elif Şafak için söylemiyorum; Eğer bir şeylerin yanlış olduğunu iddia ediyorsanız o yanlışı düzeltmek için de bir şeyler yapmanız lazım. ''Ben yazdım, üstüme düşeni yaptım gerisi ülkeyi yöneten insanların ellerinde.'' deyip çekilmek samimi gelmiyor bana. Madem bu yanlışları görüyorsunuz o zaman bunları düzeltebilmek veya herkesin bu sorunları görmesini sağlamak için elinizden geleni yapmaya çalışın. Sadece kitabınızı alan insanlara değil toplumun tüm kesimlerine yanlışları göstermeniz lazım.
Kitabı şimdi bitirdim; daha önceki düşüncelerimde değişiklik olmamakla beraber; kitapta kadın hakları konusunda geniş yer vermesi beni sevindiren diğer tarafı oldu.
Elif Şafak’ın denemelerden oluşan “Sanma ki Yalnızsın” kitabındaki yazılar Habertürk, Hürriyet ve Kara Karga’da yayınlanan yazılardan oluşuyor. 59 denemeden oluşan kitapta yazarlık, yazarlığın halleri, kadınlık, erkeklik, siyaset, Türkiye’de yaşananlar
yani kısacası insanlığa dair her şeyi barındırıyor. Okunmalı, tavsiye ederim.
Kitabın arka yazısından:
Sana kelimelerden kaleler yaptım. Hendekli, balkonlu, eflatun bayraklı, girişi saklı kocaman kaleler. Bir odasında bıraktım yüreğimi. Merasimsiz, habersiz, tantanasız ve beklentisiz usulca düşürüverdim elimden, olur da bulursan belki sevinirsin diye, öylesine.
Sana harflerden sarmaşıklar ördüm; geceleri gözlerini kapadığında, uyku ile uyanıklık arası o tekinsiz aralıkta durduğunda, cinlerin meşveret alanında yapayalnız kaldığında koklarsın belki, hatırlarsın diye.
Sana alfabeden kaftan diktim; azametle giyesin ve hiç üşümeyesin diye, kalın kadifeden, sırma ipliklerle. İşledim üzerine isminin baş harflerini, sessiz ve derinden, kimse bilmeden, sadece Yaradan'ın duyduğu bir yemin gibi.
Sana noktalardan güller, virgüllerden bülbüller, ünlemlerden yaylalar, noktalı virgüllerden dağlar ve ovalar yaptım. Her bir imla işaretini özenle ekledim isminin büyüsüne. Çünkü sevmek, yeni bir dil inşa etmek demek. İki kişilik bir dil. Çünkü aşkın olduğu yerde muhakkak kelam vardır, sessizlik değil.