Montaigne Kitap Bilgileri
Yazar: Stefan Zweig
Tahmini Okuma Süresi: 3 sa. 38 dk.
Sayfa Sayısı: 128
Basım Tarihi: Ocak 2021
İlk Yayın Tarihi: 1942
Yayınevi: Can Yayınları
ISBN: 9789750733901
Ülke: Türkiye
Dil: Türkçe
Format: Karton kapak
Montaigne Kitap Tanıtımı
Stefan Zweig, Nazi Almanyası'nda kitaplarının yakılmasının ardından, hümanist düşünür Erasmus'la başladığı içsel yolculuğuna yine bir hümanistle, Montaigne'le noktayı koyar. Montaigne, yazarın 1942'de hayatına son vermeyi seçmesiyle yarım kalan son eserlerinden biridir. Avrupa'yı Avrupa yapan filozof ve yazarları konu alan biyografiler üzerinden kendini anlama ve anlatma yolculuğunun Zweig için son uğrağıdır Montaigne.
Stefan Zweig, "En gönüllü ölüm, ölümlerin en güzelidir," diyen Montaigne'de kendini bulmuştur. Büyük Avrupa'yı geri dönüşü olmayacak şekilde sonlandıran İkinci Dünya Savaşı yıllarında, yaşamın ve yaşamanın insanın kendi iradesine bağlı olmaktan çıktığını fark eden son büyük Avrupalıdır Zweig.
Montaigne Kitaptan Alıntılar
1. ""Kitaplığım benim krallığımdır.""
2. "Kitaplığım, benim krallığımdır ve burada mutlak bir kral gibi saltanat sürmeye çalışıyorum..."
3. "Yeniden okuduğumda, asla hoşuma gitmiyorlar. Onları beğenmiyorum."
4. ""Bütün çabam kimseye muhtaç olmadan yaşamak..Ve bütün umudum da kendimde""
5. "Ne olduğun o kadar bağırıyor ki, ne dediğini duyamıyorum."
6. "Kitaplığım benim krallığımdır"
7. "Ne olduğun o kadar bağırıyor ki, Ne dediğini duyamıyorum."
8. "Yaşamak, başlı başına bir mutluluktur."
9. "İç dünyasında sağlam ve özgür kalabilen kişi, dışarıdan gelen en ağır baskıya bile kolaylıkla göğüs gerebilir."
10. "Karşıma çıkan güç pasajlar yüzünden kendimi yiyip bitirmem."
11. "Montaigne, yaşadığı gibi bilgece ölür."
12. "Felsefe Yapmak, Ölmeyi Öğrenmektir.
"
13. "Kitaplığım, benim krallığımdır ve
burada mutlak bir kral gibi saltanat sürmeye çalışıyorum."
14. "Kendisi için özgür düşünen, yeryüzündeki bütün özgürlükleri de onurlandırmış olur."
15. "Dünyanın en önemli şeyi, insanın kendi kendisi olmayı bilmesidir."
Montaigne Kitap İncelemeleri
Montaigne’nin geçen sene tek ve en önemli eseri Denemeleri okumuştum. Muazzam bir kitaptı. Hayatın her yönüne dokunan, herkesin kendinden bir şeyler bulabileceği eserlerden biriydi. Bence herkes bir gün Denemeleri okumalı.
.
Zweig biyografi kitaplarını kendine özgü bir üslupla, biyografisini yazdığı kişinin sadece hayat hikayesi ile sınırlı kalmadan, onun duygularını, hayat felsefesini derinlemesine ve bence çok iyi tahliller yaparak şiirsel bir dille akıcı bir şekilde okuyucuya aktarıyor. Tüm biyografi kitaplarını okumadım fakat hepsini zamanla okumak gibi bir hedefim var. bana kalırsa diğer çok bilinen kitaplarına kıyasla biyografi yazarlığı konusunda daha başarılı.
.
Zweig Montaigne’nin biyografisini yaşamının son zamanlarında yazmıştır ve bu kitabı yazdığı son kitaptır. Hayatının en buhranlı ve zor zamanlarında sürgün yaşamı içindeyken Montaigne’nin hümanist kimliğine sığınmış ve bir nevi onu kendine yakın bir dost olarak görmüştür. Onun felsefesini de çok iyi aktarmıştı bana kalırsa. Bu kitapla birlikte Montaigne ile ilgili bir çok konuda bilgi sahibi oldum. Montaigne iç özgürlüğüne kavuşmak için mücadele etmiş ve bunun için şatosuna kapanarak yıllarca benliğini aramıştı. İç huzuruna kavuşmanın yolunu eylemsizlikte ve insanlardan uzaklaşarak kitaplarına sığınarak bulmaya çalışmıştı. Ömrü boyunca bu arayış neticesinde edindiği deneyimle Denemeler eserini parça parça inşa etmişti.
.
Zweigden yine çok iyi bir biyografi kitabı okudum. Montaigne’yi anlamak ve bu kitaptaki ayrıntılara hakim olmak için önce Denemeler eserini sonrasında da bu kitabını okumalısınız.
Montaigne'nin 'Aforizmalar'ını okuyan herkes onun hakkında fikir sahibidir fakat onun ölümünden asırlar sonra, Stefan Zweig'ın kaleme aldığı biyografisini okumak onu daha yakından tanımanıza sebep olacağından emin olabilirsiniz...
Montaigine'nin doğumundan, aile bireylerine, hayata bakış açısına, insanlardan, savaşlardan hatta kendinden kaçışına bu eserdeki bilgiler ışığında daha çok tanık olacaksınız...
Zweig, eserinde Montaigne'nin eğitim hayatından, aile içinde nasıl yetiştirildiğine, yaşadığı dönemde Fransa'da vuku bulan olaylara, bir Rönesans insanı olarak insana dair her araştırmasında kendinden yola çıkışını, kuşkucu tavrını, yazdıklarından memnun olmayışını, aklına gelen düşüncelerde sadece kendini sergilemeyi amaçladığını dile getirdiğini anlatıyor...
Zweig eseri, yaşamının son yılında, bütün dünyanın cehenneme döndüğünü, on dokuz yüzyıl süresince insanı insan kılmış tüm değerlerin savaş ile yok edildiği bir ortamında yani 1942 yılında kaleme almış. Bu eser ile insana dair her şeyi sorgulayan, insandan yola çıkan bir düşünürün asırlar sonra insanlığın çöküşünü yine insandan yola çıkan başka bir düşünür olarak kaleme alarak, eşsiz bir eseri bizlere miras bırakmış...
Kitabın arka sayfalarında ise Zweig, yılları ile birlikte Montaigne'nin yaşadığı çağdaki olaylar zincirini küçük paragraflar ve cümleler ile okura sunmuş...
Montaigne gibi bir düşünürün hayatını başka bir düşünürden okumak oldukça düşündürücü...
Okuyacak olan kitap dostlarına keyifli okumalar dilerim...
Montaigne'nin de savaş karşıtı olması Zweig'in ondan bahsetmesi için en büyük nedendir tabi. Gerçi nasıl savaşa karşı olmaz. Savaşın ortasında doğup büyümüş bir insan Türk Milleti için Savaşçı olabilir ancak 'Kibar' diye nitelendirdiğimiz Avrupalı için savaş gerçekten korkutucudur. Tabi olumsuz sonuçları da göz önüne alındığında savaş çok da önemli değildir. Ancak ülke için gereken neyse o da yapılmalıdır. Başka türlü varlığımız kalıcı olmaz biz de şuan Yunan, İngiliz, Fransız isimleriyle anılırdık. Daha detaylı bir bilgi için Ata Demirer'in bu konuda yapılmış "Osmanlı Cumhuriyeti" filmini de tavsiye ediyorum. Bazı "Eşek Beyinliler" için de Osmanlı İmparatorluğumuza düşman olmadığımı da belirtmekte yarar görüyorum.
Montaigne de bizler gibi kitaplarını bitirince notlar alırmış ama o dönem internet olmadığından paylaşamamış tabi. Gerçi Zweig onun yerine o işi de halledip günümüze kadar aktarmış. Bir de şu var ki, kendisine çok güveniyoruz ve yazdıklarının çoğuna da tarafsız olduğundan inanıyoruz. İşin bu noktası da mühim bence.
Eyquem, Montaigne ailesinin ilk soyadı. Yeni ve ilginç bilgilerden birisi de bu. Yazar, yetmiyor kökenine kadar iniyor. Hayranım gene. Bir sürü yeni bilgi ışığında ben gene bir kitabına daha aşık olduğum ama Sait Faik okumam gerek, kendisini bayağı özledim birkaç saatte. Gene kitaplara dalıp ana sayfanızı kirlettim ama kusuruma bakmayın artık.
Bu arada ehliyet sınavından 96 aldım gençler. Şimdi önümüzde direksiyon kaldı, onu da hallettik mi tamamdır. Kendinize iyi bakın, keyifli okumalar..
Montaigne hakkında Stefan Zweig tarafından yazılan bir kitap. Tam anlamıyla biyografi denilemez, ilişkilerinden ya da işinden çok fazla bahsetmiyor, daha çok gelişiminden bahsediyor. Görece zengin bir aileden geldiğini, çocukluğunda babasının (Bordeaux belediye başkanlığı yapmış) onun iyi yetişmesi için çok çaba sarfettiğinden bahsediyor. Sütten kesildikten sonra köylü bir ailenin yanına verilmiş sonra şatoya döndüğünde sadece Latince eğitim almış. Sonrasında yatılı okula gönderilmiş ama o dönemki (!) ezberci eğitimden kaynaklı hiç mutlu olmamış. Makam ve şöhret sevmediği için iş hayatını emekli olana kadar gönülsüzce yapmış. Emekliliğinden sonra (38 yaşından sonra) on yıl şatodaki bir kulede inzivaya çekilmiş, kitap okumuş ve düşünmüş. Ezberinin ve hafızasının çok iyi olmamasından kaynaklı notlar almış. bu 10 senelik periyoddan sonra yolculuğa çıkmaya karar vermiş, tercih edilmeyen yerlere gitmeye gayret göstermiş ama yokluğunda Bordeaux belediye başkanı olarak seçildiği için 18 ay sonra geri dönmek durumunda kalmış. Bu dönemde de iç savaşı engellemek için arabuluculuk görevi üstlenmiş (III. ve IV. Henry arasında).
Hayatı boyunca özgürlüğü aramış ve "Que sais-je?" sorusunu sormuştur. Sorumluluk almamaya çalışmış, kitaplardan aldığı notlardan başlayarak Denemeler'i yazmış.
Montaigne hakkında Stefan Zweig tarafından yazılan bir kitap. Tam anlamıyla biyografi denilemez, ilişkilerinden ya da işinden çok fazla bahsetmiyor, daha çok gelişiminden bahsediyor. Görece zengin bir aileden geldiğini, çocukluğunda babasının (Bordeaux belediye başkanlığı yapmış) onun iyi yetişmesi için çok çaba sarfettiğinden bahsediyor. Sütten kesildikten sonra köylü bir ailenin yanına verilmiş sonra şatoya döndüğünde sadece Latince eğitim almış. Sonrasında yatılı okula gönderilmiş ama o dönemki (!) ezberci eğitimden kaynaklı hiç mutlu olmamış. Makam ve şöhret sevmediği için iş hayatını emekli olana kadar gönülsüzce yapmış. Emekliliğinden sonra (38 yaşından sonra) on yıl şatodaki bir kulede inzivaya çekilmiş, kitap okumuş ve düşünmüş. Ezberinin ve hafızasının çok iyi olmamasından kaynaklı notlar almış. bu 10 senelik periyoddan sonra yolculuğa çıkmaya karar vermiş, tercih edilmeyen yerlere gitmeye gayret göstermiş ama yokluğunda Bordeaux belediye başkanı olarak seçildiği için 18 ay sonra geri dönmek durumunda kalmış. Bu dönemde de iç savaşı engellemek için arabuluculuk görevi üstlenmiş (III. ve IV. Henry arasında).
Hayatı boyunca özgürlüğü aramış ve "Que sais-je?" sorusunu sormuştur. Sorumluluk almamaya çalışmış, kitaplardan aldığı notlardan başlayarak Denemeler'i yazmış.