Mehtap Ceyran En Beğenilen Sözleri
1. ""Uygarlığın gördüğü en büyük yalnızlığı yaşıyoruz!""
- Mevsim Yas
2. "Halbuki gitmenin hiç kimseye başka bir hayat vermeyeceğini söyleyen oydu."
- Bekleyişin Şarkısı
3. ""Zaman, hiçbir yarayı iyileştirmiyor, hiçbir suçu temizlemiyor ve hiçbir gerçeği değiştirmiyor.""
- Mevsim Yas
4. "Bütün meselem çok büyük ve onarılmaz bir yalnızlıkla çevrelenmiş olmamdı."
- Bekleyişin Şarkısı
5. "Hayatımdaki varlığı, Tanrı'nın eline benziyordu."
- Bekleyişin Şarkısı
6. "...varlığımı başkasının ilgisinde arayacak kadar yalnızdım."
- Mevsim Yas
7. ""İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkansızdır. Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır.""
- Mevsim Yas
8. "-Bir temsil izler gibi seyrediyorum, geriye doğru işleyen günlerin keşmekeşini. Her sabah düne uyanıyorum. Tuhaf bir zaman akışı bu."
- Mevsim Yas
9. "* Bir tören alayı gibi geçiyor önümden cümle hayat..."
- Mevsim Yas
10. "Çağına yokluk veren bir süzgeçten süzülüp geliyordu her şey. Gözümde görüntüler belirip kayboluyordu. Dilsiz ağızlar, sözcüksüz diller görüyordum. Her şeyin üzerinde bir yorgunluk. Hiçbir şey bu dünyada olmanın yalnızlığını gidermiyordu..."
- Bekleyişin Şarkısı
11. "Tarih kimin umrundaydı? İçi garip miğferli süvarilerle ve vahşet hikâyeleriyle dolu o garip şey. Tarih utanç duyulacak bir şeydi. En görkemli tarihler bile kanla yazılırdı çünkü."
- Bekleyişin Şarkısı
12. "Her zaman geride kalanlarla yaşar insan. Hayat geride kalanlardan ibaret.."
- Mevsim Yas
13. ""Bir tören alayı gibi geçiyor önümden cümle hayat.""
- Mevsim Yas
14. "İnsan unutmuyordu duyduğu, yaşadığı hiçbir şeyi, istese bile hafızası bırakmıyordu peşini..."
- Mevsim Yas
15. "Ölen birinin ardından, neden illa bir şeyler yiyip içmek gerektiğini hiç anlayamadım...
Taziye evlerinde durmadan tıkınan insanlar her zaman iğrendirmiştir beni."
- Mevsim Yas
16. "Büyük boşlukları vardı hepimizin, çok büyük... Belki de kendimizi hiç tanımıyorduk. Yaralarımızın yerini hiç bilmiyorduk. Onları hangi yollarla bulabileceğimizi, nasıl ilişki kurabileceğimizi, nasıl bir arada yaşayabileceğimizi bilmiyorduk. Bu yüzden tüm boşluklarımızı marazlı insanlar dolduruyordu."
- Mevsim Yas
17. "Tarih yaşandıkça yazılmıyor, yazıldıktan sonra yaşanıyordu. Hayatlarımız, devletin tahrif ettiği hikâyelerdi.."
- Mevsim Yas
18. "* Hafızası karşısında neden aciz bir varlıktır ki insan ?"
- Mevsim Yas
19. ""Saklanacak, sığınacak bir yere ihtiyacım vardı. Kitaplar beni içine alıp saklıyordu. Görünmez oluyordum başkalarının hikâyelerinde.""
- Mevsim Yas
20. "Susarak korumaya çalışmıştı kendisini. En kötüsünü yapmıştı yani."
- Mevsim Yas
21. ""İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkânsızdır.
Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır..""
- Mevsim Yas
22. "Vagonları ölülerle dolu bir tren düşün, beni de o trenin gövdesi say.
İnsan hayatı bir trenin vagonlarına benzer çünkü.."
- Mevsim Yas
23. "''Bu sabah yine bir sıkıntı çöktü omuzlarıma. Var olmanın ağırlığı diye tanımlayabilirdim ancak .''"
- Mevsim Yas
24. "Kalabalıklar hep korkutmuştu beni. Kalabalığın algısı, kalabalığın ikirciliği, kalabalığın kusma biçmi... Tekinsizdir kalabalığın psikolojisi."
- Mevsim Yas
25. ""İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkansızdır. Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır.""
- Mevsim Yas
26. ""Ölen birinin ardından, neden illa bir şeyler yiyip içmek gerektiğini hiç anlayamadım.""
- Mevsim Yas
27. ""İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkânsızdır. Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır.""
- Mevsim Yas
28. "...ağız dolusu nasıl gülünür, içten bir muhabbet nasıl kurulur bilmiyordu artık. Ruhunda derin bir çatlak açılmıştı."
- Mevsim Yas
29. "Ölümden sonra başka bir hayat var mıdır bilmiyorum.Olmasa daha iyi! Huzura ihtiyacı var hepimizin.En azından ölümden sonra…"
- Mevsim Yas
30. "Hafızası karşında neden aciz bir varlıktır insan?"
- Mevsim Yas
31. ""Savaş her şeyi kirletiyordu.""
- Mevsim Yas
32. "''İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkansızdır. Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır .''"
- Mevsim Yas
33. "Büyümek insana yapılmış bir haksızlık."
- Mevsim Yas
34. "Hayat diye algıladığımız şey,en çok insan ruhundaki boşluğa karşılık geliyor.Zamanla genişliyor bu boşluk.Dolduramıyoruz."
- Mevsim Yas
35. ""Her defasında boş bir toprağa bakmak için mi geliyordu buraya? İnsanlar neden giderlerdi ki mezarlıklara?""
- Mevsim Yas
36. "Hayat diye algıladığımız şey,en çok insan ruhundaki boşluğa karşılık geliyor.Zamanla genişliyor bu boşluk.Dolduramıyoruz."
- Mevsim Yas
37. "Ancak saklanacak, sığınacak bir yere ihtiyacım vardı. Kitaplar beni içine alıp saklıyorlardı."
- Mevsim Yas
38. ""Sert bir hakikat duygusu yön veriyor hayata. Büyümek insana yapılmış bir haksızlık.""
- Mevsim Yas
39. "Ölen birinin ardından, neden illa bir şeyler yiyip içmek gerektiğini hiç anlayamadım."
- Mevsim Yas
40. "İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkansızdır. Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır"
- Mevsim Yas
41. ""Sert bir hakikat duygusu yön veriyor hayata. Büyümek insana yapılmış bir haksızlık.""
- Mevsim Yas
42. "Hala bu pencerenin önünde neyi bekliyorum? Olmayacak olan neyi? Gelmeyecek olan kimi?"
- Mevsim Yas
43. "Hâlâ bu pencerenin önünde neyi bekliyorum? Olmayacak olan neyi? Gelmeyecek olan kimi?"
- Mevsim Yas
44. "Gideceğim buralardan, çok uzaklara gideceğim, gideceğim ya, uyuyamıyorum işte. Pencereden şehrin karanlığına bakıyorum. Kulağımda cızırdayan bir radyo. Göğsüme basılmış gibi birazdan ağzımdan fırlayacak sanki ciğerim. Yalnızlık değil bu, hayır hiç değil. Her hissin başka bir adı olmalı. Dünyanın bu kadar kuvvetli ve vahşi, benimse bu kadar küçük ve savunmasız olmamın bir adı olmalı. Bacaklarım bir karıncanınki gibi incecik. Bir sivrisinek vızıltısına benziyor belki de sesim. Küçük yeşil bir yaratık, çirkin, değersiz! Dünyadaki yerim bu."
- Mevsim Yas
45. ""O günden sonra kitapları çalmaya başladım.""
- Mevsim Yas
46. "Dünyaya dair hüsran içindeyim !"
- Mevsim Yas
47. "Yabancıların en yakınlarımız ve en yakınımızdakilerin giderek yabancıya dönüştüğü ilişkiler ağında,her halükarda içerdeki o en derin yerdeki yalnızlık duygumuz büyüyordu."
- Bekleyişin Şarkısı
48. ""Tarih yaşandıkça yazılmıyor, yazıldıktan sonra yaşanıyordu. Hayatlarımız, devletin tahrif ettiği hikâyelerdi.""
- Mevsim Yas
49. "İnsanı bir başkasına bağımlı kılan, yalnızlıklarıydı."
- Mevsim Yas
50. ""Çocukların kütüphaneye gidip kitap alması hatta çöpte buldukları gazeteyi okumaları bile yasaktı. Ders kitapları dışında bir şey okumalarına izin verilmiyordu. Kitap okuyan çocukların büyüyünce komünist olacaklarına inanıyordu.""
- Mevsim Yas
51. "Savaş her şeyi kirletiyordu.."
- Mevsim Yas
52. "İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkânsızdır.
Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır.."
- Mevsim Yas
53. "Zaman acıları ağırlaştırıyormuş, sonradan anladım."
- Mevsim Yas
54. "İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkânsızdır.
Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır.."
- Mevsim Yas
55. "Büyülü masallar yok. Sert bir hakikat duygusu yön veriyor hayata. Büyümek insana yapılmış bir haksızlık."
- Mevsim Yas
56. "İnsan kendisinin yegâne tanığıdır.
Karanlığını, çıkmazlarını, boşluklarını, ruhunun kuytuluklarını ondan iyi hiç kimse bilemez."
- Mevsim Yas
57. ""İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkansızdır. Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır.""
- Mevsim Yas
58. ""Geçen gün fark ettim sokakta kendimi kolladığımı. Yolda yürürken sık sık dönüp arkama bakıyorum. Seslere karşı duyarlılaştım. Yüksek bir ses duyduğumda irkiliyorum. Yanımdan hızlı bir araba geçtiğinde kalp atışlarım hızlanıyor. Korku, tuhaf ve yorucu bir duygu! ""
- Mevsim Yas
59. ""Herkes terk etti beni, sadece o kaldı. Aşkıma karşılık vermese bile hayatımda olmalı mutlaka. O da giderse bir şey kalmayacak geride.""
- Mevsim Yas
60. ""Varlığımı başkasının ilgisinde arayacak kadar yalnızdım. Onunla tamamlanıyordum.""
- Mevsim Yas
61. "İnsan kendisinin yegâne tanığıdır.
Karanlığını, çıkmazlarını, boşluklarını, ruhunun kuytuluklarını ondan iyi hiç kimse bilemez."
- Mevsim Yas
62. ""İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkansızdır. Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır.""
- Mevsim Yas
63. ""Geçen gün fark ettim sokakta kendimi kolladığımı. Yolda yürürken sık sık dönüp arkama bakıyorum. Seslere karşı duyarlılaştım. Yüksek bir ses duyduğumda irkiliyorum. Yanımdan hızlı bir araba geçtiğinde kalp atışlarım hızlanıyor. Korku, tuhaf ve yorucu bir duygu! ""
- Mevsim Yas
64. ""Herkes terk etti beni, sadece o kaldı. Aşkıma karşılık vermese bile hayatımda olmalı mutlaka. O da giderse bir şey kalmayacak geride.""
- Mevsim Yas
65. ""Varlığımı başkasının ilgisinde arayacak kadar yalnızdım. Onunla tamamlanıyordum.""
- Mevsim Yas
66. "Dünyaya dair hüsran içindeyim!"
- Mevsim Yas
67. "İnsanların konuşacak bunca şeyi nereden bulduklarını, neden bu kadar çok konuştuklarını, neden birbirlerini bu kadar yorduklarını bir türlü anlayamıyordum."
- Mevsim Yas
68. "Dünyaya dair hüsran içindeyim!"
- Mevsim Yas
69. "Zaman acıları ağırlaştırıyormuş, sonradan anladım."
- Mevsim Yas
70. ""Ölen birinin ardından, neden illa bir şeyler yiyip içmek gerektiğini hiç anlamadım. Hayatım boyunca da başsağlığına gittiğim hiçbir taziye evinde, ölünün helvasını ağzıma sürmedim,bir bardak su bile içmedim. Taziye evlerinde durmadan tıkınan insanlar her zaman iğrendirmiştir beni.""
- Mevsim Yas
71. "Dünyanın bu kadar kuvvetli ve vahşi, benimse bu kadar küçük ve savunmasız olmamın da bir adı olmalı."
- Mevsim Yas
72. "Saklanacak, sığınacak bir yere ihtiyacım vardı. Kitaplar beni içine alıp saklıyorlardı. Görünmez oluyordum başkalarının hikayelerinde."
- Mevsim Yas
73. ""Savaş her şeyi kirletiyordu. ""
- Mevsim Yas
74. ""Bu ülkede insanca bin gün yaşamadık.Mutlu bir gün yaşamamıza izin vermediler," demişti."Gördüğü her beyaz arabayı devlet sanan ve sırf bu yüzden anacaddelerde yürümeye korkan nesiller yetişti bu ülkede.İnsan gibi nasıl yaşanır tasavvur bile edemedik.Asık suratlı çocuklar,gençler yarattılar bizlerden.Daha ciddi meselelerimiz vardı çünkü.Onlar her gecemizi ihtilal renkleriyle boyadıkça,biz her gece devrim düşleri gördük.Bizim de payımıza direnmek düştü.""
- Mevsim Yas
75. "Zaman hiçbir yarayı iyileştirmiyor, hiçbir suçu temizlemiyor ve hiçbir gerçeği değiştiremiyor.."
- Mevsim Yas
76. "Büyük boşlukları vardı hepimizin, çok büyük... Belki de kendimizi iyi tanımıyorduk. Yaralarımızın yerini bilmiyorduk. Onları hangi yollarla bulabileceğimizi, nasıl ilişki kurabileceğimizi, nasıl bir arada yaşayabileceğimizi bilmiyorduk. Bu yüzden tüm boşluklarımızı marazlı insanlar dolduruyordu."
- Mevsim Yas
77. "İki kirpiğimin arasında saklıyorum her şeyi. Nasıl incitiyor beni bu temsil. Hiçbir şeyde gerçeklik aramıyorum. O kocaman şey gelip gırtlağıma oturuyor, yutkunamıyorum. Bir tören alayı gibi geçiyor önümden cümle hayat."
- Mevsim Yas
78. "Nihayetinde zaferler de harabeler üzerine inşa olurdu.Gündelik ilişkilerde de aşkta da savaşta da sonuç asla değişmiyordu."
- Bekleyişin Şarkısı
79. "Uygarlığın gördüğü en büyük yalnızlığı yaşıyoruz.."
- Mevsim Yas
80. "Zaman, hiçbir yarayı iyileştirmiyor, hiçbir suçu temizlemiyor ve hiçbir gerçeği değiştiremiyor."
- Mevsim Yas
81. "Bu ülkede herkesin sonu az çok Sabahattin Ali'ye benzer.
Kimi kahrından, kimi de işte böyle.."
- Mevsim Yas
82. "Zaman, hiçbir yarayı iyileştirmiyor, hiçbir suçu temizlemiyor ve hiçbir gerçeği değiştiremiyor."
- Mevsim Yas
83. "Bu ülkede herkesin sonu az çok Sabahattin Ali'ye benzer.
Kimi kahrından, kimi de işte böyle.."
- Mevsim Yas
84. ""Kendi sesime yabancıyım. Belki de bu yüzden hayatla kötü, hastalıklı bir ilişkim oldu hep. Neye sığınacağımı bilemedim. Galiba hep hatırlamaktan ibarettim.""
- Mevsim Yas
85. ""Kalabalıklar hep korkutmuştu beni. Kalabalığın algısı, kalabalığın ikircikliği, kalabalığın kusma biçimi... Tekinsizdir kalabalığın psikolojisi.""
- Mevsim Yas
86. "…saklanacak, sığınacak bir yere ihtiyacım vardı. Kitaplar beni içine alıp saklıyordu. Görünmez oluyordum başkalarının hikâyelerinde."
- Mevsim Yas
87. "Uygarlığın gördüğü en büyük yalnızlığı yaşıyoruz ."
- Mevsim Yas
88. ""Kendinden hiç söz etmiyorsun," dedi.
"Mesela ne anlatabilirim?"dedim.
"Bilmem,ben yokken hayatında neler oldu?"
"Bütün zamanım beklemekle geçti,tam olarak neyi beklediğimi bilmeden,"dedim."
- Bekleyişin Şarkısı
89. ""Geçmişin tozu bugünün hatta yarının da üzerine siniyordu, geçmiş kokuyordu bugün ve yarın. Geçmiyordu.""
- Mevsim Yas
90. ""Annem beni severdi fakat okşayan, öpen biri değildi.""
- Mevsim Yas
91. ""İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkansızdır.
Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır.”"
- Mevsim Yas
92. "Korku, tuhaf ve yorucu bir duygu!"
- Mevsim Yas
93. "Onlar her gecemizi ihtilal renklerine boyadıkça, biz her gece devrim düşleri gördük. Bizim de payımıza direnmek düştü"
- Mevsim Yas
94. "Ölümden sonra, başka bir hayat var mıdır bilmiyorum. Olmasa daha iyi! Huzura ihtiyacı var hepimizin. En azından ölümden sonra..."
- Mevsim Yas
95. "Her zaman geride kalanlarla yaşar insan. Hayat geride kalanlardan ibarettir. Bununla yaşamayı öğrenecektim ben de."
- Mevsim Yas
96. ""Kütüphaneden çaldığım her kitabı okuduktan sonra arka bahçeye gömüyordum. Bir kitap mezarlığı yaratmıştım. O zamanlar az şey anladığım için, yalnızca karakterlerine ve onların davranışlarına dikkat kesildiğim kitapları gömerken, o kahramanları gömüyormuşum gibi hissediyordum. İnanılmaz huzur veriyordu bu bana. En azından onlar da görünmez oluyor, kimse toprağın altında olduklarını bilmiyor, onlara zarar veremiyordu.""
- Mevsim Yas
97. ""Onu mutlaka görmek istiyorum. Bugün yine, ruhumu bulandıran bir şey var içimde. Ağzına kadar huzursuzlukla doldurulmuş bir fıçı gibi hissediyorum. Katlanamıyorum hiçbir şeye; insanlara, eşyalara, buzdolabının motorunun sesine, hiçbir şeye! Onu görmek beni teselli edecek tek şey.""
- Mevsim Yas
98. ""İnsan kendisinin yegane tanığıdır. Karanlığını, çıkmazlarını, boşluklarını, ruhunun kuytuluklarını ondan iyi hiç kimse bilemez.""
- Mevsim Yas
99. "“ Zaman hiçbir yarayı iyileştirmiyor, hiçbir suçu temizlemiyor, ve hiçbir gerçeği değiştirmiyor.”"
- Mevsim Yas
100. "Yaşıtlarımın yaşadığı hiçbir şeyi yaşayamamıştım halbuki.Aynı şeyleri sevmemiş,aynı şeylere ilgi göstermemiş,aynı şeyleri hissedememiştim.Aynı yaştaydık ama onlarla aynı zamanda yaşamamıştım.Bu yüzden aynı kuşak bile sayılmazdık.Kaybolup gitmiş bir zaman,yaşıtlarımla arama uçurum gibi girmişti."
- Bekleyişin Şarkısı
101. "Büyümek insana yapılmış bir haksızlık."
- Mevsim Yas
102. "Her zaman geride kalanlarla yaşar insan. Hayat geride kalanlardan ibarettir. Bununla yaşamayı öğrenecektim ben de."
- Mevsim Yas
103. "İnsanın boşluğunu ne doldurur?"
- Mevsim Yas
104. ""Bilgi ve gerçeklik duygusu var ettiği kadar yok da ediyor insanı.""
- Mevsim Yas
105. "İnsan kendisinin yegâne tanığıdır. Karanlığını, çıkmazlarını, boşluklarını, ruhunun kuytuluklarını ondan başka hiç kimse bilemez."
- Mevsim Yas
106. ""İnsanı bir başkasına bağımlı kılan, yalnızlıklarıydı.""
- Mevsim Yas
107. "Uygarlığın gördüğü en büyük yalnızlığı yaşıyoruz."
- Mevsim Yas
108. "İnsan kendisinin yegâne tanığıdır. Karanlığını, çıkmazlarını, boşluklarını, ruhunun kuytuluklarını ondan başka hiç kimse bilemez."
- Mevsim Yas
109. "İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkânsızdır. Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır."
- Mevsim Yas
110. ""Ölümden sonra, başka bir hayat var mıdır bilmiyorum. Olmasa daha iyi! Huzura ihtiyacı var hepimizin. En azından ölümden sonra...""
- Mevsim Yas
111. ""Çocukluğundan beri vazgeçebilmeyi öğrenememişti; bu yüzden böyle darmadağındı şimdi. Kimden küçücük bir şefkat görse, ona dört elle sarılıp hayatının vazgeçilmezi saymıştı.""
- Mevsim Yas
112. ""Bu ülkede insanca bir gün yaşamadık. Mutlu bir gün yaşamamıza izin vermediler. Gördüğü her beyaz arabayı devlet sanan ve sırf bu yüzden anacaddelerde yürümeye korkan nesiller yetişti bu ülkede. İnsan gibi nasıl yaşanır tasavvur bile edemedik. Asık suratlı çocuklar, gençler yarattılar bizlerden. Daha ciddi meselelerimiz vardı çünkü. Onlar her gecemizi ihtilal renklerine boyadıkça, biz her gece devrim düşleri gördük. Bizim de payımıza direnmek düştü.""
- Mevsim Yas
113. ""İnsan kendisinin yegane tanığıdır. Karanlığını, boşluklarını, ruhunun kuytuluklarını ondan iyi hiç kimse bilemez.""
- Mevsim Yas
114. ""İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkansızdır. Daha az incinmek için en iyisi yanlızlıktır.""
- Mevsim Yas
115. ""Beni en çok kahreden de bu değişmezlik" dedi Sait. " Dünya yüzyıl önce neyse, şimdi de o.""
- Mevsim Yas
116. ""Hafızası karşısında neden aciz bir varlıktır ki insan?""
- Mevsim Yas
117. ""Hafızası karşısında neden aciz bir varlıktır ki, insan?""
- Mevsim Yas
118. ""Uyumalıyım! Unutmak için uyumalıyım! Uzun uzun uyumalıyım!""
- Mevsim Yas
119. ""İnsanın boşluğunu kapatacak bir cümleye ihtiyacım var şimdi. İnsanın boşluğunu ne doldurur?""
- Mevsim Yas
120. ""Hatırlamamalıydım, hayatta kalabilmek için hiçbir şey hatırlamamalıydım. Ama hatırlıyordum işte.""
- Mevsim Yas
121. ""Çok bunaldım, artık hiçbir şeyi kaldıramıyorum.""
- Mevsim Yas
122. ""Zaman, hiçbir yarayı iyileştirmiyor, hiçbir suçu temizlemiyor ve hiçbir gerçeği değiştiremiyor.""
- Mevsim Yas
123. "“İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkansızdır. Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır.”"
- Mevsim Yas
124. ""Neden bu kadar yoğun psikolojik şiddet gördüğü halde arkasını dönüp gidememişti? Cevap Reşad'a karşı hisleri ya da onun özellikleri değildi elbette, insanı bir başkasına bağımlı kılan, yanlızlıklarıydı. ""
- Mevsim Yas
125. "İnsanlar birine dertlerini anlattıklarında, dinlemelerini önemsemezlerdi. Dinliyormuş gibi görünüp arada bir onaylamaları kâfiydi. Çünkü başkasına anlatmak, sonunda insanın kendisiyle yaptığı konuşmaların bir şekliydi."
- Bekleyişin Şarkısı
126. ""İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkansızdır. Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır.""
- Mevsim Yas
127. ""Uygarlığın gördüğü en büyük yalnızlığı yaşıyoruz!""
- Mevsim Yas
128. ""...herkesten, her şeyden uzak bir yerlere gitmek istiyorum. Zamanı unutabileceğimiz yerlere! Bu huzursuzluğun bizi takip edemeyeceği yerlere! İnsanın karanlığının ve sıkıntılarının olmadığı yerlere! Dünyaya itiraz etmemizin gerekmediği, hayatla mücadele ederek değil onunla birlikte akacağımız bir yer olmalı burası. Böyle bir yer var mı?"
- Mevsim Yas
129. "''Başı sonu belirsiz bir boşluk hissinden başka bir şey yok içimde.''"
- Mevsim Yas
130. "“Bu ülkede insanca bir gün yaşamadık. Mutlu bir gün yaşamamıza izin vermediler. Gördüğü her beyaz arabayı devlet sanan ve sırf bu yüzden anacaddelerde yürümeye korkan nesiller yetişti bu ülkede. İnsan gibi nasıl yaşanır tasavvur bile edemedik. Asık suratlı çocuklar, gençler yarattılar bizlerden.”"
- Mevsim Yas
131. "Vagonları ölülerle dolu bir tren düşün, beni de o trenin gövdesi say. İnsan hayatı bir trenin vagonlarına benzer çünkü."
- Mevsim Yas
132. ""Taziye evlerinde durmadan tıkınan insanlar her zaman iğrendirmiştir beni. ""
- Mevsim Yas
133. "Aralık kalmış kapıların boşluğuna yerleşmiş hayatlarımız,bizim için artık ne bir bitiş ve ne de bir başlangıç olacağını gösteriyordu.O kapılar ne sonuna kadar açılabilecek ne de bir daha kapanabilecekti."
- Bekleyişin Şarkısı
134. "''Başı sonu belirsiz bir boşluk hissinden başka bir şey yok içimde.''"
- Mevsim Yas
135. "“Bu ülkede insanca bir gün yaşamadık. Mutlu bir gün yaşamamıza izin vermediler. Gördüğü her beyaz arabayı devlet sanan ve sırf bu yüzden anacaddelerde yürümeye korkan nesiller yetişti bu ülkede. İnsan gibi nasıl yaşanır tasavvur bile edemedik. Asık suratlı çocuklar, gençler yarattılar bizlerden.”"
- Mevsim Yas
136. "Vagonları ölülerle dolu bir tren düşün, beni de o trenin gövdesi say. İnsan hayatı bir trenin vagonlarına benzer çünkü."
- Mevsim Yas
137. ""Taziye evlerinde durmadan tıkınan insanlar her zaman iğrendirmiştir beni. ""
- Mevsim Yas
138. "Birinden geriye kalan eşyalar onun yokluğunu çoğaltıyordu çünkü."
- Bekleyişin Şarkısı
139. ""Ölümü algılamakta güçlük çekiyordum. Annemin ölümüne de hiçbir zaman tam anlamıyla inanamamıştım. Bir gün bir yerlerden gelecekti sanki...""
- Mevsim Yas
140. "Hayatımda eksik olan her şeyin yerine onu koymuştum.’"
- Mevsim Yas
141. ""Bana sevgi sözcükleri söylüyordu, alışık değildim böyle şeyler duymaya. Annemden sonra, hayatımda ilk kez biri beni seviyordu.""
- Mevsim Yas
142. ""Değersizleştirilmek kader değil, bize yöneltilmiş bir suçtu çünkü.""
- Mevsim Yas
143. ""Daha az incinmek için en iyisi yanlızlıktır.""
- Mevsim Yas
144. "Birinden geriye kalan eşyalar onun yokluğunu çoğaltıyordu çünkü."
- Bekleyişin Şarkısı
145. "Hayatımda eksik olan her şeyin yerine onu koymuştum.’"
- Mevsim Yas
146. "Her zaman geride kalanlarla yaşar insan. Hayat geride kalanlardan ibarettir. Bununla yaşamayı öğrenecektim ben de."
- Mevsim Yas
147. "Her zaman geride kalanlarla yaşar insan."
- Mevsim Yas
148. ""Çıkmaz sokaktaki kaldırıma oturup başını ellerinin arasına alarak, bütün ince ayrıntılarıyla sırtında taşıdığı, onu hasta eden geçmişinden kurtuldu. Teker teker, anbean yerine güzelini, mutlusunu koyarak değiştirdi bütün kötü anıları. En ince ayrıntısına kadar düşünüp burada artık oturmasını kifayetsizleştirecek bir geçmiş tahayyül etti kendine.""
- Mevsim Yas
149. "Ölümden sonra başka bir hayat var mıdır bilmiyorum. Olmasa daha iyi! Huzura ihtiyacı var hepimizin. En azından ölümden sonra.."
- Mevsim Yas
150. "Kahırdan ve yalnızlıktan azar azar ölüyorum."
- Mevsim Yas
151. "Her zaman geride kalanlarla yaşar insan. Hayat geride kalanlardan ibarettir. Bununla yaşamayı öğrenecektim ben de."
- Mevsim Yas
152. "Her zaman geride kalanlarla yaşar insan."
- Mevsim Yas
153. "Yokluğun bir adı yoktu ama cismi vardı… Birinden geriye kalan eşyalar onun yokluğunu çoğaltıyordu çünkü."
- Bekleyişin Şarkısı
154. ""Hayatlarımız devletin tayin ettiği hikayelerdir.""
- Mevsim Yas
155. "Zaman mı hızlı akıyordu yoksa biz bunca acının, yokluğun içinde yaşamaya fırsat mı bulamıyorduk."
- Mevsim Yas
156. ""Gidebilecek bir yerimin olmaması ne acı. Biliyorum, başka bir yer yok. Aslında hiçbir zaman bir başkası olamayacağız, başka hiçbir yere gidemeyeceğiz, hiçbir yer başka bir yer olmayacak ve hiçbir şey yaşananları değiştiremeyecek.""
- Mevsim Yas
157. "Sevmeye başladığımız kişileri hayatın manası gibi görmekteki aceleciliğimiz, hiçbir şeye uzun zaman bakabilme sabrı ve tahammülü yoksunluğumuzdan,ondaki güzelliğin ve içindeki gerçek benliğinin izini sürememekteki, başarısızlıkla sonuçlanıyordu.Bu nedenle bir zamanlar sevdiğimiz çoğu insan,sonradan bizim için huzursuzluk veren bir yabancıya dönüşüyordu."
- Bekleyişin Şarkısı
158. "İnsan çoğu zaman kendisine duygusal ve psikolojik şiddet uygulayan insana doğru çekiliyordu. Yalnızlıktan mı, nevrotiklikten mi kaynaklanıyordu bu? Neden?"
- Mevsim Yas
159. "Zaman mı hızlı akıyordu yoksa biz bunca acının, yokluğun içinde yaşamaya fırsat mı bulamıyorduk."
- Mevsim Yas
160. "Hayatındaki yalanlara inanma eğilimindedir insan, en çok bu yüzden acı çekeriz."
- Bekleyişin Şarkısı
161. "Uygarlığın gördüğü en büyük yalnızlığı yaşıyoruz."
- Mevsim Yas
162. "Bu ülkede insanca bir gün yaşamadık. Mutlu bir gün yaşamamıza izin vermediler… İnsan gibi nasıl yaşanır tasavvur bile edemedik. Asık suratlı çocuklar, gençler yarattılar bizlerden."
- Mevsim Yas
163. ""İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkansızdır. Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır.”"
- Mevsim Yas
164. ""Dünyaya tanıklık etmek gibi bir misyonumuzun olması; bizi uyumsuz ve mutsuz kılan işte bu gerçekti. Bunu iliklerime kadar hissediyordum.""
- Mevsim Yas
165. ""Kahırdan ve yalnızlıktan azar azar ölüyorum. Ölüşümü izliyorum. Hepimizin vaziyeti az çok bu değil mi?""
- Mevsim Yas
166. ""İnsan çoğu zaman kendisine duygusal ve psikolojik şiddet uygulayan insana doğru çekiliyordu. Yalnızlıktan mı, nevrotiklikten mi kaynaklanıyordu bu? Neden?""
- Mevsim Yas
167. "Bu ülkede insanca bir gün yaşamadık. Mutlu bir gün yaşamamıza izin vermediler… İnsan gibi nasıl yaşanır tasavvur bile edemedik. Asık suratlı çocuklar, gençler yarattılar bizlerden."
- Mevsim Yas
168. "Her zaman geride kalanlarla yaşar insan. Hayat geride kalanlardan ibarettir. Bununla yaşamayı öğrenecektim."
- Mevsim Yas
169. ""Yalnızlık değil bu, hayır hiç değil. Her hissin başka bir adı olmalı. Dünyanın bu kadar kuvvetli ve vahşi, benimse bu kadar küçük ve savunmasız olmamın da bir adı olmalı.""
- Mevsim Yas
170. "Korku, tuhaf ve yorucu bir duygu!"
- Mevsim Yas
171. "“Korku, tuhaf ve yorucu bir duygu!”"
- Mevsim Yas
172. "-Ölümü tarif edebilir misin Tahsin?
-Kafana bir el ateş ederler ya da dibinde bir bomba patlar. Başka türlüsünü bilmiyorum. Gerisi ise boşluk. Ölümden sonra, başka bir hayat var mıdır bilmiyorum. Olmasa daha iyi! Huzura ihtiyacı var hepimizin. En azından ölümden sonra..."
- Mevsim Yas
173. ""İnsan çoğu zaman kendisine duygusal ve psikolojik şiddet uygulayan insana doğru çekiliyordu. Yalnızlıktan mı, nevrotiklikten mi kaynaklanıyordu bu? Neden?""
- Mevsim Yas
174. ""Bir temsil izler gibi seyrediyorum, geriye doğru işleyen günlerin keşmekeşini. Her sabah düne uyanıyorum. Tuhaf bir zaman akışı bu. Saatin üçken iki, ikiyken bir olması gibi, hayat tersine akıyor. Zamanı genişleten bu değişmezlik içinde, sık sık gerçeklik duygumu yitirdiğimi hissediyorum. Toplu mezarlar kazılıyor, içinden çuvallar dolusu kemik çıkarılıyor. Şaşırmıyorum artık. Tiksiniyorum bu yüzden kendimden. Belki de daha çok acıyorum kendime. İnsan nasıl normalleştirebilir bütün bunları... ""
- Mevsim Yas
175. ""Bu ülkede insanca bir gün yaşamadık. Mutlu bir gün yaşamamıza izin vermediler. Gördüğü her beyaz arabayı devlet sanan ve sırf bu yüzden anacaddelerde yürümeye korkan nesiller yetişti bu ülkede. İnsan gibi nasıl yaşanır tasavvur bile edemedik. Asık suratlı çocuklar, gençler yarattılar bizlerden. ""
- Mevsim Yas
176. "Korku, tuhaf ve yorucu bir duygu!"
- Mevsim Yas
177. "“Korku, tuhaf ve yorucu bir duygu!”"
- Mevsim Yas
178. "-Ölümü tarif edebilir misin Tahsin?
-Kafana bir el ateş ederler ya da dibinde bir bomba patlar. Başka türlüsünü bilmiyorum. Gerisi ise boşluk. Ölümden sonra, başka bir hayat var mıdır bilmiyorum. Olmasa daha iyi! Huzura ihtiyacı var hepimizin. En azından ölümden sonra..."
- Mevsim Yas
179. ""Bir temsil izler gibi seyrediyorum, geriye doğru işleyen günlerin keşmekeşini. Her sabah düne uyanıyorum. Tuhaf bir zaman akışı bu. Saatin üçken iki, ikiyken bir olması gibi, hayat tersine akıyor. Zamanı genişleten bu değişmezlik içinde, sık sık gerçeklik duygumu yitirdiğimi hissediyorum. Toplu mezarlar kazılıyor, içinden çuvallar dolusu kemik çıkarılıyor. Şaşırmıyorum artık. Tiksiniyorum bu yüzden kendimden. Belki de daha çok acıyorum kendime. İnsan nasıl normalleştirebilir bütün bunları... ""
- Mevsim Yas
180. ""Bu ülkede insanca bir gün yaşamadık. Mutlu bir gün yaşamamıza izin vermediler. Gördüğü her beyaz arabayı devlet sanan ve sırf bu yüzden anacaddelerde yürümeye korkan nesiller yetişti bu ülkede. İnsan gibi nasıl yaşanır tasavvur bile edemedik. Asık suratlı çocuklar, gençler yarattılar bizlerden. ""
- Mevsim Yas
181. "İnsan kendini birinin yokluğunun içindeyken başka nasıl avutabilirdi ki? Sadece avunmak, çünkü yokluğun yaraladığı bir kalbi hiçbir şey iyileştiremezdi."
- Bekleyişin Şarkısı
182. ""Cam bir fanusa hapsedilmiş gibi hissediyorum. Oradan seyrediyorum dünyayı.Sıkıştırıldığım yerde hareket edemiyorum.Benim dışımda fakat beni de arkasında sürükleyerek devamlılığını sağlıyor hayat.Hiçbir şeye müdahale edemiyorum.Hayat diye algıladığımız şey en çok insan ruhundaki boşluğa karşılık geliyor.Zamanla genişliyor bu boşluk.Dolduramıyoruz. Ömrümü, tanıdıklarımı kendime açıklamakla geçirdim. Fakat yoruldum artık, insan olmaktan gelen sınırlı gücümün tükendiğini hissediyorum. Sıyrılmalıyım bu fanusun içinden. Çatlayıp kurtulmalıyım.""
- Mevsim Yas
183. "Başlangıçta neredeyse hiçbir şey anlamıyordum. Ancak saklanacak, sığınacak bir yere ihtiyacım vardı. Kitaplar beni içine alıp saklıyorlardı. Görünmez oluyorsun başkalarının hikayelerinde."
- Mevsim Yas
184. "İnsanın boşluğunu kapatacak bir cümleye ihtiyacım var şimdi. İnsanın boşluğunu ne doldurur?"
- Mevsim Yas
185. "Yalnızlık değil bu, hayır hiç değil. Her hissin başka bir adı olmalı. Dünyanın bu kadar kuvvetli ve vahşi, benimse bu kadar küçük ve savunmasız olmamın da bir adı olmalı."
- Mevsim Yas
186. ""Kırgınlığı bile zarifti.""
- Mevsim Yas
187. "Hayat diye algıladığımız şey, en çok insan ruhundaki boşluğa karşılık geliyor. Zamanla genişliyor bu boşluk. Dolduramıyoruz."
- Mevsim Yas
188. "İnsanlar doğar ve ölürlerdi.Yaşamın anlamı buydu.Bizden öncekiler ölmüştü.Biz ve sonrakiler de ölecekti.Herkes ölürdü çünkü.Buna rağmen,dünyayı sonsuza kadar ikamet edeceğimiz bir yer sanmak ve onun içini döşemeye çalışmak hüzün vericiydi."
- Bekleyişin Şarkısı
189. "... saklanacak, sığınacak bir yere ihtiyacım vardı. Kitaplar beni içine alıp saklıyorlardı. Görünmez oluyordum başkalarının hikâyelerinde."
- Mevsim Yas
190. "Hayat diye algıladığımız şey, en çok insan ruhundaki boşluğa karşılık geliyor. Zamanla genişliyor bu boşluk. Dolduramıyoruz."
- Mevsim Yas
191. "Hafızası karşısında neden aciz bir varlıktır ki insan?"
- Mevsim Yas
192. ""Uygarlığın gördüğü en büyük yanlızlığı yaşıyoruz.""
- Mevsim Yas
193. "Çünkü beni yalnızca o anlar ve bir nebze de olsa o iyileştirebilir."
- Mevsim Yas
194. ""Cam bir fanusa hapsedilmiş gibi hissediyorum. Oradan seyrediyorum dünyayı.Sıkıştırıldığım yerde hareket edemiyorum.Benim dışımda fakat beni de arkasında sürükleyerek devamlılığını sağlıyor hayat.Hiçbir şeye müdahale edemiyorum.Hayat diye algıladığımız şey en çok insan ruhundaki boşluğa karşılık geliyor.Zamanla genişliyor bu boşluk.Dolduramıyoruz. Ömrümü, tanıdıklarımı kendime açıklamakla geçirdim. Fakat yoruldum artık, insan olmaktan gelen sınırlı gücümün tükendiğini hissediyorum. Sıyrılmalıyım bu fanusun içinden. Çatlayıp kurtulmalıyım.""
- Mevsim Yas
195. "Başlangıçta neredeyse hiçbir şey anlamıyordum. Ancak saklanacak, sığınacak bir yere ihtiyacım vardı. Kitaplar beni içine alıp saklıyorlardı. Görünmez oluyorsun başkalarının hikayelerinde."
- Mevsim Yas
196. "İnsanın boşluğunu kapatacak bir cümleye ihtiyacım var şimdi. İnsanın boşluğunu ne doldurur?"
- Mevsim Yas
197. "Yalnızlık değil bu, hayır hiç değil. Her hissin başka bir adı olmalı. Dünyanın bu kadar kuvvetli ve vahşi, benimse bu kadar küçük ve savunmasız olmamın da bir adı olmalı."
- Mevsim Yas
198. ""Zaman, hiçbir yarayı iyileştirmiyor, hiçbir suçu temizlemiyor ve hiçbir gerçeği değiştiremiyor.""
- Mevsim Yas
199. "Zaten artık bu çabaya girmiyordum bile. Hiçbir şey için acele etmiyordum. Geç kalınmış bir şey yoktu. Gelecek olan, geçmişin içinden çıkıp geliyordu ve çoktan tüketilmişti."
- Bekleyişin Şarkısı
200. "“Bu ülkede herkesin sonu az çok Sabahattin Ali’ye benzer. Kimi kahrından, kimi de işte böyle,”"
- Mevsim Yas
201. ""Uygarlığın gördüğü en büyük yalnızlığı yaşıyoruz! ""
- Mevsim Yas
202. ""İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkânsızdır. Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır...""
- Mevsim Yas
203. "İki kirpiğimin arasında saklıyorum her şeyi. Nasıl incitiyor beni bu temsil. Hiçbir şeyde gerçeklik aramıyorum. O kocaman şey gelip gırtlağıma oturuyor, yutkunamıyorum.’"
- Mevsim Yas
204. "Gidebilecek bir yerimin olmaması ne acı. Biliyorum, başka bir yer yok. Aslında hiçbir zaman bir başkası olamayacağız, başka hiçbir yere gidemeyeceğiz, hiçbir yer başka bir yer olmayacak ve hiçbir şey yaşananları değiştiremeyecek.
Sıkışmış hissediyorum kendimi."
- Mevsim Yas
205. "Ölüm karşısındaki kati çaresizliği kabul etmek ağır geliyor olmalıydı."
- Mevsim Yas
206. "Hayatımda eksik olan her şeyin yerine onu koymuştum."
- Mevsim Yas
207. "Uygarlığın gördüğü en büyük yalnızlığı yaşıyoruz!"
- Mevsim Yas
208. ""... herkesten, her şeyden uzak bir yerlere gitmek istiyorum. Zamanı unutabileceğim yerlere! Bu huzursuzluğun bizi takip edemeyeceği yerlere!İnsanın karanlığının ve sıkıntılarının olmadığı yerlere! Dünyaya itiraz etmemizin gerekmediği, hayatla mücadele ederek değil onunla birlikte akacağımız bir yer olmalı burası. Böyle bir yer var mı? ""
- Mevsim Yas
209. "Her sabah düne uyanıyorum."
- Mevsim Yas
210. ""Zaman, hiçbir yarayı iyileştirmiyor, hiçbir suçu temizlemiyor ve hiçbir gerçeği değiştiremiyor.""
- Mevsim Yas
211. "Zaten artık bu çabaya girmiyordum bile. Hiçbir şey için acele etmiyordum. Geç kalınmış bir şey yoktu. Gelecek olan, geçmişin içinden çıkıp geliyordu ve çoktan tüketilmişti."
- Bekleyişin Şarkısı
212. "İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkansızdır. Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır."
- Mevsim Yas
213. ""Büyük boşlukları vardı hepimizin,çok büyük... Belki de kendimizi hiç tanımıyorduk. Yaralarımızın yerini bilmiyorduk. Onları hangi yollarla bulabileceğimizi, nasıl ilişki kurabileceğimizi, nasıl bir arada yaşayabileceğimiz bilmiyorduk. Bu yüzden tüm boşluklarımızı marazlı insanlar dolduruyordu. ""
- Mevsim Yas
214. ""Herkes her şeyi önceden biliyor gibiydi. Tarih yaşandıkça yazılmıyor, yazıldıkça yaşanıyordu. Hayatlarımız, devletin tahrif ettiği hikâyelerdi.""
- Mevsim Yas
215. "''Hâlâ bu pencerenin önünde neyi bekliyorum? Olmayacak olan neyi? Gelmeyecek olan kimi ?''"
- Mevsim Yas
216. "“Kitaplar beni içine alıp saklıyorlardı. Görünmez oluyordum başkalarının hikayelerinde...”"
- Mevsim Yas
217. ""Oysa iyiliğe ve şeylerin büyüsüne inanmak istiyorum hala. Masum bir öpücük bozabilsin yüzyıllık büyüyü. Fişi prize takınca lamba yansın yine ama bir matematik formülü olmasın bunun karşılığı, Tanrı'nın eli gibi düşünmek istiyorum. Bilgi ve gerçeklik duygusu var ettiği kadar yok da ediyor insanı.""
- Mevsim Yas
218. ""Hatırlamak zamanı yavaşlatıyor.""
- Mevsim Yas
219. "Kalabalıklar hep korkutmuştu beni. Kalabalığın algısı, kalabalığın ikircikliği, kalabalığın kusma biçimi... Tekinsizdir kalabalığın psikolojisi."
- Mevsim Yas
220. "İnsan unutmuyordu duyduğu, yaşadığı hiçbir şeyi, istese bile hafızası bırakmıyordu peşini."
- Mevsim Yas
221. "Kalabalıklar hep korkutmuştu beni. Kalabalığın algısı, kalabalığın ikircikliği, kalabalığın kusma biçimi... Tekinsizdir kalabalığın psikolojisi."
- Mevsim Yas
222. ""Babam ablamı dövdüğü sırada kaçıp üvey annemin bizi tıkıştırdığı odadaki bir tarafı kırık , ters çevrilmiş kanepenin altına sığınmıştım.O günden sonra, evdeki bütün vaktimi o kanepenin altında geçirir oldum. Bir fareden farksızdım...""
- Mevsim Yas
223. "Varlığımı başkasının ilgisinde arayacak kadar yanlızdım."
- Mevsim Yas
224. ""Karanlığı ellerinde değildi, ruhundaydı babamın.""
- Mevsim Yas
225. ""Geçmişin anıları yokluyor hafızamı, acı duyuyorum. Bir yalnızlık duvarıyla kuşatılmış olmam değil çektiğim acının tek sebebi. Yalnızlaştırılmanın ıstırabı bu.""
- Mevsim Yas
226. ""İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkânsızdır.""
- Mevsim Yas
227. "Çocukların kütüphaneye gidip kitap alması hatta çöpte buldukları gazeteyi okumaları bile yasaktı. Ders kitapları dışında bir şey okumalarına izin verilmiyordu. Kitap okuyan çocukların büyüyünce komünist olacaklarına inanıyordu."
- Mevsim Yas
228. "''Hâlâ bu pencerenin önünde neyi bekliyorum? Olmayacak olan neyi? Gelmeyecek olan kimi ?''"
- Mevsim Yas
229. "“Kitaplar beni içine alıp saklıyorlardı. Görünmez oluyordum başkalarının hikayelerinde...”"
- Mevsim Yas
230. "Kalabalıklar hep korkutmuştu beni. Kalabalığın algısı, kalabalığın ikircikliği, kalabalığın kusma biçimi... Tekinsizdir kalabalığın psikolojisi."
- Mevsim Yas
231. "İnsan unutmuyordu duyduğu, yaşadığı hiçbir şeyi, istese bile hafızası bırakmıyordu peşini."
- Mevsim Yas
232. "Kalabalıklar hep korkutmuştu beni. Kalabalığın algısı, kalabalığın ikircikliği, kalabalığın kusma biçimi... Tekinsizdir kalabalığın psikolojisi."
- Mevsim Yas
233. ""Babam ablamı dövdüğü sırada kaçıp üvey annemin bizi tıkıştırdığı odadaki bir tarafı kırık , ters çevrilmiş kanepenin altına sığınmıştım.O günden sonra, evdeki bütün vaktimi o kanepenin altında geçirir oldum. Bir fareden farksızdım...""
- Mevsim Yas
234. "Varlığımı başkasının ilgisinde arayacak kadar yanlızdım."
- Mevsim Yas
235. "Zaman mı hızlı akıyordu yoksa biz bunca acının, yokluğun içinde yaşamaya fırsat mı bulamıyorduk."
- Mevsim Yas
236. "İnsanların konuşacak bunca şeyi nereden bulduklarını, neden bu kadar çok konuştuklarını, neden birbirlerini bu kadar yorduklarını bir türlü anlayamıyordum."
- Mevsim Yas
237. ""Artık genç kızların birbirini intihara sürüklediği bir yerdi burası. Salgın bir hastalığa tutulmuş gibi, her genç kız, bir diğerinin ardına ilikliyordu ölümünü. Şehir bu hastalıktan nasıl kurtulacağını bilmiyordu. İntihar her geçen gün biraz daha hayatın kendisi oluyordu... ""
- Mevsim Yas
238. "Ölüm karşısındaki katı çaresizliği kabul etmek ağır geliyor olmalıydı"
- Mevsim Yas
239. "Herkesten, her şeyden uzan bir yerlere gitmek istiyorum. Zamanı unutabileceğimiz yerlere ! Bu huzursuzluğun bizi takip edemeyeceği yerlere ! İnsanın karanlığının ve sıkıntılarının olmadığı yerlere ! Dünyaya itiraz etmemizin gerekmediği, hayatla mücadele ederek değil onunla alacağımız bir yer olmalı burası. Böyle bir yer var mı ?"
- Mevsim Yas
240. "Yaşamak yokluğa bakmaktı.Herkesin gözü başka bir şeyin yokluğundaydı."
- Bekleyişin Şarkısı
241. ""Zaman,hiçbir yarayı iyileştirmiyor, hiçbir suçu temizlemiyor ve hiç bir gerçeği değiştiremiyor.""
- Mevsim Yas
242. "Zaman mı hızlı akıyordu yoksa biz bunca acının, yokluğun içinde yaşamaya fırsat mı bulamıyorduk."
- Mevsim Yas
243. "İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkansızdır. Daha az incinmek için en iyisi yalnızlık."
- Mevsim Yas
244. "Vagonları ölülerle dolu bir tren düşün, beni de o trenin gölgesi say."
- Mevsim Yas
245. "Hatıralarımı değil, hafızamı yazıyorum sana."
- Mevsim Yas
246. "İnsan kendisinin yegâne tanığıdır.Karanlığını,çıkmazlarını,boşluklarını,ruhunun kuytuluklarını ondan iyi hiç kimse bilemez."
- Mevsim Yas
247. "İçimde yumruk gibi sıkışıp kalmış bir şey vardı, bir türlü dışarı atamıyordum. Hayatla kurduğum bağ gittikçe inceliyor, karanlığa daha çok gömülüyordum."
- Mevsim Yas
248. "Anlatmak varlığımıza dair bir ihtiyaçtı."
- Bekleyişin Şarkısı
249. ""Hayretle izlediğim dünya, yenilgilerle sürdürdüğüm yaşam...""
- Mevsim Yas
250. "Bu sabah yine bir sıkıntı çöktü omuzlarıma. Var olmanın ağırlığı diye tanımlayabilirim ancak."
- Mevsim Yas