Maurice Blanchot En Beğenilen Sözleri
1. "Ben bir taşın altındayım, ezildim; kalkmaya çalışıyorum. Bu sırada siz gelip taşın üstüne oturuyorsunuz ve bana öğüt veriyorsunuz."
- Yüceler Yücesi
2. ""Seni duymamı istiyorsan konuşmayı bırak:'"
- Bekleyiş Unutuş
3. ""Bekleyiş, bir sırrı sayıklamaktır.""
- Bekleyiş Unutuş
4. ""Ama gözyaşları asla bir zayıflık değildi.""
- Ölüm Hükmü
5. "" Gidebilirdi, kalabilme gücünü bu güvenceye borçlu olduğunu biliyordu. ""
- Bekleyiş Unutuş
6. ""Sanki acı, mekân olarak düşünceyi tutmuştu.""
- Bekleyiş Unutuş
7. ""Tüm konuştuklarım arasında sadece onunla konuştum, ve eğer diğerleriyle konuştuysam sadece onun yüzünden, onu unutuşum dâhilinde.""
- Bekleyiş Unutuş
8. ""Öyle bir şey yap ki seninle konuşabileyim.''"
- Bekleyiş Unutuş
9. ""Nesin sen? Biraz boşluk mu, boşlukta bir nokta mı?""
- Son İnsan
10. ""Fakat, aramızdaki yakınlık tam da sonsuza dek kaybolan şey.""
- Ölüm Hükmü
11. "Eksiksiz bir yalnızlık içindeydi. Bununla birlikte, odada, hatta dünyada kimsenin olmadığından ne kadar eminse, birinin orada olduğundan, uykusunda yer aldığından, ona derinlemesine yaklaştığında, etrafında ve içinde olduğundan o kadar emindi."
- Karanlık Thomas
12. "‘Düşünüyorum, öyleyse yokum.’"
- Karanlık Thomas
13. "...neşenin anısı insanı öldürmeye yeter."
- Ölüm Hükmü
14. "Ve nesin sen?
Biraz boşluk mu, boşlukta bir nokta mı?"
- Son İnsan
15. "Yaşamadığı için ölüyor, ölecek bir yaşamı olmadan ölüyor..."
- İtiraf Edilemeyen Cemaat
16. "Niçin benim hala durduğum ve kendimi bağlı hissettiğim bir yer gibisin?"
- Son İnsan
17. "Kadın beklemiyordu, adam beklemiyordu. Yine de aralarında bekleyiş mevcuttu."
- Bekleyiş Unutuş
18. "Niçin beni düşünmek istemiyorsun? Güçsüzlük mü, kayıtsızlık mı bu, kör bir arzu mu?"
- Son İnsan
19. ""Ve ben her zaman benden saklamış olabilecekleriyle değil de bana söyledikleriyle onlara bağlandım. Bundan dolayı susan insanlar ben de hayranlık duygusu uyandırmaz, onları daha sevimsiz de bulmam.""
- Ölüm Hükmü
20. "Yakın olan, yabancı olandan daha çok korkuturdu beni. "
- Son İnsan
21. "“öyle bir şey yap ki seninle konuşabileyim.”"
- Bekleyiş Unutuş
22. ".. lütfen, tavsiyeme uyun: Görünüşlere aldanmayın.
."
- Sonradan Sonsuz Yineleme
23. "“Unutmaktan kaynaklanan bu mutluluk niye?” - “Mutluluğun kendisi unutulmuş:”"
- Bekleyiş Unutuş
24. ""Kendime bakan da, kendimi ayırt etmeyen de benim.""
- Karanlık Thomas
25. "Artık yalnızlığı ona eskisi ka dar eksiksiz görünmüyordu,"
- Karanlık Thomas
26. "“Bekleyiş teselli etmez:” - “Bekleyenlerin teselli edilecek hiçbir şeyleri yoktur:”"
- Bekleyiş Unutuş
27. ""Yalnızız, fakat herkes kendi hesabına değil, birlikte olmak için yalnızız.''"
- Bekleyiş Unutuş
28. "⠀ོ
Bizi ayıran mesafeyi azaltmanın tek yolu, alabildiğine uzaklaşmam olacaktır. Ne var ki zaten alabildiğine uzaktayım, daha fazla da uzaklaşamam.
⠀ོ"
- Karanlık Thomas
29. "“Acı çekmekten korkmuyorum, yapamam, beceremem.”"
- Son İnsan
30. "Her şeyi tutkuyla dinleyen birinin yanında yaşanabilir mi?
Bu sizi yıpratır, yakar."
- Son İnsan
31. "Beklemeyi bilmek iyi bir duvara hastır."
- Bekleyiş Unutuş
32. "Bütün duygular kendi dışlarına taşıyorlar ve beni yoğuran, beni yapıp bozan ve, tam bir duygu yokluğu içinde, bana kendi gerçekliğimi hiçlik biçimi altında korkunç bir şekilde hissettiren o duyguya, yok olmuş, ortadan kalkmış bir halde yöneliyorlar. Bir ad konması gereken bu duyguyu iç daralması olarak adlandırıyorum."
- Karanlık Thomas
33. "Niçin benim hala durduğum ve kendimi bağlı hissettiğim bir yer gibisin?"
- Son İnsan
34. "Bekliyordum. Eşsiz biçimde bekliyordum. Beklemeyi bilmek iyi bir duvara hastır."
- Bekleyiş Unutuş
35. "Tek güçlü noktam sessizliğimdi."
- Ölüm Hükmü
36. "Kimi zaman adam onu unutuyordu, kimi zaman hatırlıyordu, kimi zaman unutuşu hatırlayarak ve bu hatırlayışta her şeyi unutarak."
- Bekleyiş Unutuş
37. "''Neşenin anısı insanı öldürmeye yeter.''"
- Ölüm Hükmü
38. "Ne kadar unutabilirsen unut, unutuşun sınırlarını bulamayacaksın."
- Bekleyiş Unutuş
39. "Burada her birimizin kendi hapishanesi var, ama hapishanesinde herkes özgür.
."
- Sonradan Sonsuz Yineleme
40. "Hafıza, unutuşun nefes aldığı yer."
- Bekleyiş Unutuş
41. "Çok geçmeden gece, ona, bütün gecelerden da ha koyu, daha korkunç göründü; sanki gerçekten de gece, ken dini artık düşünmeyen düşüncenin, düşünceden başka bir şey tarafından alaycı bir şekilde nesne olarak ele alınan düşüncenin yarasından çıkmıştı. Gecenin ta kendisiydi bu."
- Karanlık Thomas
42. "Kendimden biraz fazla biraz eksiktim: Her halükarda bütün insanlardan fazla...!!!"
- Son İnsan
43. "Yakın olan, yabancı olandan daha çok korkuturdu beni."
- Son İnsan
44. "''Toprağın altı kat altında çok daha güvende olacağım”"
- Ölüm Hükmü
45. "Doğduğum ülke
Niçin terk ettim seni?
Değilim artık masum Ve de talihsizim.
Şimdi aşksız, Sonsuza dek hapis, Kurtuluşum olacak ölümüm.
."
- Sonradan Sonsuz Yineleme
46. "… Kitlesi için yazan yazar aslında yazmaz: yazan o kitledir ve bu nedenle de bu kitle okur olamaz artık; okuma görünüşten başka bir şey değildir, gerçekte bir hiçtir. Okunmak için meydana getirilen eserlerin anlamsızlığı buradan kaynaklanır, kimse onları okumaz. Başkaları için yazmanın, başkalarının sözünü meydana çıkarmak ve onları kendilerini keşfettirmek için yazmanın tehlikesi buradan doğar: çünkü başkaları kendi seslerini değil, bir başkasının sesini, gerçek, derin, hakikat kadar rahatsız edici bir ses duymak isterler."
- Karanlık Thomas
47. "Seni duymamı istiyorsan konuşmayı bırak."
- Bekleyiş Unutuş
48. "Her şeyi tutkuyla dinleyen birinin yanında yaşanabilir mi?"
- Son İnsan
49. "Bir şey anlaşılmalı: olağandışı hatta şaşırtıcı hiçbir şey anlatmadım. Olağandışılık durduğum anda başlıyor. Fakat artık onu anlatmakta özgür değilim."
- Ölüm Hükmü
50. "Ne kadar unutabilirsen unut, unutuşun sınırlarını bulamayacaksın."
- Bekleyiş Unutuş
51. "Ve insanın kendini sevmesi yerine kendinden nefret etmesinden daha korkunç bir mutsuzluk olabilir mi?
."
- Sonradan Sonsuz Yineleme
52. ""Daha şimdiden, en koyu karanlıklardan daha karanlığım.""
- Karanlık Thomas
53. "Kadın beklemiyordu, adam beklemiyordu. Yine de aralarında bekleyiş mevcuttu."
- Bekleyiş Unutuş
54. "" Ben bir taşın altındayım, ezildim; kalkmaya çalışıyorum. Bu sırada siz gelip taşın üstüne oturuyorsunuz ve bana öğüt veriyorsunuz""
- Yüceler Yücesi
55. "Bekleyiş her daim, kendisinde başlangıcı taşıyan, sonu askıya alan ve bu aralıkta bir başka bekleyişin aralığını açan bekleyişin bekleyişidir."
- Bekleyiş Unutuş
56. "Edebiyat kendini kuşku nesnesi sanarak kendini önemliymiş gibi gösterir. Kendini küçümseyerek kendini doğrular. Kendini arar: gereğinden fazla. Çünkü o belki de aranmayı değil bulunmayı hak eden şeylerdendır."
- Karanlık Thomas
57. "Tüm kişiliğinin bir maske olması yeni bir şey değildi… "
- Son İnsan
58. "''Gerçek korkutmuyor beni. Sırrımı ele vermek gibi bir endişem yok. Ama sözcükler bugüne dek hiç istemediğim kadar güçsüz ve kurnazdılar''"
- Ölüm Hükmü
59. "“Beni nerede görmek istiyorsunuz?
-Hiçbir yerde.”"
- Ölüm Hükmü
60. "''Niçin benim hala durduğum ve kendimi bağlı hissettiğim bir yer gibisin?''"
- Son İnsan
61. "“ama başkasının mutsuzluğu düşüncesiyle beni avutamayacaksınız.
Acısını çektiğim şey bana aittir.”
."
- Sonradan Sonsuz Yineleme
62. "İnsanlar “aralarında hiçbir şey yok “ demeyi çok severler. Evet, aslında aramızda hiçbir şey yoktu, hiç kimse, kendimiz bile."
- Son İnsan
63. ""Seni duymamı istiyorsan konuşmayı bırak.""
- Bekleyiş Unutuş
64. "Gecenin düşünceleri, hep daha parlak, daha anonim, daha acı verici. Sürekli sonu gelemeyen acı ve neşe, aynı zamanda huzur."
- Bekleyiş Unutuş
65. "... hâlâ öyle çok umudum vardı ki; umut ne sinsi ne de kötü bir şeydir."
- Ölüm Hükmü
66. "Ne kadar unutabilirsen unut, unutuşun sınırlarını bulamayacaksın."
- Bekleyiş Unutuş
67. "Hafıza, unutuşun nefes aldığı yer."
- Bekleyiş Unutuş
68. "Düşüşümün dehşetiyle düşüyorum"
- Karanlık Thomas
69. "Çıkışın olmadığı yerde kaçmak, dışarının çağrısını yeniden dirilten taleptir.
."
- Sonradan Sonsuz Yineleme
70. "Birbirimize baktık: hâlâ öyle çok umudum vardı ki; umut ne sinsi ne de
kötü bir şeydir."
- Ölüm Hükmü
71. "Unutuşun yüzünü gördük biz."
- Son İnsan
72. "Çok az şeyle birleşmiş iki insanla ilgili olarak insanlar "aralarında hiçbir şey yok" demeyi çok severler. Evet, aslında aramızda hiçbir şey yoktu, hiç kimse, kendimiz bile."
- Son İnsan
73. "Çalışma yaşamın temelidir, insan, çalışarak aşağılandığı ve tükendiği bir dünyada yaşadıkça, yaşamıyor demektir."
- Yüceler Yücesi
74. "Öyle bir bakıştı ki bu, insan kendisine en çok bu bakışla bakılmasını istemiştir...!!!"
- Son İnsan
75. "... insan, çalışarak aşağılandığı ve tükendiği bir dünyada yaşadıkça, yaşamıyor demektir."
- Yüceler Yücesi
76. "Hatırlamak istediğiniz daha çok unutuşun kendisi."
- Bekleyiş Unutuş
77. ".. suçum bizi sonsuza kadar ayırmaya kararlı bir insan yığınına dönüşmüştü."
- Ölüm Hükmü
78. "Ben kimim o halde? Benimle birlikte, benim yanımda, başka bir gökyüzünün altındaymış gibi dikilen kim? Eğer o, benim tanıdığım kişiyse ben kendimden bütünüyle terk edilmiş değil miyim?"
- Son İnsan
79. ""Her varlığın temelinde bir yetersizlik ilkesi vardır.''"
- İtiraf Edilemeyen Cemaat
80. "Bakışımın fazla bir ağırlığı olmadığını, çevresindeki şeyleri hafiflettiğini söylüyordu.
“ Yalnızmışsınız gibi sanki, öyle mi? ”
“ Hayır. ”
“ Ben yalnızmışım gibi sanki, öyle mi? ”
“ Hayır, öyle de değil: yalnız olan bakışınız belki de. ”"
- Son İnsan
81. "Sizi, hakkınızda hiçbir şey bilmemek ve kendimi tamamen sizde kaybetmek için tanıdım"
- Bekleyiş Unutuş
82. "Gizemli, örtüsünü kaldırmadan kendisini gözler önüne serendir."
- Bekleyiş Unutuş
83. "Bekleyiş, bir sırrı sayıklamaktır."
- Bekleyiş Unutuş
84. "Elbette, özgürlükten yoksun kalmak güçtür,” .. “Ama insan hiç özgür müdür? istenilen şey yapılabilir mi? Ve mutsuz olmak için daha birçok neden var.”
."
- Sonradan Sonsuz Yineleme
85. ".. Onu sevdim ve yalnızca onu sevdim ve olup biten her şey olmasını istediğim için oldu ve gözüm yalnızca onu gördü. Nerede olursa olsun ya da ben nerede olursam olayım, yoklukta,
mutsuzlukta, ölü şeylerin kaçınılmazlığında, yaşayanların gerekliliğinde, iş yorgunluğunda, merakımdan doğan yüzlerde, doğru olmayan sözcüklerimde, aldatıcı sözcüklerimde, sessizlikte ve gecede ben ona tüm gücümü, o bana tüm gücünü verdi. Böylece bu güç öyle kuvvetli ki, hiçbir şey onu yenemez, belki de bizi ölçüsüz bir mutsuzluğa mahkûm eder, ama eğer böyleyse bu mutsuzluğu üzerime alıyorum, ondan sınırsızca memnunum ve bu düşünceye sonsuzca “Gel,” diyorum ve sonsuzca, o orada."
- Ölüm Hükmü
86. "“Gözleriniz her zaman memnun değil benden.”.. Duyguları altında bir duyguyu gizlemek istemiyormuş gibi görünüyordu."
- Ölüm Hükmü
87. "Eksiksiz bir yalnızlık içindeydi."
- Karanlık Thomas
88. "Düşündüğü zaman acı çekiyor"
- Son İnsan
89. "Söyleyecek hiçbir şeyimin kalmaması için artık yaşayacak hiçbir şeyimin olmaması gerekirdi."
- Bekleyiş Unutuş
90. "Söyleyecek hiçbir şeyimin kalmaması için artık yaşayacak hiçbir şeyimin olmaması gerekirdi."
- Bekleyiş Unutuş
91. "Kimi zaman sadece unutmak için hatırladığımız izlenimine kapılıyorum."
- Bekleyiş Unutuş
92. " Bir Tanrının bizzat kendisinin bile tanığa ihtiyacı vardır. İlahi gizliliğin bu dünyada delinmesi gerekir. "
- Son İnsan
93. "Gözyaşlarında saklanan ama kendisi ağlamayan bu üzüntünün yüzü yoktu ve ödünç aldığı yüzü bir maskeye dönüştürüyordu."
- Ölüm Hükmü
94. "Öyle bir şey yap ki seninle konuşabileyim."
- Bekleyiş Unutuş
95. ""Size doğru gözükmeyeni silin.”"
- Bekleyiş Unutuş
96. "Senin için son olan bende kesinlikle başlangıç olacaktır."
- Son İnsan
97. "...unutmuyordum da onu: unutmanın mevcudiyet üstünde etkisi yoktur."
- Son İnsan
98. "Öyle bir bakıştı ki bu, insan kendisine en çok bu bakışla bakılmasını istemiştir..."
- Son İnsan
99. "Birbirlerine görünmez olan onları daha iyi görebilmek için kafamda bir Tanrı var sayma düşüncesine dönüyordum."
- Son İnsan
100. ""Ardınızda özlediğiniz birini mi bıraktınız? Size yardım etmek isterdim." ..
"Özgür olamamanın ıstırabını çekiyorum. Yeniden eskiden olduğum kişi olmama izin verin.”
."
- Sonradan Sonsuz Yineleme
101. "Sık sık ve uzun uzun ağlardı. Ama gözyaşları asla bir zayıflık değildi.
____"
- Ölüm Hükmü
102. "– Ben bir taşın altındayım, ezildim; kalkmaya çalışıyorum. Bu sırada siz gelip taşın üstüne oturuyorsunuz ve bana öğüt veriyorsunuz."
- Yüceler Yücesi
103. ""Unutmaktan kaynaklanan bu mutluluk niye?"
- “Mutluluğun kendisi unutulmuş:”"
- Bekleyiş Unutuş
104. "Çıkış yolu neydi? Kolu olan dalga tarafından sürüklenmemek için mücadele etmek mi? Sulara gömülmek mi? Kendi içinde acı acı boğulmak mı?"
- Karanlık Thomas
105. ".. bana kim daha yakın olabilir? Fakat, aramızdaki yakınlık tam da sonsuza dek kaybolan şey."
- Ölüm Hükmü
106. "Başka bir seçenek varken acı çekmeyi saçma ve hatta gülünç olarak algılıyordu.
"Eğer beni öldürmezseniz, öldürürsünüz."
- Ölüm Hükmü
107. "İnsan bir yalnızlık duygusuna gömülebilirdi sadece; o duygunun içinde de ne kadar uzağa gitmek isterse istesin, kaybolup gider ve kaybolup gitmeye devam ederdi."
- Karanlık Thomas
108. ""Bekleyiş teselli etmez."-"Bekleyenlerin teselli edilecek hiç bir şeyleri yoktur.""
- Bekleyiş Unutuş
109. ".. kendini dışavurmak için hiçbir şiddete ihtiyaç göstermeyen korkunç bir duygu.
."
- Sonradan Sonsuz Yineleme
110. ""Yalnızız, fakat herkes kendi hesabına değil, birlikte olmak için yalnızız.''"
- Bekleyiş Unutuş
111. "..fakat sonu gelmeyen bir üzüntü hiç kimse de acıma doğurmaz."
- Ölüm Hükmü
112. "Bana yükleyeceğin o ağırlıkla hafifim."
- Son İnsan
113. ""Unutmaktan kaynaklanan bu mutluluk niye?" -"Mutluluğun kendisi unutulmuş.""
- Bekleyiş Unutuş
114. "''Yetersizlik, yetersizliğe son verecek olan şeyi değil, daha ziyade, doldurdukça derinleşen eksikteki aşırılığı arar.''"
- İtiraf Edilemeyen Cemaat
115. "Yaşamaktan sınırsız bir haz duyuyorum , ölmekle de sınırsız bir doyuma ereceğim."
- Günün Deliliği
116. ""Sizi hiçbir şekilde tanımayan ve kimsenin hiçbir şekilde tanımadığı biri, işte bu karşılaşmaların keyfi de burada.""
- Bekleyiş Unutuş
117. ""Boşluğun sayılamaz nüfusu.""
- Bekleyiş Unutuş
118. "Adam sabretmeyi öğrendiğini düşünüyordu ama sadece sabırsızlığı yitirmişti. Artık ne birine ne de ötekine sahipti, son bir güçle çekip çıkaracağını düşündüğü eksiklikleri vardı sadece. Sabır olmaksızın, sabırsızlık olmaksızın, ne razı olarak ne de reddederek, hareketsizlik içinde devinen, terk edilmenin olmadığı bir terk edilmişlik."
- Bekleyiş Unutuş
119. "Kopmadan başkası olmayan sana bağlıyım. Bana yükleyeceğin o ağırlıkla hafifim. lyi biliyorum ki her halükarda yoksun ve bizi birbirimize bağlayan da bu."
- Son İnsan
120. "...bütün gücümü toplayarak sadece tek bir şeyi değiştirmeyi başaracak olsam da, sadece küçücük bir saman çöpünü yerinden oynatacak olsam bile, boşa gitmeyecekti çabalarım."
- Yüceler Yücesi
121. "“Bir umut gibi önceliyorsun beni, oysa ben, aynı zamanda senin kavuşmak zorunda olduğun, kendi kendini kavuşturacağın şeyim. Düşün bunu, aşırı düşünceye ekle bunu.”"
- Son İnsan
122. "Adam sabretmeyi öğrendiğini düşünüyordu ama sadece sabırsızlığı yitirmişti. Artık ne birine ne de ötekine sahipti, son bir güçle çekip çıkaracağını düşündüğü eksiklikleri vardı sadece. Sabır olmaksızın, sabırsızlık olmaksızın, ne razı olarak ne de reddederek, hareketsizlik içinde devinen, terk edilmenin olmadığı bir terk edilmişlik."
- Bekleyiş Unutuş
123. "Ve nesin sen?
Biraz boşluk mu, boşlukta bir nokta mı?"
- Son İnsan
124. "Adam sabretmeyi öğrendiğini düşünüyordu ama sadece sabırsızlığı yitirmişti."
- Bekleyiş Unutuş
125. "Kendimden biraz fazla, biraz eksiktim: her halükarda bütün insanlardan fazla."
- Son İnsan
126. "Ölüyüm, ölü. Bu baş, benim başım, beni görmüyor bile, çünkü yok oldum. Kendime bakan da, kendimi ayırt etmeyen de benim."
- Karanlık Thomas
127. "“Bekleyiş her geleni geleceğinde bırakan sakin geride bırakıştır.”"
- Bekleyiş Unutuş
128. "" Var olmadan varım,
ve aynı şekilde
Var olarak yokum. "
Yokum ama süreduruyorum..."
- Karanlık Thomas
129. "– Evet dürüstüm, ama yeteri kadar değil henüz: insanlar en küçük izlenimlerin, en önemsiz sözlerin bile önemli olduğunu anımsayabilseler!"
- Yüceler Yücesi
130. "Öyle bir şey yap ki seninle konuşabileyim."
- Bekleyiş Unutuş
131. "''Halk böyledir. Bir vardır, bir yoktur; kendini istikrarlı kılabilecek yapıları bilmez.''"
- İtiraf Edilemeyen Cemaat
132. "… sükûnette her şey sonsuzca hafif olur, içinde durulamayacak kadar hafif."
- Son İnsan
133. ""Kendi evimde, davetsiz bir misafirden başka birisi değilim ben."
."
- Sonradan Sonsuz Yineleme
134. "Nasıl olur da iki insan birbirine karşı böyle saldırabilir? Onları birbirine eziyet etmeye, sadece kendilerini öfkeye kaptırmak üzere çıktıkları sessiz bir umutsuzluğa atmaya kim itiyor? Ve birbirlerini görmeleri, birbirlerine dokunmaları gerektiği andan itibaren onları saran, ağzın, gözlerin, ellerin bu sürekli titremesi, bu ıstırap?”
."
- Sonradan Sonsuz Yineleme
135. "Sanki acı, mekan olarak düşünceyi tutmuştu."
- Bekleyiş Unutuş
136. "Adam konuşabilmeyi aşağı yukarı bu dönemde bıraktı."
- Son İnsan
137. "Benden ayrılmak mı istiyorsunuz? Fakat ne yaparsınız? Nereye gidersiniz? Benden ayrı olmadığınız yer neresi?"
- Bekleyiş Unutuş
138. "Sessizliği kaybettim ve bunun için duyduğum pişmanlık ölçüsüzdür.
Mutsuzluğun, bir kez konuşmaya başlayan bir insanı nasıl sardığına tanık oldum. Sağırlığa bağlı, hareketsiz bir acıydı; bu yüzden soluduğum şey solunamayandır.Kendimi yalnız başıma bir odaya kapadım, evde kimse yok, dışarıda da hemen hemen kimse yok ama bu yalnızlığın kendisi bizzat konuşmaya başladı ve karşılığında benim de bu konuşan yalnızlıkla konuşmam gerekir; alayla değil, onun üzerinde daha büyük bir yalnızlık, onun da üzerinde daha büyüğü yattığı için; ve her biri söyleneni boğmak ve sessizleştirmek için içine alarak tersine onu sonsuzluğa yankılıyor ve sonsuzluk söylenenin yankısı oluyor."
- Ölüm Hükmü
139. "Sanki acı, mekan olarak düşünceyi tutmuştu."
- Bekleyiş Unutuş
140. "Adam konuşabilmeyi aşağı yukarı bu dönemde bıraktı."
- Son İnsan
141. "Yakın olan, yabancı olandan daha çok korkuturdu beni."
- Son İnsan
142. ".. eğer hiçbir şey değişmediyse, hep mutlu oldukları için değişmedi. Mutluluk aldatmaz.
."
- Sonradan Sonsuz Yineleme
143. "“Gevezeliği bırakın,” .. “yalnız olmaya ihtiyacım var.”
."
- Sonradan Sonsuz Yineleme
144. "Özgürlüğü kim özlemez ki?
Bu denli ağır, bu denli tekdüze bir yaşamda insan boşuna bir umut arıyor. Her şey can sıkıcı, her şey bozulmuş.
."
- Sonradan Sonsuz Yineleme
145. "onu sevdim
ve yalnızca onu sevdim
ve olup biten her şey olmasını istediğim için oldu
ve gözüm yalnızca onu gördü"
- Ölüm Hükmü
146. "Tek güçlü noktam sessizliğimdi."
- Ölüm Hükmü
147. "Beni, öyleyse, körleştiren neydi? Açık görüşlülüğüm. Beni ne yanılttı? Sağlam ruhum. Şimdi, her defasında mezarım açıldığında beni tekrar yaşama döndürecek kadar güçlü bir düşünce uyandırmasını sağlayan ne? Ölümümün kendine özgü alaylı gülüşü."
- Ölüm Hükmü
148. ""İnanç sahibi olmaktan mutluluk duyuyorum, ben inançlıyım. Ya siz?""
- Ölüm Hükmü
149. "Bekleyecek bir şeyleri veren zamandır."
- Bekleyiş Unutuş
150. "Beni, öyleyse, körleştiren neydi? Açık görüşlülüğüm.
Beni ne yanılttı? Sağlam ruhum."
- Ölüm Hükmü
151. ""Beklemeyi bilmek, iyi bir duvara hastır.""
- Bekleyiş Unutuş
152. "“Birbirimize rastladığımız andan itibaren kendim için kayboldum, ama aynı zamanda çok da fazlasını kaybettim.”"
- Son İnsan
153. "Yakın olan, yabancı olandan daha çok korkuturdu beni."
- Son İnsan
154. "“Derin kolaylığımla dışımdaki zorluk arasında yaşanan bu çatışma beni öldüren ıstırabın kaynağıdır.”
Artaud"
- Gelmekte Olan Kitap
155. "“ Bütün dünyayla birlikte niçin yalnız hissetmek istiyordum kendimi ? ”"
- Yüceler Yücesi
156. "Izdırap, belki sadece düşüncemdedir benim, ne olduğunu bilmediğim bir acının baskısıyla bana her zaman aynı ağırlığı, her zaman aynı aşılmamış sınırı hissettiren ızdıraplı düşünce."
- Son İnsan
157. "...kendi kendisine öyle eksiksiz, öylesine fedakarca bir yıpranmışlık ve öylesine adil bir eşitlik duygusu içinde katlanıyordu ki, benim, hakkında bir fikir sahibi olmak istemeyeceğim bir boşluk dışında katlanabileceği bir şey yoktu belki."
- Son İnsan
158. ""Eğer görebilirse, belki okumak da onun için ciddi bir ödeve dönüşecektir.""
- Ölüm Hükmü
159. "Bilmek istedi mi insan hiçbir şey bilmiyor."
- Bekleyiş Unutuş
160. "Bekleyiş artık bekleyecek hiçbir şey olmadığında, hatta
bekleyişin sonu dahi olmadığında başlar. Bekleyiş beklediğini bilmez ve beklediğini yıkar. Bekleyiş hiçbir şey beklemez."
- Bekleyiş Unutuş
161. ""Gidebilirdi, kalabilme gücünü bu güvenceye borçlu olduğunu biliyordu.""
- Bekleyiş Unutuş
162. ""İyice uzaklaştık:' -"Birlikte:' -"Fakat birbirimizden de:' "Ve kendimizden de:' -"Uzaklaşma hiç ödün vermez." -"Uzaklaşma uzaklaşarak uzaklaşır:' -"Ve böylelikle bizi yakınlaştırır:' -"Fakat bizim uzağımızda.""
- Bekleyiş Unutuş
163. "Kendini arar: gereğinden fazla."
- Karanlık Thomas
164. "Gökyüzü dışında her şeyin ortak olduğunu iddia ediyor: yalnızlık payımız bu noktadan geçiyor."
- Son İnsan
165. ""Ortak yaşam mı?” dedi hastabakıcı. “Burada herkes ötekilerle haşır neşir yaşar, ama ortak yaşantı yoktur.”
“Hayır,” diye mırıldandı yabancı, “özgür yaşamdan söz ediyorum ben.”
."
- Sonradan Sonsuz Yineleme
166. "“Niçin benim hala durduğum ve kendimi bağlı hissettiğim bir yer gibisin?”"
- Son İnsan
167. "Beklemenin imkansızlığı temelde bekleyişe aittir."
- Bekleyiş Unutuş
168. "“Niçin benim hala durduğum ve kendimi bağlı hissettiğim bir yer gibisin?”"
- Son İnsan
169. ""Ölmek, sanıyorum becerebilirim bunu, ama acı çekmek, yok, onu yapamam." - "Acı çekmekten korkuyor musunuz?" Ürperdi. "Acı çekmekten korkmuyorum, yapamam, beceremem.""
- Son İnsan
170. "Neşenin anısı insanı öldürmeye yeter."
- Ölüm Hükmü
171. "Özgür olamamanın ıstırabını çekiyorum. Yeniden eskiden olduğum kişi olmama izin verin.
."
- Sonradan Sonsuz Yineleme
172. "Karşı kıyıdan bir ses geliyor. Bir ses daha önce söyleneni kesintiye uğratıyor”
Son"
- Sonradan Sonsuz Yineleme
173. "Onu düşündüğümde, yine de onu düşünmediğimi bilirim. "
- Son İnsan
174. "Bu artık içten bir şekilde savaşmak isteyen bir düşmanla yapılan dürüst, açık bir savaş değildi. İğneler onu sakinleştiriyordu, ama aynı zamanda içindeki, sakinleştirilemeyen bir şeyi, onu dikkate almayan bir güce karşı şiddet ve isyan dolu bir karşı çıkışı da sakinleştirmeyi amaçlıyordu. İkiyüzlü ve sakın davranmaktan dehşetle korkuyordu."
- Ölüm Hükmü
175. "Yalnızız, fakat herkes kendi hesabına değil, birlikte olmak için yalnızız."
- Bekleyiş Unutuş
176. ""O halde işe yarayan hiçbir şey yoktu? Boşa giden onca gayret, boşa harcanan onca zaman.""
- Bekleyiş Unutuş
177. "Yazar ilk aldanandır, başkalarını aldattığı anda kendini de aldatır."
- Kafka'dan Kafka'ya
178. ""O halde işe yarayan hiçbir şey yoktu? Boşa giden onca gayret, boşa harcanan onca zaman.""
- Bekleyiş Unutuş
179. "Yazar ilk aldanandır, başkalarını aldattığı anda kendini de aldatır."
- Kafka'dan Kafka'ya
180. "Niçin benim hâlâ durduğum ve kendimi bağlı hissettiğim bir yer gibisin?"
- Son İnsan
181. "ben her zaman benden saklamış olabilecekleriyle değil de bana söyledikleriyle onlara bağlandım."
- Ölüm Hükmü
182. ""Gizemli hiçbir şey yok, yoktan bir gizem yaratıyoruz.""
- Bekleyiş Unutuş
183. "Beklenenin, uzun zamandır sadece bekleyişi sürdürmeye hizmet ettiği, bekleyişin bu uç noktasında, belki son, belki de sonsuz anında: insan hâlâ aramızdadır."
- Bekleyiş Unutuş
184. "Söyleyecek hiçbir şeyimin kalmaması için artık yaşayacak hiçbir şeyimin olmaması gerekirdi."
- Bekleyiş Unutuş
185. "Gitgide devleşen bir yokluğa gitgide yaklaştığını hissediyordu; bu yoklukla karşılaşmak ise zamanın sonsuzluğunu gerektiriyordu. Onu her an daha yakınında hissediyor ve kısacık ama indirgenemez bir süre içinde onu geride bırakıyordu."
- Karanlık Thomas
186. "Muamma değil bu, çok iyi tanıyoruz birbirimizi sanki; binlerce yıl, sonsuzca, sakin bir suskunluk içinde, kazasız belasız, yavaş yavaş aramızdaki uzaklığı tümüyle kaldıran bir sonsuzluk içinde birlikte yaşamış gibiyiz. Çok yakınız birbirimize."
- Yüceler Yücesi
187. "Gecenin düşünceleri, hep daha parlak, daha anonim, daha acı verici. Sürekli sonu gelmeyen acı ve neşe, ve aynı zamanda huzur."
- Bekleyiş Unutuş
188. "* Kadın, mevcudiyetini tüketmek için sözden söze atlayarak konuşuyordu.
* "Benim hatırama bağlı olmanızı istemiyordum. İşte bu sebeple kendimi hatırlamadım:'"
- Bekleyiş Unutuş
189. "Birbirimize rastladığımız andan itibaren kendim için kayboldum, ama aynı zamanda çok da fazlasını kaybettim ve şaşırtıcı olan, mücadele etmem, onu yeniden yakalamak için hala mücadele edebilmem."
- Son İnsan
190. ""İyice uzaklaştık." -"Birlikte." - "Fakat birbirimizden de." -"Ve kendimizden de.""
- Bekleyiş Unutuş
191. "Kim olursa olsun yanında birinin bulunmasını isterdi, çünkü yalnızlık korkutuyordu onu.
Çok cesaretliydi, ancak korkuyordu."
- Ölüm Hükmü
192. "Beklemeyi bilmek, beklemeyi bilmek koşuluyla, sadece bekleyiş tarafından verilebilecek bir bilgi gibidir."
- Bekleyiş Unutuş
193. "- Ölmek, sanıyorum becerebilirim bunu, ama acı çekmek, yok, onu yapamam.
- Acı çekmekten korkuyor musunuz?(Ürperdi)
- Acı çekmekten korkmuyorum, yapamam, beceremem."
- Son İnsan
194. "Muamma değil bu, çok iyi tanıyoruz birbirimizi sanki; binlerce yıl, sonsuzca, sakin bir suskunluk içinde, kazasız belasız, yavaş yavaş aramızdaki uzaklığı tümüyle kaldıran bir sonsuzluk içinde birlikte yaşamış gibiyiz. Çok yakınız birbirimize."
- Yüceler Yücesi
195. "Gecenin düşünceleri, hep daha parlak, daha anonim, daha acı verici. Sürekli sonu gelmeyen acı ve neşe, ve aynı zamanda huzur."
- Bekleyiş Unutuş
196. "Ben sürekli bana yüklediğin ağırlık nedeniyle, seni oluşturan ret ve unutma ağırlığıyla hafifim."
- Son İnsan
197. "– Hayatım! Hayatım derken anladığınız nedir? Doğal olarak beni yargılamaya can atıyorsunuz; hiçbir şey bilmiyorsunuz ve cehaletinizle, kalpsizliğinizle yargılıyorsunuz. Ve sen, kendini ötekilerden üstün sanıyorsun, sadece sen dürüstsün, doğrusun, bütün erdemler sende."
- Yüceler Yücesi
198. ".. dingin mutluluk, olağanüstü bir şey, her türlü idilin kalbinde olan duygu, sözsüz gerçek bir mutluluk..
."
- Sonradan Sonsuz Yineleme
199. "Ve ben her zaman benden saklamış olabilecekleriyle değil de bana söyledikleriyle onlara bağlandım."
- Ölüm Hükmü
200. "Etkili olan geçmekle olan an ve onu izleyen andır. Dünkü dünyanın gölgesi ona sığınanlar için hâlâ hoştur ama yok olup gidecektir. Ve geleceğin dünyası, geçmişin anısına bir çığ halinde düşmeye başlamıştır bile..."
- Ölüm Hükmü
201. ""Burada hiç kimse kendisini bir hikayeye bağlamayı arzulamıyor:'"
- Bekleyiş Unutuş
202. "– Hayatım! Hayatım derken anladığınız nedir? Doğal olarak beni yargılamaya can atıyorsunuz; hiçbir şey bilmiyorsunuz ve cehaletinizle, kalpsizliğinizle yargılıyorsunuz. Ve sen, kendini ötekilerden üstün sanıyorsun, sadece sen dürüstsün, doğrusun, bütün erdemler sende."
- Yüceler Yücesi
203. "Ben bir taşın altındayım, ezildim; kalkmaya çalışıyorum. Bu sırada siz gelip taşın üstüne oturuyorsunuz ve bana öğüt veriyorsunuz."
- Yüceler Yücesi
204. "Bir umut gibi önceliyorsun beni, oysa ben, aynı zamanda senin kavuşmak zorunda olduğun, kendi kendini kavuşturacağın şeyim.
Düşün bunu, aşırı düşünceye ekle bunu."
- Son İnsan
205. "''Ben her zaman benden saklamış olabilecekleriyle değil de bana söyledikleriyle onlara bağlandım.''"
- Ölüm Hükmü
206. "-"Beni unutacak mısınız?"
- "Evet, sizi unutacağım."
- "Beni unuttuğunuzdan nasıl bu kadar emin olacaksınız?"
- "Başka bir kadını hatırladığımda emin olacağım.""
- Bekleyiş Unutuş
207. ""Seni duymamı istiyorsan konuşmayı bırak. ""
- Bekleyiş Unutuş
208. ""Ne kadar unutursan unut, unutuşun sınırlarını bulamayacaksın.”"
- Bekleyiş Unutuş
209. "Hafıza, unutuşun nefes aldığı yer."
- Bekleyiş Unutuş
210. ""Ve şimdi artık sahip olmadığım ve sizin
hiç sahip bile olmadığınız bir şeyi benden koparıp aldınız”"
- Bekleyiş Unutuş
211. "Yakın olan, yabancı olandan daha çok korkuturdu beni."
- Son İnsan
212. ""Sizi, hakkınızda hiçbir şey bilmemek ve kendimi tamamen sizde kaybetmek için tanıdım.''"
- Bekleyiş Unutuş
213. "Ben bir taşın altındayım, ezildim; kalkmaya çalışıyorum. Bu sırada siz gelip taşın üstüne oturuyorsunuz ve bana öğüt veriyorsunuz."
- Yüceler Yücesi
214. "Hiçbir yerde bir şey yok. Bir oluğun kenarındayım sanki, düşmekten başka bir şey gelmez elimden. Düşmek beni korkutmaz. Ancak hakikat şu ki, düşemem bile; hiçbir düşüş mümkün değil; beni geriye iten ve içinden geçemeyeceğim özel bir boşluk etrafımı sarmış durumda."
- Karanlık Thomas
215. "Bekleyiş, herhangi bir şey beklemeyi reddeden bekleyiş, adımların kıvrımlarını açarak gözler önüne serdiği sakin uzam"
- Bekleyiş Unutuş
216. "sonu gelmeyen bir üzüntü hiç kimsede acıma doğurmaz."
- Ölüm Hükmü
217. "Sevmek, sevilmek yetmez, ..
Aynı zamanda koşulların da uygun olması gerekir.
."
- Sonradan Sonsuz Yineleme
218. "Eğer başına bir şey gelseydi -bu başına çok uzun süre sonra, benim kayboluşumdan çok sonra gelse de- bu şimdiden katlanılmaz değil mi? Ve buna kolaylıkla katlanamadığım da doğru."
- Bekleyiş Unutuş
219. "İnsan bir yalnızlık duygusuna gömülebilirdi sadece; o duygunun içinde de ne kadar uzağa gitmek isterse istesin, kaybolup gider ve kaybolup gitmeye devam ederdi."
- Karanlık Thomas
220. "“Yalnızız, fakat herkes kendi hesabına değil, birlikte olmak için yalnızız.”"
- Bekleyiş Unutuş
221. "* Omuzlarındaki neyin yüküydü? Kendisindeki hangi eksiklik üzerine çöküyordu?"
- Bekleyiş Unutuş
222. "
olmak, işte kendisinden istenilen buydu: kendisine has kıvrımlarla kadının gözden kaybalacağı ve kendisini tek başına bırakacağı yere kadar ona eşlik edecek biraz soğuk bu eli tutmak."
- Bekleyiş Unutuş
223. ""İnsan dünyayı ancak ölümü kabul ederek düşünür.""
- Ölüm Anım
224. "Hiçbir yerde bir şey yok. Bir oluğun kenarındayım sanki, düşmekten başka bir şey gelmez elimden. Düşmek beni korkutmaz. Ancak hakikat şu ki, düşemem bile; hiçbir düşüş mümkün değil; beni geriye iten ve içinden geçemeyeceğim özel bir boşluk etrafımı sarmış durumda."
- Karanlık Thomas
225. "Kadın onu unutuyordu, her şeyi hatırlıyordu, fakat her şeyde onu unutuyordu: ağır ağır, tutkuyla."
- Bekleyiş Unutuş
226. "Tesellisi olmayan yalnızlık. Kıpırdamayan ama yine de yaklaşan felaket."
- Felaket Yazısı
227. "“ Benim gibi her şeyi anlamak cehennemdir. ”"
- Yüceler Yücesi
228. "Varoluş başka yerde, birlikte yaşayan, birbirlerini bekleyen yasaları ve özgürlükleri gerçekleştiren yığışmış binlerce insanın içinde."
- Yüceler Yücesi
229. "Unutarak, unutulmuşlar."
- Bekleyiş Unutuş
230. ""Bekleyiş zaman kazandırır, zaman kaybettirir, fakat kazanılan ve kaybedilen aynı değildir.""
- Bekleyiş Unutuş
231. "Ey Gece, artık hiçbir şey beni var etmeyecek, hiçbir şey beni senden ayırmayacak. Beni davet ettiğin sadeliği mükemmelen katılıyorum. Sana eşit olarak senin üzerine eğilip, kusursuz hiçliğin için, ne ışık ne ışık yokluğu olan karanlıkların için, seyre dalan bu boşluk için sana bir ayna tutuyorum. Olduğun her şeye ve, diliminize göre, olmadığın her şeye bir bilinç ekliyorum. Yüce kimliğini bir ilişki olarak sana yaşatıyor, seni adlandırıyor ve tanımlıyorum. Harika bir edilginliğe dönüşüyorsun."
- Karanlık Thomas
232. "Tek bir dakika için tüm gücüyle savaşıyordu: fakat içinden kabul etmek istemese de, ne kurnazlık ne de yalvarmaydı bu. Çocuklar da böyledir; umutsuz bir isteğin coşkusuyla sessizce dünyaya emirler verirler ve bazen, dünya onlara boyun eğer."
- Ölüm Hükmü
233. "Öyle bir bakıştı ki bu, insan kendisine en çok bu bakışla bakılmasını istemiştir."
- Son İnsan
234. "Her şeyi tutkuyla dinleyen birinin yanında yaşanabilir mi? Bu sizi yıpratır, yakar, insan biraz ilgisizlik bekler; unutma aranır; şu bir gerçek ki unutma hep oradaydı: sürekli, hiç durmadan konuşulması gereken yer, unutmanın tutkulu derinliğinin önüydü."
- Son İnsan
235. ""Hayır, ben olmamı istediğiniz kişi değilim.""
- Bekleyiş Unutuş
236. "Tek bir dakika için tüm gücüyle savaşıyordu: fakat içinden kabul etmek istemese de, ne kurnazlık ne de yalvarmaydı bu. Çocuklar da böyledir; umutsuz bir isteğin coşkusuyla sessizce dünyaya emirler verirler ve bazen, dünya onlara boyun eğer."
- Ölüm Hükmü
237. "Öyle bir bakıştı ki bu, insan kendisine en çok bu bakışla bakılmasını istemiştir."
- Son İnsan
238. "Her şeyi tutkuyla dinleyen birinin yanında yaşanabilir mi? Bu sizi yıpratır, yakar, insan biraz ilgisizlik bekler; unutma aranır; şu bir gerçek ki unutma hep oradaydı: sürekli, hiç durmadan konuşulması gereken yer, unutmanın tutkulu derinliğinin önüydü."
- Son İnsan
239. ""Hayır, ben olmamı istediğiniz kişi değilim.""
- Bekleyiş Unutuş
240. "Unutuşla unutuşu zapt etmeye çalışmıştı. Fakat unutuş... onun da unutuşa düşmesi gerekecekti."
- Bekleyiş Unutuş
241. "Bencil miyim? Ancak birkaç kişiye yakınlık du-
yarım, kimseye acımam yoktur, ancak binde bir hoşnut etme isteği , binde bir hoşnut edilme isteği duyarım ; ben, kendime gelince neredeyse duygusuz olan ben, ancak onlarda acı duyarım ; en küçük sıkıntıları benim için bitmez tükenmez bir dert olur, yine de, gerekirse, gözümü kırpmadan harcarım onlari, tüm mutluluk duygularını alırım ellerinden
(öldürdüğüm bile olur)."
- Günün Deliliği
242. ".. daha fazla yaşamanın umut edilmediği bir yaşa eriştim ben. Ve boşu boşuna çektiklerimden sonra daha ne hayaller besleyebilirim ki?
."
- Sonradan Sonsuz Yineleme
243. "Sanki bir anda yok sayabileceğinden fazla şeyi yok saymıştı."
- Bekleyiş Unutuş
244. "Kendisini ağırlaştıran yorgunluğu daha çok hisseder olmuştu."
- Karanlık Thomas
245. "Hem gerçekten ölmüş, hem de ölüm gerçekliğinin dışına atılmıştı. Ölümün içinde bile ölümden yoksun bırakılmıştı [...]"
- Karanlık Thomas
246. "Trafik çok yoğundu, geceleri bile kesilmeyen sürekli bir gidiş geliş, sanki herkes her zaman dışarıdaydı ve ara vermeksizin akma zevkine kaptırmıştı kendisini, bir kalabalık oluşturuyorlardı sanki ."
- Son İnsan
247. ""Seni duymamı istiyorsan konuşmayı bırak.""
- Bekleyiş Unutuş
248. "“En karanlığından bir boşluk, önümde uzanıyordu.
Bu karanlığın içinde değil,
kenarındaydım ve onu tanıyordum,
korkutucu olduğunu itiraf ediyorum.
Korkutucuydu, çünkü onda insanı küçümseyen bir şeyler vardı, insan buna kendini kaybetmeksizin dayanamazdı.
Ama insan kendini kaybetmeliydi;
karşı koyan kapaklanıp düşecekti ve her kim ileriye giderse tam da bu karanlığa dönüşecek,
sonsuzu yaşayanın tam göbeğindeki bu soğuk,
ölü ve horgörücü şey olacaktı.”"
- Ölüm Hükmü
249. "Artık saatler, en ufak umut ışığının yeniden doğmasına meydan vermeden geçeceklerdi..."
- Karanlık Thomas
250. "Seni duymamı istiyorsan konuşmayı bırak:'"
- Bekleyiş Unutuş