Kağıttan Son Turna Kuşu Kitap Bilgileri
Yazar: Kerry Drewery
Tahmini Okuma Süresi: 8 sa. 10 dk.
Sayfa Sayısı: 288
Basım Tarihi: 8 Eylül 2020
İlk Yayın Tarihi: 8 Eylül 2020
Yayınevi: Timaş Genç
ISBN: 9786050833751
Ülke: Türkiye
Dil: Türkçe
Format: Karton kapak
Kağıttan Son Turna Kuşu Kitap Tanıtımı
Günümüz Japonya'sından, nükleer bombanın Hiroşima'yı mahvettiği güne uzanan, kalplerdeki umudu yeşertecek unutulmaz bir roman...
Mizuki'nin büyükbabası Ichiro'nun kişiliği karısının vefatından sonra değişmiştir. O neşeli ve mutlu kişi gitmiş; yerine yıllardır biriken pişmanlıkların ezdiği, hayatla bağlarını koparmış Ichiro gelmiştir. Bu değişimin sebebi, Ichiro'nun ergenlik çağında yaşadığı Hiroşima'ya nükleer bombanın atıldığı günde gizlidir. Mizuki büyükbabasını yıllarca herkesten sakladığı anlatması için cesaretlendirir.
Ergenlik çağındaki Ichiro, evinde arkadaşı Hiro'yla beraber vakit geçirirken dehşet verici nükleer bombanın atılmasıyla kör edici bir parlamaya şahit olur. İki arkadaş, çok ağır hasar almış bu şehirde büyük cesaret sergileyerek Hiro'nun beş yaşındaki kız kardeşi Keiko'yu bulmaya çalışırlar. Ichiro ve Hiro Keiko'yu kurtarabilecek midir? Peki ya Ichiro babasına ve Hiro'ya verdiği sözleri tutabilecek midir?
Kağıttan Son Turna Kuşu Kitaptan Alıntılar
1. "‘Kitaplar sihirlidir, kelimeleri okumak o sihri etrafa saçar.’"
2. "Hatıralarımız
Ağır gelir ruhumuza
Yaprakların ağır geldiği gibi, can çekişen bir ağaca."
3. ""Kitaplar sihirlidir, " diye fısıldamıştı kulağıma." Kelimeleri okumak o sihri etrafa saçar. ""
4. "Her zaman cesaretin olsun söz vermeye, dilemeye, hayal kurmaya ve umut etmeye."
5. ""Umut bugün yok oldu.""
6. "Kafamın içinde sesler dırdır edip duruyor."
7. "Umudun ahmaklığa döndüğü an hangisidir ve biz bunu nasıl anlarız?"
8. "Bacaklarım ve ruhum devam edemeyecek kadar ağırlaştılar."
9. "Kendi sessizliğimizin içinde birbirimizi duyuyoruz."
10. "Umut bugün yok oldu."
11. "Hatıralarımız
Ağır gelir ruhumuza
Yaprakların ağır geldiği gibi , can çekişen bir ağaca..."
12. "Hatıralarımız ağır gelir ruhumuza, yaprakların ağır geldiği gibi can çekişen bir ağaca"
13. "'Yersiz bir umut umutsuzluğun kendisinden de kötü.'"
14. "Gerçekten bir cehennem sahnesindeyiz."
15. "İyi ki kitaplarım var..."
Kağıttan Son Turna Kuşu Kitap İncelemeleri
"Bir mektubu görmezden gelmesi, unutması ya da çöpe atması çok kolay. Ama kağıttan turna öyle alelade bir şey değil. İnsanlar ona karşı bir bağlılık hissedecek ve onu masalarının üzerinde ya da bir eşikte bırakacaklardır. Diğer insanlar da onu fark edip akılda kalıcı el yazımla yazılmış kelimelere yakından bakacaktır."
Herkese selam. Çok çok etkilenerek okuduğum Kağıttan Son Turna Kuşu'nun yorumuyla geldim bugün size. İddia ediyorum ki kitabı okuyan herkesin tüyleri diken diken olacak ve bazı satırlarda mutlaka gözleri dolacak.
Hiroşima'ya atılan nükleer bombayı çoğunuz biliyorsunuzdur. Ben ilk defa 13 yaşındayken Türkçe öğretmenimizden öğrenmiştim bu olayı ve hâlen hatırlarım ilk duyduğumda ne kadar etkilendiğimi. Peki bu olayı bir de yaşayanların ağzından okuyalım mı ne dersiniz? Bombadan sonra bölgede neler yaşandığını İchiro ve arkadaşı Hiro'nun başına gelenleri okuyarak öğreniyoruz. İchiro, Hiro ve Hiro'nun kardeşi Keiko bombadan kurtuluyor ancak bu kez de bombadan sonra oluşan büyük yangında hayatta kalmaya çalışıyorlar.
Bu üç kişinin hikayesi çok hüzünlüydü ancak İchiro yıllarca pişman olacağı bir şey yaptığı için satırları onun hüznünü daha derinden hissederek okuyorsunuz. Kitabın sonunda ise tüylerinizi diken diken edecek bir olay yaşanıyor.
Kitaplardaki herhangi bir kurguya hüzünlenebiliriz ama bu, yaşanan bir olay olduğunda durum tamamen değişiyor. Kitabı kapattığınızda olay orda kalmıyor, uzun süre etkisinden de çıkamıyorsunuz. Bu kitap benim için öyle oldu gerçekten. Kesinlikle herkesin okumasını istiyorum.
Sevgiyle ve kitapla kalın...
Muziki'nin büyükbabası Ichiro'nun hayatı, seneler önce Japonya'ya atılan nükleer bomba ile tamamen değişir. Ichiro ve arkadaşı Hiro henüz daha gençken, sıradan bir günde evlerinin ve hatta şehirlerinin altını üstüne getiren nükleer bomba ile tanışırlar. Ichiro ve Hiro, Hiro'nun küçük kız kardeşi Keiko'yu bulmak için minik bir yolculuğa çıkarlar ve bu yolculukta ellerinde sadece küçücük bir umut vardır.
Kitabı iki farklı yazım tarzı ile okuyoruz. Şiirsel bir dilde yazılmış sayfalarda Muziki ve büyükbabası Ichiro'yu (yani şimdiki zamanı), düzyazı olarak yazılmış sayfalarda ise Ichiro'yu ve Hiro'yu (geçmiş zamanı) okuyoruz.
Sanırım uzun zamandır bu kadar benimsediğim, var olan kütüphanemi dağıtmak zorunda kalsam bile bende kalmasını istediğim bir kitap olmamıştı. Düşünsenize, Kızılay Meydanı'nı, Taksim Meydanı'nı yıkıntılardan tanıyamıyorsunuz... Yanından geçip gittiğiniz yıkıntıların aslında her gün gittiğiniz okul binanız olduğunu hiç fark etmiyorsunuz bile... Kitabın öyle bir büyüsü var ki, bunları okurken Ichiro'nun içinde kalan ufacık umudu hissedip, sayfa sayfa o umudu kendi içinizde de büyüteceksiniz. Her çevirdiğiniz sayfada sona yaklaşmanın burukluğuyla beraber bir umut da olacak içinizde...
Kitabın yalnızca +11 olmasından bahsetmiyorum bile. Çocuklardan yetişkinlere, gençlerden yaşlılara herkes bu kitabı okuyabilir. Lütfen ama lütfen bir sonraki kitap alışverişinizde başka bir kitap feda etmek zorunda kalsanız bile bu kitabı listenize ekleyin. Asla pişman olmayacağınıza söz veriyorum...
Merhabalar!
Size Kağıttan Son Turna Kuşu’nun incelemesiyle geldim.
Kitap çok güzeldi. Tam 1 günde bitirmelik bir kitaptı. Ama ne var ki ben iki günde bitirdim ;). Kitabın konusu şu şekilde. Ichıko Hiroşima’da yaşayan babası asker,annesi iş kadını olan 17 yaşındaki bir oğlan. Babası savaşa gitmeden önce ona dünaynın ilk romanını verşyor ve bitirmesi için söz vermesini istiyor ama ne var ki bir gün Hiroşima’ ya Amerika tarafından bir atom bombası atılıyor. Ve Ichıro ve arkadaşı Hiro kendini ilk toparlayanlar oluyor. Ne kadar vücutları yanık içinde olsa da, Hiko’nun kardeşi Keiko’yu aramaya başlıyorlar. Onu zor da olsa buluyorlar. Sığınacak bir yer ararken, Hiro vefat ediyor ve arkadaşı Ichıro, Keiko’ya göz kulak olacağına söz veriyor. Keiko ve Ichıro ayakta kalan sağlam bir sığınak bulmaya çalışırlarken Ichıro düşüp bayılıyor. Bir adam onu buluyor, Keiko da ayağından sakatlandığı için hastaneye gitmeleri gerektiğini söylüyor. Ichıro, Keiko’yu hastaneye kadar taşımaya, çalışıyor ama olmuyor. O yüzden kitabından bir sayfa koparıp ve ondan turna kuşu yapıp Keiko’ya veriyor ve o gelene kadar burda kalmasını söylüyor. Hastane 300 doktordan 270’i yaralandığı için tedavi edemiyorlar. Ichıro nun vücudu artık dayanamıyor ve orda tekrardan bayılıyor. Onu alıp Tokyo’daki bir hastaneye götürüyorlar ve 4 hafta orda kaldığı için Hiro’ya verdiği sözü tutamıyor. Ama her yetimhane’ye babasının verdiği kitaptan bir sayfa koparıp bir turna kuşunun üzerine adresini yazıyor Keiko’yu bulmak için...
Yıllar sonra karşılaşıyorlar ama nerde ve nasıl?
Not: buraya kadar incelememi okuduysanız teşekkür ederim<3
İyi okumalar:)
Kağıttan Son Turna Kuşu Kitap Yorumu
#menekşekokulukitabınyorumu
Herkese merhaba
Bugün okurken bazen hüzünlendiğim,bazen tebessüm ettiğim Kağıttan Son Turna Kuşu kitabının yorumuyla karşınızdayım!
Mizuki'nin büyükbabası Ichiro karısının vefatından sonra değişmiş,çok tuhaf davranmaya başlamıştır. Büyük babasının neşeli,mutlu halinin yerini üzgün ve mutsuz bir hal almıştır.Bunun nedeni İchoro'bun gençliğinde Hirosima'ya atılan atom bombasıdır.Evinde arkadaşı Biri ile otururken bir anda neler olduğunu anlayamayan Ichiro kör edici bir patlamaya şahit olur.İki arkadaş,ağır hasar almış bu şehirde Hiro'nun 5 yaşında ve bomba patladığı sırada anaokulunda olan Keiko'yu aramaya koyulurlar.Bu iki arkadaş Keiko'yu bulabailcekler midir?
.
.
Kitabı iki farklı kişinin ağzından okuyoruz;Mizuki ve Ichiro.Mizuki'nin ağzından okuduğumuz kısımlar şiir şeklinde, Ichiro'nun ağzından okuduklarımız ise normal bir şekilde yazılmış.Bu yüzden kitabı çok rahat ve kolay bir şekilde okuyabilirsiniz
Kitaptaki bazı cümleler ve bölümler gerçekten içimi burktu."Umut bugün yok oldu"gibi cümleler gerçekten çok fazla hüzünlendirdi beni
Kitaptaki tüm karakterler o kadar sıcak geldiler ki bana, sevmediğim bir karakter yoktu
Herkesin okuyabileceği,gayet güzel ve hüzünlü bir kitaptı Herkese tavsiye ediyorum
Buraya kadar okuduysanız çok teşekkürler, şimdiden iyi Okumalarrr
Sayfa sayısı : 278
Yazarı:
Yayınevi:@genctimas
İçindekiler:Anılar,sözler ve umut
Mizuki büyükannesinin ölümünden sonra eski neşesini kaybeden büyükbabası için üzüntü duymaktadır. Dedesi artık kimseyi yanında istemeyen, sessiz bir adam dönüşmüştür. Annesinin işe gitmesi gerektiği bir gün büyükbabası Ichiro ile kalan Mizuki, dedesinin büyük sırrına ortak olur. Ichiro henüz ergenlik çağındayken arkadaşı Hiro’nun evinde Hiroşima dediğimiz o büyük nükleer saldırıya uğramıştır. Enkazdan yaralı olarak çıkan Ichiro ve Muziki, şehrin yıklmış görüntüsü karşısında ilk şoku atlattıktan sonra Hiro’nun kardeşi Keiko’yu bulmaya karar verirler. Bu karar ile birlikte zorlu yolculuk başlar.
Düşünün arkadaşınıza gitmişsiniz, oturuyorsunuz. Her şey normalken saniye bile değil, saniseler içeren bir an… Anlamadığınız garip bir karartı ve sıcaklık. Koca ev üzerinize çökmüş. Zor bela çıkıyorsunuz ki şehriniz altüst olmuş. Belki bir saat önce yürüdüğünüz o cadde artık yok ve en acısı artık sevdiklerinizin birçoğu da yok. Ben, Ichiro ile işte bu duygulara ve daha nicelerine eşlik etmeye çalıştım. Eşlik etmeye çalıştım diyorum çünkü biliyorum, hiçbir duygu yaşanmadan anlaşılamaz.
Ichiro, Hiro ve Keiko unutmayacağım kahramanlar olarak aklımda olacak artık. Hafızama ‘iyi ki okumuşum’ dediğim bir kitap daha eklendiği için mutluyum. Yazımı sonlandırırken sormak istiyorum. Yerine ulaşabildin mi Kağıttan Son Turna Kuşu?
Sevgi ile kalın.