Hermann Broch En Beğenilen Sözleri
1. "..
?"
- Vergilius’un Ölümü
2. "Hiçbir şey kokmayan kadın, güzel kokar, der Cicero."
- Vergilius'un Ölümü
3. "Gerek iç gerekse de dış dünyanın tutkuları arasında yolunu kaybetmiş, kendi hayatına sadece konuk olabilmiş biri."
- Vergilius'un Ölümü
4. "''...ruhun çalgısının tellerine dokunmuş hiçbir şarkı kaybolup gitmez...''"
- Vergilius'un Ölümü
5. "Ve gece, yani şiirin zamanı."
- Vergilius’un Ölümü
6. "…hiçbir şey kalmadı kendi uğruna var olan bu dinamizmin içinde, sözde çalışan, sözde dingin ve duru: Hiçbir şey kalmadı — benliğim dışarı savrulmuş, hiçliğe savrulmuş, özlemim gerçekleşemez, vaat edilmiş toprak ulaşılamaz, gittikçe artan, asla ulaşılamayan aydınlık görünmez, aradığımız cemaatse güçsüz bir cemaat ama art niyet dolu. Nafile umutlar, çoğunlukla haksız kibir — dünya hâlâ yabancı düşman, düşmandan azıcık aşağısı, yüzeyini belki elimle yoklayabileceğim, içine nüfuz etmeyi hiç başaramayacağım bir yabancı, artıp duran yabancılığı içinde yabancı, artıp duran körlüğü içinde kör, memleket gecesini hatırlarken geçen, dağılıp giden, en sonunda da kala kala eskinin dağılıp giden esintisi. Diğer her şeyin kavuştuğu bir’i bulmak için çok yollardan gittim, gelgelelim birbirlerinden hep daha çok uzaklaştılar…"
- Uyurgezerler Üçlemesi (3 Cilt Takım)
7. ""
Zamanın esirleriyiz.
""
- Vergilius'un Ölümü
8. "Henüz buradayım ve yine en uzak uzaklara saçılmışım, hiçbir yerdeyim, her zaman ben’im ve asla ben değilim."
- Büyülenme
9. "''...körlük de kötülüğün bir parçasıydı.''"
- Vergilius'un Ölümü
10. "Bir insan ömrü yetmez. Hiçbir şeye yetmez."
- Vergilius'un Ölümü
11. "Daha neler görmek, nelere rastlamak zorunda kalacaktı? Yetmemiş miydi artık? Hala, hala yetmemiş miydi?"
- Vergilius'un Ölümü
12. "Aşk, ayırt edebilmektir!"
- Vergilius'un Ölümü
13. "kendi hayatına sadece konuk olabilmiş biri.."
- Vergilius’un Ölümü
14. "Aşk, bekleyiş halindeki hazır olma durumudur, onun içerisinde her şey sabırlı ve ısrarlı bir bekleyiştir."
- Vergilius'un Ölümü
15. "Hatıralar uğruna onca çaba hangi gelecek içindi? Hangi geleceğe taşınacaktı bunca hatıra? Gelecek diye bir şey kalmış mıydı?"
- Vergilius’un Ölümü
16. "Sen henüz bilmiyorsun, benim küçük kardeşim, gecenin umudunun içimizdeki hangi derinliklerden yükseldiğini, çünkü gençsin; o umuda gelince, değiştirilemezliği içerisinde öyle uçsus bucaksız ve canlı ki, kederleri içerisinde özlemin öylesine sessiz ve sevecen vaatleriyle dolu ki onu duyabilmek için çok uzun bir zamana ihtiyacımız olacak"
- Vergilius’un Ölümü
17. "İnsan (…) düş kırıklığına mahkumdur, büyük olaylarda da küçük olaylarda da düş kırıklığının pençelerine teslim edilmiştir; boşunadır bütün çabalar, geçmişte verimsiz kalmıştır, gelecek zaman bağlamında ise ümitsizdir"
- Vergilius’un Ölümü
18. "Sanat, ürettiği her eserde bir evreni var eder."
- Vergilius'un Ölümü
19. "''...biri ötekinden filizlenerek çiçek açmıştı...''"
- Vergilius'un Ölümü
20. "Dönüp geçmişe, bir vazgeçişten ve bugün de süren bir feragatten ibaret olan bir hayata, ölüme karşı direnmeyen fakat birlikteliğe ve aşka karşı hep direnmiş olan bu hayata baktı; geriye, nehirlerden oluşma alacakaranlığa baktı; şiirin alacakaranlığında arkasında uzanıp giden, yalnızca veda etmeye adanmış hayata baktı; bugün, her zamankinden çok daha açık bir biçimde bütün bunlara o “umut” uğruna katlanmış olduğunu biliyordu."
- Vergilius’un Ölümü
21. "''Hakiki sanat sınırları deler...''"
- Vergilius'un Ölümü
22. "Ancak içimizde ölüm tutkusunun uyanmasından sonradır ki hayata da gerçek bir tutkuyla sarılırız."
- Vergilius’un Ölümü
23. "''...sürülerin uykusu hep kötülüklere gebe kalmayı sürdürüyordu...''"
- Vergilius'un Ölümü
24. "''...sen, ey en uzak yakınlık, bütün uzakların en yakını...''"
- Vergilius'un Ölümü
25. "Güzellik, alkış olmadan yaşayamaz; hakikat ise kendini alkışlara kapatır."
- Vergilius'un Ölümü
26. ".. yenik düşüp kırbaçlananlar, galip geldikleri için sevinç çığlıkları atanlar, bütün bunları içine sindirebilen, taşlaşmış bir dünya.."
- Vergilius’un Ölümü
27. "Ancak gözyaşlarıydı insanı görür kılan ve gözler, ancak nice acıların ardından, görebilen gözlere dönüşüyordu."
- Vergilius’un Ölümü
28. "Kaçmaktan, durmaksızın kaçmaktan başka bir şey yapamıyordu."
- Vergilius'un Ölümü
29. "Bilmeyi mümkün kılan her türlü yeterliliğin ötesindeydi, bir bilme boşluğunun içindeydi."
- Vergilius'un Ölümü
30. "İsim, bize ait olmayan bir giysi gibidir; bizler ismimizin altında çıplağız, babanın isim vermek üzere yerden aldığı çocuktan daha da çıplağız. Ve biz, ismi varlıkla doldurduğunuz ölçüde, o bize yabancılaşır, bizden bağımsızlaşır, biz de o ölçüde terk edilmişlikte kalırız. Ödünç alınmıştır taşıdığımız isim, ödünç alınmıştır yediğimiz ekmek, biz de ödünç alınmışızdır, öylece yabana teslim edilmiş ve ancak ödünç alınmış bütün ucuzlukları üstünden sıyırıp atmış olan kişidir ki hedefi görür ve ismiyle sonsuza kadar birleşsin diye hedefe çağrılır."
- Vergilius’un Ölümü
31. "''Gece, saçlarındaydı, üstüne yıldızlar serpili...''"
- Vergilius'un Ölümü
32. "''...birbirlerinde nabız gibi atan, birbirlerinin içinde atan kalplerdi...''"
- Vergilius'un Ölümü
33. "''İnsandan insana iletişim denilen, gülümseme olgusundan insana özgün dilin doğması...''"
- Vergilius'un Ölümü
34. "Tek bir yasa vardır, yüreğin yasası!"
- Vergilius'un Ölümü
35. "Adını kendi seçen, kadere başkaldırmış olur."
- Vergilius'un Ölümü
36. "Ancak içimizde ölüm tutkusunun uyanmasından sonradır ki hayata da gerçek bir tutkuyla sarılırız."
- Vergilius'un Ölümü
37. "Yüreğin temizliği, tek ölümsüz olandır."
- Vergilius'un Ölümü
38. "''Ölüm, hayata aittir; hayatı bilen, ölümü de bilir.''"
- Vergilius'un Ölümü
39. "''...çünkü uyurken, severken, ölürken gözlerini kapatıyordu, ve o zaman artık ne iyi ne de kötü oluyordu...''"
- Vergilius'un Ölümü
40. "''...ağaçlar eskiden olduğu gibi şimdi de yalnızlığın ve huzurun koruyucusuydu.''"
- Vergilius'un Ölümü
41. "''Apollon'un oku, ölümcül yaralar, ama ölümü esirger.''"
- Vergilius'un Ölümü
42. "Gözlerin hep bende dinlensin."
- Vergilius'un Ölümü
43. "Ben kendinde saklar Ben'i,
sonunda yine de Ben'e tutunmak için..."
- Vergilius'un Ölümü
44. "Hayır, istemiyorum artık kendi sesimin yankısını duymayı; ben, benim sesimin dışındaki sesi bekliyorum."
- Vergilius'un Ölümü
45. "Ve gece, yani şiirin zamanı. Çünkü şiir, alacakaranlıkta görebilen bekleyiştir..."
- Vergilius'un Ölümü
46. "''...bütün yolların kesiştiği, fakat hiçbir yolla erişilemeyen nokta...''"
- Vergilius'un Ölümü
47. "''...yaşarken ölümü anla ki, hayatını aydınlatsın...''"
- Vergilius'un Ölümü
48. "''Peki sevilme eksikliği mi duyuyorsun? Çünkü o zaman yeterince sevmiyorsun demektir!''"
- Vergilius'un Ölümü
49. "''Senin yolun şiir, hedefin ise şiirin ötesinde...''"
- Vergilius'un Ölümü
50. "''Gözlerini aşka aç!''"
- Vergilius'un Ölümü
51. "Neredeyse beklemek diye bir şey de kalmamıştı, olsa olsa beklemeye yönelik bir beklentiden söz edilebilirdi."
- Vergilius'un Ölümü
52. "İnsan, sadece yanılgılarında, sadece kaçması imkansız yanılgılarıyla dönüşebilir."
- Vergilius'un Ölümü
53. "Yetersizdir ellerin özlemi, yetersizdir gözlerin, kulakların özlemleri; çünkü yeterli olan, yalnızca yüreğin ve düşüncenin ortak özlemleridir."
- Vergilius'un Ölümü
54. "''...bunca büyük bir yaşama çabası, şimdiye kadar herhangi bir umudun gerçekleşmesini sağlayamamıştı...''"
- Vergilius'un Ölümü
55. "''Dilsizdir gerçek olan, ve biz onun dilsizliğinde yaşayacağız; sen gerçek olana doğru önden yürü, ben seni izliyorum.''"
- Vergilius'un Ölümü
56. "Aşk demek kendi dünyandan diğerininkine kaçmaktır."
- Uyurgezerler Üçlemesi (3 Cilt Takım)
57. ""...sen, ey en uzak yakınlık, bütün uzakların en yakını...
Ben, seni aydınlığa götüren karanlığım...
Gözlerin hep bende dinlensin...""
- Vergilius'un Ölümü
58. "Kendine acı çektiriyorsun ve bunu bilmecelerin arkasına saklamak istiyorsun; böylesi iyi gelmez insana."
- Vergilius'un Ölümü
59. "''Bilmek, sadece bireye ait bir mesele değildir, ey Sezar; bilmek, toplumun meselesidir.''"
- Vergilius'un Ölümü
60. "Gittikçe artan suskunluğun en alt basamağı diye bir şey var mıydı?"
- Vergilius'un Ölümü
61. "''Hep kendini aradın beni bulmak için...''"
- Vergilius'un Ölümü
62. "Birinin umutlarının yıkılması benim için cinayetle eş değerde."
- Psikolojik Otobiyografi
63. "''Bir yurtsun benim için, gölgen, beni huzur bulmam için saran bir yurt.''"
- Vergilius'un Ölümü
64. "''...yüreğin yasası vardır, ve bu son gerçekliği unutmuş olan bir dünya da ancak acınası bir dünyadır.''"
- Vergilius'un Ölümü
65. "Vergilius, aşkın her türlü büyüden önce geldiğini daha o zamanlar sezmemiş miydi? Bütün kötülüklerin, bütün eksikliklerin aynı zamanda bir aşk eksikliği olduğunu?"
- Vergilius'un Ölümü
66. "''...bakışlarını zaman ötesine diktiği için sevmekten aciz...''"
- Vergilius'un Ölümü
67. "“Bir toplum ne denli medeni olursa o denli sükût içerisinde anlatabilir insan kendini; bugünlerdeyse her şey yalnızca bağıra çağıra…”"
- Suçsuzlar
68. "''...evrensel bir uyumsuzluktu bu...''"
- Vergilius'un Ölümü
69. "''...pişmanlığın en derin noktasındaki boşluğa yuvarlandı...''"
- Vergilius'un Ölümü
70. "''...ancak gözyaşlarıydı insanı görür kılan ve gözler, ancak nice acıların ardından görebilen gözlere dönüşüyordu...''"
- Vergilius'un Ölümü
71. "''Aşağı insene ey yüce kral, aşağı insene! O zaman bizim gibilerin çektiklerinin de tadına bakabilirsin!''"
- Vergilius'un Ölümü
72. ".
...ulaşılmaz olanın kederi ve aynı zamanda onu izlemenin hayranlığı içinde oturuyorum.
."
- Büyülenme
73. "Aradığımız yitip gitmiştir ve onu aramamamız gerekir çünkü o, bulunmazlığı içersinde bizimle yalnızca alay eder."
- Vergilius'un Ölümü
74. "Beraberinde yükümlülükler getiren bir armağan, artık armağan değildir.
."
- Vergilius'un Ölümü
75. "İçimizdeki en ısrarcı şeyler galiba duygu dediklerimiz."
- Uyurgezerler Üçlemesi (3 Cilt Takım)
76. "''...tut beni, ve zamanı tutmuş olursun.''"
- Vergilius'un Ölümü
77. "''...fakat artık çağrılamazken ve çağrılmadan yanımda kal ki, aşk da mutlak olduğuna ilişkin bütün o müjdelerle beraber kalsın...''"
- Vergilius'un Ölümü
78. "''...hangi sihirli hayata hazırlanmak içindi kendini uyanık tutmak?''"
- Vergilius'un Ölümü
79. "İnsanlar arasında hemcinsini aşağılama eğiliminde olmayan kimse yoktur ve aşağılanışın kendini adsız ve tarifsiz bir şekilde hep yeniden açan ve kapayan kargaşası içinde insanoğlunun insan olabilme konusundaki kendi yetersizliği (..) uyuklar."
- Vergilius’un Ölümü
80. "''...sanata ne devlete hizmet edici nitelikte, ne de başkaca nitelikte görevler verilebilir; çünkü böyle yapmak, sanatı yalnızca sahte sanat kılar...''"
- Vergilius'un Ölümü
81. "''...kaybolup gitmişlerdi, ve bütün bunlara rağmen bir zamanlar ve sanki bütün zamanlar için onlara açılan görünmez köprüler yerlerinde kalmışlardı...''"
- Vergilius'un Ölümü
82. "Aşk, her zaman kendi sınırlarını delip geçer."
- Vergilius’un Ölümü
83. "Senato'nun kapıları açıktı ve isteyen, oradaki oturumlara kulak verebilirdi; ne var ki bu, halka bahşedilmiş olan tek özgürlüktü, halkı ezme ve sömürme amacına hizmet eden yasaların katıksız bir vicdansızlık tarafından nasıl çıkarıldığına kulak verebilme izni..."
- Vergilius'un Ölümü
84. "Tek başına uyuyan yaratığın üstüne her gün, geceyle birlikte çöken ölüm korkusudur, o varlığın etrafını alev misali sarıp yüzünü yalayan korkudur bu"
- Uyurgezerler Üçlemesi (3 Cilt Takım)
85. "“Atılan her adım geleceğe,
Sınırsızlığın yüce kapılarını açmaz mı insana?”"
- Suçsuzlar
86. "“Ben yalnızım,” dedi Vergilius, “kimse benim için ölmedi.”"
- Vergilius'un Ölümü
87. "Bu hayatın tek gerçekliği oyundu, bu yüzden sanat da daima manzaradan daha güzel.."
- Uyurgezerler Üçlemesi (3 Cilt Takım)
88. "Gözlerin hep bende dinlensin.
."
- Vergilius'un Ölümü
89. "Yalnızca huzurlu olan yol göstericilik yapabilir; yalnızca büyük akıntının içinden çıkarılmış, hayır, kurtarılmış bir eşsizlik, kendini sonsuzluğa açar."
- Vergilius’un Ölümü
90. "Benim için gerçekten çağırabileceğim biri mi olacaksın? İkimizden birinin kaderi mi yolladı seni, çağırabileyim diye?"
- Vergilius'un Ölümü
91. ".. huzur nedir bilmeyen bir insan; ölümden kaçarken ölümü arayan, eser vermek isterken eserden kaçan biri; bir âşık ama yine de hep kovalanmaya yargılı, gerek iç gerekse dış dünyanın tutkuları arasında yolunu kaybetmiş, kendi hayatına sadece konuk olabilmiş biri.
."
- Vergilius'un Ölümü
92. "Kitlenin kendini uyuşturmak için attığı, neşeden yoksun sevinç çığlıkları sürekli tekrarlanıyordu..."
- Vergilius'un Ölümü
93. "Ölümden başka bir şey yoktu burada, ölümden başka hiçbir şey yoktu; olan, yalnızca birkaç kez ölmekti!"
- Vergilius'un Ölümü
94. ""Ben, hep yüceltilmiş, övgülere boğulmuş dizelerimle bu dünya halinde bir değişiklik yaratabildim mi?” ..
."
- Vergilius'un Ölümü
95. "Gözlerin hep bende dinlensin."
- Vergilius'un Ölümü
96. "Rüyanın örtüsü sonuna kadar açılmıştır ve bizler, gecenin fırtınalarından bizi korusun diye çığlık çığlığa annemizden yardım istesek bile o öylesinde uzaklarda ve hatıraların içerisinde öylesine yitirilmiştir ki bize ancak, o da sadece arada sırada, çocukluğumuzdan bir ürperti eser; bu artık ne bit avutmadır ne de bir koruyucu"
- Vergilius’un Ölümü
97. "Ve böyle buyurmuştu ışığı veren Tanrı: Yaşarken ölümü anla ki hayatını aydınlatsın…"
- Vergilius'un Ölümü
98. "Sadece yalan, ünün ta kendisiydi, yoksa bilgi değil!"
- Vergilius'un Ölümü
99. "''...şarkı yol göstericiydi, kendi içersinde huzurluydu ve özellikle bu yüzden yol göstericiydi, bu yüzden sonsuzluğa açıktı.''"
- Vergilius'un Ölümü
100. "''Aşk, her zaman kendi sınırlarını delip geçer.''"
- Vergilius'un Ölümü
101. "“Bizler bir hatıranın öte yakasıyız.”"
- Suçsuzlar
102. ".. : yaşarken ölümü anla ki, hayatını aydınlatsın; ..
."
- Vergilius'un Ölümü
103. "“Yüreğin temizliği, tek ölümsüz olandır.”
."
- Vergilius'un Ölümü
104. "Aşk, her zaman kendi sınırlarını delip geçer.” .. her kim ki sever, o artık kendi sınırlarının ötesindedir.”
."
- Vergilius'un Ölümü
105. "''...zamanın esirleriyiz...''"
- Vergilius'un Ölümü
106. "Yaşamım ardımda kararmakta, bense yaşadım mı yoksa yaşam bana anlatıldı mı bilmiyorum."
- Uyurgezerler Üçlemesi (3 Cilt Takım)
107. "Vicdani çatışmalar, hayatımı belirleyen en önemli faktörlerdendir; öyle ki vicdan azabından kaçınmak için hayatımdaki her şeyden, mutluluktan, şefkatten, her türlü insan ilişkisinden, hattâ işimden ve nihayetinde hayatımdan vazgeçmeye hazırım."
- Psikolojik Otobiyografi
108. "Dilsizdir gerçek olan, ve biz onun dilsizliğinde yaşayacağız;"
- Vergilius’un Ölümü
109. "..
— .. Sen ey unutulmamış ve unutulması imkânsız olan! Sen, hep güzelliğin nehrinde yol alan!
."
- Vergilius'un Ölümü
110. ".. çiçeklerin solukları sessizdi,...
sonbaharın ortasında ilkbahar gecelerini çağrıştıran karanlık kırılgan hafif ve nemli bir güzel koku,"
- Vergilius’un Ölümü
111. "Sonsuz olan her şey tek ve bir kereliktir"
- Suçsuzlar
112. "İnsanların umutlarının ellerinden alınması kesin bir biçimde cinayetle eş değerde.."
- Psikolojik Otobiyografi
113. "“Her bir sanat eseri, örneklerle açıklanabilecek bir içeriğe sahip olmalı ve eserde, o biricikliği dahilinde ortaya konulanların birliği ve evrenselliğini göstermelidir…”"
- Suçsuzlar
114. "Açgözlülük üzerine bir şarkı ithaf edilmeliydi bu insanlara! Ama neye yarardı ki bu? Çünkü aslında hiçbir şey gelmiyordu şairin elinden, hiçbir kötülüğün ortadan kaldırılmasına yardımcı olamıyordu; yalnızca dünyayı ihtişama boğup yücelttiğinde kulak veriliyordu ona, yoksa olduğu haliyle anlattığında değil."
- Vergilius'un Ölümü
115. "...insanoğlunun insan olabilme konusundaki kendi yetersizliği, ona bağışlanmış, ama taşımayı başaramadığı saygınlığa ait kaygıları uyuklar..."
- Vergilius’un Ölümü
116. "“Asla ölüme methiyeler düzme,
birinin bir diğerini öldürmesini övme,
ahlaksız olanı yüceltme.”"
- Suçsuzlar
117. "Sadece yalan, ünün ta kendisiydi, yoksa bilgi değil!
."
- Vergilius'un Ölümü
118. "Her şeyin üstesinden gelmek, ölümlülerin harcı değildir.
."
- Vergilius'un Ölümü
119. "Her kim ki aşkla sevemez, o, hastalığa yenik düşer, ve her kim ki yeniden aşka uyandırılır, o, şifa bulur: ..
."
- Vergilius'un Ölümü
120. "Hangi uzaklıklardan, hangi hatıraların derinliğinden çıkıp gelmişti? Yolu nasıl bir geçmiş ve nasıl bir gelecek tarafından çizilmişti? Hangi esrarlı zorunluluğun boyunduruğu altındaydı?
."
- Vergilius'un Ölümü
121. "Bir insan ömrü yetmez. Hiçbir şeye yetmez. !
."
- Vergilius'un Ölümü
122. ".. ânsızın ortaya çıkan bomboş hiçlik, öyle bir hiçlik ki, sanki artık her şey geç kalmış ve her şey çok erken gelmiş, ..
."
- Vergilius'un Ölümü
123. "Gerçekten yalnız kaldığında, göğsüne sanki kapkara bir yıldırım düşmüş gibi oldu…"
- Vergilius'un Ölümü
124. "''...yetersizdir ellerin özlemi, yetersizdir gözlerin, kulakların özlemleri; çünkü yeterli olan, yalnızca yüreğin ve düşüncenin ortak özlemleridir.''"
- Vergilius'un Ölümü
125. "Güzellik, alkış olmadan yaşayamaz; hakikat ise kendini alkışlara kapatır.
."
- Vergilius'un Ölümü
126. "Üstesinden gelememek, bir defa kök saldı mı geride üstesinden gelinecek hiçbir şey bırakmıyordu.."
- Vergilius’un Ölümü
127. "Yabancı asla ısdırap çekmez, serbest bırakılmıştır — tek ıstırap çeken, ipe bağlı kalandır."
- Uyurgezerler Üçlemesi (3 Cilt Takım)
128. "“… herkes bir diğerini esir alırken yine herkes esir alınan tek kişinin kendisi olduğuna inanıyordu.”"
- Suçsuzlar
129. "“… yazgısal ve değişemeyecek olan şey her daim ölümdü ve her daim ölü olandı yaşama müdahale eden; ölümün zamansızlığı ‘ben’in zamansızlığının yerini alıyordu ve ruh, ölümün mimari yapısı dahilinde taşlaşmıştı; taşlaşmanın sevinci vardı.”"
- Suçsuzlar
130. ".. ruhun çalgısının tellerine dokunmuş hiçbir şarkı kaybolup gitmez, ve yine aynı ruh, sonsuzluğa akarcasına yenilenen bir bekleyiş içersinde, daha önce kendisini seslendirmiş olan bütün ezgilerin tonlarını kendi içinde korur. Bu şarkı ölümsüzdür, hep yeniden çıkagelir, ..
."
- Vergilius'un Ölümü
131. ".. her kim ki arkasında bırakmıştır korkunun ilk büyük kapısını, o, ayak basabilmiş demektir gerçeğin ön-avlusuna, .."
- Vergilius'un Ölümü
132. "''Felsefe bilimdir, aklın hakikatidir; kanıtlayabilmek zorundadır...''"
- Vergilius'un Ölümü
133. ".
...gelen güzel bir çağ değil.
."
- Büyülenme
134. ""..sen, ey en uzak yakınlık, bütün uzakların en yakını...''"
- Vergilius’un Ölümü
135. "“… kendini daha fazla güvence altına almaya çalışarak artık o güven duygusundan yoksun bütün kadınların korkusu…”"
- Suçsuzlar
136. "Masum bir oyun muydu gözlerinden yansıyan? Ya da bir aşk oyunu muydu?
."
- Vergilius'un Ölümü
137. ".. sevgiyle hizmet eden eylem, dünyanın göze görünmeyen özüydü; ..
."
- Vergilius'un Ölümü
138. "— ey hayal kırıklığı, ey korku, ey yardım için yalvarış! ..
“Uyumak yok artık.”
."
- Vergilius'un Ölümü
139. "Bomboş nehrin ötesinde! Kaynağı ve dökülecek ağzı bulunmayan, sahilleri bulunmayan bir akıntı; suyun üstüne çıktığımız nokta ile yeniden daldığımız noktanın ayırt edilebilmesi mümkün değil, çünkü akıp giden şey , sonsuz ve başlangıcı bulunmayan bir geri dönüş içerisinde zamanı taşıyan, unutulmuşluğu taşıyan bir ırmaktan başka bir şey değil."
- Vergilius'un Ölümü
140. "İğrenme duygusu çocukluğumdan bu yana büyük bir rol oynar yaşantımda."
- Psikolojik Otobiyografi
141. "Yabancı asla ısdırap çekmez, serbest bırakılmıştır — tek ıstırap çeken, ipe bağlı kalandır."
- Uyurgezerler Üçlemesi (3 Cilt Takım)
142. "Açgözlülük üzerine bir şarkı ithaf edilmeliydi bu insanlara! Ama neye yarardı ki bu?
.. doyuma ulaşması imkânsız bir “daha da, daha da olsun!” tutkusu;
mal, para, mevki ve itibar kazanma tutkusu; zenginliğin o başlı başına bir uğraş olan tembelliğine kavuşabilme tutkusu.
."
- Vergilius'un Ölümü
143. "Evet, kökünü hatıralarda bulmayan hiçbir şey, gerçekliğin olgunluğuna erişemez; insanoğlu, daha en baştan benliğine katılmamış ve üstüne gençliğindeki yüzlerin gölgelerinin düşmediği hiçbir şeyi sonradan kavrayamaz.
."
- Vergilius'un Ölümü
144. "Aşağı insene, ey yüce kral, aşağı insene! O zaman bizim gibilerin çektiklerinin de tadına bakabilirsin!
."
- Vergilius'un Ölümü
145. "Evet, hatıralar; rüzgarda dalgalanan buğday tarlalarıyla, içinde yaprakların hışırdadığı, serin bir duvarı çağrıştıran ormanlarla, gençliğin korularıyla dolu, sabah vakitlerinde gözleri, akşam vakitlerinde de yürekleri sarhoş eden hatıralar!
Titreyerek yükselen yeşillikler ve yine titreyerek çöken grilikler; nereden geldiğini ve nereye gideceğini bilmek; muhteşem bir hatıralar topluluğu!
."
- Vergilius'un Ölümü
146. "“Kendi yolundan geri dönen, utancı da yaşar.”
."
- Vergilius'un Ölümü
147. "''...Üç kez uğraştı dolasın kollarını onun boynuna,
üç kez boşa kavuştu eller, kayıp gitti hayal,
tıpkı düş uçuvermiş, esivermiş gibi yel.''"
- Vergilius'un Ölümü
148. "...ey aşk: duyuyor musun beni? ..."
- Vergilius’un Ölümü
149. "“Sonsuz olan her şey tek ve bir kereliktir. Zacharias da sevgisini sonsuzlukla karşıladığından sevgisinin tek ve bir kerelik olmasını istiyordu.”"
- Suçsuzlar
150. ""Aşk, her zaman kendi sınırlarını delip geçer.''"
- Vergilius’un Ölümü
151. ".
"Bu dünya çok az gülen, çok fazla susan sert bir ağızdan başka bir şey değil."
."
- Büyülenme
152. "..asla farkına varmak istemediği, fakat burada, Brundisium’da varlığını bir şaşırtmacayla, zorla gözler önüne seren bir şey; bu, halk denen kitlenin ta derinliklerinde yatan, bir gizilgüç niteliğiyle var olan kötülüğün bütün uzantılarıyla algılanmasıydı, insanın büyük şehirdeki güruhun batağına saplanması, böylece de insanlığını yitirmesi, insan karşıtı bir varlığa dönüşmesiydi"
- Vergilius’un Ölümü
153. "..aşk, hep hiçliğin paramparça edici şimşeklerinin prangasına vurulmuş.."
- Vergilius’un Ölümü
154. "Bekleyiştir şiir, yola çıkış değildir henüz, ama öte yandan sonsuz ayrılıktır."
- Vergilius'un Ölümü
155. "Gözlerin hep bende dinlensin,"
- Vergilius’un Ölümü
156. "“Ah o sofu istekler! Kimse yerine getiremez bu istekleri ve herkes suçsuz olsa da suçludur.
Bu istekleri yerine getiremeyeceği için: fakat kim ki
Kendi çıkarı için insanoğlunun suçunu kullanır;
Bu suçundan dolayı cezaya çarptırılacak, rezilliğin lanetine uğrayacaktır.”"
- Suçsuzlar
157. ".."zamanın esirleriyiz...''"
- Vergilius’un Ölümü
158. "Güzellik, alkış olmadan yaşayamaz; hakikat ise kendini alkışlara kapatır."
- Vergilius’un Ölümü
159. "Umut, birlikte umut edebilmeyi ister ve senin kalbinin yalnızlığı bile senin başarının bir zamanlar beslemiş olduğu umuttur."
- Vergilius’un Ölümü
160. "Henüz buradayım ve yine en uzak uzaklara saçılmışım, hiçbir yerdeyim, her zaman ben’im ve asla ben değilim."
- Büyülenme
161. "' Umarım sen, bu hayatta benden daha fazla değer bulmuşsundur…"
- Uyurgezerler
162. "Ben, seni aydınlığa götüren karanlığım..."
- Vergilius'un Ölümü
163. "“Dil yok edilmeli, adlar yok edilmeli, yeniden iyilik olabilsin diye, ..
."
- Vergilius'un Ölümü
164. "Evet, kökünü hatıralarda bulmayan hiçbir şey, gerçekliğin olgunluğuna erişemez;
..."
- Vergilius'un Ölümü
165. ".. insan bilgiye, bilgi ise insanlığa yargılıdır;
birbirine bağımlı ve cevap korkağıdır ikisi de, ..
."
- Vergilius'un Ölümü
166. "”Para parayı çeker, ve parası olmayana da ağzını havaya açmak düşer!”
:)"
- Vergilius'un Ölümü
167. "İğrenme duygusu çocukluğumdan bu yana büyük bir rol oynar yaşantımda."
- Psikolojik Otobiyografi
168. "Aşk mutlak bir şeydir, Elisabeth.
Mutlaklık dünyevilik içinde ifade edileceğinde hep coşkulu anlatıma dönüşür, çünkü ispatlanamaz.
Coşkulu anlatımsa korkunç derecede dünyevileşince hep fazlasıyla komikleşir,
çeşit çeşit arzularını yerine getirin diye diz çöken efendiye döner.
Tek gerçek coşkulu anlatım vardır, o da sonsuzluktur.
Olumlu sonsuzluk olmadığına göre de onun olumsuz olması lazımdır,
bu durumda bir daha görmemek demektir.
Ben şimdi yola çıkınca sonsuzluk gelecek;
siz de o zaman sonsuz uzakta olacaksınız,
öyleyse diyebilirim ki:
Sizi seviyorum."
- Uyurgezerler Üçlemesi (3 Cilt Takım)
169. ""Beklemek iç dünyaya gerilmiş dikenli tel gibiydi.""
- Uyurgezerler Üçlemesi (3 Cilt Takım)
170. "“Yıllar yıllar süren tutsaklıkktan sonra insan özgürlükle ne yapacağını bilemez… Bu macerayı ne sonuna değin yaşayabilir ne de yaşamak ister…”"
- Suçsuzlar
171. "...kader sürgünleri...
"... Ver hele sağ elini sıkayım,
ver, atam, çekinme sen de kucaklaşmaktan," derken dolu dolu yaşlar ıslatıyordu yüzünü bir yanda
Üç kez uğraştı dolasın kollarını onun boynuna,
üç kez boşa kavuştu eller, kayıp gitti hayal, tıpkı düş uçuvermiş, esivermiş gibi yel.
Vergilius, Aeneis, VI, 697-702"
- Vergilius'un Ölümü
172. ".. bilince sımsıkı sarılmıştı, yeryüzü hayatının en önemli ânının yaklaştığını hisseden ve bu ânı kaçırmaktan çok korkan birinin olanca gücüyle ..
."
- Vergilius'un Ölümü
173. ".. kaderin o geri çevrilemez güçleri ki, asla bütünüyle kaybolup gitmezlerdi, kimi zaman yeraltının, görünmezliğin, duyulmazlığın derinliklerine dalsalar bile, yine de insanın kendini pençelerinden asla kurtaramadığı, sadece boyun eğmekle yükümlü olduğu güçlerin sırrına vâkıf olunabilmesi imkânsız tehdidi niteliğiyle, varlıklarını korurlardı; bu, kaderdi.
."
- Vergilius'un Ölümü
174. "“Hakiki sanat sınırları deler, onları deler ve ruhun, bakma biçiminin, anlatımın o güne kadar bilinmeyen alanlarına adım atar, özgünlüğe, dolaysızlığa, gerçeğe hamle yapar...”
."
- Vergilius'un Ölümü
175. "“Dünya eylemlerle dolu ve buna rağmen bilgiden yana boş.”
Sezar"
- Vergilius'un Ölümü
176. "…herkes yazısını kendi yazar…"
- Uyurgezerler Üçlemesi (3 Cilt Takım)
177. "çünkü yetersizdir ellerin özlemi, yetersizdir gözlerin, kulakların özlemleri; çünkü yeterli olan, yalnızca yüreğin ve düşüncenin ortak özlemleridir; o sonsuz iç ve dış dünyanın özlemle yoğrulmuş bölünmemişliğidir;
bakan, kulak veren, kavrayan, birlikte solunmuş bir bütünlük içersinde gerçekleşmiş olan bölünmemişlik;
çünkü insana korku salan yalnızlıktan kaynaklanma o kapkara ve umarsız körlüğü aşabilme gücü, yalnızca bu bütünlüğe bağışlanmıştır; varoluşun bilgi köklerinden kaynaklanan o katmerli doğuş ancak bu bütün içersinde gerçekleşir; ..
."
- Vergilius'un Ölümü
178. "Ben ölüyorum.."
- Vergilius’un Ölümü
179. "Aradığımız, yitip gitmiştir, ve onu aramamamız gerekir, çünkü o, bulunmazlığı içersinde bizimle yalnızca alay eder."
- Vergilius'un Ölümü
180. "“İzafiyet teorisine kadeh kaldırıyorum; bu teori örtbas edilemez, yaşasın izafiyet teorisi!”"
- Suçsuzlar
181. "“Bugün eline geçen paranın, yarın bir değeri kalmıyor ki. Paranın değeri korkunç bir şekilde günden güne düşmekte.”"
- Suçsuzlar
182. ".. Onun matemini tutma, çünkü ben seni şarkısı henüz söylenmemiş olan gelecekte tanıyabiliyorum; geçmiş, artık seni bağlamıyor, bana geri dön, sevgilim, ..
."
- Vergilius'un Ölümü
183. ".. halk, kim zafer kazanmış olursa olsun onu alkışlar; halkın sevdiği, zaferdir, yoksa galip gelen kişi değil ..
."
- Vergilius'un Ölümü
184. "Işık, topraktan yücedir ve toprak, insandan yücedir ve her kim ki nefesini sıla kokularında aramaz, o insan sılasına toprakta varıp ışığa dönüş yoluna topraktan çıkmamıştır; her kim ki yeryüzünde ışığı toprağın adına karşılayıp sonunda ışığa dönüşmüş topraktan gelmedir diye ışığın bağrına basılmamıştır o insan asla bir şeyler başardığını diyemez.
Ve toprağın ışıkla, ışığın toprakla kucaklaşıp kaynaşması gecenin iki ucundaki alacakaranlıkta olduğundan daha yoğun değildir hiçbir zaman.
."
- Vergilius'un Ölümü
185. "“Hep kendini aradın beni bulmak için ve kendini bulduğunda da beni aradın.”"
- Vergilius'un Ölümü
186. "''İnsandan insana iletişim denilen, gülümseme olgusundan insana özgün dilin doğması...''"
- Vergilius'un Ölümü
187. "insan, yargı ve kararları büyük bir çeşitlilikle devinir sansa bile gerçekte kaçış ve özlem arasında gidip gelmekten ibarettirler, tüm kaçışlar ve tüm özlemler de ölüme benzer."
- Uyurgezerler Üçlemesi (3 Cilt Takım)
188. ""Her insan hayatı ve insan elinden çıkma her eser, yapılamamış bir kalıntıyı da gizlice beraberinde sürükler; bu kader, hepimizin omuzlarına yüklenmiştir.”"
- Vergilius’un Ölümü
189. ".. bitimsiz sıla hasretinin, toprağa bağlı, toprağa yönelik, hep toprağa uzanan özleminin huzuruydu; hep bu huzurun şarkısını söylemişti; gelgelelim özlemlerinin huzuruna erişebilmesi imkânsızdı.
."
- Vergilius'un Ölümü
190. "ah, göğün maviliğini hep görebilmek, yarın, öbür gün, yıllar boyunca, ..
."
- Vergilius'un Ölümü
191. ".. sen, ey en uzak yakınlık, bütün uzakların en yakını, ruhun ciddiyeti içersinde ilk ve son gülümseme,
sen; evet, sen, eskiden de, şimdi de her şey olan sen, âşinâ ve yabancı ve yakınların uzağındaki gülümseme, ..
."
- Vergilius'un Ölümü
192. "Yaşımızın yüzümüze örtü çektiği ve aynı zamanda yüzümüzdeki örtüyü kaldırdığı esnada, nerede, ah nerede o insani ve kalıcı olan?
."
- Büyülenme
193. ".
"Insan ne kadar yaşlanırsa ilkbahar o kadar uzun sürüyor."
."
- Büyülenme
194. "' Ahşap her daim ahşaptı ancak kimse bile isteye bir tabuta dokunmak istemeyebilirdi."
- Uyurgezerler
195. "Tek bir yasa vardır, yüreğin yasası!"
- Vergilius’un Ölümü
196. "Peki sevme eksikliği mi diyorsun? Çünkü o zaman yeterince sevmiyorsun demektir."
- Vergilius’un Ölümü
197. "“… sevgi ilişkisinde, kendinden feragat etme ve ölüm varmış gibi oyun oynanır…”"
- Suçsuzlar
198. "“İktidara geldiklerinden beri günbegün artan amiyane küstahlıkları daha belirgin bir hâl alıyordu.”"
- Suçsuzlar
199. "“İtiraf etmeli ki,
İnsanların birbirine vermeye muktedir olduğu
Türlü türlü acı biçimleri ele alındığında,
İçlerinde en kötüsü savaş değil,
Şüphesiz en aptalı, tüm meselelerin babası budalalık!
İnsan dünyasına kökü kazınamaz biçimde miras bırakılmış.
Bu ne elem, bu ne kederdir!
Çünkü budalalık, tasavvur edememektir;
Soyut şeylerden lafazanlık eder, kutsal olandan,
Vatan topraklarından ve ülkenin onurundan söz eder,
Savunulması gereken kimi kadınlar ve çocuklar olduğundan.
Fakat somut şeyler söylemesi gerektiğinde,
Dilsiz kesilir budalalık…”"
- Suçsuzlar
200. "“İsimsiz biri, hayatında hiçbir şey olmuyorcasına yaşar, onun başına bir şey gelmez, tüm bu iç içe geçmişliklerden, karmaşalardan uzaktır: Benim bir ismim yok, ismim olsun da istemiyorum. Bana zorla verilen bu isimle yeterince yaşadım, şimdi tüm isimler iğrendiriyor beni.”"
- Suçsuzlar
201. "Ah, güzellikle dolmuş, güzellikle süslenmiş dünya!
Vergilius, sirki ve orgların vahşi sesleriyle inleyen açıkhava tiyatrolarını görüyordu, güzellik uğruna gladyatörlerin son nefeslerini verdiklerini, vahşi hayvanların insanların üstüne salındığını görüyordu, kitlenin zevkten çığlıklar atarak, üstüne acıdan haykıran, acıdan kıvranan dik başlı bir kölenin gerilmiş olduğu bir çarmıhın etrafını sardığını görüyordu kanın esrikliği, ölümün esrikliği, ve hâlâ güzelliğin esrikliği —, ve bir de çarmıhların nasıl çoğaldıklarını, sayılarının nasıl gittikçe arttığını görüyordu; meşalelerin yaladığı, alevlerin yaladığı çarmıhlar; tahtanın çatırtılarından, kalabalığın ulumalarından yükselen alevler, geri çekilirken arkasında kararmış yıkıntılardan, parçalanmış sütunlardan, devrilmiş heykellerden ve yabani otların bürüdüğü topraklardan başka bir şey bırakmayan, alevleri Roma şehrinin üzerinde birbirine kavuşan bir ateş denizi.
."
- Vergilius'un Ölümü
202. ""esirge yenik düşeni ve dizginle kibrini.”
."
- Vergilius'un Ölümü
203. "Ah sen, yanımdan istemeyerek koşup uzaklaşan ve geri çağırmadığım, sen, özlemle kutlanmış ve geri çağrılman bana yasaklanmış olan, sen, hiçbir zaman geri dönmeyen, ah, onca hafif adımlarla sırrına varılamayan bir duyulmazlığın anlaşılmazlığında kalan, evet, sen, gölgenin arkasındaki o yitik görüntü, nerede yuvaya dönüşün? Sen neredesin?!
."
- Vergilius'un Ölümü
204. "Artık gerçekliğe uzanan yol diye bir şey yoktu,artık geri dönüş ve yeniden başlamak diye bir şey yoktu,.."
- Vergilius’un Ölümü
205. "artık hiç kimse ötekini anlamıyordu."
- Vergilius’un Ölümü
206. "— kaybolup giden, neredeyse bir hatıra bile değildi, bir zamanlar gerçek olan, hatta gerçekten de fazlası; ..
."
- Vergilius'un Ölümü
207. "Ölümü geçersiz kılmayan fakat doğrudan doğruya kendisi ölüm olan bir Hiçliğin kaskatılığına yuvarlanmak. Ah, evet, hayatı yoldan çıkmış, boşa harcanmıştı çünkü çıkmış olduğu yol aslında daha en başından çıkışsızdı; yanlış yönlere ait bilgilerin, yolunu kaybetmişliğin bilincinin ağırlığı altında ezilmiş bir yol; daha en başta ormanda bir dolanıp durma, el yordamıyla ilerleme, gittikçe daha bir dumanlanma; yanlış feragatlerle ve vedalarla dolu bir hayat; kaçınılmaz düş kırıklığının, bu yüzden, tıpkı umutları itişi gibi, hayatın ve dünyanın sınırboylarına itmiş olduğu bir düş kırıklığının ağırlığıyla yüklü bir hayat."
- Vergilius'un Ölümü
208. "kent düzenine duyduğum bu tiksinti, içinde hayatın çeşitliliğini yitirme korkusunu barındırıyordu belki de çünkü insan ne kadar çok yönlü olursa olsun eğer bir yola girdiyse ve bu yolu kendisi için kesin olarak belirlemişse bu çeşitlilikten artık yararlanamaz girdiği yolda kalır ve onu hiçbir şey bu yoldan koparamaz"
- Büyülenme
209. ".
"Siz kentliler yaşlanamıyorsunuz. Çünkü dünyaya yaşlı geliyorsunuz, dünyadan gidene kadar da öyle kalıyorsunuz.
."
- Büyülenme
210. "Geberip gittiğinde, sen de her leş gibi kokacaksın!"
- Vergilius’un Ölümü
211. "Ah, yaşam nasıl karmaşık bir mutluluktur, sahiplik bağımlılarınca anlaşılmaz, başkalarınca da pek anlaşılmaz, ne var ki tüm düşünülenlerin sesli temsili müzikçe sezilir, müzik, zamanı her vuruşunda saklamak üzere kaldırır, ölümü, tınılarıyla diriltmek üzere lağveder."
- Uyurgezerler Üçlemesi (3 Cilt Takım)
212. "çünkü kendini her ân yeniden açığa vurabilecek bir açlık vardı; çünkü besili olanların ve zayıfların, ağırcanlıların ve tezcanlıların, dolaşanların ve oturanların, uyanık olanların ve uyuyanların, hepsinin yüzüne damgasını silinmesi ve başkaca bir ifadeyle karıştırılması imkânsız biçimde vurmuş, sürekli tıkınmak peşinde koşan bir açgözlülük vardı;
kiminin yüzüne adeta keskiyle kazınmış, kiminin yüzünün çamuruyla birlikte yoğrulmuş, sert veya yumuşak çizgiler taşıyan, daha bir kötücül veya iyicil izlenimi uyandırabilen, yüzlere kurdu, tilkiyi, kediyi, papağanı veya köpekbalığını çağrıştıran ifadeler veren, fakat şu ya da bu biçimde hep kendine dönük, iğrenç bir hazza yönelik açgözlülük; doyuma ulaşması imkânsız ...,
."
- Vergilius'un Ölümü
213. "Ey zaman içersinde direnen bir zamanın yüzleri! Önce genç bir yüz olarak hatırlanan, ardından gittikçe daha silikleşip derinlere kayan, böylece de ölümden sonra artık yüzü oluşturan bütün çizgilerin ötesine geçip, neredeyse sonsuz bir manzaraya dönüşen anne yüzü; ..
."
- Vergilius'un Ölümü
214. "Konuşmaya değmezdi; insan sadece kendi kendini tekrar edebilirdi, o kadar: ..
."
- Vergilius'un Ölümü
215. ".. ölüm ile kardeş, korkunç bir biçimde bütün karanlıkların ve bütün uçurumların üzerinde, korkunç bir denge konumundadır gülmek; yaşama tutkusu ile kendini yok etme arasında, adeta boşlukta duran sınır, bu dünyada bir volkanın yeryüzünü sarsan gümbürtülerinde, öteki dünyada akşam karşısındaki deniz yüzlü gülümsemesinde, bütün dünyayı hem sararcasına hem de parçalarcasına."
- Vergilius'un Ölümü
216. "“Suskunlukla gerçekleşir karşılıklı anlaşma; kanıta ihtiyacı yoktur. Sen, suskunluğun açık duran göklerine dön.”
Plotia"
- Vergilius'un Ölümü
217. ".. her kim ki arkasında bırakmıştır korkunun ilk büyük kapısını, o insan yeni ve daha büyük bir bilinmezin önavlusu tarafından kuşatılmış demektir; onu tekrar kendi gelişmesinin ortasına, kendi yasasının içersine yerleştiren yeni bir bilinç tarafından kuşatılmış ve tutuklanmış demektir.
."
- Vergilius'un Ölümü
218. "Uyanış, sanki bir şeyler kaçırıldığı duygusuyla oldu: Tıpkı uykuya yatışta olduğu gibi,.."
- Vergilius’un Ölümü
219. "Bir hayatı anlayabilmek için ne kadar derine inmek gerekir! Unutmanın hangi derin uçurumunda duruyor yaşam, belleğimizi ne kadar geriye göndermeliyiz! Fakat yaşam yine de bir bütün, yaşam ve ölüm, ölmekte olanın bir soluğunun bütün bir yaşamı kapsayacağı kadar yakın birbirine!"
- Büyülenme
220. "“Gözlerin hep bende dinlensin.”"
- Vergilius'un Ölümü
221. "Açgözlülük üzerine bir şarkı ithaf edilmeliydi bu insanlara!"
- Vergilius’un Ölümü
222. "“… zamansızlığın ve yaşamın gülümsemesiyle ölümün gülümsemesinin ‘bir’ olduğu o sonsuzluk ânına erişmişti.”"
- Suçsuzlar
223. "Çalışmayla geçmiş bir günün türlü kokulara gebe bırakılmış gecesinden, sonsuz bir huzur soluğu yükselmekteydi; bu, üreten bir ülkenin huzuruydu; tarlaların, bağların, ormanların, zeytinliklerin huzuruydu..."
- Vergilius'un Ölümü
224. "Her kim ki, vedalaşmanın geçiş bölgesinde yaşar — ah, arkasında kalmıştı artık bu, ve bundan böyle de geri dönüş diye bir şey yoktu —, her kim ki, nehrin hem kaynağının, hem de denize döküldüğü yerin uzaklarında, kıyılarında kalmakta direnir, ancak o kişi ölümün sezgisine sahiptir, ölümün tutuklusudur; ve ölüme hizmet ederken, makamı sayesinde, kişisel uğraşının üzerindeki rahiplik makamı sayesinde, Yukarısı ile Aşağısı arasında aracılık ederek ölüme hizmet etmekle yükümlüdür, ve böylece o da vedalaşmanın geçiş bölgelerinden birinin sürgünüdür; ..
."
- Vergilius'un Ölümü
225. "bu duygu insanın doğasının bir parçasıdır ve tatmin edilmesi gerekir.
."
- Vergilius'un Ölümü
226. "“Umut, birlikte umut edebilmeyi ister, ve senin kalbinin yalnızlığı bile senin başlangıcının bir zamanlar beslemiş olduğu umuttur.”
— “Olabilir,” diye kabul etti Vergilius,
“ama buradaki, ölümümün yalnızlığında bana destek olacak sese ilişkin umut; bu umut benden esirgenirse eğer, o zaman sevgi ve ilgi görmeden kalırım, sonsuza kadar teselli bulamam.” ..
."
- Vergilius'un Ölümü
227. ".. ve sonra ardından her şeyi bilmenin ve hiçbir şey bilmemenin, her şeyi hissetmenin ve hiçbir şey hissetmemenin hoşluğu geldi, her şeyi unutmanın hoşluğu geldi, rüyasız bir uyku geldi. —
.
Ateş Çöküş
Son"
- Vergilius'un Ölümü
228. "Ve unutulmak istenen ne olursa olsun, sonunda hep yeni bir gerçekliğin kalıbında yeniden ortaya çıkıyor, yeni gözler, yeni gürültüler, yeni kırbaç darbeleri, yeni bir katılık, yeni bir lanet olarak geri geliyordu..."
- Vergilius’un Ölümü
229. ""Ben yalnızım," dedi Vergilius, "kimse benim için ölmedi, kimse benimle birlikte ölmüyor; yardım bekledim, yardım için çaba harcadım, onun için yalvardım, ve bana yardım edilmedi.""
- Vergilius’un Ölümü
230. ".
Bu dünya çok az gülen, çok fazla susan sert bir ağızdan başka bir şey değil.
."
- Büyülenme
231. "İnsanlığın başlangıcının ve sonunun, derin uykunun ve unutmanın karanlıgında yattığını, her hareketin, her konuşmanın, yapılan ve yapılmayan her şeyin, o kadim çalılığın karanlığına götürebilecegini ve donuk alevin aniden pariayıp bizi yiyip bitirmeye hazır oldugunu biliyor."
- Büyülenme
232. "Hiçbir düş rastlamamıştır başkasının düşüne,
Tek başınadır gece, tutulmuş olsa da
Soluğunun derinliğiyle, soluğuyla umudumuzu vererek,
Bir gün daha yüce suretlerle güzelleşerek
Yanaşacağız aydınlık ve yüce
Merhamet seviyesine, yanaşacağız, birbirimizi öldürmeden."
- Uyurgezerler Üçlemesi (3 Cilt Takım)
233. "Bir yurtsun benim için, gölgen, beni huzur bulmam için saran bir yurt.'"
- Vergilius’un Ölümü
234. "İnsan, sadece yanılgılarında, sadece kaçması imkânsız yanılgılarıyla dönüşebilir."
- Vergilius’un Ölümü
235. "... kader hükmündeki umududur;"
- Vergilius’un Ölümü
236. "Huguenau amaca uygun davranan biridir. Gününü amaca uygun bölümlere ayırmıştır, işlerini amaca uygun yürütür,
sözleşmelerini amaca uygun tasarlayıp imzalar. Hepsinin temelinde tamamıyla süslemesiz bir mantık yatar, işte böylesi bir mantığın nerede olsa süslemesizlik isteyeceği pek cüretkar bir çıkarımmış gibi görünmez, hatta zaruri her şeyin iyi ve doğru oluşu kadar da iyi ve doğrudur. Gelgelelim bu süslemesizliğin hiçlikle, ölümle bağı vardır, arkasında, çağın çöküş yaşadığı bir ölüm canavarı saklıdır..."
- Uyurgezerler Üçlemesi (3 Cilt Takım)
237. "—: suçun bütün çıplaklığı ile gözler önüne serilmesi, çıplak hakikatin çıldırmışlığı —
."
- Vergilius'un Ölümü
238. "Ve unutulmak istenen ne olursa olsun, sonunda hep yeni bir gerçekliğin kalıbında yeniden ortaya çıkıyor, yeni gözler, yeni gürültüler, yeni kırbaç darbeleri, yeni bir katılık, yeni bir lanet olarak geri geliyordu;
bunların her biri kendi başına buyruk kalabileceği bir yer istiyor, ötekileri korkunç bir dokunuşla sıkıştırıp zorluyor, buna rağmen hepsi de tuhaf bir biçimde aynı örgünün dokusunda kaynaşıyordu.
."
- Vergilius'un Ölümü
239. ".. hayatın fundalıklarında, seslerin fundalıklarında, imgelerin fundalıklarında, hatıraların fundalıklarında yollarını şaşırıp bir yalnızlığın içine kapanmıştı; başlangıç, ne kadar gölgelenmiş olursa olsun, onca yılın ardından hiçbir zaman bütünüyle sönmemişti, isyankar sürü hayvanının hatırlayışı hiçbir zaman bütünüyle sönmemişti, ilk dehşetin hatırlanışı, yılların bakiyesi o tek hatıra, hiçbir zaman bütünüyle sönmemişti.
."
- Vergilius'un Ölümü
240. "“Hakikatten mahrum olan bilgi deliliktir; önemli olan, bilginin hakikatidir... sadece onun hakikatinde delilik diye bir şey yoktur.”
."
- Vergilius'un Ölümü
241. ".. ben unutmak istiyorum... her şeyi unutmak... ve kendim de unutulmak istiyorum...
."
- Vergilius'un Ölümü
242. "ne şairin zahmetli, bilmenin acılarıyla yoğrulmuş asıl çabasının, ne de forsaya çakılı kölelerin acıyla yoğrulmuş, acının ağırlığını taşıyan didinmelerinin saygı aşılayan bir yanı vardı; onlara göre, her iki çabanın da niteliği aynıydı: yararlanma hakkı bulunana tahsis edilmiş, bir hak olarak verilen, yine bir hak olarak alman bir haraç!
."
- Vergilius'un Ölümü
243. "her şeyin bir zamanı var insanın buna uyması gerekir çünkü zaman insanın zamanıdır."
- Büyülenme
244. "Hepimiz yaşamın derinliklerinden, ana rahminin gecesinden, ebeveynlerin anlaşılmaz biçimde sarsılan gecesinden geliyoruz, farkına vardığımız şey gece ve karanlık, hepimizin ulaşmak istediği şey ise aydınlık ve neşedir."
- Bilinmeyen Değer
245. "Her kim ki aşkla sevemez, o, hastalığa yenik düşer, ve her kim ki yeniden aşka uyandırılır, o, şifa bulur"
- Vergilius’un Ölümü
246. "Öyle gunler vardır ki dünya, dayalı döşeli bir odaya benzer; açık renklere boyanmış tavanı gökyüzü gibi hisseder, açık yeşil duvar kagıdına dağlara bakar gibi bakarsınız. Yaşamın rengarenk halısı üzerinde yuvarlanan oyuncakların çocuksu şirin müziği ulaşır kulaklarınıza. Bazen bu ilkbahar günleri yazın ortalarına, hatta son bahara kadar uzanır, sonra yaşlılık zamanının çocukluk günlerine dönüşür. Butun çocuk oyunlarının ve son barışın arkasında yatan bir şeylerin anımsanması gibi dokunaklıdır bu günler."
- Büyülenme
247. "Gözlerin hep bende dinlensin."
- Vergilius'un Ölümü
248. "Sabah vakitlerinde gözleri, akşam vakitlerinde de yürekleri sarhoş eden hatıralar!"
- Vergilius'un Ölümü
249. "Ölüme galip gelendir kurtarıcı, ..
."
- Vergilius'un Ölümü
250. "“Ben artık ben olmak istemiyorum; kalbimin en derindeki gölgesizliğinde ve en derin yalnızlığında kaybolmak istiyorum, ve şiirim oraya kadar bana rehberlik etmeli.”
."
- Vergilius'un Ölümü