Harry Potter ve Zümrüdüanka Yoldaşlığı Kitap Bilgileri
Yazar: J. K. Rowling
Tahmini Okuma Süresi: 27 sa. 38 dk.
Sayfa Sayısı: 975
Basım Tarihi: Kasım 2020
İlk Yayın Tarihi: 8 Kasım 2003
Yayınevi: Yapı Kredi Yayınları
Orijinal Dil: İngilizce
ISBN: 9789750806452
Ülke: Türkiye
Dil: Türkçe
Format: Karton kapak
Harry Potter ve Zümrüdüanka Yoldaşlığı Kitap Tanıtımı
“Kanıtlar, bazen, zihninin en rahat ve etkiye en açık olduğu durumlarında –örneğin uyurken– Karanlık Lord’un düşüncelerini ve duygularını paylaştığına işaret ediyor. Müdür bunun devam etmesini uygun bulmuyor. Benim sana, zihnini Karanlık Lord’a karşı nasıl kapatacağını öğretmemi istiyor.”
Hogwarts Cadılık ve Büyücülük Okulu’ndaki beşinci yılında Harry, hayatını cehenneme çeviren sihirli/sihirsiz pek çok şeyle başa çıkmak zorunda: Yaz tatilini yanlarında harcadığı aptal akrabaları; ergenlik çağının isyanları, heyecanları, korkuları; onun gösteriş düşkünü bir yalancı olduğunu düşünenler; okulun işleyişine burnunu sokan Sihir Bakanlığı; öncekileri mumla aratan yeni bir Karanlık Sanatlara Karşı Savunma öğretmeni; yine karşı karşıya geldiği Ruh Emici’ler ve Ölüm Yiyen’ler; varlığını her zamankinden çok hissettiren Voldemort; ağır dersler, zor sınavlar, acımasız cezalar; sürekli yinelenen bir kâbus ve acıyan yara izi; ona en yakın insanlardan birinin ölümü; beş yıl gecikmeyle öğrendiği bir gerçek...
Harry Potter ve Zümrüdüanka Yoldaşlığı Kitaptan Alıntılar
1. ""Deliliğin ilk belirtisi, kendi kafanla konuşmaktır.""
2. "- “Harry, böyle ıstırap çekmen hâlâ insan olduğunu gösterir! Bu acı, insan olmanın bir parçası”
- “Öyleyse insan olmak istemiyorum!” diye kükredi Harry."
3. "Bilgisiz bırakılmanın tadına varsındı bakalım, sevecek miydi?"
4. "“Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir...”
Albus Dumbledore"
5. ""Kayıtsızlık ve ihmal, düpedüz sevmemekten daha fazla hasar yaratır çoğu kez...""
6. ""Ama niye hayatımızı bu kadar zorlaştırmak zorunda?""
7. "... "Yoksa maç bitmiştir mi diyorsunuz?""
8. "... Bilgisiz bırakılmanın tadına varsındı bakalım, sevecek miydi?"
9. ""Öyle umurunda ki, acısından kanaya kanaya ölecekmiş gibi hissediyorsun kendini.""
10. "Çok özlüyorsun, değil mi ?"
11. "Ona beni sarstığını bilme zevkini tattırmayacağım."
12. ""belki yüzüncü kere kendi kendine,
bunu düşünme” dedi…""
13. "kayıtsızlık ve ihmal , düpedüz sevmemekten daha fazla hasar yaratır çoğu kez"
14. "Deliliğin ilk belirtisi, kendi kafanla konuşmaktır."
15. "Çok özlüyorsun, değil mi ?"
Harry Potter ve Zümrüdüanka Yoldaşlığı Kitap İncelemeleri
Bu kitap hakkında neler yazsam, neler söylesem bilemiyorum :)
Bu yazı çok uzunda olabilir çok kısada șimdiden iyi okumalar...
Dördüncü kitabın sonunda her șeyin ciddileștiğini anladık. Artık biri ölmüștü ve Karanlık abimiz geri dönmüștü. Beșinci kitapta ise daha çok karakterlerin duygusal yönlerini gördük. Bu duygular hayattan duygulardı. Harry'ye kimsenin inanmaması, korkulması, değer görmemesi veya öyle hissetmesi açıkça hepimizin bașına gelmiștir.
Veya en yakınları tarafından önemsiz hissedilmek ya da öyle sanmak. Sonra Ron'un dalga konusu olması. Harry'nin Cho'ya karșı hisleri ve daha neler neler sonunu söylemeyeceğim...
Spoiler vermemek için kendi görüșlerimi yazayım.
---> Eğer filmini izleyip kitaba bașlama gereği duymuyorsanız hatalısınız mutlaka okuyun çünkü filmi kısa, boș bir özet gibi.
---> Kitabın çok kalın olduğunu düșünüp korkuyorsanız yine bașlayın çünkü așırı akıcı.
---> Ağır ergenlik yașıyorsanız bașlamayın çünkü fazla bir așk yok.
---> Edebi bir șeyler bekliyorsanız yine bașlamayın derim.
---> Dostluk, arkadașlık ve fantastik bir șeyler okumak istiyorsanız kesinlikle bașlayın.
---> Veee son olarak ön yargılarınızı kırıp mutlaka bașlayın. :P
Aslında bu tarzda bir yorum yapmam. Fakat neler yazacağımı kestiremedim. Çünkü her düșüncem spoiler içeriyor bu da sizin okuma zevkinizi azaltabilir.
Özet geçersek bu kitap on numara beș yıldız. Eğer içinizdeki çocuğu ve gençliği yitirmediyseniz mutlaka okuyun ben kefilim :)))
"Ama önemli olan hasarı onarmak değil, yakıp yıkmanın ardındaki tavır, Harry."
Harry Potter serisinin beşinci kitabı Zümrüdüanka Yoldaşlığı... Gerçekten serinin en güzel kitaplarından biriydi aynı zamanda en kalın kitabıydı. 975 sayfa. Ama çok da üzüldüğüm hatta ağladığım bir kitaptı. Seri giderek kasvete bürünüyor ve insanı çok fazla üzüyor.
Hogwarts Cadılık ve Büyücülük Okulu'ndaki beşinci yılını okuyan Harry'nin hayatı cehenneme dönmüştü. Eskisini mumla aratacak bir Karanlık Sanatlara Karşı Savunma öğretmeni, okuldaki her şeye karışmaya başlayan Sihir Bakanlığı, onun yalancının teki olduğunu düşünenler, Ruh Emici'ler ve Ölüm Yiyen'ler; her zamankinden daha çok ortada gezen Voldemort, acıyan yara izi ve ondan saklanan bir gerçek...
Seri birinci kitaptan beşinci kitaba kadar kalınlaşarak gidiyor ve ben bu kitabı gördüğüm zaman korkmuştum "altıncı ve yedinci kitap kaç sayfa?" diye. Ama altıncı ve yedinci kitap bu kitaptan daha ince. Serinin en uzunu bu. Kitapta yavaş yavaş Voldemort ile savaş başlıyor aslında. Serinin en başından beri Voldemort ile uğraşıyor Harry ama bu kitaptan sonra tamamen konumuz Voldemort'u yok etmek olacak.
Harry Potter serisi genelde çocuk kitabı olarak biliniyor herkes tarafından, ama öyle değil. Her yaştan insan okuyabilir. Hatta çocuk kitabı demek için bin şahit lazım çünkü serinin devamı çok kasvetli. Bu seriyi bir daha okumayı planlıyorum çünkü yavaş yavaş ayrıntıları unutmaya başladım.
"Öyle umrunda ki, acısından kanaya kanaya ölecekmiş gibi hissediyorsun kendini."
Serinin 5. Kitabı ZÜMRÜDÜANKA YOLDAŞLIGI
Kesinlikle serisinin şimdiye kadarki en güzel kitabiydi. Sanırım kitaplari okudukca en güzel kitabi bu diyeceğim :)) Ama Zümrüdüanka da Karanlık tarafi yani Voldemortu daha cok hissettik ve geri dönüşüyle olaylar daha aksiyonlu hale geldi. Bir takım sırlar ortaya çıktı.
Yorumları okurken hiç sıkılmadın diyenlere inanmamıştım açıkçası. 975 sayfalik kitapta mutlaka sıkılır insan diyordum.
Ama cidden okurken gram sıkılmadım. O kadar akıcı ki, o kadar güzel ki. Hele ki son 200 sayfasını nasıl okuyacagimi bilemedim heyecandan, meraktan (afedersiniz) tırnağımı kemirmişim haberim yok:))) son sayfalar neydi öyle. Harry Potter ve arkadaşlarının ölüm yiyenlerle mücadelesi mukkemeldi.
Sonunda o şimşek izinin sırrı ortaya çıktı.
Ve kitabın kaybı Sirius... O kadar üzüldüm ki... Siriusu bastan beri cok sevmiştim.
Ayy peki o yeni Karanlık sanatlara karşı savunma hocası Umbrige ne demeli? Kitabin en nefret ettiğim karakteri oldu. Karanlık Lord'dan bile daha az nefret ediyorum o derece.
Son 2 kitap kaldı :(((( bi taraftan okumak istemiyorum bitecek diye bi yandan da merak ediyorum. Ama hemen yarın başlayacağım sanırım 6. kitaba.
İncelemeyi yazarken bile olayları düşünüp heyecanla yazıyorum ve baya konudan konuya atlamışım. Yapacak birsey yok öyle süslü incelemeler de yazan biri degilim zaten.
Kısacası kitap veya seri demeliyim Mükemmel
"Kaybettiğimiz şeylerin, her zaman beklediğimiz gibi olmasa da, sonunda bize geri dönme yolları vardır."
Serinin en uzun olan bu kitabında yine okuma kısmında bir zorluk çekmeyeceksiniz. Uzun olmasına rağmen hemen okutuyor kendini.
Harry'i Hogwarts'ta sıkıntılı bir sene bekliyor. Kendi gözleriyle Voldemort'un dönüşüne şahit olmuş olsa da geri döndüğüne inanmak istemeyen insanlar tarafından bir yalancı konumuna düşürülüyor.
Ayrıca artık onlar tarafında olmayan Sihir Bakanlığı okula karışma iznini aldı. Okula karışabilir, öğretmeler atayabilir, okuldan öğretmenler kovabilir. Bunu tamamen Dumbledore'dan korktukları için yapıyorlar. Ve okula bir müfettiş atıyorlar. Dolores Umbridge...
Harry olanlara ve ona yapılanlara inat herkese Voldemort'un döndüğünü anlatmaya çalışıyor. Dışlanıyor, arkadaşları tarafından terk ediliyor.
Dolores Umbridge zamanla ondan ve yaptıklarından bıkıp sıkı yöntemler buluyor. Harry ve arkadaşları vazgeçmeyip bir grup kurmaya karar veriyor. Kendilerine Dumbledore Ordusu adını verip, Harry'den büyü dersleri alıyorlar.
Bu süre zarfında Dumbledore Harry'den olabildiğince uzak durmaya çalışıyor. Çünkü Voldemort isterse onun zihnini ele geçirebilir. Ve yapıyor da...
Sirius'u kullanarak onu Sihir Bakanlığı'na çekiyor. Voldemort'un yeniden döndüğünü de herles orada öğreniyor.
Kitap beni en üzen sahnelerin yaşadığı bir kitaptı. Sirius'un daha iyi bir son hak ettiğini düşünüyorum. Bunca zaman kapılar ardında kalan bütün sırları öğreniyoruz sonunda.
Kurgu ve olaylar yine mükemmeldi aynı kapak tasarımı gibi. Sonunun beni üzmesi dışında çok güzel bir kitaptı.
Öncelikle kitap hakkında söyleyeceklerime nereden başlasam diye bir türlü karar veremiyorum.Fakat kitap hakkında anlatılacak konuşulacak o kadar çok şey var ki saat neredeyse beş olmak üzere ve ben bu kitabın incelemesini şu anda yapmazsam patlayabilirim.
Serinin 4.kitabı olan Ateş Kadehi'ni çok kısa sürede okuyup bundan iyisi bir daha gelmez diye düşünürken Rowling yine beni şaşırtmayı başardı. Kitap tam anlamıyla MÜKEMMELDİ.
Bir insan 975 sayfada sıkmadan anlatacak kadar uzun ne yazabilir diye düşünüp kitaba başladım.Kitabın her sayfasını katlanarak artan bir merak duygusuyla çevirdim.Çevirdiğim her sayfada Rowling'in hayal gücüne olan hayranlığım kat be kat arttı.
Normalde fantastik kitap dediğimizde aklımıza heyecen,macera biraz da merak gelir.Ama bu kitapta duygular öyle güzel işlenmişti ki Harry'ĺe birlikte kimi sayfada güldüm kimi sayfada ağladım yeri geldi onun kadar sinirlendim, heyecanlandım, endişelendim.
Kitabı büyük beğeniyle okuyordum ama son 100 sayfada gerilim öyle bir doruğa çıktı ki heyecendan elim ayağım titredi, bazen birkaç dakika ara verip soluklanarak kitaba ancak öyle devam edebildim.
Benim için 10/10'luk mükemmel daha iyisi gelmez dediğim bir kitap oldu, harikaydı ve söylememe gerek var mı bilmiyorum ama şiddetle tavsiye ediyorum.
İyi okumalar...