Gönül Kitap Bilgileri
Yazar: Natsume Soseki
Tahmini Okuma Süresi: 6 sa. 34 dk.
Sayfa Sayısı: 232
Basım Tarihi: 2018
İlk Yayın Tarihi: 1914
Yayınevi: Maya Kitap
ISBN: 9786059902984
Ülke: Türkiye
Dil: Türkçe
Format: Karton kapak
Gönül Kitap Tanıtımı
İki isimsiz karakter arasında gelişen incelikli ve dokunaklı dostluğun hikâyesi…
Genç bir üniversite öğrencisi, tatil yerinde tanıştığı ve “hocam” diye söz ettiği adamla günden güne güçlenen bir dostluk kurar. Yıllardır taşıdığı sırrın ağırlığıyla kendini dış dünyaya ve hayata kapatan hoca, yavaş yavaş genç dostuna içini dökmeye başlar. Natsume Soseki, bu iki karakterin ilişkisini ve gencin hocasını anlama çabasını anlatırken yirminci yüzyılın başlarında Japonya’da gerçekleşen kültürel değişimin sonucunda doğan kuşaklar arası farklılıklara da ışık tutuyor.
Dostluklar, aile ilişkileri ve insanı ebedi yalnızlığından kurtarabilecek her şeyi irdelerken insanoğlunun karmaşık ruhsal durumuna unutulmayacak bir incelikle yaklaşıyor.
Natsume Soseki, modern Japon romancılığının sembol ismi.
- Haruki Murakami -
Gönül Kitaptan Alıntılar
1. "İnsan en çok gençken yalnızdır."
2. ""İnsanoğlu sağlıklı olsun hasta olsun, çok aciz bir varlık. Ne zaman, ne sebeple, nasıl öleceğimizi kim bilebilir...""
3. "''Abartılı şeylerden vazgeçin ne olur!''"
4. "Bu sıralar gitgide insanların yüzünü görmek istemez olmuş gibi bir hali var."
5. "Kitaba ihtiyacım var ama giysiye ihtiyacım yok."
6. "“Bir söz verdiğimde onu yerine getirmemek bana kendimi çok berbat hissettirir.”"
7. ""Normal zamanlarda herkes 'iyi insan' dır.
En azından hepsi 'normal insan' dır.
Gelgelelim bıçak kemiğe dayandığında bir anda 'kötü insan'a dönüşmeleri işin korkunç tarafı.""
8. ""Elden gelen bir şey yok, değil mi? Gelin girmedik ev olur, ölüm girmedik ev olmaz ne de olsa...""
9. "⠀ོ
İnsanları sevebilen biri, hatta sevmeden duramayan biri. Sevgisine rağmen, kollarını açarak ona yakınlaşmaya çalışanlara sarılamayan biri...
⠀ོ"
10. "Özgürlük, bağımsızlık ve bencillikle dolu bu devirde doğmanın bedelini yalnızlıkla ödüyoruz."
11. "Yalnızca onlardan nefret etmiyorum; onların temsil ettiği insanoğlu denilen varlıktan, tamamından nefret etmeyi öğrendim."
12. ""Kadın gönlüyle erkek gönlü neden cuk otururcasına bir bütün olamıyor ki?""
13. "Tek başına bırakılınca insan yavaş yavaş acayipleşiyor."
14. "çok daha erkenden ölmem gerekirken neden şimdiye kadar yaşadım ki?"
15. "Ruhunu yüceltmeyi hedeflemeyenler aptaldır."
Gönül Kitap İncelemeleri
Uzun süredir beklediğimden bu kadar farklı çıkan ve tahminimden bu kadar fazla sevdiğim bir kitap olmamıştı. Kitabın adı sebebiyle, genç bir üniversite öğrencisinin hocasıyla arasındaki arkadaşlık ya da ilişkiyi Kawabata üslubuna benzer bir tarzda okuyacağımı zannediyordum. Meğer Gönül bambaşka bir esermiş. Üç bölümden oluşan roman, bir gencin, kendinden yaşça büyük olduğu için ‘hocam’ diye hitap ettiği bir yabancıyla yolunun kesişmesiyle başlıyor. İlk bölümde, bu gizemli yabancıyı çözümlemeye çalışıyor karakterimiz ve ‘hocam’ dediği insanın kendini neden toplumdan soyutladığını irdeliyor. İkinci bölümde karakterimizin aile ilişkilerine tanıklık ediyoruz ve tüm düğümlerin çözüldüğü son bölümde de anlatıcı değişiyor ve hocanın kendi evrimleşme sürecini anlatmasıyla ilk bölümde kafamızda oluşan tüm soru işaretleri cevabını buluyor. Bu kurgu ekseninde Soseki, iyi ve kötü insan olmayı sorguluyor. Arka plana Japonya’daki Batılılaşma ve Meiji döneminin etkilerini serpiştirdiği romanda Soseki, kötü insan kimdir, insan nasıl ve neden kötü olur sorularını hem bireyin hem de Mişima gibi ülkesinin ruh haliyle bağlantı kurarak soruyor. Bu sorgulamalarını yaparken, iyilik ve kötülük kavramlarına çok yönlü yaklaşması ve bunları gönül teması altında daha derinlikli bir iç dünyaya yansıtırken ülkesinin içinden geçtiği bir süreçle de bağlantı kurması romanı çok zengin bir metin haline getirmiş. Akıcı kurgusuyla kolay okunan ama aynı zamanda okuru edebiyata doyuran ve zenginleştiren bir eser. Çok ama çok sevdim. Mutlaka tavsiye ederim.
Gönül #kokoro
✍DİPÇE:
"İnsan denen varlığın göğsüne yerleştirilmiş o karmaşık cihaz, saatin ibreleri gibi kati ve yalansız, etrafındaki sayıları işaret eden bir şey olabilir mi ki?
Zaman akıp gitse de arzularımızın, pismanlıklarımızın, mutun ya da mutsuzluğumuzun evi gönlümüz, zamana meydan okur mu yoksa tüm duygular orada zamana karşı taş misali ağırlaşır mı
Gönül, bir iç ağrısının kitabı. Birkaç cümleyle ifade edilecek içeriğe sahip olsa da neticesi itibarıyle burkan sancılatan değdi mi dedirten bir hikaye.
Döneminin tüm sancılarını da arka planda hissettiğimiz eser( Japonya'nın Batılılaşma sürecine denk gelir) geleneklerden kopmanın uzaklaşmanın sızısına bir de aşkı, dostluğu, onurlu kalmanın yanı sıra onursuz davranmayı da ilave ederek iyice ağırlaşır.Bu ağırlık kitabın sonuna dek hece hece artarak devam eder.Bir ömre sığan sırlar, bir gönülde mi yuvalanır ya da o sırdan bihaber bir başka gönlü mü tarumar eder ?
Parmak uçlarında yürüyerek ilerleyen hadise öyle bir yerde kitlenir ki o andan itibaren okur kime yanacağını bilemez, kime dönse bir başka duyguyla bakışır, kah aşk bu dedirtir ki o hep kıskançlığa gebedir, kah sadakat dedirtir, varlığı ağır yarayken yokluğunun darbesi yıkımdır, kah onur dedirtir ki bu içsel bir vuruşmadır...
Gönül, Japon kültüründen beslense de insanî titreşimlere sahip evrensel bir iç çekiş ve tüm ağır hecelerine rağmen akan yuvarlanan koca bir sözcüğün hikayesidir.
Soseki için, ilk okuma olabilecek bu kitap tavsiyemdir. Esen kalın.
Not: "Kitap incelemem" demek yerine "kitap hakkındaki duygularım" demek daha doğru olur sanıyorum.
Önyargıyı sadece olumsuz olarak algılamamak gerek. Bir gün Maya Kitap' ın sayfasında dolanırken Gönül' ün kapağına rastladım ve tek kelimeyle bayıldım. İçeriğini de okuyunca tamam dedim ben bu kitabı kesinlikle seveceğim. Bu yüzden mutlaka okumalıyım. Ve okudum. Sevdim mi? Gerçekten sevdim.
Normalde kitapların kapağına aldırmam alırken, çünkü içindeki cevheri gizleyebilirler. Ama bu kapak sanki içindeki nahifliğin dışa vurumu gibi geldi bana. O yüzden ayrı bir hoşuma gitti.
İçeriğine gelecek olursam...
İnsan her zaman kendini geliştirecek şeyler okumaz. Kimi zaman da ruhunu doyurmak ister. Duygusallığın kollarına atılmak ister. Bu kitap böyle bir kitap işte. İçinde tabi ki çıkarılacak dersler var ama ben kelimelerin akıntısına kapılıp karakterlerin aşklarına, dostluklarına, acılarına tanıklık ettim. Hep bu tarz romanlarda batı türünde okuduğumdan dolayı uzak doğuya yönelik böyle bir kitap bana farklı bir tat verdi. Okurken o dönemde yaşamış gibi hissettim kendimi.
Herkesin sevebileceği bir roman olmayabilir; içinde gizem olsa da durağan ilerliyor. Fakat çok akıcı. Çevirisini de ayrıca beğendim. Hatta kitapla ilgili en çok hoşuma giden ayrıntı da şu oldu:
"Denilebilir ki Türkçede "gönül" gibi gerekli anlam derinliğini haiz bir kelime bulunmasaydı, bu kitabın Türkçe başlığı "Kokoro" olarak kalabilirdi. Zaten İngilizce başta olmak üzere birçok dile yapılan çevirilerinde de başlığın "Kokoro" olarak kaldığını görüyoruz."
Keyifli okumalar...
Gönül ya da Kokoro, ilk kez 1914 yılında yayımlanmıştır. Bu arada Gönül / Japonca aslıyla Kokoro, sadece yürek anlamına gelen bir kelime değilmiş. Hikayede bir aşk varsa da esas anlatılan bu değildi zaten.
Gönül üç bölümden oluşuyor. İlk iki bölümü üniversite öğrencisi olan genç anlatıcının ağzından okuyoruz. İlk bölümde dostu ve akıl hocası olan, "Hocam" diye hitap ettiği bir adamla olan anılarından bahsediliyor. Yaşça büyük olan bu adam, insanlara karşı belli bir mesafededir. Eşine nazik davranır ama onunla bile arasında bir mesafe vardır aslında. İsimsiz anlatıcı, haklı olarak bu adamı merak etmektedir. İkinci bölümde anlatıcının ailevi nedenlerle köyüne dönmesi işlenir. Bu kısımda dikkatimi çeken şeylerden birisi, anlatıcının babası ve hocasını karşılaştırıp durmasıydı. Hocasını belki de bir tür baba figürü yerine mi koydu diye düşünüp durdum. Son bölüm olan üçüncü bölümdeyse, anlatıcı değişiyor. Anlatıcının hocası hayatını olduğu gibi bir mektupla anlatıyor.
Gönül'ün anlatımı benim için son derece naif ve akıcıydı. Burada esas üzerinde durulan mesele, iyi ve kötü insan olmanın ne demek olduğuydu. İyi ve kötü insan var mıydı gerçekten? Veya neye göre öyleydi bu? Kitapta bu tür sorgulamalardan sonra hocanın hayat hikayesiyle buna bir cevap veriliyor. Hüzünlü bir hikayeydi. Karakterin incelikle anlatılan psikolojik yönünü okumak ise, ayrı bir zevkti benim için.
İlk söylemek istediğim kesinlikle Japon Klasiklerine daha fazla değer verilmesi gerektiği..
Kitabın dili, akıcılığı, sadeliği ...
Yazarın yumuşak bir dili olmasına rağmen kitapta insanların duygularının nasıl sert bir şekilde değiştiğini, insanoğlunun bencillikte sınır tanımadığını bize aktarıyor.
Kitabı birkaç saat önce bitirmeme rağmen, kitabı şu an içimde içselleştirip inceleme yazmaya hazır hale gelebildim. K'yı düşünmeden edemiyorum, ne kadar naif ne kadar ağırbaşlı ve ne kadar değerlerine değer veren biri.. Ahh hocam ise kendi içerisinde ne kadar acı çekiyor; güvensizlikten dem vuruyor ama en büyük güvensizliği kendisiyle çelişerek en değer verdiği kişiye gösteriyor..
"Özgürlük, bağımsızlık ve bencillikle dolu bu devirde doğmanın bedenini yalnızlıkla ödüyoruz" diye açıkça ve net bir şekilde bize kitabın özetini veriyor yazarımız.
Ne kadar özgürüz, özgürlüğümüz bağımsızlıkla eş değer mi, peki özgürlüğümüz ve bağımsızlığımızı elde edince bencilliğimiz daha da dışa vurmuş olmuyor mu? Kitabı okuduktan sonra bu sorulara cevap verebilecek misiniz bilemiyorum ama her insanın kendi içerisinde bencilliği olduğunu ve bunu yeri geldiğinde hiç çekinmeden karşısına gösterdiğini bu kitapta bir kere daha görmüş oluyoruz.
K'nın ne Hocamın arkadaşlıklarını Uçurtma Avcısındaki Emir ve Hasan'a benzettim. Çok etkilendim çok sevdim sizin de keyif alarak okuyacağınızı düşünüyorum..
Not: Bu kitapla beraber şunu anladım ki Japon klasiklerinin daha fazla okunması gerektiğini düşünüyorum..