Göçmüş Kediler Bahçesi Kitap Bilgileri
Yazar: Bilge Karasu
Tahmini Okuma Süresi: 6 sa. 34 dk.
Sayfa Sayısı: 232
Basım Tarihi: Aralık 2017
İlk Yayın Tarihi: 1979
Yayınevi: Metis Yayınları
ISBN: 9789753420631
Ülke: Türkiye
Dil: Türkçe
Format: Karton kapak
Göçmüş Kediler Bahçesi Kitap Tanıtımı
Bilge Karasu'nun edebiyatına ilk kez başlayacak olanlara Uzun Sürmüş Bir Günün Akşamı ile Göçmüş Kediler Bahçesi'ni öneriyoruz. Kitap, yayın tarihi olarak yazarın üçüncü kitabıdır, 1980 öncesi dönemi temsil eder. Buraya kitabın doruk bölümlerinden birini koyduk okumanız için...
"Oyun üzerine ne biliyorsam ondan öğrenmiştim. Ustam karşımda duruyordu. Ama oyunun oynanması üzerine bilgi vermemişti. Satranca çok benzeyen bu oyunda taşların, yani bizlerin adı, satrançtaki gibiydi, kurallar hemen hemen aynıydı. Bir iki noktada satrançtan ayrılınıyordu. O noktaları da başkan anlatmıştı bu sabah. Ne ki, satranç oynamasını bilip bilmediğimi kimse sormamıştı. Morların bilmesi gereksizdi zaten. Bir zamanlar biraz oynamış olduğum için, oyunu bilmiyorum diyerek işin içinden sıyrılmağa da kalkışmamıştım. Oynamak istemiştim, başından beri, onu gördüğümden, oyuna katılıp katılmayacağımı soruşundan beri..."
– Bilge Karasu
Göçmüş Kediler Bahçesi Kitaptan Alıntılar
1. "''Denizim ben batık aşklarla dolu.''"
2. "“En doğru masal anlamadan korktuğumuzdur.”"
3. "Bilenler, susar."
4. ""Denizim ben batık aşklarla dolu""
5. "•
Yola çıkarken, yalnız düşmanla karşılaşacağımı düşünüyordum, dostlar da çıktı karşıma."
6. "Silmişti de, bir tek anı dayanıp duruyordu bütün bu silme çabalarına karşın, direniyordu."
7. "•
Aynalarda çoğalır gibi çoğalıyorum; yorgunluğa, öfkeye, üst üste yığılan tersliklere."
8. "•
Ama hazır değilsem bir şeye, seninle bile gitsem, neye yarar?"
9. "Dikenliyim, yaradılışım öyle."
10. "•
Silmişti de, bir tek anı dayanıp duruyordu bütün bu silme çabalarına karşın, direniyordu."
11. "Kollarımda can verdi. Şimdi, ardından yaşayıp gitmek neye yarar?"
12. "Dile getirmek isteyip söylemekten çekindiklerimiz vardı."
13. "Ölüler her şeyi bilir; öğrenmenin yolu da ölmektir."
14. "Nereye, kime, ne zaman dönmüşüm ki? Bir garip yolda, bir tuhaf yolculuktayım."
15. "Dile getirmek isteyip söylemekten çekindiklerimiz vardı."
Göçmüş Kediler Bahçesi Kitap İncelemeleri
Belki de en uzun sürede okuduğum kitaplar arasına girmiş olabilir. Bilge Karasu’yla tanıştığım kitap. Okurken çok fazla yoruldum o yüzden sindire sindire okumaya çalıştım. Toplamda 12 öykü ve bir ana öykü şeklinde kaleme alınmış. Her öykü bir masal niteliği taşıyor. Geleneksel anlatımla postmodern anlatımı beraber kullanmış yazar. Hatta meddah ve Dede Korkut tarzı anlatıma da yer vermiş yer yer. Öykülerin hepsinin ayrı ayrı çok güzel tatları var ama benim en çok beğendiğim öykü “ Avından El Alan Adam” oldu. Kitabı okurken sanki Latife Tekin okuyormuşum gibi hissettim, onun kadar olmasa da büyülü gerçeklikten olabildiğince yararlanmış yazar. Deniz sevdalısı bir okur olarak kitapta denizin çoğu hikayede yer alması çok hoşuma gitti. Öyküler hem çok uzak hem de sanki günlük yaşantılarımızdan ayrılmaz bir parça gibi geldi. Normalde herhangi bir kitabı okurken çok fazla kısmın altını çizmem fakat bu kitapta insanı durduran ve düşünmeye sevk eden baya bir cümle olduğu için bol bol altını çizme işlemi uyguladım.
—Korku, örtmeye en yatkın olduğumuz kirimiz, gizlemeye en çok uğraştığımız kokumuzdur.—
—Her şey bitip tükendikten sonra her şeyin yeniden başlayabileceğine, biten bir yılın ardından yeni bir yıl geldiği gibi o uçmağa dönülebileceğine inanmak güç artık. Bir daha, bir daha ölüp, bir daha, bir daha, bir daha dirilebileceğine inanamıyor insan...