Ebedi Koca Kitap Bilgileri
Yazar: Fyodor Dostoyevski
Tahmini Okuma Süresi: 5 sa. 8 dk.
Sayfa Sayısı: 181
Basım Tarihi: Ekim 2012
İlk Yayın Tarihi: 1870
Yayınevi: Araf Yayıncılık
Orijinal Dil: Rusça
ISBN: 9786054533930
Ülke: Türkiye
Dil: Türkçe
Format: Karton kapak
Ebedi Koca Kitap Tanıtımı
"Bu adamlar, dünyaya ebedi koca, daha doğrusu yalnızca koca olmak için gelmişlerdir. Böyle bir erkeğin dünyada evlenmekten başka görevi yoktur. Evlendikten sonra, yaradılıştan karakter sahibi olsa bile, hemen karısının bir parçası halini alır. Bu gibi kocaların belirgesi alanlarındaki malum süstür." Dostoyevski bu romanın kahramanını bir başka kişinin ağzından bize öyle tanıtıyor. Ezeli koca -aşık çekişmesine dayanıyor konu. Ama o bayağı aşk romanları ile en küçük bir ilintisi olmayan bir üstün yapıt bu. Her dokunduğu insan sorununa yeni bir ışık getiren usta kalem burada da üstünlüğünü duyuracaktır size.
Ebedi Koca Kitaptan Alıntılar
1. "Gerektiğiniz zaman yoksunuz , ama gereksiz her yerde hazırsınız."
2. "Peki bana duygularını açıp hesaplaşalım dediği zaman da beni seviyor muydu?
+ Evet, beni nefretinden seviyordu; bu bütün aşkların en güçlüsüdür."
3. "Bir süredir ıvır zıvır her şeyden alınır olmuştu ve bu yüzden de duygularına mümkün olduğunca az güvenmeye karar vermişti."
4. "Çayınızı için ve hiçbirşeye aldırmayın. Çünkü hayat titizlenilmeyecek kadar değerli.."
5. "Hayatımı kazanmak , kimseye avuç açmamak istiyorum."
6. "Bazen , yer yarılsa da içine girsem diyorum ."
7. "“Sanki amacımı yitirmiş ve yitirmekten de hoşnut bir hâldeyim...""
8. "Bundan sonra içten dostum olarak sadece siz kaldınız."
9. ""Gerektiğiniz zaman yoksunuz, ama gereksiz her yerde hazırsınız.""
10. "Gerektiğiniz zaman yoksunuz , ama gereksiz her yerde hazırsınız."
11. ""İnsan, sürekli olarak anılarıyla acı çekmemeli; arada bir dinlenip eğlenmeli.""
12. "Ama bana göre öyle insanlar vardır ki, ilişkilerini kesmelerine rağmen aralarında daima bir bağ vardır..."
13. "Bundan sonra , o garip sözlerinize ve tavırlarınıza anlayış göstermeyeceğim ."
14. ".
Büyük düşünceler, büyük bir zekâdan çok, büyük bir "kalpten" doğar.
."
15. ""Yine onu düşünmeye başladım! Gözlerindeki şeyden bana ne canım? Onu düşünmeden edemez miyim ben?""
Ebedi Koca Kitap İncelemeleri
"Bu adamlar, dünyaya ebedî koca, daha doğrusu yalnızca koca olmak için gelmişlerdir. Böyle bir erkeğin dünyada evlenmekten başka görevi yoktur. Evlendikten sonra, yaradılıştan karakter sahibi olsa bile, hemen karısının bir parçası halini alır. Bu gibi kocaların belirmesi alınlarındaki malûm süstür." diyor Dostoyevski kitabında.
Ebedi kocalar, okuduğum özellikle de 19.asır edebiyat eserlerinde sık karşılaştığım karakterlerdir. Ama adlarının ebedi koca olduğunu ilk defa Dostoyevski'nin bu kitabıyla öğrendim. Yazar kitapta, bu tip kocalara, sadece genel bir isim vermekle kalmıyor, aynı zamanda da onlardan birini ele alarak bu kişilerin genel özelliğini bize tanıtıyor.
Yukarıda da bahsettiğim gibi klasik eserlerde sık karşılaşılan bir tiplemedir ebedi koca. Okuduğum Balzac, Zola, Tolstoy, France, Stendhal eserleri başta olmak üzere 19.asır romanlarında bir çok defalar onlarla karşılaştım. O dönemin yaşam tarzında gerçekten varlar mıydı, yoksa sadece roman karakterleri miydi bilemiyorum. Ama bu kadar yazar karakter olarak onları alıyorsa demek ki gerçeklik payları da vardır diye düşünmeden edemiyor insan.
Bu kitapta Dostoyevski, kendine has karakter yapısına uygun olarak seçtiği bir ebedi koca tiplemesinin, karısının aşıklarından birisi ile olan ilişkisini anlatmaktadır.
Burada şunu da belirtmek isterim. Diğer yazarların ebedi koca tiplemelerini çok varlıklı insanlardan seçmelerine karşılık Dostoyevski daha halktan birini tercih etmiştir. Bu durum tamamen yazarın kendi karakterlerine has bir durumdur bence.
Ben beğenerek okudum , okunmasını da tavsiye ederim.
Ebedi Koca, 1870 yılında, ustalık döneminde yazdığı iki karakter üzerine kurulu bir uzun öykü ve Gide’nin belirttiğine göre Dostoyevski’nin kendi hayatını niteleyen, hayat anlayışını serptiği önemli bir eser. Dostoyevski için her zaman soru aynıdır: “iyilik” nedir, “kötülük” nedir? İyiliğin ve kötülüğün aynı karakterlerin içinde barındığı, çoğu kez iç hesaplaşmalara sahne olan romanlarında Dostoyevski “kötü”nün nasıl “iyi”ye dönüşebileceğini, nasıl arınabileceğini arar; yaptıkları olumlu şeyler ile “kötü” kahramanlarını affetmemizi, onları kabullenmemizi sağlamaya çalışır.
Bu novella’da da bir kadın merkezde iken karakterler Velchaninov ile Pavel Pavloviç eser boyunca didişmektedirler. Etkileyici, cazibeli, çapkın bir adam olan Velchaninov yıllar önce Pavel Pavloviç’in karısı ile yasak ilişki yaşayan erkeklerden biridir. Unuttuğu bu macerayı Pavel Pavloviç ve elinden tuttuğu küçük, hasta kız çocuğunu gördüğünde hatırlar; bir yandan küçük kızı mutlu etmeye çalışarak kendi vicdanı rahatlatmaya çalışırken diğer yandan Pavel Pavloviç’in ne bildiğini anlamaya çalışır.
“Ebedi koca” Pavel Pavloviç ise mutsuzluğuna sebep gördüğü Velchaninov’dan bir yandan ölesiye nefret etmektedir ve onu öldürmeye çalışır; öte yandan ise hep olmak istediği bu çekici ve etkileyici tipe hayrandır ve Velchaninov’a benzemeye çabalar. Pavel Pavloviç’in umutsuz çabaları sonuç vermeyecek, kendisi ne kadar uğraşsa da hayal ettiği cazibeli erkek olamayacaktır; yaşamını “ebedi koca” olarak sürdürmek zorundadır.
"İnsan bazen dertletiyle sarhoş oluyor"
Edebi koca ve aşık arasındaki çekişmeyi konu alan melo-dramatik bir roman.
Yazar o dönemin toplumsal yaşayışına ışık tutmuş. Kadının toplumdaki yerini, kadına bakış açısını, erkek kadın arasındaki ilişkiyi, ailedeki ahlaki anlayışı anlatmış.... Eşler arasındaki sadakatsizliğin ve ihanetin boyutuna dikkat çekmiş. İhanetin yol açtığı derin acıları, bu acıların sebeb olduğu psikolojik etkiyi muhteşem bir şekilde analiz etmiş...
Vicdan azabının iyilik yaparak hafifletilme isteği, iyilik- kötülük arasında bitmeyen çekişme, mantık ve duygu arasında yaşanan gel-gitler yazarın kaleminden okuyucuya aktarımı harikadır...
Edebi koca ve aşığın psikolojik buhranları sıkıcı bir hal alır bazen... Kocanın duyarsız tavırları, karısına duyduğu öfkesini küçük kızdan çıkarma isteğine sinir olur, kızın çaresizliklerine, kimsesizliğine ise üzülürsünüz...
Duygular derinlemesine analiz edilince okumaz yaşarsınız hikayeyi...
Bu eserde; erkeklerin küçük yaştaki kız çocuklarıyla evlenme isteğine, ailerin bu konudaki duyarsız tavırlarına, sosyal sınıfın evlilikteki etkisine, çocukların çıkarlar içinde kulanılmasına eleştiri vardır. Bu hali ile bu eser zaman üstü bir nitelik kazanıyor...O gün var olan sorunların bu gün de var olması içimizi acıtıyor... Daha iyi yarınlar yaşamak en büyük dileğim... iyi okumalar ...
Uzun zamandır Dostoyevski’nin sürgün öncesi eserlerini ve dergi yazılarını okuyordum. Bu uzun öyküsü, bana, Dostoyevski’nin sürgün sonrası eserlerinde görülebilecek, keskin gerçekler ile yontulmuş kalemini ve okuyucunun duyguları ile ne denli oynayabildiğini hatırlattı.
Kitap öncelikle baş karakter Velçaninov’un geçmişini ve son yıllarda girdiği bunalımları anlatıyor. Sonrasında eski bir dostunun Petersburg’a çocuğu ile gelmesiyle kitabın konusu başlıyor.
Sonrasında Dostoyevski, ‘doğuştan sadakatsiz kadınlar’ ve ‘Ebedi Kocaları’ olarak isimlendirdiği iki tip insan karakterini çözümlüyor. Bahsettiği bu kadın tipini ilk ‘
’(1861) romanında Prens karakterinin anılarında görüyoruz. Edebi Koca’da bu tipin çözümlemesini daha ayrıntılı olarak sunmuştur. Burada bulunduğu saptamaların çoğu kendi izlenimlerimce günümüzde geçerliliğini korumaktadır.
Yaklaşık birkaç yıldır geçirdiği bunalımlar ve karaciğer rahatsızlıkları eski dostu Trusotski’nin gelmesi ile kötüleşiyor. Bunalımları Trusostski’nin Petersburg’tan ayrılması ile son buluyor.
Kitap, Dostoyevski’nin o dönem bazı eserlerlerinde görüldüğü gibi olgun üslubunu koruyamıyor. Bolca ruhsal derinlik ve ayrıntılar içeren bölümlerin arasında günleri ve haftaları kısa özetler ile geçiştirebiliyor. Bunu da muhtemelen o zamanlardaki maddi sıkıntılarından dolayı kitabı yetiştirmeye çalıştığından ve fazla uzun tutmak istemediği için yapıyor.
Ebedi Koca kitabı, Dostoyevski’den aşina olduğumuz ruhsal çözümlemeleri ve okuyucuları bir yerden bir yere savuran olaylar zinciri ile kesinlikle okumaya değer bir kitap.
Dostoyevskiy haqiqiy daho. Uni shunchaki o'qigingiz kelgani uchungina o'qiy olmaysiz. Uni o'qish uchun yetarli darajada ulg'aygan bo'lish kerak. Men o'zimdan amin bo'lmaganim uchun haligacha uning kitoblarini o'qishga jazm qilolmay yurardim. To kitobxonlar guruhida birgalikda o'qishni boshlamagunimizga qadar.
Kitobni boshlashga boshlab, ilk boshda yozuvchi tiliga moslashib olishga ancha qiynaldim, 100-betlardan keyingina Fedya tog'o bilan yaxshi chiqisha boshladik. Asar mavzusi er-xotin-jazman bo'lib, unda deyarli har bir obrazning psixilogik portreti yuksak mahorat bilan chiziladi. Bu jihatdan Dostoyevskiy haqiqiy psixolog ham.
Asar vafot etgan xotinining xushtorlariga yozgan ishqiy nomalarini topib olgan erning, xushtorlarni qidirib Peterburgga safar qilishi bilan boshlanadi. Kitobda ikki asosiy qahramon bor: xushtor Velchaninov va jabrlanuvchi "ayrilmas er" Pavel Pavlovich.
Asarda inson fojealari qayta va qayta kulgi ostiga olingan. Rashk, qasos, extiros, sevgi va hasad kabi hislar qahramonlar xarakterida batafsil yoritib berilgan. Kitob mutolaa davomida sizni ichagingizni uzgudek kuldirishi ham, g'ashingizni keltirib, nafratlantirishi ham mumkin.
Umuman olganda, dahoning kitoblarini endi boshlamoqchi bo'lgan kitobxonlar uchun bu asar yaxshi tanlov bo'lib beradi. Tavsiya qilaman, bemalol qayta o'qiladigan kitoblar sirasiga kiritsa bo'ladigan asar.