Dünyaya Geldim Gitmeye Kitap Bilgileri
Yazar: Kemal Sayar
Tahmini Okuma Süresi: 8 sa. 10 dk.
Sayfa Sayısı: 288
Basım Tarihi: Haziran 2019
İlk Yayın Tarihi: Haziran 2019
Yayınevi: Turkuvaz Kitap
ISBN: 9786052169209
Ülke: Türkiye
Dil: Türkçe
Format: Karton kapak
Dünyaya Geldim Gitmeye Kitap Tanıtımı
Bu toprakların derin bilgeliği, bugünü yeniden inşa etmekte bize nasıl bir yol gösterebilir? Gönül, “Çalab’ın tahtı”dır, ses verir; yeter ki biz onun fısıltısını işitelim. Kalp bağırıp çağırmaz, sadece fısıldar.
Sadettin Ökten ve Kemal Sayar’ın bir çağrışımlar denizinde yol alan doğaçlama konuşmalarından oluşan Dünyaya Geldim Gitmeye adlı kitabın duygusal dokusunu, umut ve iyimserlik teşkil ediyor. Etkin bir iyimserlik.
Bu satırlarda yılgınlık ve yeise yer yok. İnsan, elindeki imkânları daha soylu bir hayat sürmek için seferber etmek zorundadır: Gönlü mihver alan bir yolculukta, ödev ahlâkı ve sorumluluk bilinciyle yaşamak. Üzerinde yaşadığımız mübarek toprağın ve altında nefes alıp verdiğimiz mübarek gökyüzünün bize yüklediği emanet şuurunun farkında olmak.
İnsan, anlamdan boşaltılmış bir kâinatı ancak bu şekilde yeniden ışıklandırabilir, kozmik yalnızlığından kurtularak, “Allah bes, bâkî heves” dediği bir birlik düşüncesine ulaşabilir.
Geldik gidiyoruz, bütün mesele “aşk ile ânı seyretmek”.
Dünyaya Geldim Gitmeye Kitaptan Alıntılar
1. ""Her imkân aynı zamanda bir imtihandır...""
2. "Eğer hayırlı bir niyet üzere olursak,hayır düşünürsek güzellik yayıyoruz,Kötülük düşünürsek kötülük yayıyoruz..."
3. "Gönül çoğu zaman kolayca söze dökülemeyende gizli..."
4. ""İnsan yalnızlığı akşam ve sonbaharda daha çok hisseder...""
5. ""Gönül yıkıcı değil, inşa edici olmalıyız...""
6. ""Neler çeker bu gönül söylesem şikayet olur.""
7. ""Güzellik giderek çekiliyor hayatımızdan...""
8. "Hepimiz nasip sahibiyiz."
9. "Bugün bakıyorsunuz, yüz yıl öncesinin romanları, bugünün karakterlerini anlatıyor. İnsan temel olarak çok değişen bir varlık değil; hırsları, tamahkârlığı, bencilliği, temel dürtüleri aynı."
10. ""... Egonuzun, nefs-i emmarenizin ötesinde şeyler var; kalbiniz, zihniniz, değerleriniz.""
11. ""Yalnızlık, sadece bu çağa mahsus değil...""
12. ""Hayat, siz planlar yaparken başınıza gelendir.""
13. ""İnsan, kökten yalnızlıktır."
Ortega Y Gasset"
14. ""Nefes sayılı, salavat getir.""
15. ""Ânın hazzını gönül kamerasına kaydedin, sizde bir iz olarak kalsın.""
Dünyaya Geldim Gitmeye Kitap İncelemeleri
Bu tür kitapları sevmem, lakin gaza gelip okuyayım dedim ve iyi ki okudum. Fazlasıyla mükemmeldi, o kadar ki okuduktan sonra aldığınız nefes için bile, "çok şükür," demeye kalkıyorsunuz. Kitap sadece dini yönden etkilemedi beni, düşüncelerini destekleyen şairlerin şiirlerine yer veriliyor oluşu o kadar mesut etti ki beni. İlk kez okuduğum şiirler bile vardı.
Aslında kitabı okunabilir kılan yazarın üslubuydu. Çünkü o kadar derinden etkileyen cümleleri vardı ki;
" Çoğu insan ikili bir şahsiyet yaşıyor gördüğüm kadarıyla. Bir kendi beni var, Yunus'un söylediği, bir de başka bir ben inşa ediyor."
Sayfa 82
Bir de okurken kahkahalara boğulduğum bir kısım oldu, hangi yazar bu kadar dini savunurken aynı zamanda rol yapmaya değinirdi ki? :D
"Dindarlıkta da poz yapmak, tabirimi maruz görün lütfen, çok kolay ve aldatıcı."
Sayfa 82
Kitabın çoğu soru cevap olarak gitmiş tabii bu sohbet havasında. Aşktan tut geçim derdine, oradan da tut konu imansızlığa kadar gidiyor. Elinden geldiğince her konuya değinmiş yazar, ibadetin içten yaşanması gerektiğini "gösteriş" amacıyla yapılan ibadetin ibadet sayılmayacağını da söylese iyi olurdu aslında.
Son noktayı da, bugüne özel olsun diye bırakıyorum:
"Bunlarda beyin yok. Bunlar ancak medeni bir ulusun pençeleri altında adam olur," Boş yapma sevgi demeyin ne olursunuz! :D
Asıl meslekleri Mimar ve Psikiyatrist olan Sadettin Ökten ve Kemal Sayar'ın Gönül Sadasından Akisler sunduğu sohbetlerini bize sunan Dünyaya Geldim Gitmeye kitabını bitirmiş bulunmaktayım. İki gönül ehli insanın, güzel düşünen, maneviyata hitap eden ve şikayet kültürünün yerini şükür ve istiğnanın yani gönül tokluğunun alması gerektiğini savunan bu sohbetleri oldukça etkiledi beni.
İçinde bulunduğumuz kapitalist devir bize maalesef tüketimi aşılıyor, gökyüzünü bile bize göstermiyor, maddiyata yöneltip insanı açmazlara sürüklüyor, buhranlara sebebiyet veriyor. Kişi bu dünyada maddeye önem verdikçe ve teslim oldukça bu buhranlardan kurtulamayacak, fakat ne zaman inanç sahibi olup, doğru kişilerle sohbet edip, kendi başına kalabilirse, tabiatla bütünleşip yaratılan güzellikleri görebilirse huzuru bulabilir. İki güzel insanın sohbetlerinde de özellikle bu vurgu dikkat çekiyor. Bazı konular üzerinde tekrar tekrar durmalarının sebebi de bizim o konulara daha fazla özen göstermemiz ve hassas olmamız için sanırım.
Medeniyetimizin bize aşıladığı letafet, nezaket, merhamet, vicdan gibi özelliklerimize sahip çıkıp Batı'nın getirdiği hırs, kazanma azmi, satın alarak kendini güçlü gösterme özelliklerini terketmemiz gerekiyor. Kendi değerlerimize sahip çıkıp, dünyaya medeniyetimizin güzel yönlerini sunmamız gerekiyor. Her davranışımızda kul olduğumuzun farkına vararak, bu dünyada misafir olduğumuzu unutmadan yaşamamız gerekiyor.
Kitabı tam da bana ihtiyacım olduğu zamanda okuduğumu düşünüyorum. İçinizde manevi bir arayış varsa siz de mutlaka bu kitaba şans verin.
Hayatın kurgulanmış akışı esnasında insan bir süre sonra tatmin olmamaya başlar. Aradığı bu değildir ; bir cinar ağacının dibinde oturmak, sonbahar yapraklarının dökülüşünü izlemek ve biraz düşünmek ister o. Ardından ruh da katılır vücuda. Tabiatla kurulan ilişki, iç dünyamızı eğitmekle kalmaz , onu renklendirir de. Çöle bakmak , denize bakmak, dağlara bakmak, ufka bakmak insanın içini büyük bir sevinçle doldurur. Bizim de içimiz tabiat kadar geniş ve zengin, bunu anlarız. Biz büyük nüshayız aslında, âlemse küçük nüsha ( sayfa 206 ). Bu küçük nüshada herşey sınırlıyken bedenimiz, bilgimiz ve duyularımız; gönlümüzün bir sınırı var mıdır ? O kadar geniş bir mânâ denizidir ki gönül, uçsuz bucaksız, hadsiz hudutsuz , kenarı kıyısı mevcut değil. hep bir telaşla yaşamaya çalıştığımız şu dünyada , oradan oraya koşuşturan buna rağmen hiç bir işe yetişemeyen insanlarla dolu ,bir şeyleri unutmak istercesine hızlı adımlarla ilerlerken bizlere Erzurumlu İbrahim Hakkı 'nın
Can ellerinden gelmişem
Fânî mekânı neylerem
Ol mülke meylim salmışam
Ben bu cihanı n'eylerem
Aşkın şarabın içmişem
Dil gülşenine göçmüşem
Ben varlığımdan geçmişem
Nâm ü nişânı n'eylerem
Dünyaya geldim gitmeye
İlm ile hilme yetmeye
Aşk ile ân seyretmeye
Ben în ü ânı n'eylerem
şiiriyle dur biraz, yavaşla dedirten mutlaka okunması gereken güzel bir eseri.