Denemeler Kitap Bilgileri
Yazar: Montaigne
Tahmini Okuma Süresi: 8 sa. 54 dk.
Sayfa Sayısı: 314
Basım Tarihi: Ocak 2020
İlk Yayın Tarihi: 1580
Yayınevi: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Orijinal Dil: Fransızca
ISBN: 9789754586985
Ülke: Türkiye
Dil: Türkçe
Format: Karton kapak
Denemeler Kitap Tanıtımı
Michel de Montaigne (1533-1592): "Kendini tanı" ve "Ne biliyorum?" gibi temel sorularla yola çıkarak bir insanda insanlığın bütün hallerini yoklayan "deneme" türünün insim babasıdır.
1571'de kitaplarıyla birlikte çiftliğinin kulesine çekilmesiyle başlayan bu yaratıcı süreç, Montaigne'i önce okuduklarıyla ilgili notlar almaya itmiş, aynı notlar zamanla Denemeler'i (1580) oluşturmuş, ve bu kişisel yazılar ilk yayımlanıştan sonra da dallanıp budaklanmayı sürdürmüştür.
Bu kitaptaki Eyüboğlu çevirileri'de, 1940'daki ilk baskısından 1970'deki halini alana dek okurun önüne her defasında yeni parçalar getirerek bir anlamda yapıtla benzeri bir yol izlemiştir.
Denemeler Kitaptan Alıntılar
1. ""Bütün çabam kimseye muhtaç olmadan yaşamak.""
2. "“Bütün çabam kimseye muhtaç olmadan yaşamak.”"
3. "Bir amaca bağlanmayan ruh, yolunu kaybeder; çünkü, her yerde olmak hiçbir yerde olmamaktır."
4. "Bütün çabam kimseye muhtaç olmadan yaşamak."
5. "Çünkü nefret ettiğimiz şey yüreğimizde yeri olan şeydir."
6. "Bundan sonraki halim ancak yarım bir varlık olacak; ben artık o ben olmayacağım. Gün geçtikçe kendimden ayrılıyor, uzaklaşıyorum."
7. "Bize yaşamayı ömür geçtikten sonra öğretiyorlar."
8. "Dışımızda aramayalım kötülüğü, içimizdedir o;"
9. ""Dünyalarına yabancı bir hava bulaşacak diye ödleri kopar.""
10. "Bir kez yok olan şey artık yoktur."
11. "... Hiçbir şeyimi almazlarsa bana çok şey vermiş olurlar. Hiçbir kötülük etmezlerse yeterince iyilik etmiş sayılırlar bana."
12. "Ölçü olmayan yerde kavga, gürültü ve haksızlık vardır."
13. "İnsan kadar zavallı ve kendini beğenmiş bir varlık yoktur."
14. "Az mı derdin var ki kendine yeni dertler uyduruyorsun."
15. "Ey dostlarım, dünyada dost yoktur."
Denemeler Kitap İncelemeleri
Michel de Montaigne'nin Denemeler 16. yüzyılda yazılmış ve modern deneme türünün temelini oluşturan bir eserdir. Montaigne, bu kitapta insan doğası, ahlak, eğitim, din, ölüm, dostluk ve daha birçok konu üzerine kişisel düşüncelerini paylaşır. Kitap, yazarın kendi deneyimlerine, okumalarına ve gözlemlerine dayanır ve felsefi bir derinlik taşır.
Montaigne, insan doğasını her yönüyle inceler. İnsanın zayıflıklarını, tutkularını, korkularını ve erdemlerini samimi bir şekilde ele alır. Kitap, ahlaki değerler ve etik davranışlar üzerine düşünceler içerir. Montaigne, insanın nasıl daha iyi bir yaşam sürebileceğini sorgular. Montaigne, eğitimin önemini vurgular ve bilginin nasıl elde edilmesi gerektiği üzerine düşünceler sunar. Ona göre, gerçek bilgi, kitaplardan çok yaşam deneyimleriyle kazanılır. Yazar, dini inançlar ve Tanrı kavramı üzerine düşüncelerini paylaşır. Montaigne, dogmatik inançlardan ziyade kişisel bir inanç sistemini savunur. Ölüm, kitabın önemli temalarından biridir. Montaigne, ölüm korkusunu yenmenin ve hayatı dolu dolu yaşamanın yollarını arar. Yazar, gerçek dostluğun değerini vurgular ve insan ilişkilerindeki samimiyetin önemini anlatır.
Montaigne'nin insan doğası ve yaşam üzerine derin düşüncelerini samimi bir şekilde paylaştığı bir eserdir. Kitap, modern deneme türünün ilk örneği olarak kabul edilir ve felsefi bir derinlik taşır. Montaigne, okuyucuyu kendi iç dünyasını keşfetmeye ve hayatın anlamı üzerine düşünmeye davet ediyor. Fazlasıyla düşünmeye itiyor dikkat..
Yeni bir okur olduğum için kendime şart koymuştum dünya klasiklerden başlamalısın diye..bunu birazda sıkıcı bir süreç olduğunu düşünmüştüm ama denemeler de diğer bir kaç dünya klasikleri gibi beni çok ön yargılısın yasemin demeye itti m….denemeler eserini çok zevkle içinde yaşadığımız dünya ve insanlarla pekiştire pekiştire okudum ve yüzyıllar önce yazılmış olması beni her konu başlığında şaşırttı açıkçası denemeler benim favori kitabım ve Kitap kesinlikle okuduktan sonra bir köşeye ayılacak bir kitap değil bence tam bir başucu kitabı her aklına geldiğinde açıp bir İnsanın tekrar tekrar okumak isteyebileceği bir eser…
Vicdan üzerine,varlık ve insan üzerine, ölüm ölümün gerçekçiliğine yaptığı vurgular Montaigne göre kimse kimseyi değil insan önce kendini tanımalı insanı derin ama gerçek bir içsel yolculuğa çıkarıyor varoluş ümit acı inanç yaşamak sanat üzerine bir çok konuda düşünmenizi saglıyor beni en çok etkileyen şey ölüm üzerine olanlar
Hayatım içindeyken ölümünde içindesiniz
Son gününüzden niçin bu kadar çok korkuyorsunuz?
O gün sizi öldürmede öteki günlerinizden daha fazla bir iş görmüyor ki ! Yorgunluğu yapan son adım değildir,son adımda yorgunluk sadece meydana çıkar.Bütün günler ölüme gider; son gün var…… buna benze ölüm üzerine bir çok tanımı yer alıyor hepsinde insanı alıp gerçekten başka bir noktaya taşıyor.
Montaigne; 16. yüzyılda yaşamış, deneme türünün yaratıcısı olarak kabul edilen Fransız yazar/düşünürdür. Soylu bir ailede doğan ve büyüyen bir çocuktur. Haliyle iyi bir eğitim almış. Hayatı her zaman güllük gülistanlık geçmemiş. 6 kızı olmuş Montaigne’in fakat sadece bir kızı hayata tutunmayı başarabilmiş diğer çocukları ise birkaç ay yaşayıp vefat etmiş. Çok acı bir olay olsa gerek.
Montaigne, 400 yıldan uzun bir süre önce hayatla ilgili pek çok önemli konuya değinmiş. Onun çağının ne kadar ilerisinde bir düşünce yapısına sahip olduğunu bu kitabı okuduğunuzda anlayacaksınız. Yazar en başından itibaren kendi yaşamından yola çıkarak insanı anlatacağını söyler ki öyledir. Okurken ne de çok aynı şeyi düşünüyormuşum dediğim bir eser oldu. Yüzyıllar öncesinden çağı yakalamış bir eser olması onu daha da değerli kılmış bence. Eserin içeriğinde konu baslıklarıyla bazen kısa bazen uzun denemeler bulunmakta asla sıkılmadım. Hepsi hayatın içinden kesitlerdi.
Bölümler içinde bizi ilgilendiren birkaç şey vardı. Mesela Montaigne'nin Osmanlıdan bahsettigi kesitler olması şasırttan şeylerden oldu. Fakat hümanist birisi oldugu halde müslümanlar hakkında fazla bir sey bilmediğini düşünüyorum. -ki bilseydi müslüman olurdu.- Osmanlıyı da yabancı kaynaklardan okuduğuna eminim. Alıntıladığı olaylar bana öyle olduğunu düşündürdü. Ama yine de okunulması gereken bir eser.
Tavsiye edilir.
Montaigne’in Denemeler kitabı yaklaşık 400 yıl önce yazılmış olmasına rağmen, bugün hâlâ neredeyse her konuda bize ışık tutabiliyor. Bu, yalnızca onun keskin gözlem yeteneğini değil; aynı zamanda insan doğasına dair evrensel ve zamansız bir kavrayışı da ortaya koyuyor.
Kitapta Montaigne, yalnızca kendi fikirlerini paylaşmakla kalmıyor; dönemin ve geçmişin büyük filozoflarına da sıkça atıfta bulunuyor. Ancak bunu bir ezberin ya da otoriteye boyun eğmenin ötesinde, eleştirel bir süzgeçle yapıyor. Bazı görüşleri onaylarken, bazılarına neden katılmadığını açıklıkla ortaya koyuyor. Okura da düşünsel bir özgürlük alanı bırakıyor.
Denemeler’in en etkileyici yanı, bu kitabın bir “yaşı” olmaması. Her yıl, hatta her dönem tekrar okunması gereken bir eser. Çünkü kişi, her okuyuşunda kendi hayatındaki değişimle birlikte yeni anlamlar, farklı doğrular ve özgün çıkarımlar yakalayabiliyor.
Eğer bir başucu kitabı seçilecekse, bu kitap kesinlikle benim için “Denemeler”. Montaigne, bu eseri yalnızca kendini anlatmak için değil, insanlara bir miras bırakmak, düşünce yoluyla fayda sağlamak amacıyla kaleme alıyor. Bu yönüyle de sadece bir kitap değil, yaşayan bir sohbet gibi!
Ve…. bonus bir detay: Montaigne, bir bölümde Türk ordusunun disiplinine hayranlıkla değiniyor. Aradan yüzyıllar geçmesine rağmen bu atıf, insana hem gurur veriyor hem de düşündürüyor.
Montaigne’in Denemeler kitabı benim için adeta düşünsel bir yolculuk oldu. Kitap boyunca, yazarın kendi hayatına dair çok samimi gözlemlerine tanık oluyorsunuz. Öyle ki, bir noktada Montaigne sadece bir yazar değil, sanki karşımda oturmuş sohbet eden bir dost gibi hissettirdi. Beni en çok etkileyen nokta, onun kendi kusurlarını, eksiklerini büyük bir açıklıkla anlatması oldu. Bu dürüstlüğü beni de kendime daha açık olmaya teşvik etti.
Her denemesinde, insan olmanın getirdiği zorlukları ve çelişkileri, son derece doğal bir dille anlatıyor. Bir an, ölüm korkusunu irdeleyip sizi derin düşüncelere daldırırken, bir diğerinde, günlük hayatın basit ama önemli detaylarına dikkat çekiyor. Örneğin, "İnsan her şeyden önce kendini bilmeli" derken, aslında kendimi ne kadar az tanıdığımı fark etmemi sağladı.
Montaigne, bu kitabıyla bana kendime dair yepyeni kapılar açtı diyebilirim. Her sayfasında kendimi Montaigne’in dünyasında bir yol arkadaşı gibi hissettim. Özellikle bireysel keşifler peşinde koşanlara ve hayata dair daha fazla derinlik arayanlara kesinlikle öneririm.
Denemeler, insanı kendi iç dünyasıyla yüzleştirirken bir yandan da hayata dair yepyeni farkındalıklar kazandırıyor. Montaigne’i okurken, kendi hayatıma dair birçok soruyla karşılaştım ve bu soruların cevabı belki de kitabın bizzat kendisinde değil, okurken yaşadığım içsel yolculuktaydı. Kesinlikle tekrar tekrar okunacak bir kitap.
Gönülden tavsiyemdir.