Craig Buck En Beğenilen Sözleri
1. "Sevgi dolu davranışlar insanı ezmez, dengesini bozmaz, insanın kendisinden nefret etmesini sağlamaz.. Sevgi acı vermez, insana kendini iyi hissettirir. Biri size sevgi gösterdiğinde, kendinizi kabul görmüş, değer verilmiş ve saygı duyulmuş hissedersiniz. Gerçek sevgi samimidir, insana zevk verir, güven verir, istikrarlıdır, iç huzur sağlar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
2. "“..ne yaparsanız yapın bazı insanlarla iletişim kurabilmeniz mümkün olmayabilir.”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
3. "Sen çok iyi bir insansın, kendinden başka herkese karşı çok iyi bir insan."
- Zor Bir Ailede Büyümek
4. "Diğer insanlara benzemiyorum.Normal değilim."
- Zor Bir Ailede Büyümek
5. "Gerçek sevgi samimidir, insana zevk verir, güven verir, istikrarlıdır, iç huzur sağlar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
6. "Bir beklentiniz yoksa reddedilmeniz de mümkün değildir."
- Zor Bir Ailede Büyümek
7. "İnsan babasına güvenemeyecekse, kime güvenebilir diye düşünmeden edemiyor."
- Zor Bir Ailede Büyümek
8. ""Bence sen sadece kadınları ve çocukları dövdüğünde kendini güçlü hissedebilen bir korkaksın.""
- Zor Bir Ailede Büyümek
9. "Sanki bütün çocukluğumu benden çaldı, sildi geçti."
- Zor Bir Ailede Büyümek
10. "Devamlı olarak duygusal hasara uğradığımızda ilk kaybettiğimiz şey aslında hayata duyduğumuz güven oluyor."
- Zor Bir Ailede Büyümek
11. "Kontrolcü anne-babanın davranışlarını sinsi kılan unsur, hareketlerinin dışarıdan “ilgilenme” olarak görünebilmesidir."
- Zor Bir Ailede Büyümek
12. "Her zaman mükemmel olmaktan bıktım artık!"
- Zor Bir Ailede Büyümek
13. "Sırf öyle demek istememiş olman sözlerinin beni yaralamadığı anlamına gelmez."
- Zor Bir Ailede Büyümek
14. "Düzeltemeyeceğim şeyleri düzeltmeye çalışıyor, bu yüzden müthiş suçluluk duyuyor, sorumluluklarımın altında boğuluyordum."
- Zor Bir Ailede Büyümek
15. "Konuşmadan insan acısını nasıl atlatabilir ki?"
- Zor Bir Ailede Büyümek
16. "Çocuktun.Bazı hatalar yapmış olabilirsin ama hayatının sonuna kadar bu hataların cezasını çekmek zorunda değilsin."
- Zor Bir Ailede Büyümek
17. "Dünyada bastırılmış öfke kadar insanı tüketen başka bir şey yoktur."
- Zor Bir Ailede Büyümek
18. "Maalesef bazen "affet ve unut", "hiç olmamış gibi davran" anlamına gelebiliyor."
- Zor Bir Ailede Büyümek
19. "Çok hassasım, hiçbir şeyi boş veremiyorum."
- Zor Bir Ailede Büyümek
20. "Ailemle vakit geçirdiğim zamanlar tam bir saçmalık. Hiçbir şey değişmedi. Babam hala içiyor. Annem hala hırslarına yenik bir insan. Fakat konuşmalarımızı duysanız sanki örnek aileyiz. Geçmişte olanları hatırlayan bir tek ben miyim? Gerçeği tek bilen? Ağzımı açıp tek kelime söylemiyorum o yüzden aslında bir şey fark etmiyor. Ben de onlar kadar yapmacık davranıyorum. Sanki hala bir gün her şey düzelecek diye bir umudum var ve bu hayelden vazgeçmek istemiyorum. Belki de numara yapmaya devam edersek sonunda gerçekten gayet normal bir aile olmayı başarabiliriz."
- Zor Bir Ailede Büyümek
21. "Geçmişi değiştiremeyiz ama yeni bir başlangıç yapabiliriz."
- Zor Bir Ailede Büyümek
22. "İnsanlar anne babalarıyla olan ilişkilerinin hayatları üzerinde ne kadar önemli bir etkisi olduğunu göremiyorlar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
23. ""SIRF ÖYLE DEMEK İSTEMEMİŞ OLMAN,
SöZLERİNİN BENİ YARALAMADIĞI
ANLAMINA GELMEZ""
- Zor Bir Ailede Büyümek
24. "Bir çok şeye sahibim. Ama kendimi çok ama çok yalnız hissediyorum... Ölene kadar yapayalnız olmaktan çok korkuyorum."
- Zor Bir Ailede Büyümek
25. "“Çocukların yanlış yapabilme özgürlüğü olmalıdır.”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
26. "“Yaşananlar acı vermeye devam ediyor ama eskisi kadar değil ve artık her şey geçecek.”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
27. "Bu kadar sene ona gerçek duygularımı söylemeye korktuğuma inanamıyorum."
- Zor Bir Ailede Büyümek
28. "Sanki hala bir gün her şey düzelecek diye bir umudum var ve bu hayalden vazgeçmek istemiyorum."
- Zor Bir Ailede Büyümek
29. ""Sevmeyi ve sevilmeyi öğrenebileceği bir ortam olmamıştı hayatında.""
- Zor Bir Ailede Büyümek
30. "Kapalı kapılar ardında insanların ne kadar değiştiğine inanamazsınız."
- Zor Bir Ailede Büyümek
31. "Belki de duygularınızı gösterdiğiniz zamanlarda cezalandırıldınız.Ya da hissettikleriniz o kadar acı veriyordu ki, hayatta kalabilmek için en derinlere bastırdınız duygularınızı."
- Zor Bir Ailede Büyümek
32. "Çocukluğunuzda yaşadığınız acı veren olayların sorumluluğunu üstünüzden atıp ait olduğu yere koymalısınız ."
- Zor Bir Ailede Büyümek
33. "Çocuklarınızdan özür dilediğiniz zaman, onlara kendi duygu ve algılarına güvenmeyi öğretiyorsunuz."
- Zor Bir Ailede Büyümek
34. "İnsan babasına güvenemeyecekse, kime güvenebilir diye düşünmeden edemiyor."
- Zor Bir Ailede Büyümek
35. "..ne kadar acı verirse versin, tanıdık duyguları tekrar yaşama isteği her insanda olan bir içgüdüdür."
- Zor Bir Ailede Büyümek
36. "Sen çok iyi bir insansın, kendinden başka herkese karşı çok iyi bir insan..."
- Zor Bir Ailede Büyümek
37. "İnsanlar anne babaları ile olan ilişkilerinin hayatları üzerinden ne kadar önemli bir etkisi olduğunu göremiyorlar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
38. ""Biliyor musun Susan, içinde bulunduğum ilişkide bu kadar korkmama sebep olacak hiçbir şey yok aslında.""
- Zor Bir Ailede Büyümek
39. "Birçok yetişkin çocuk, ailelerinin birdenbire düzeleceği umuduyla yaşar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
40. "Çocuklarınızdan özür dilediğiniz zaman, onlara kendi duygu ve algılarına güvenmeyi öğreniyorsunuz. Bir bakıma, "Sana yaptığımı düşündüğün haksızlıklar gerçekten haksızlıktı. Böyle hissetmekte haklıydın" diyorsunuz. Bir de onlara sizin bile hata yapabileceğinizi, ama önemli olanın hatalarınızın sorumluluğunu üstlenmeyi bilmek olduğunu gösteriyorsunuz. Buradaki mesaj, çocuklara hata yapmanın sorun olmadığını anlatmak, sadece hatalarının sorumluluğunu üzerlerine almaları gerektiğini öğretebilmek. Özür dileyerek, aslında şefkat gösteriyorsunuz.
İçinizde, çocuklarınızın kaderini değiştirecek güç var. Suçluluk duygusundan, kendinize duyduğunuz nefretten, kızgınlığınızdan kurtulduğunuz zaman çocuklarınıza da bu toksik duyguları miras bırakmamış oluyorsunuz. Aile dengelerini bozup da döngüyü kırdığınız zaman çocuklarınıza, hatta torunlarınıza ve onların çocuklarına paha biçilemez bir hediye vermiş oluyorsunuz. Geleceği şekillendiriyorsunuz."
- Zor Bir Ailede Büyümek
41. "Kapalı kapılar ardında insanların ne kadar değiştiğine inanamazsınız."
- Zor Bir Ailede Büyümek
42. "Mutlu bir çocukluğunuz olmasını dilerdim ama geçmişi değiştiremem."
- Zor Bir Ailede Büyümek
43. "Dış görünüşte oluşturulan bir "normal aile" imajı vardır. Aile fertlerinin hem birbirlerine hem çevrelerine oynadıkları bir oyundur aslında bu. İşte bu "normal aile" oyunu çocuklarda çok derin yaralar açar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
44. "Joe etrafındaki insanlardan kötü davranışlar beklemeye programlanmıştı. Çocukluğunda olduğu gibi acı çektirilmeyi, kullanılmayı bekliyordu. Bu yüzden adeta vücudunu duygusal bir zırhla donatmıştı. Kimsenin ona yaklaşmasına, yakınlaşmasına izin vermiyordu."
- Zor Bir Ailede Büyümek
45. "Çocuklar anne-babalarının kendileri hakkında söyledikleri şeylere derinden inanır ve içselleştirirler."
- Zor Bir Ailede Büyümek
46. "Kendi hayat ve kişilikleriyle sorunu olmayan anne- babalar, çocuklarını kontrol etme gereği duymazlar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
47. "Büyüdükten sonra bile hâlâ kulaklarımda annemin eleştirilerini duyabiliyordum."
- Zor Bir Ailede Büyümek
48. "Çocukların hata yapmaya ve bunun dünyanın sonu olmadığını görmeye ihtiyaçları vardır."
- Zor Bir Ailede Büyümek
49. "Ne yaparsanız yapın bazı insanlarla iletişim kurabilmeniz mümkün olmayabilir."
- Zor Bir Ailede Büyümek
50. "Sana acımasızca davrandılar. Seni yaraladılar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
51. "kim ne derse hemen duygusallaşabiliyorum. Çok hassasım, hiçbir şeyi boş veremiyorum. Devamlı birileri benimle dalga geçiyor gibi geliyor."
- Zor Bir Ailede Büyümek
52. "Gerektiği zaman yas tutmazsanız, o keder sizi bırakmaz ve hayatınız boyunca kendinizi iyi hissetmenize engel olur."
- Zor Bir Ailede Büyümek
53. "Devamlı olarak duygusal hasara uğradığımızda ilk kaybettiğimiz şey aslında hayata duyduğumuz güven oluyor."
- Zor Bir Ailede Büyümek
54. "“Çocuklar anne-babalarının fikirlerine katılmak zorunda değiller!”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
55. "“Çocuğu bilerek kırmak, incitmek, yaralamak yanlıştır,”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
56. "Kendime acımaya vaktim olmadı."
- Zor Bir Ailede Büyümek
57. "“Halbuki ne kadar acı verirse versin, tanıdık duygular tekrar yaşama isteği her insanda olan bir içgüdüdür. ”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
58. "Çocuklar, aile içerisinde ortaya çıkan her türlü tatsızlıkta kendilerini suçlarlar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
59. "Halbuki pes etmek birçok insanın tercih ettiği bir kaçış
yoludur."
- Zor Bir Ailede Büyümek
60. "“Halbuki ne kadar acı verirse versin, tanıdık duygular tekrar yaşama isteği her insanda olan bir içgüdüdür. ”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
61. "Çocuklar, aile içerisinde ortaya çıkan her türlü tatsızlıkta kendilerini suçlarlar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
62. "Bazen çıldırmaya başladığımı düşünüyorum."
- Zor Bir Ailede Büyümek
63. "Devamlı olarak duygusal hasara uğradığımızda ilk kaybettiğimiz şey aslında hayata duyduğumuz güven oluyor."
- Zor Bir Ailede Büyümek
64. "Bana yakınlaşmalarına izin vermediğim için birçok ilişkimi berbat ettim."
- Zor Bir Ailede Büyümek
65. "Birçok erkek üzüntüsünü dile getirmektense öfkelenmeyi tercih eder; öfkesi, daha az utanç verir."
- Zor Bir Ailede Büyümek
66. "Hâkimiyetlerini açıkça korumaya çalışan anne-babalar acımasızlardır."
- Zor Bir Ailede Büyümek
67. "“Sırf öyle demek istememiş olman, sözlerinin beni yaralamadığı anlamına gelmez.”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
68. "Ve çocuk büyüdükçe yarası da, acısı da büyümüş..."
- Zor Bir Ailede Büyümek
69. "Bir çocuk küçük yaşta anne-babasının rolünü üstlenmek zorunda kaldığında, hayatında kendine örnek
alması gereken insanların olmaması, gelişmekte olan özkimliğine ciddi zarar
verir."
- Zor Bir Ailede Büyümek
70. "Kontrolcü anne-babanın davranışlarını sinsi kılan unsur, hareketlerinin dışarıdan “ilgilenme” olarak görünebilmesidir."
- Zor Bir Ailede Büyümek
71. "Halbuki ne kadar acı verirse versin, tanıdık duyguları tekrar yaşama isteği her insanda olan bir içgüdüdür."
- Zor Bir Ailede Büyümek
72. "Sevgi dolu davranışlar insanı ezmez, dengesini bozmaz, insanın kendi kendisinden nefret etmesine sebep olmaz. Sevgi acı vermez, insana kendini iyi hissettirir. Sevecenlik duygusal refahınızı besler. Biri size sevgi gösterdiğinde, kendinizi kabul görmüş, değer verilmiş ve saygı duyulmuş hissedersiniz. Gerçek sevgi samimidir,insana zevk verir,güven verir,istikrarlıdır,iç huzuru sağlar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
73. "Aslında mutlu boşanma diye bir şey gerçekten yok."
- Zor Bir Ailede Büyümek
74. "Kendisi hariç herkesin yardımına koşuyordu."
- Zor Bir Ailede Büyümek
75. "... Sevmeyi ve sevilmeyi öğrenebileceği bir ortam olmamıştı hayatında."
- Zor Bir Ailede Büyümek
76. "“İçindeki hassas küçük kızı ne kadar incittiklerini göremiyor musun?”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
77. "Unutmayın ki, çocuklar aile içerisinde ortaya çıkabilecek her türlü tatsızlıkta kendilerini suçlarlar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
78. "İnsanlar anne babalarıyla olan ilişkilerinin hayatları üzerinde ne kadar önemli bir etkisi olduğunu göremiyorlar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
79. ""Bütün çürükler içimde.""
- Zor Bir Ailede Büyümek
80. "İnanın; beklentinin yarattığı stres, yüzleşmeninkinden çok daha kötü."
- Zor Bir Ailede Büyümek
81. "Hayatlarındaki ilk ve en önemli ilişki onlara sevginin acı verebileceğini öğrettiği için alkolik anne-babaların yetişkin çocukları insanlara duygusal olarak yaklaşmaktan çekinirler."
- Zor Bir Ailede Büyümek
82. "Anne-babalar çocuklarının dünya merkezidir."
- Zor Bir Ailede Büyümek
83. "Nefes alamadığımı hissediyorum.."
- Zor Bir Ailede Büyümek
84. "Maalesef hayat beni aşırı derecede korkutuyor."
- Zor Bir Ailede Büyümek
85. "“Benimle doğru düzgün konuş ya da hiç konuşma,”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
86. "Dayağın açtığı zihinsel, duygusal ve bedensel yaralar karşısında sağladığı geçici avantajlar hafif kalır."
- Zor Bir Ailede Büyümek
87. "Anne ya da baba eleştiriyi bir kontrol aracı olarak kullanır. Çocuk ne yaparsa yapsın, eleştirecek bir şey bulacaktır."
- Zor Bir Ailede Büyümek
88. "O kadar çok acı çekiyorum ki Susan. Gerçekten acı veriyor! Bunu neden yaşamak zorundayım? Acıya bulanmış bir batakta hissediyorum kendimi ve bu durum midemi bulandırıyor."
- Zor Bir Ailede Büyümek
89. "(...)sanki içimde bir şey ölmüş gibi."
- Zor Bir Ailede Büyümek
90. "Kendi kendime sinirleniyorum devamlı, bazen de hiç yoktan ağlıyorum. Annemle babamın beni nasıl yaraladıklarını.. hatırlıyorum."
- Zor Bir Ailede Büyümek
91. "bu ilişkiye inancı o kadar güçlüydü ki, sonunda kendine olan inancını da yitirmeye başladı."
- Zor Bir Ailede Büyümek
92. "sonunda beklediği sevgi sözcüklerine kavuşmuştu ama tek hissettiği boşluktu. Sözcükler lafta kalmıştı."
- Zor Bir Ailede Büyümek
93. "Kim olduğumu, ne istediğimi ve neye ihtiyacım olduğunu ifade etmekte zorlanıyorum."
- Zor Bir Ailede Büyümek
94. "Bugün burada “mükemmel aile” fantezimi defnediyorum. Anne-babam hakkında beslediğim umut ve beklentilerimi toprağa veriyorum. Çocukken bu konuda yapabileceğim bir şey var mıydı diye düşünmekten vazgeçeceğim. Hiçbir zaman istediğim gibi bir anne-babaya sahip olamayacağımı biliyorum. Bu kaybımın yasını tutuyorum ve kabul ediyorum. Bu fantezi ve hayallerin ruhu şad olsun."
- Zor Bir Ailede Büyümek
95. "Dayağın sadece geçici bir caydırma yöntemi olduğu kanıtlanmış, çocukların ruhsal yapılarında öfke, intikam isteği ve kendi kendilerine besledikleri nefret
duygularını ortaya çıkardığı görülmüştür."
- Zor Bir Ailede Büyümek
96. "Ailelerimizle uğraşmak hepimizin kaderi."
- Zor Bir Ailede Büyümek
97. "“Devamlı olarak duygusal hasara uğradığımızda ilk kaybettiğimiz şey aslında hayata duyduğumuz güven oluyor. ”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
98. "BURADA MUTLU SON YOK!"
- Zor Bir Ailede Büyümek
99. "“Nefes alamadığımı hissediyorum”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
100. "Ailelerimizle uğraşmak hepimizin kaderi."
- Zor Bir Ailede Büyümek
101. "“Devamlı olarak duygusal hasara uğradığımızda ilk kaybettiğimiz şey aslında hayata duyduğumuz güven oluyor. ”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
102. "BURADA MUTLU SON YOK!"
- Zor Bir Ailede Büyümek
103. "“Nefes alamadığımı hissediyorum”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
104. "Bana bilerek acı çektirmek istememiş olabilirsin, ama bu gerçek, daha az acı çekmemi sağlamadı"
- Zor Bir Ailede Büyümek
105. "“Kadınlar, erkekler onlara bakmadan hayatta kalmayı başaramazlar”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
106. "Bir problem olduğunu algılayıp yardım istemek, sağlıklı bir beynin olduğu gibi cesaretin de belirtisidir."
- Zor Bir Ailede Büyümek
107. "kendisini, yürüyen bir barut fıçısı olarak tasvir ediyor."
- Zor Bir Ailede Büyümek
108. "''Konuşmadan insan acısını nasıl atlatabilir ki?''"
- Zor Bir Ailede Büyümek
109. "Bana bilerek acı çektirmek istememiş olabilirsin, ama bu gerçek, daha az acı çekmemi sağlamadı"
- Zor Bir Ailede Büyümek
110. "“Kadınlar, erkekler onlara bakmadan hayatta kalmayı başaramazlar”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
111. "kendisini, yürüyen bir barut fıçısı olarak tasvir ediyor."
- Zor Bir Ailede Büyümek
112. "''Konuşmadan insan acısını nasıl atlatabilir ki?''"
- Zor Bir Ailede Büyümek
113. "Suçluluk duygusu, iyi duyguları rahatlıkla kötü duygulara dönüştürebilir"
- Zor Bir Ailede Büyümek
114. ""Bence sen sadece kadınları ve çocukları dövdüğünde kendini güçlü hissedebilen bir korkaksın.""
- Zor Bir Ailede Büyümek
115. "“Hayatı çekmek zorundaydık, yaşamak değil.”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
116. "Fiziksel bir zorlamayla karşılaşmayan kurbanların çoğu duygusal şiddetin de, fiziksel şiddet kadar yıkıcı bir etkisi olabileceğini anlayamıyorlar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
117. "Düşünmeden harekete geçmek çoğunlukla her zaman geri teper"
- Zor Bir Ailede Büyümek
118. "Kendinizi daha iyi hissedebilmeniz ve hayatınızın akışını değiştirebilmeniz için anne-babanızı affetmeniz gerekmiyor!"
- Zor Bir Ailede Büyümek
119. "Hapishanelerdeki mahkûmların birçoğu, küçükken dayak yemiş çocukların, yetişkin birer birey olduklarında öfkelerini doğru kanallar yoluyla serbest bırakmayı öğrenememiş halleridir."
- Zor Bir Ailede Büyümek
120. "Çocukların arkadaşlarından, öğretmenlerinden, kardeşlerinden ve diğer aile fertlerinden işittikleri aşağılanmalar ne kadar büyük yaralar açarsa açsın, karşılarında en savunmasız, en tenkide açık hissettikleri kişiler anne-babalarıdır. Anne-babalar çocuklarının dünya merkezidir. Ve her şeyi bileceklerini düşündüğünüz anne babalarınz sizin hakkınızda kötü şeyler söylüyorlarsa demek ki söyledikleri doğru olmalı. Annen devamlı "Aptal," diyorsa demek ki sen aptalsın. Baban devamlı "Beş para etmez şey," diyorsa demek ki sen değersizsin. Bir çocuğun söylenen sözlerden şüphe duymasını, söylenenleri sorgulamasını sağlayacak bakış açısı henüz gelişmemiştir.
Bu olumsuz görüşler bir şekilde bilinçaltında depolandığında içselleştirilmiş oluyorlar. Özsaygı eksikliğinin temelini de işte bu içselleştirme, yani "Sen aptalsın" cümlesini, "Ben aptalım" olarak değiştirme atıyor. Sözel taciz bir yandan insanın kendisini yetenekleri olan, sevilmeye layık ve değerli bir varlık gibi görebilmesini engellediği gibi bir yandan da hayatı boyunca yaşayabileceği kötülüklerini, olumsuzlukların, başarısızlıkların ön habercisi oluyor."
- Zor Bir Ailede Büyümek
121. "Sürekli kendi problemlerine odaklanarak kendi çocuklarını, kendilerine bakan "Küçük anne-babalar'a" dönüştürenlerdir."
- Zor Bir Ailede Büyümek
122. ""Hayvanlar bile yavrularını korurlar.""
- Zor Bir Ailede Büyümek
123. "Korunmasız bir çocukken size yapılanlardan kesinlikle sorumlu değilsiniz!
Fakat hayatınızı iyiye götürecek kararlar vermekle ve geçmişiniz hakkında bir şeyler yapmakla yükümlüsünüz!"
- Zor Bir Ailede Büyümek
124. "Bastırılmış öfkeyi kontrol etmek mümkün değildir; her an patlayabilecek bir bomba gibidir"
- Zor Bir Ailede Büyümek
125. "Öfke, sadece anne-babanın hissetme özgürlüğüne sahip olduğu bir duygudur."
- Zor Bir Ailede Büyümek
126. ""Kendisi hariç herkesin yardımına koşuyordu.""
- Zor Bir Ailede Büyümek
127. "Aile daha çok bir sistem, birbirlerini derin ve bazen gözle görülemeyen gizli bağlantılarla etkileyen kişiler topluluğu."
- Zor Bir Ailede Büyümek
128. "Söz acıtmaz derler ama doğru değil."
- Zor Bir Ailede Büyümek
129. "“Kadınlar, hayatlarında bir erkek olmadan çaresizdirler.”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
130. "(onun) dediğine göre hissetmezsem;
hayatın getirdiği acıları da çekmek zorunda kalmayacaktım."
- Zor Bir Ailede Büyümek
131. "her şeyden çok ona destek olan, güven veren ve sevgi dolu bir babaya ihtiyacı vardı..."
- Zor Bir Ailede Büyümek
132. "Çocukluk döneminde aile sistemi bize ne öğrettiyse onu 'doğru' kabul ederiz."
- Zor Bir Ailede Büyümek
133. "“Neden tekrar tekrar aynı yere dönüyorum?”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
134. "Kendime haksızlık ediyorum, kimseyle anlaşamıyorum. Bana herhangi birinin değer verebileceğine inanamıyorum."
- Zor Bir Ailede Büyümek
135. "Yahudi ve Hıristiyan ahlak anlayışına göre, “Hata yapmak insani, affetmek ilahidir.”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
136. "Unutmayın: Siz bir yetişkinsiniz ve bağımsız bir birey olabilmek uğruna karşınıza çıkabilecek rahatsızlıklara katlanabilirsiniz."
- Zor Bir Ailede Büyümek
137. "“Sevgi dolu bir ilişki nasıldır bilmiyorum”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
138. "intiharı düşünecek kadar kendisinden nefret ediyordu."
- Zor Bir Ailede Büyümek
139. "Hayatım boyunca mutlu olmayı hak etmediğimi düşündüm. Sanırım bu yüzden hiç evlenmedim. Doğru düzgün bir ilişkim olmadı. Kendi kendime başarı elde etmeme bile izin vermedim."
- Zor Bir Ailede Büyümek
140. "“O zaman sana boyun eğdim ama artık eğmeyeceğim.”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
141. "Hiçbir mazeret bir anne ya da babanın bir kenara çekilip
çocuğuna işkence yapılmasını izlemesini açıklayamaz."
- Zor Bir Ailede Büyümek
142. "Verdiğimiz fiziksel tepkiler, genelde acı veren duyguların yansımalarıdır; özellikle bizi üzen insanlara bizi ne kadar üzdüklerini, bize nasıl acı verdiklerini söyleyemiyorsak. Sesimizle söyleyemediğimiz ya da söylemek istemediğimiz şeyleri genelde vücudumuzla ifade ederiz."
- Zor Bir Ailede Büyümek
143. "Çocuklarını döven anne-babaların çoğu, kendileri de çocukken dayak yemişlerdir. Yetişkin birer birey olduklarında da çocukluklarında ne öğrendilerse onu uygularlar. Küçük yaşta, duygularla, özellikle öfkeyle başa çıkmanın tek yolunun şiddete başvurmak olduğunu öğrenmişlerdir."
- Zor Bir Ailede Büyümek
144. "İlişkilerin ihanetle sonuçlanacağını ve sevginin eninde sonunda acıyla biteceğini erken yaşta öğrenirler."
- Zor Bir Ailede Büyümek
145. "Alkolik bir anne-babanız varsa hayatınızı kontrol altına alabilmenin tek yolu kendinizi değiştirmeye çalışmaktır; ailenizi değil. Kendi ruhsal sağlığınız anne-babanıza bağlı olmak zorunda değil. Anne-babanız oldukları gibi kalsalar bile siz çocukluğunuzun travmalarından ve yetişkin hayatınızüzerindeki yönetim gücünden kurtulabilirsiniz. Sadece bu uğurda çok çaba sarf etmeniz gerekir."
- Zor Bir Ailede Büyümek
146. "Anne babalarımız her birimizin içine zihinsel ve duygusal tohumlar ekiyorlar - biz büyüdükçe filizlenen tohumlar. Bazı ailelerde bu tohumlar saygı, sevgi ve bağımsızlık kaynağı oluyor. Maalesef bir çok ailede, tohumların arasında korku, yaptırım ve suçluluk duyguları da bulunuyor.."
- Zor Bir Ailede Büyümek
147. "İlişkilerin ihanetle sonuçlanacağını ve sevginin eninde sonunda acıyla biteceğini erken yaşta öğrenirler."
- Zor Bir Ailede Büyümek
148. "Ne düşündüğü ve hissettiği hakkında devamlı yalan söylemek zorunda kalan bir çocuğun güçlü bir özgüven geliştirmesi imkansızdır."
- Zor Bir Ailede Büyümek
149. "Sevgi acı vermez, insana kendini iyi hissettirir."
- Zor Bir Ailede Büyümek
150. "Dünyada, bastırılmış öfke kadar insanı tüketen bir şey yoktur."
- Zor Bir Ailede Büyümek
151. "en duyarlı bilirkişiler dahi hayatları boyunca sözel tacize
uğramış çocuklar için bir şey yapamamaktalar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
152. "Verdikleri duygusal hasar çocuklarının benliklerine tümüyle yayılmış ve çocuk büyüdükçe yarası da, acısı da büyümüş."
- Zor Bir Ailede Büyümek
153. "Farklı anne-babalar olduğu gibi, anne-babalara ait farklı doğrular da vardır."
- Zor Bir Ailede Büyümek
154. "Her şeyden önce çocukların çocuk olmaya hakları vardır."
- Zor Bir Ailede Büyümek
155. "tek başınıza birilerini mutlu ya da mutsuz etmek aslında sizin elinizde değil. Herkes nasıl hissedeceği konusunda seçimini yapmaktan kendisi sorumludur."
- Zor Bir Ailede Büyümek
156. "Geçmişi değiştiremeyiz ama yeni bir başlangıç yapabiliriz."
- Zor Bir Ailede Büyümek
157. ""Sevgi dolu bir ilişki nasıldır bilmiyorum""
- Zor Bir Ailede Büyümek
158. "Kimsenin ona yaklaşmasına, yakınlaşmasına izin vermiyordu."
- Zor Bir Ailede Büyümek
159. "Herhangi birinin ona yakınlaşmasına izin verdiği anda bir şekilde üzüleceğine, hayal kırıklığına uğratılacağına inanmıştı."
- Zor Bir Ailede Büyümek
160. "*Sana güvenip sonra duygusal olarak tekrar terk edilmekten korktum."
- Zor Bir Ailede Büyümek
161. "Onun için hayat, katlanılması gereken bir şeydi."
- Zor Bir Ailede Büyümek
162. "İçindeki hassas küçük kızı ne kadar incittiklerini göremiyor musun?"
- Zor Bir Ailede Büyümek
163. "İnanması güç olsa da, dayak yiyen çocuklar, hakaretlerle büyümüş çocuklar kadar kolay inanırlar her şeyden sorumlu olduklarına."
- Zor Bir Ailede Büyümek
164. "anne-babamla ilişkimde...”
1. Onlardan ayrı bir birey olmak benim sorumluluğum.
2. Aramızdaki ilişkiyi dürüstlükle değerlendirmek benim sorumluluğum.
3. Çocukluğumla ilgili gerçeklerle yüzleşmek benim sorumluluğum.
4. Yetişkin hayatımdaki gelişmelerle, çocukluğumda yaşadıklarım arasındaki ilişkiyi görme cesaretini göstermek benim sorumluluğum.
5. Onların hayatım üzerindeki otoriteleriyle yüzleşmek ve kontrol etkilerini azaltmak benim sorumluluğum (hayatta olup olmamaları farketmez).
6. İlişki acımasız, acı verici, kritik ya da manipülatif bir hal aldığında,kendi davranışlarımı değiştirmek benim sorumluluğum.
7. içimdeki çocuğu iyileştirebilmek için doğru kaynaklan bulmak benim sorumluluğum.
8. Yetişkin gücümü ve kendime olan güvenimi geri kazanmak benim sorumluluğum"
- Zor Bir Ailede Büyümek
165. "Sen çok iyi bir insansın, kendinden başka herkese karşı çok iyi bir insan..."
- Zor Bir Ailede Büyümek
166. "Ne yapmamız gerektiğini biliyordum: İçindeki hasar görmüş çocukla yüzleşmesini ve onu iyileştirmesini sağlamaktı hedefimiz."
- Zor Bir Ailede Büyümek
167. "Zor günler geçiren herhangi bir arkadaşınıza göstereceğiniz şefkati kendinize gösterin."
- Zor Bir Ailede Büyümek
168. "“Adeta onlarla kendim arasında bir seçim yapmam gerekiyor ve ben kendimi seçiyorum.”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
169. "İyi insanların başkaları için iyi davranışlarda bulunması gerektiğine inanarak yetiştirildim."
- Zor Bir Ailede Büyümek
170. "Çocukluğunuzda başınızdan geçenlerden siz sorumlu değilsiniz, ama geleceğiniz için şimdi bir şeyler yapabilirsiniz."
- Zor Bir Ailede Büyümek
171. "Çocuklar, aile içerisinde ortaya çıkan her türlü tatsızlıkta kendilerini suçlarlar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
172. "Evhamlı anne-babaların yetiştirdiği çocuklar büyüdüklerinde evhamlı, ürkek bireyler olup endişe dolu hayatlar sürdürürler. Bu yüzden de anne-babaları hayatlarını yönetmeye, her işlerine karışmaya devam ederler."
- Zor Bir Ailede Büyümek
173. "Geçmişimizin hayaletleriyle yüzleşmek, iyileşme sürecinin önemli bir parçası.."
- Zor Bir Ailede Büyümek
174. "İnsanın kendi yetersizliklerini örtbas etme amacıyla başkalarını eleştirmesi,kısa sürede iki kişi arasında ciddi bir rekabete dönüşür."
- Zor Bir Ailede Büyümek
175. "Dünyada, bastırılmış öfke kadar insanı tüketen bir şey yoktur"
- Zor Bir Ailede Büyümek
176. "“Daha yeni başladım kendimi tanımaya.”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
177. "Birçok insan terapiye başlar başlamaz kendilerini daha iyi hissedeceklerini düşünürler. İyileşmeden önce daha da kötüleşeceklerini fark edince dehşete düşerler, hayal kırıklığına uğrarlar. Yaptığımız iş aslında bir tür duygusal ameliyat. Her ameliyatta olduğu gibi, yaraların, iyileşme sürecine başlamadan önce iyice temizlenmesi gerekiyor ve bu acının dinmesi de zaman alabiliyor. Acı aslında iyileşme sürecinin başladığının işaretidir."
- Zor Bir Ailede Büyümek
178. "Kendi hayat ve kişilikleriyle sorunu olmayan anne-babalar, çocuklarını kontrol etme gereği hissetmezler. Bu bölümde tanıştığımız toksik anne-babalar ise kendi tatminsizlikleri ve terk edilme korkuları doğrultusunda hareket ederler. Çocuklarının bağımsızlıklarını kazanmaları onlar için sanki vücutlanndan bir parça kopacakmışçasına acı verir. Çocuk büyüdükçe onu kendilerine bağlı tutacak ipleri çekmeye başlarlar, kontrol altında tutmak isterler. Toksik anne-babalar, kız veya oğullarının, büyüdükleri halde kendilerini birer çocuk gibi hissetmelerini sağlayabildikleri sürece kontrolü elde tutacaklardır."
- Zor Bir Ailede Büyümek
179. "Yetersiz anne-babalar yaptıklarından da, yapmadıklarından da sorumlular."
- Zor Bir Ailede Büyümek
180. "Maalesef hayat beni aşırı derecede korkutuyor."
- Zor Bir Ailede Büyümek
181. "Sevmeyi ve sevilmeyi öğrenebileceği bir ortam olmamıştı hayatında. Çocukluğunda duygusal yönden beslenmediği için, hislerini dış dünyaya kapatmıştı."
- Zor Bir Ailede Büyümek
182. "İnsan babasına güvenemeyecekse, kime güvenebilir diye düşünmeden edemiyor. Devamlı olarak duygusal hasara uğradığımızda ilk kaybettiğimiz şey aslında hayata duyduğumuz güven oluyor. Toksik anne-babaların çocuklarının ilk kaybettiği şey genelde bu güven oluyor."
- Zor Bir Ailede Büyümek
183. "“Yaklaşık bir sene önce babam, bana hayatımda ilk defa beni sevdiğini söyledi. Ben de ona sarılıp teşekkür ettim. Maalesef bana beş para etmez muamelesi yaptığı yılların acısını dindirmedi. Ne kadar ironik bir durum. Oysaki hayatım boyunca o günün hayalini kurmuştum."
- Zor Bir Ailede Büyümek
184. "Çocukluğunda duygusal yönden beslenmediği için,hislerini dış dünyaya kapatmıştı."
- Zor Bir Ailede Büyümek
185. "Toksik manipülatörlerin en sık rastlananı “yardımcı” anne-babalardır. Çocuklarını büyütürken onlara bağımsızlıklarını kazandırmaya çalışacaklarına, devamlı müdahale ederler ve yetişkin hayatlarında da çocuklarının “ihtiyaçlarını” karşılamaya devam ederler. Bu manipülasyon, genelde iyilik ve yardım kimliğine bürünmüş fakat aslında istenmeyen bir müdahale davranıştır."
- Zor Bir Ailede Büyümek
186. "Yalnızlık ve korkum içinde geçirdiğim yıllar için Sana çok kızgınım."
- Zor Bir Ailede Büyümek
187. "“İnsanın kendi yetersizliklerini örtbas etme amacıyla başkalarını eleştirmesi, kısa sürede iki kişi arasında ciddi bir rekabete dönüşür.”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
188. "Hepimiz, kendimize değer vermekle başkalarının duygularını göz önünde bulundurmak arasındaki dengeyi iyi kurmak zorundayız."
- Zor Bir Ailede Büyümek
189. "Çocukları hedef almak kolaydır, dayakla başa çıkamazlar, sessiz kalmayı kolayca kabul ederler."
- Zor Bir Ailede Büyümek
190. "Kendi hayatımda yardımcı oyuncu rolünü üstlendim."
- Zor Bir Ailede Büyümek
191. "Birçok erkek üzüntüsünü dile getirmektense öfkelenmeyi tercih eder; öfkesi daha az utanç verir."
- Zor Bir Ailede Büyümek
192. "Duygularınızın en hararetli olduğu anlarda yüzleşmeye yönelik davranışlarda bulunmaktan kaçının. Olaylara bakış açınız bulanık olacaktır."
- Zor Bir Ailede Büyümek
193. "Öfke de sevinç ve korku gibi bir duygudur. Doğru ya da yanlış değildir; sadece bir duygudur. Size aittir, sizi insan yapan bir parçanızdır. Öfke bir yandan da size önemli bir şey söyleyen bir sinyaldir. Size hakkınızın çiğnendiğini, hakarete uğradığınızı ya da kullanıldığınızı, hatta ihtiyaçlarınızın karşılanmadığını söylüyor olabilir. Öfke her zaman bir şeylerin değişmesi gerektiğinin sinyalini verir."
- Zor Bir Ailede Büyümek
194. "“Konuşmadan insan acısını nasıl atlatabilir ki? ”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
195. "Yetersiz anne-babalar yaptıklarından da, yapmadıklarından da sorumlular."
- Zor Bir Ailede Büyümek
196. "Duygularınızın en hararetli olduğu anlarda yüzleşmeye yönelik davranışlarda bulunmaktan kaçının. Olaylara bakış açınız bulanık olacaktır."
- Zor Bir Ailede Büyümek
197. "Birçok toksik anne-baba,erişkin çocuklarına çaresiz ve yetersiz muamelesi yaparak onları kontrol etmeye devam ederler."
- Zor Bir Ailede Büyümek
198. "Sığınabileceğim hiçbir yer yok."
- Zor Bir Ailede Büyümek
199. "Kadınlar öfkelerini göstermemeleri konusunda toplum tarafından kodlanırlar. Kadınlar; ağlamakta, yas tutmakta, mutsuz olmakta, hassasiyet göstermekte serbesttirler, fakat öfkelerini gösteremezler."
- Zor Bir Ailede Büyümek
200. "Maalesef, anne ve baba olmak için hâlâ ciddi bir eğitim alma ve hazırlık yapma gereği görülmüyor."
- Zor Bir Ailede Büyümek
201. ""Neden iyi şeyler bana kendimi kötü hissettiriyor?""
- Zor Bir Ailede Büyümek
202. "Sevmeyi ve sevilmeyi öğrenebileceği bir ortam olmamıştı hayatında.
(...)
Maalesef istediği zaman bile kalbini açamadığını fark etti."
- Zor Bir Ailede Büyümek
203. "Tüm enerjilerini kendi fiziksel ve duygusal varoluşları için harcayan anne-babalar, çocuklarına hep aynı mesajı gönderirler:
"Duygularının hiçbir önemi yok. Önemli olan sadece benim varlığım." Yeterince ilgi ve değer görmeyen bu çocuklar, kendilerini yavaş yavaş görünmez hissetmeye başlarlar; sanki yaşamıyorlardır."
- Zor Bir Ailede Büyümek
204. "Zamanından önce büyümesi gereken ve aslında anne-babasına ait sorumluluklar altında ezilen Les’in çocukluğu, soyguna uğramıştı. Arkadaşlan sokakta top oynarken evde anne-babasının görevlerini yerine getiren Les, ailesini bir arada tutabilmek için resmen minyatür bir yetişkin rolüne bürünmek zorunda kalmış, neşeli ve kaygısız bir çocukluk yaşamak için hiç fırsatı olmamıştı. Kimse Les’in ihtiyaçlarına aldırmadığı için o da yalnızlık ve yoksunluk duygularıyla mücadele etmenin yolunu, ihtiyaçları olduğunu inkâr etmekte bulmuş. Les etrafındakilere bakmakla yükümlüydü. Les’in önemi yoktu."
- Zor Bir Ailede Büyümek
205. "Hayatım o kadar kötü gitti, kendimi o kadar çok zarar verdim ki, neyi değiştirebilirsem kârdır."
- Zor Bir Ailede Büyümek
206. ""Hiç çocuk olamadım""
- Zor Bir Ailede Büyümek
207. "ÇOCUKLUĞUNUZDA BAŞINIZDAN GEÇENLERDEN SİZ SORUMLU DEĞİLSİNİZ, AMA GELECEĞİNİZ İÇİN ŞİMDİ BİR ŞEYLER YAPABİLİRSİNİZ!"
- Zor Bir Ailede Büyümek
208. "Sen çok iyi bir insansın, kendinden başka herkese karşı çok iyi bir insan."
- Zor Bir Ailede Büyümek
209. "Ailelerimizle uğraşmak hepimizin kaderi."
- Zor Bir Ailede Büyümek
210. "Kadınlar erkekleri kandırmaya bayılırlar. Onlara izin verecek kadar aptalsan elindeki her şeyi alırlar. Sanırım o yüzden zeka seviyemin altındaki kadınlarla çıkıyorum. Böylece kurnazlıklarıyla beni yenemezler."
- Zor Bir Ailede Büyümek
211. "Alkolik anne babaların yetişkin çocukları da genelde alkoliklerle evlenirler."
- Zor Bir Ailede Büyümek
212. ""Ailenin günah keçisiydim ben. Her konuda hep ben suçlanırdım. Annemle babamın arası iyi olmadığında da bu benim suçumdu.Bozuk bir plak gibi hep aynı şeyleri söyler dururdu babam.""
- Zor Bir Ailede Büyümek
213. "Tutarsız davranışları olan anne-babalar, çoçuklarının gözünde korku saçan birer tanrılardır adeta."
- Zor Bir Ailede Büyümek
214. "Alkolik anne babaların yetişkin çocukları da genelde alkoliklerle evlenirler."
- Zor Bir Ailede Büyümek
215. "Affetmek, aslında bastırılmış duygularınızdan kurtulmanızı engeller."
- Zor Bir Ailede Büyümek
216. "Toksik anne-babaların yetişkin çocukları, küçükken dövülmüş de olsalar, fazla yalnız bırakılmış da olsalar, cinsel tacize uğramış ya da aptal muamelesi görmüş de olsalar, fazla korunmuş ya da fazla suçlu hissettirilmiş de olsalar, hemen hemen aynı semptomlardan yakınıyorlar: Özsaygıları hasar gördüğü için kendi kendilerine zarar veren davranışlarda bulunuyorlar. Bir şekilde hemen hepsi kendini değersiz, yetersiz ve sevgiye layık olmayan kişiler olarak görüyorlar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
217. "Konuşmadan insan acısını nasıl anlatabilir ki?"
- Zor Bir Ailede Büyümek
218. "Esprili, komik adam rolünü çok iyi oynardı. Tanrım, hep nasıl nefret ettim bundan."
- Zor Bir Ailede Büyümek
219. "Devamlı olarak duygusal hasara uğradığımızda ilk kaybettiğimiz şey aslında hayata duyduğumuz güven oluyor."
- Zor Bir Ailede Büyümek
220. "Çocukluklarında cinsel istismara uğrayan kişiler, içlerindeki çocuktan uzaklaşırlar. Hissettikleri utanç yüzünden, o zarar görmüş, zedelenmiş çocuktan tiksinir ve nefret ederler."
- Zor Bir Ailede Büyümek
221. "... Binlerce hastaya psikolojik tedavi uyguladım. Çoğunun problemi çocukluklarında anne-babalarının onlara karşı davranışları yüzünden ortaya çıkan özgüven eksikliğiydi."
- Zor Bir Ailede Büyümek
222. "fiziksel ve sözel taciz arasında bir seçim yapmak zorunda kalsaydım, dayak yemeyi tercih ederdim. en azından dayağın izleri belli olurdu, insanlar bana acırdı. yediğim hakaretler sadece beni çıldırtmakla kalıyor. yaraları görünmüyor. kimsenin umurunda değil yaşadıklarım. çürükler, sürekli aşağılanmanın oluşturduğu yaralardan daha çabuk iyileşiyor."
- Zor Bir Ailede Büyümek
223. "Çocuklarının hayatlarına, manipülasyon yoluyla, suçluluk duygusu yaratarak ve yardım amaçlı da olsa çok fazla karışarak yön verenler."
- Zor Bir Ailede Büyümek
224. "Tutarsız davranışları olan anne–babalar, çocuklarının gözünde korku saçan birer tanrılardır adeta."
- Zor Bir Ailede Büyümek
225. "Çocukluklarında cinsel istismara uğrayan kişiler, içlerindeki çocuktan uzaklaşırlar. Hissettikleri utanç yüzünden, o zarar görmüş, zedelenmiş çocuktan tiksinir ve nefret ederler."
- Zor Bir Ailede Büyümek
226. "... Binlerce hastaya psikolojik tedavi uyguladım. Çoğunun problemi çocukluklarında anne-babalarının onlara karşı davranışları yüzünden ortaya çıkan özgüven eksikliğiydi."
- Zor Bir Ailede Büyümek
227. "kapalı kapılar ardında insanların ne kadar değiştiğine inanamazsınız."
- Zor Bir Ailede Büyümek
228. "Mükemmelliyetçiliğin kordonları;
Kusursuzluk, erteleme ve felç."
- Zor Bir Ailede Büyümek
229. "Alkolik anne-babaların çocukları dayanılmaza dayanma konusunda yüksek bir hoşgörüye sahip olurlar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
230. "...hem kendimi çok güçlü hissediyor ve yaptıklarımla gurur duyuyorum hem de içimde büyük bir boşluk var."
- Zor Bir Ailede Büyümek
231. "Çocukluğunun yalnızlığı ile başa çıkmak amacıyla geliştirdiği savunma mekanizmaları,yetişkin hayatında da onu yalnızlığa itmişti."
- Zor Bir Ailede Büyümek
232. "Unutmayın ki, çocuklar aile içerisinde ortaya çıkabilecek her türlü tatsızlıkta kendilerini suçlarlar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
233. "Tüm dünyanın sorumluluğunu üstümde taşımaktan yoruldum. Yanlış giden her şey için kendimi suçlamaktan yoruldum."
- Zor Bir Ailede Büyümek
234. "“Hayatı boyunca babasından görmediği sevgiyi aramıştı.”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
235. "Mit: Ensesti yapan saldırganlar sosyal ve cinsel sapıklardır.
Gerçek: Tipik bir ensest saldırganı yoktur, herkes olabilir. Belirgin bir profilleri yoktur. Hatta çevresinin saygısını kazanmış, çalışkan, dindar, dışarıdan normal görünen kadın ve erkekler de birer ensest saldırganı olabilirler. Profesyonel hayatım boyunca birçok ensest saldırganıyla tanıştım. Aralarında polisler, öğretmenler, iş dünyasının liderleri, sosyal sorumlulukõnderleri, tuğla ustaları, doktorlar, alkolikler ve din adamları da vardı. Bir ensest saldırganının profilini ancak psikolojik öğeler belirler; sosyal, kültürel, ırksal ya da ekonomik özellikler değil."
- Zor Bir Ailede Büyümek
236. "Hakimiyetlerini açıkça korumaya çalışan anne-babalar acımasızlardır. Erişkin çocukları bir parça bağımsızlıklarını göstermeye başladıklarında, onları vefasızlıkla suçlarlar, hüsran ve kızgınlıklarını saklamazlar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
237. "Tüm eneıjilerini kendi fiziksel ve duygusal varoluşları için harcayan anne-babalar, çocuklarına hep aynı mesajı gönderirler:
“Duygularının hiçbir önemi yok. Önemli olan sadece benim varlığım.” Yeterince ilgi ve değer görmeyen bu çocuklar, kendilerini yavaş yavaş görünmez hissetmeye başlarlar; sanki yaşamıyorlardır.
Çocukların özdeğer duyusunun gelişebilmesi için ihtiyaç ve duygularının anne-babaları tarafından fark edilmesi, geçerli kılınması gerekir."
- Zor Bir Ailede Büyümek
238. "Aslında mutlu boşanma diye bir şey gerçekten yok. Boşanma bazen en iyi çözüm olsa bile her zaman için aile fertlerinin tümünü bir şekilde etkiliyor. Boşanan anne-babaların aslında eşlerinden ayrıldıklarını fakat ailelerini boşamayacaklarını anlamaları gerekiyor. Hayatlarını alt üst eden bir boşanma sürecinden geçseler bile anne-babaların, çocuklarına karşı olan sorumlulukları aynı şekilde devam eder, bu durumun çocuklarını terk etmeleri için bir açık kapı olmadığını bilmeleri gerekir."
- Zor Bir Ailede Büyümek
239. "Kimsenin umurunda değil yaşadıklarım."
- Zor Bir Ailede Büyümek
240. "Devamlı olarak duygusal hasara uğradığımızda ilk kaybettiğimiz şey aslında hayata duyduğumuz güven oluyor."
- Zor Bir Ailede Büyümek
241. "“Ben bu zahmete değerim. ”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
242. "“Sanki bütün çocukluğumu benden çaldı, sildi geçti.”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
243. "“Unutmayın ki, çocuklar aile içerisinde ortaya çıkabilecek her türlü tatsızlıkta kendilerini suçlarlar.”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
244. "“Ben bu zahmete değerim. ”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
245. "“Sanki bütün çocukluğumu benden çaldı, sildi geçti.”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
246. "“Unutmayın ki, çocuklar aile içerisinde ortaya çıkabilecek her türlü tatsızlıkta kendilerini suçlarlar.”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
247. "Anne-babalarımızın bize ne kadar hasar vermiş olabileceklerini kendi kendimize itiraf etmek her zaman için zordur."
- Zor Bir Ailede Büyümek
248. "Insanlar, anne babalarıyla olan ilişkilerinin hayatları üzerinde ne kadar önemli olduğunu göremiyorlar."
- Zor Bir Ailede Büyümek
249. "“Küçük yaşta verdiğiniz kararları, yaptığınız çıkarımları değiştirebilirsiniz; ama önce hissettiklerinizin, düşüncelerinizin, doğrularınızın ve yaşama biçiminizin ne kadarı aile sisteminiz tarafından şekillendirildi, onu keşfetmeniz gerekir.”"
- Zor Bir Ailede Büyümek
250. "Anlamak, değişimin başlangıcıdır. Yeni seçenekler sunar. Maalesef her şeyi farklı görmeyi öğrenmek yetmez. Özgürlüğe kavuşmak, davranışlarınızı değiştirmekten geçer."
- Zor Bir Ailede Büyümek