Çok Sesli Bir Ölüm Kitap Bilgileri
Yazar: Rasim Özdenören
Tahmini Okuma Süresi: 4 sa. 3 dk.
Sayfa Sayısı: 143
Basım Tarihi: Ocak 2016
İlk Yayın Tarihi: Ocak 2016
Yayınevi: İz Yayıncılık
ISBN: 9789753550512
Ülke: Türkiye
Dil: Türkçe
Format: Karton kapak
Çok Sesli Bir Ölüm Kitap Tanıtımı
Özdenören, bu kitabında susturulmuş duyguların, dış dünyanın gerçekliği ile çelişmesinin doğurduğu insanlık trajedilerini, sosyolojik, tarihsel, ekonomik temellerini de vererek doyumsuz bir üslupla anlatıyor.
Çok Sesli Bir Ölüm Kitaptan Alıntılar
1. "Beden yorgunluğundan daha kötü bir şeye yakalandım."
2. "Kendime katlanamıyorum, başkalarına katlanamıyorum. Kimi seviyorum ben, bilmiyorum. Belki hiç kimseyi."
3. ""...içimde bir şey kurulup kurulup yıkılır gibi.""
4. "Hırslı biri değildim ben. Ama Tanrının varlığına aldırmayan insanların yaşadığı yerde, eninde sonunda seni de hırs bürüyor, gittikçe daha çok edineyim diyorsun, gittikçe daha çok.. sonunda, kendi etini, kendi kanını da yiyip tüketiyorsun.."
5. ""...sıkıntı büyüdü mü insanın içinde diyorum.. yalnızlık.. bir çeşit intihar gibi.. çünkü kendini yitiriyorsun, çoğu kez bunun farkında da değilsin, asıl o zaman ölmüş gibi oluyorsun.""
6. "İçimde bir şey kurulup kurulup yıkılır gibi."
7. "Kimi zaman başkalarının adaletindense, kendi inandıklarına sığınmak yeğdir."
8. "Yıkıntı içimde başladı benim, bir yerlerden gelip içimde büyüye büyüye."
9. "Nefret değildi bu, soğuk bir sevgisizlikti, bir uzak duruştu."
10. "Kendi yüreğinde bile sığınacak, kaçacak bir yer bulamayacağın, milyarlarca insan arasında yapayalnız, kendi başına kaldığın gün."
11. "“Yağmurun, insanın içine işleyen bu evrensel sesi.”"
12. "Sıkıntı büyüdü mü insanın içinde diyorum.. yalnızlık bir çeşit intihar gibi.. çünkü kendini yitiriyorsun, çoğu kez bunun farkında da değilsin, asıl o zaman ölmüş gibi oluyorsun."
13. "Yüreği inceden inceye hep sızlardı, ama bir şeyciği yoktu."
14. "O zaman yüzler gülmek isterdi: Soğuğun, kurağın kavurduğu gülmeye alışmamış, buruşuk yüzler."
15. "Dayanamıyorum bu adamlara" dedi.
Bu yarım adamlara, yarım kalmış adamlara, nefret ediyorum.
Kişilik başkadır, kötü bir kişilik bile bir kişiliktir..."
Çok Sesli Bir Ölüm Kitap İncelemeleri
Rasim Özdenören... Yedi güzel adamın tek öykücüsü...
Bir okurun öykü türünden beklentisi ne olabilir? Ben bu edebi türü yeni yeni tanıyorum diyebilirim ve açıkçası bu türün gerek dünya edebiyatındaki gerekse kendi edebiyatımızdaki örneklerini de yeni yeni keşfediyorum.
Eleştirmenler, Rasim Özdenören'in ayrıntıları yakalamadaki ustalığını överek onun öykü ve deneme kalemi ile sonraki kuşaklara ilham olduğunu söylüyorlar.
Öykü metinleri bana kalırsa sıkıştırılmış metinler. Bir edebiyata başlanılacaksa öykü türü ile o topluma dair ince detayları yakalayabiliz bence.
Bu eserde de yazar, Anadolu insanını aktarıyor bize. Toprağa, ölüme ve değerlere yüklenen anlamlar, aile içi çatışmalar ve çözünmeler, kuşak çatışmaları, kopan bağlar, yüzleşmeler... Tüm bunlar sindirerek okuduğum şeylerdi. Elbette ayrıntılara da değinmek lazım. Kerpiç duvarlar, o duvarlara yaslanmış yuvarlak sofra tahtası, kapı aralarından içeri sızan ışıklar, güvercinler için serpilmiş mısırların taşlar arasındaki görüntüsü, bu görüntünün farkında olmadan mısırları çiğneyip geçen insanlar, kalabalık sokaklar, ıssız caddeler... Tüm bu ayrıntılar kitaptaki dört öyküde de benim dikkatimi çeken şeylerdi, betimlemeler harikaydı.
Sırada Çarpılmışlar isimli eseri var, ne zaman okurum bilmiyorum.
Öykü türünü seven her okurun yolu zannediyorum Rasim Özdenören ile kesişir. Kendisinin kalemi...
Keyifli okumalar diliyorum.
Not: İlgilenenler için eser beyaz perdeye de uyarlanmış.
'Çok Sesli Bir Ölüm' içerisinde dört farklı konudan oluşan bir öykü kitabıdır. Kitaba adını veren öykünün TV filmi yapılmış ve Uluslararası Prag TV Filmleri Juri Özel Ödülü'nü almıştır.
Rasim Özdenören'nin çok sıcak,samimi,anlaşılır fakat altında derin manalar yatan üslûbu ile kitap su gibi ilerledi.
Her bir öyküde verilen mesajlar birbirinden farklı olmasına rağmen genel olarak şunu vurguluyor bize:
"Kuşaklar arası çatışmanın her dönem varolduğu,büyüğün küçüğü aynı zaman da küçüğün büyüğü anlayamaması, bu iletişimsizliğin ortaya çıkardığı kopmalar, bilinçaltında ki derin izler ve son olarak 'Ata' dediğimiz babanın düşüncelerinin nasıl önemini yitirdiği" yoğun tasvirlerle aktarılmaktadır.
Her nekadar günümüzde bilinçli,çocuğunu anlamaya çalışan tıkandığı noktada psikoloğa kadar başvuran,başkası değil 'biz' demenin önemini bilen ebeveyn tarzı yoğunlukta olsa da yazıldığı 1974 tarihi ve dönem ahlakı dikkate alındığında örf,adet,töre,emek,aile,ata kavramlarının ne demek olduğu daha yerinde anlaşılır.
Rasim Özdenören'in daha çok 'Deneme'lerini merak ediyorum. Gördüğünüz diğer kitaplar deneme. Öyküde ki gibi keyif alacağıma şüphem yok.
Fakat kitaptan daha doğrusu yayınevinden soğumuş bulunuyorum. 'Şey' sözcüğünün kendinden önce gelen her kelime ile ayrı yazıldığını kundaktaki bebek bile öğrenmiş olmasına rağmen yüzde seksen civarında hep birleşik yazılmıştı. Üstelik sayıların yazıya dökülmüş hali de birleşikti. Yayınevine mail atıp durumu izah ettim umarım dikkate alırlar.
Yazardan okuduğum 2. Kitap. 3-4 yıl önce Gül Yetiştiren Adam'ı okumuştum. İyiydi diyebilirimGül Yetiştiren Adam için.
Çok Sesli Bir Ölüm'e dönecek olursak:
Benim açımdan ortalama bir kitaptı.
4 öykü var kitapta: Çok Sesli Bir Ölüm, Sabah Aralığı, Kan ve Çatışma
Ben en çok Çatışma'yı, sonra Sabah Aralığı'nı beğendim.
Diğer öyküler için "Çok kötülerdi" diyemem ama... Yani klasik düzen öyküler kategorisine dahil edebilirim onları. Çok Sesli Bir Ölüm çok vurucu ve güzel bir isim. Bazı şeyleri düşündüğümüzde öyküye de uyuyor ama böyle şık bir başlığın altında daha farklı bir öykü beklemiştim.
2- Sabah Aralığı
Dil ve betimleme bakımından çok daha iyiydi. O nedenle onu beğendim. Bir de acaba ismi neden Sabah Aralığı diye de düşünüyorum. Bir fikrim var ama fikir bulmak için bulunmuş bir şey gibi geliyor bana, o nedenle paylaşmayacağım.
Benim için olayların kıymeti pek yoktur çok orijinal olmadığı sürece. Önemli olan anlatımdır. Bu öykü anlatımı yönünden çok daha keyif verdi bana.
3- Kan
Bu öykü... Yani, fena değildi. Burada da yer yer ilginç betimlemeler, benzetmeler gördüğüm için fena bulmadım.
4- Çatışma
İşte bunu çok beğendim.
Olayında pek bir şey yok, basit gibi gelebilir ama Sadık'ın yarı bilinçli halini okumamız, oradan geçmişe döndüğümüzde Şermin'in, Sadık'ın, Halanın ve babanın psikolojisinin güzel yansıtılmış olması, Baskının insana neler düşündürdüğünü edebi bir şekilde bize sunması, ve yine bazı ilginç betimlemeleriyle diğer öyküleri sollayıp geçti benim açımdan.
Diğer öyküler için olmasa bile
Çatışma için bu kitap okunur.
07.02.2021
Yazardan okuduğum 2. Kitap. 3-4 yıl önce Gül Yetiştiren Adam'ı okumuştum. İyiydi diyebilirimGül Yetiştiren Adam için.
Çok Sesli Bir Ölüm'e dönecek olursak:
Benim açımdan ortalama bir kitaptı.
4 öykü var kitapta: Çok Sesli Bir Ölüm, Sabah Aralığı, Kan ve Çatışma
Ben en çok Çatışma'yı, sonra Sabah Aralığı'nı beğendim.
Diğer öyküler için "Çok kötülerdi" diyemem ama... Yani klasik düzen öyküler kategorisine dahil edebilirim onları. Çok Sesli Bir Ölüm çok vurucu ve güzel bir isim. Bazı şeyleri düşündüğümüzde öyküye de uyuyor ama böyle şık bir başlığın altında daha farklı bir öykü beklemiştim.
2- Sabah Aralığı
Dil ve betimleme bakımından çok daha iyiydi. O nedenle onu beğendim. Bir de acaba ismi neden Sabah Aralığı diye de düşünüyorum. Bir fikrim var ama fikir bulmak için bulunmuş bir şey gibi geliyor bana, o nedenle paylaşmayacağım.
Benim için olayların kıymeti pek yoktur çok orijinal olmadığı sürece. Önemli olan anlatımdır. Bu öykü anlatımı yönünden çok daha keyif verdi bana.
3- Kan
Bu öykü... Yani, fena değildi. Burada da yer yer ilginç betimlemeler, benzetmeler gördüğüm için fena bulmadım.
4- Çatışma
İşte bunu çok beğendim.
Olayında pek bir şey yok, basit gibi gelebilir ama Sadık'ın yarı bilinçli halini okumamız, oradan geçmişe döndüğümüzde Şermin'in, Sadık'ın, Halanın ve babanın psikolojisinin güzel yansıtılmış olması, Baskının insana neler düşündürdüğünü edebi bir şekilde bize sunması, ve yine bazı ilginç betimlemeleriyle diğer öyküleri sollayıp geçti benim açımdan.
Diğer öyküler için olmasa bile
Çatışma için bu kitap okunur.
07.02.2021
Yazardan okuduğum 2. Kitap. 3-4 yıl önce Gül Yetiştiren Adam'ı okumuştum. İyiydi diyebilirimGül Yetiştiren Adam için.
Çok Sesli Bir Ölüm'e dönecek olursak:
Benim açımdan ortalama bir kitaptı.
4 öykü var kitapta: Çok Sesli Bir Ölüm, Sabah Aralığı, Kan ve Çatışma
Ben en çok Çatışma'yı, sonra Sabah Aralığı'nı beğendim.
Diğer öyküler için "Çok kötülerdi" diyemem ama... Yani klasik düzen öyküler kategorisine dahil edebilirim onları. Çok Sesli Bir Ölüm çok vurucu ve güzel bir isim. Bazı şeyleri düşündüğümüzde öyküye de uyuyor ama böyle şık bir başlığın altında daha farklı bir öykü beklemiştim.
2- Sabah Aralığı
Dil ve betimleme bakımından çok daha iyiydi. O nedenle onu beğendim. Bir de acaba ismi neden Sabah Aralığı diye de düşünüyorum. Bir fikrim var ama fikir bulmak için bulunmuş bir şey gibi geliyor bana, o nedenle paylaşmayacağım.
Benim için olayların kıymeti pek yoktur çok orijinal olmadığı sürece. Önemli olan anlatımdır. Bu öykü anlatımı yönünden çok daha keyif verdi bana.
3- Kan
Bu öykü... Yani, fena değildi. Burada da yer yer ilginç betimlemeler, benzetmeler gördüğüm için fena bulmadım.
4- Çatışma
İşte bunu çok beğendim.
Olayında pek bir şey yok, basit gibi gelebilir ama Sadık'ın yarı bilinçli halini okumamız, oradan geçmişe döndüğümüzde Şermin'in, Sadık'ın, Halanın ve babanın psikolojisinin güzel yansıtılmış olması, Baskının insana neler düşündürdüğünü edebi bir şekilde bize sunması, ve yine bazı ilginç betimlemeleriyle diğer öyküleri sollayıp geçti benim açımdan.
Diğer öyküler için olmasa bile
Çatışma için bu kitap okunur.
07.02.2021