Çiçek Senfonisi Kitap Bilgileri
Yazar: Özdemir Asaf
Tahmini Okuma Süresi: 13 sa. 50 dk.
Sayfa Sayısı: 488
Basım Tarihi: 7 Mart 2022
İlk Yayın Tarihi: Mart 2013
Yayınevi: Yapı Kredi Yayınları
Orijinal Dil: Türkçe
ISBN: 9789750814907
Ülke: Türkiye
Dil: Türkçe
Format: Karton kapak
Çiçek Senfonisi Kitap Tanıtımı
"Özdemir Asaf'ın şairdeki 'ikinci kişi' problemini, ikinci kişi ile kendi arasındaki bağıntıları çeşitli yönlerden derinleştirdiği, yaşayışını dolduran davranışları soyutlaştırarak bir düşünce planına yükselttiği, bunu yaparken de, 1950 şiirinin ortak biçim anlayışından ayrı, özel bir dil kullandığı görülür; çelişmeli, oyunlu bir mantık düzeninde mısra sayısını çok kere en aza indirdiği de olur." Behçet Necatigil "Özdemir Asaf 1950'lerde kişiliğini bulduğu, şiirinin özelliklerini belirginleştirdiği zaman, bütün akımların dışında bir şairdir.
Düşünceleri, duyguları yoğunlaştırıp kısacak şiirler yazışıyla Uzak Doğu ülkelerinin bilge şairlerine benziyordu. Bu özelliğiyle Garip akımının ilk günlerine de bağlanabilirdi, ama o akım içinde fazla bir yer tutmayan bu anlayış, Özdemir Asaf'ta düşünceye iyice ağırlık verilerek benimsenmiş, özenle işlenmiş, geliştirilmişti. Şiir düşüncelerin, duyguların yoğunlaştırılmasında aranıyordu. Uzun şiirlerde bile parçaların bu anlayışıyla ele alındığı açıktı."
Memet Fuat Çiçek Senfonisi - Toplu Şiirler çağdaş Türk şiirinin en özgün isimlerinden biri olan Özdemir Asaf'ın sağlığında yayımladığı yedi şiir kitabını bir araya getiriyor: Dünya Kaçtı Gözüme, Sen Sen Sen, Bir Kapı Önünde, Yumuşaklıklar Değil, Nasılsın, Çiçekleri Yemeyin, Yalnızlık Paylaşılmaz.
Çiçek Senfonisi Kitaptan Alıntılar
1. "Ah sana sarılsam şimdi, kırılsa yalnızlığımın kemikleri."
2. "“...Benim güzel çocukluğumu Ahmak bir ayak ezdi...”"
3. ""Benim en sevdiğim söz senden duyduğum ben'dir.""
4. "
.
.
,
."
5. "Benim söylemek için çırpındığım gecelerde,
Siz yoktunuz."
6. "Sen beni yenmedin
Çünkü ben seninle oynamadım."
7. "Her istediğim kitabı alamıyorum."
8. "Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu,
Birinciliği beyaza verdiler."
9. "Biliyorum,
Yıldızların en parlağı sensin."
10. "Bana yakın geldin dedi,
Sevdi.
Bana yakın geldin dedi,
Vurdu.
Adlarını sordum
İnsan dediler.
."
11. "Benim en sevdiğim söz senden duyduğum ben'dir."
12. "Sen bana bakma,
Ben senin baktığın yönde olurum."
13. "Ah sana sarılsam şimdi,
"
14. "Seni saklayacağım inan
Yazdıklarımda, çizdiklerimde,
Şarkılarımda, sözlerimde."
15. "İnsanlar mutluluğu mu ararlar güzelde,
Mutlulukta ille de güzeli mi ararlar.."
Çiçek Senfonisi Kitap İncelemeleri
'ın geçen hafta okuduğum
kitabından sonra
kitabını üst üste okudum. Asaf önemli bir şairimiz olsa da şiir tarzı bana pek uymadı. Biraz kan uyuşmazlığı oldu şairle aramızda :D
Kitap 488 sayfa her sayfada 1 şiir olsa 488 şiir arasından hoşuma giden şiir sayısı 10'u geçmedi. Çünkü aşk ve toplumsal konulara pek değinmemiş. Aşka ucundan biraz değinmiş ama aşkın o ruhu geçmedi bana. Türkiye gibi tansiyonun yüksek olduğu bir ülkede yaşayıp da bir şairin toplumsal konulara girmeden şiir yazması beni biraz şaşırttı. Daha çok günlük konular üzerine şiirler yazmış. Açıkçası şiirleri hem konu çeşitlenmesi olarak hem de kalite olarak vasat geldi bana.
Özdemir Asaf şiirlerinde; kelime oyunları, karşıtlık, benzerlik ve çağrışımları yoğun şekilde kullanarak şiirin matematiğiyle oynayan bir şair. Lakin bir noktadan sonra her şiirde sürekli bu kelime oyunları biraz sıkıcı geldi.
ve
'ın imgeleme yeteneği, toplumsal meseleleri ele alış şeklini göremedim.
Şu zamana kadar okuduğum kitapları ön araştırma yaparak seçtiğim için düşük puan verdiğim kitaplar pek olmamıştı lakin Turgut Uyar gibi Özdemir Asaf'a da düşük puan vermek zorundayım.
Kitaba
/10 Puan veriyorum.
Çok sevilen bir şairin külliyatına inceleme yazmak zordur. Eninde sonunda "Okunmalı" deyip işin içinden çıkar okur. Sosyal medyanın bende oluşturduğu önyargı sebebiyle bunca zaman Özdemir Asaf'ın şiirlerine uzak kalmıştım. Eskittiler, klişeleştirdiler.. dillere düşürdüler. Ucuz aşkların ve yalnızlıkların yareni oldu çıktı şiirleri. Kimi zaman başka bir imza atıldığını bile gördüm cümlelerinin altına.
Kitaba gelirsek, şairin sağlığında yayınladığı kitapların birleşiminden oluşuyor. Bunu devirdikten sonra yine aynı yayınevinin hazırladığı "Benden Sonra Mutluluk" da okunmalı. O şiirler de Asaf'ın kitaplarına almadığı, defterlerinde bıraktığı parçalar. Böyle bütünlüklü bir okuma şairin kendinden neyi anlatmayı sevdiğini, şiir yolculuğunun nasıl evrildiğini de net bir şekilde görmemizi sağlayacaktır.
Pek çok şiir okuru Asaf'ı fazla yalın bulabilir. Bense yaşama dair derin bir felsefe görüyorum, üzerinde düşünülmüş ve herkesin anlayabileceği bir şekilde yansıtabilmek için fazlaca çaba sarf edilmiş... Şiire okumaktan daha yakın olanlar bilirler ki böylesine sade şiir yazabilmek gerçekten iyice "olmuş" bir duyarlılığı gerektirir.
Son olarak; başucu kitaplarından biri olabilir Asaf'ın şiirleri. Duygu ortaklığı bulunacağından zaten şüphem yok ama dilinin halk şiirine yaklaştığı yerlerde özellikle, çok keyifli bir okumaya imkan kılıyor. Tekerlemeye yaklaşan tekrarları, cümlelerin kuruluşu.. kısa şiirlerin ardında kalan gülümseme...
Şiir kitaplarına inceleme yazılamaz diye düşünüyorum. Ancak şairi tanıyabilir veya şiir dilini değerlendirebiliriz. Çünkü şiirlerin hissettirdikleri herkes için farklıdır. Okuyucunun yaşı, cinsiyeti, duygu durumu, maddi durumu bile bu durumu etkileyebiliyor kitaptan ne çıkardığını, beğenip beğenmediğini etkileyebiliyor. Bu sebeple ben şiir nasıl anlaşılırı tartışmaktan yanayım.
Yakın zaman da okuduğum Şükrü Erbaş şiirlerine bir türlü odaklanamıyordum içinde çok beğendiğim cümleler olsa da şiirin tamamını sindiremiyordum hatta bu sadece bende mi var diye bir kaç okura da sordum. Ama konumuz bu değil konu şu başkalarının hayranlıkla okuduğu satırlarda ben düşünüyordum. Bu kitapta ise belki bir çok kişiyle aynı cümlede hasretlerimize iç çektik, belki de aynı cümleyi birimiz kendi yazmış gibi benimsemiş diğerimiz okumaktan bile haz etmemiştir. Bazı şairler çok açık neye yazdıklarını belli ederken bazıları sır gibi saklayıp okuyucuyu zorlar. Bunları yazarken aklıma şuda geldi insan duygularını paylaşmayı bu şekilde, kelimeleri bir araya getirmekle yapıyorsa ve bu ona özel olan şeyi bizler okurken zaman zaman aynı hissiyatlarla sahiplenip benimsiyorsak bu, şairin duygularımızı kelimelere döküşünün en güzel hali değil midir.
Bence herkes şiir yazabilir ama herkes okuyamaz. Herkes sevemez şiirleri, seslendiremez.
Çok beğenerek okudum ve okumaya devam edeceğim.
"Çiçeklerin akşamlarını
Akşamların çiçekleri
Aydınlatır..
Çiçeklerin adlarını
Birbirlerine benzemezlikleri
Adlandırır."
“Her leke
Kendisiyle çıkar.” Diyerek noktayı atmış ##$##yazarSeolar:i852.$$#$$
ile belirtmiş olduğum ilk kitabın sonuna gelmiş bulunmaktayım. Darısı
’a.
Okuması güzel, keyifli bir kitaptı. Özdemir Asaf genellikle gerçekçi bir dil kullanmış. Betimlerle yormadan, hayal gücüne hitap etmiş. Kimi yerde ikilikleri, kimi yerde üçlükleri, dörtlük ve beşlikleri varken tek sayfaya tek satır yazdığı da olmuş. Kimi şiirlerinde alıntılarla yola çıktığı, sanırım kendince yazdığı şiirler var. Asaf Hâlet Çelebi’nin meşhur dizelerinden biri olan
“… Benim güzel çocukluğumu / Ahmak bir ayak ezdi…” dizesinden yola çıktığı bir şiir mevcut.
Kitap yedi şiir kitabının birleşmesinden olmuş aslında. Dünya Kaçtı Gözüme, Sen Sen Sen, Bir Kapı Önünde, Yumuşaklıklar Değil, Nasılsın, Çiçekleri Yemeyin ve Yalnızlık Paylaşılmaz kitaplarından bir araya gelen güzel bir kitap olmuş. Sadece bana rahatsızlık veren şey nedense şiirlerin çoğunda iki nokta (..) var. Bildiğim kadarıyla dilbilgisinde böyle bir terim yok. Günümüzde de çok kullanılan bir terim ancak ne anlama geldiğini halde bilmiyorum.
Aslında kitap isimlerinden yola çıkarak konular hakkında bilgi sahibi olmanız mümkün. Örneğin Sen Sen Sen adlı bölümde genellikle aşk teması, Yalnızlık Paylaşılmaz bölümünde ise genellikle daha bir başınalığı anlatmış. Meraklısına tavsiye ederim. Keyifli okumalar.