Bronz Kitap Bilgileri
Yazar: Özge Naz
Tahmini Okuma Süresi: 12 sa. 42 dk.
Sayfa Sayısı: 448
Basım Tarihi: 17 Mart 2023
İlk Yayın Tarihi: 2023
Yayınevi: Ren Kitap
ISBN: 9786256943315
Ülke: Türkiye
Dil: Türkçe
Format: Ciltli
Bronz Kitap Tanıtımı
Bronz
Kartlar Yeniden Dağıtıldı.
Kartlar Kaderimizdi.
Kimse Kaderinin Dışına Çıkamadı.
Karanlık örgütün kurduğu düzen için doğmuş bir kız çocuğuyken ona verilen en büyük ceza sevgisizlikti. Kaderini kabullendi ve kartını oynadı. O kim miydi? Hisar Alatav. Hayır, sil. His Alatav. Karanlık düzenin kıyameti olmak üzere.
O ise Bronz. Karanlık örgüte başkaldırıp kartları yeniden dağıtan adam. Ona Bronz derler.
Onların tohumları el bebek gül bebek değil; el bebek öl bebekti.
Bronz Kitaptan Alıntılar
1. ""Hiç âşık olmadın mı?"
"Bilmem, olmaya vaktim olmadı.""
2. ""Geçti bak."
"Geçmiyor,"
"Geçiyor, Viran."
"Yemin ederim geçmiyor, His.""
3. "Sonra dedim ki ; ölürken bile gülümse zaten sana gülen yok. Gülüşün dışında başka bir şey yok elinde ."
4. ""Bir çiçek olsam , büyümeden solardım.""
5. "Kural 3 : ölürken bile gülümse"
6. "“yanmaktan korkmadığını sanıyordum.”
“yanmaktan değil, yanarım; harlanırım. kora dönüşürüm, alev alırım.
ama kül olmak istemem Bronz.”
“sen kül olacak biri değilsin, uğruna kül olunacak birisin.”"
7. ""Sen öyle her çağırana gelir misin?"
"Her çağırana değil."
"Sadece sana gelirim.""
8. "“uyu Hisar.”
uyu Hisar, uyu.
zihni mi uyusun? ruhu mu uyusun yoksa ayakta mı uyusun?
nasıl uyusun bu Hisar?"
9. "Annesi tarafından sevilmemiş kız çocuklarına..."
10. "“Herkes dinlemek istemez. O yüzden gercek sanatı bilmeyenler neler kacırdıklarının farkında bile değiller.”"
11. "“Herkes dinlemek istemez. O yüzden gercek sanatı bilmeyenler neler kacırdıklarının farkında bile değiller.”"
12. "“Yaptıklarımla övünmeyi sevmem.""
13. "Abim yürüyemiyordu, benimle ilgilenmeleri için benim de mi yürümemem gerekiyordu?"
14. "Viran Kül. Namıdiğer Ölüm Meleği."
15. ""Yalandan ağlıyordum..."
"Yalandan ağlanılmaz 𝘏𝘪𝘴, yananlar ağlar."
"Öylece geçemezsin..."
"Öylece geçmedim 𝘏𝘪𝘴, ölesiye geçtim artık..."
"Geçiyor, Viran..."
"Yemin ederim geçmiyor, 𝘏𝘪𝘴...""
Bronz Kitap İncelemeleri
Gizli bir birlik düşünün ve bu birliğin daha doğrusu yaşanılan bu dünyada gücün kartlardan oluştuğunu hayal edin. Karta sahip olan bu dünyada yenilemez, en varlıklı ve en güçlü kişi olur. Peki en güçlü kim? Halis Alavat, bu birliğin en önemli üyelerinden birisidir. Yalnız varisi olacağı düşünülen oğlunu feci bir sonla kaybeder. Düşünmesi zor mu? Aslında pek değil, fazla zekice tasarlanmış bir metinle karşı karşıyayız. Sıradan bilindik bir hikayeden çok kurgu içinde kurgunun rol model olduğu bir paranoma bu kitap.
Bu birlik (ya da siz ona tarikat bile diyebilirsiniz) zaman içerisinde çatırdamaya ve dağılmaya başlıyor. Bronz adında bir karakterimiz bu düzeni tamamen değiştirip bambaşka boyutlara evrilleştirecek. Eh biz okurlarda açık ara hiç beklemediğimiz olayları sıra sıra okumaya koyulacağız. Evrilleştirecek dedim ama asıl düzen denilen birliği toz duman edecek bir isim Hisar Alavat olacak. O kim? O abisinin yerini alması için tasarlanan tek varisdir.
Hisar, hayatı boyunca katil olmak için yetiştirilen bir kızdı. Annesinden takdir görmek için uğraşsa bile hüsranla sonuçlandı. Hatta annesinden ilham alarak piyano çalmayı öğrenip yıllar içinde ünlü bir piyanist bile oluyor. Peki Bronz ve Hisar'ın yolları nasıl kesişiyor? Bir resital verecek olan Hisar'ı dinlemeye gelen Bronz'un istediği açık; tek istediği kayıp kart ve Hisarın tek isteği ise annesinden kalan o günlüktür. Şimdi müzede saklı olan o günlüğü bulmak için o konsere çıkması gerekiyor. Tabi Bronz onu başka amaçlar için...
Beni yazar resmen ters köşe yaptı! Devam kitabını merakla bekliyorum.
#bronz #özgenaz #renkitap
Edebiyat mı sabır testi mi ? Karakterler, sanki bir grup dram kulübü öğrencisi gibi, hep bir şey yaşıyorlar ama hiçbir şeyi tam yaşayamıyorlar. Aşk desen var ama neden var bilmiyoruz. Hüzün var ama okuyucuda değil, varsa yoksa aşk acısı ama öyle bir acıki okura değil sadece karakterin ucretsizkitap.com.tr biyografisine hitap ediyor.
Olay örgüsü? Biraz oradan, biraz buradan… Adeta bir dizi fragmanı gibi: hep bir şey olacakmış hissi ama asla o “bir şey” tam anlamıyla olmuyor. Bazı cümleler o kadar boş ki altını çizsen sadece kağıt yırtılır. Yazarın dili ise gerçekten eşsiz: Çünkü bu kadar boş ama aynı zamanda kendini ciddiye alan bir anlatımı bulmak neredeyse imkânsız. Cümleler ne akıyor, ne çarpıyor sadece geçiyor, geçerken de okuyucunun beyin hücrelerinden birkaçı istifasını veriyor. Bronz aslında güzel bir şeyin parodisi olabilirmiş ama trajik olan şu: bu bir parodi değil. Bu, ciddiyetle yazılmış bir kitap. İşte asıl dram burada başlıyor. Çünkü kitabın tek duygusal etkisi, okuyucuda "Neden bu kitaba zaman verdim?" sorgusunu uyandırmasıdır.
Sonuç olarak: Eğer elinizde Bronz varsa, kitaplığa koymayın. Çünkü kitaplığınız size ne yaptı da bu cezayı hak etti? En iyisi mi, kahve altlığı yapın, ya da masanızın ayağı kısaysa altına koyun. En azından bir işe yarar.
! Bir ışık yak bu satıra aydınlansın sayfalar !
Hisar Alatav. Hayır, sil. His Alatav.
O el bebek öl bebek.
Bir masa, 6 koltuk. Dünyayı yöneten bir güç her şey onların elinde.
Hisar, bir düzen için doğmuş sevgisiz büyümüş bir kız çocuğu. İstenmeyen, ihmal edilen, sadece amaçlar uğruna yüzüne bakılan bir kız çocuğu. Kimse ona gülümsemezken herkese gülümseyen kız çocuğu.
Hisar’ın içine doğmuş olduğu düzeni bozan bir kişi var. Bronz.
Hisar ve Bronz arasında kartlar yeniden dağıtılacak, maskeler düşecek. Her gün bir mum azalacak ömürden. Peki onlar ne yapacak? Aynı safta mı olacaklar yoksa aynı safta görünüp birbirlerinin kıyameti mi olacaklar?
Tam bir evrene giriş kitabıydı. Karakterleri tanıdık bla bla ama benim bir eleştirim var. Bazı diyaloglar çok saçmaydı bir ara Elijah Mikaelson’la ilgili bir düşünceyi içeren iç ses okuduk mesela bence gereksizdi. Kitaplarda çok fazla böyle şeylerden hoşlanmıyorum ben. Sonlarda ters köşe olmamız beklenmiş ama şey diyo Hisar ben kendimi inandırdım buna siz de inandınız gibi ben çok ters köşe olamadım açıkçası. Öncesinde bunu belli eden sinyalini veren hiçbir şey olmadı kitapta. Bence olmalıydı.
Başka gözüme batan bir şey aklıma gelmedi gelirse ekleyeceğim
Kitabın sonu güzel bitti kuklacıya bağlanması gerekiyordu bence de. Annesinin günlüğünde yazanlar çok acımasız ve çok üzücü. Çok bencil bir yerden yaklaşıyor ve çok yanlış kişiyi cezalandırıyor kadın. Haris bok gibi biri hiç hoşlanmadım manyaktan. Okumak bile tuhaf ve rahatsız edici geliyo
Kitabın tasarımını çok beğendim ama sayfa kalitesini düşük buldum maalesef. Devam kitaplarını da okuyacağım. Emeğinize sağlık
Yıllar önce üç arkadaş tarafından "Arkana" adında bir örgüt kuruluyor bu örgüt kartlarla yönetiliyor. Örgütte altı koltuk ve koltuk sahibi kişilerin kendilerine ait özel kartları var. Bu örgütün en önemli noktası her koltuk sahibinin yerine geçecek bir tane varisi olması şartı var. Örgütün başlarında ve önemli karta sahip olan Haris Alatav'ın varisi yani oğlu bir kaza sonucu tekerlekli sandalyeye mahkum oluyor. Masadakiler varisi olarak başka birisini seçmesini yoksa kartından vazgeçmesi gerektiğini söylüyorlar. Haris'in karısı Tania, oğluna fazla düşkün olduğu için başka bir çocuk istemediğini, varis olarak oğlunun olması gerektiğini söylüyor. Bir şekilde Haris, Tania'yı ikna ediyor ve dünyaya Hisar Alatav geliyor. Ailesi için Hisar'in dünyaya gelişinin tek amacı var "varis" olmak.. Hisar ailesinden hiçbir zaman sevgi göremiyor özellikle annesinden. Annesi piyano çalıyor diye Hisar da belki annesi onu sever, ona gülümser diye kendi kendine piyano çalmayı öğreniyor.. Yıllar sonra Hisar ünlü bir piyanist oluyor. En son vereceği konser durağı Vivaldi Müzesi oluyor. Bu müzede Hisar için çok önemli olan annesinin günlüğü sergileniyor ve Hisar'ın tek amacı o günlüğü almak...
Arkana Örgütüne baş kaldıran elinde güçlü kartları olan BVI'nin lideri Bronz... Onu kimse tanımıyor yüzünü kimse bilmiyor kendisini kimliksiz olarak adlandırıyor. Bronz'un bir kartı çalınıyor. Bronz çalan kişinin Hisar olduğunu düşünüyor ve onun karşısına çıkıyor.. Hisar annesin günlüğünü, Bronz kartını bulmaya çalışırken beraber
oyunlarla ve sırlarla dolu bir yola çıkıyorlar..
Bronz 1/ Şeytan
8/10 4/5
Selam bugün okumaktan son derece keyif aldığım bir serinin ilk kitabıyla geldim! Yazardan okuduğum da ilk kitap oldu ve kadın karakterini çok sevdiğimi söyleyebilirim.
His... Hisar Alatav. Ailesinin sevilmeyen kızı. Yeni varis. Kaderi daha o doğmadan ailesi tarafından belirlendi. Hisar hep annesi tarafından sevilmek istedi. Onun için piyano çalmayı öğrendi, onun için her şeyi yaptı. Ama yine de ailesinin biricik kızı olamadı. Hep eksik kaldı. Öldürmek için eğitim gördü. Güçlü, çok güçlü bir kadın oldu ama eksildi. Zamanla sadece His oldu. His Alatav.
His'i ölmeden önce yapması gereken tek bir şey var: peşinde olduğu annesine ait olan günlüğü bulmak. Bu günlük ise öyle herhangi birinin elinde değil.
Bronz ve His ortak bir amaç için bir araya gelmek durumunda kalırlar. Aslında His'in bir amacı vardır, Bronz'un ise gerçekleri öğrenmeye. Ve bu gerçekler ortaya çıkana kadar His'i elinde tutmaya kararlı.
Kitap hem eğlenceli, hem aksiyonlu, hem yer yer hüzünlü, hem ateşli. Yani aslında ne ararsanız var. Karakterlerin hepsini çok sevdim (His'in annesi hariç ). Sanaç'ın daha orijinal bir karakter olmasını beklerdim. Komik ve espritüel olması çok iyiydi ama bu tür karakterlerde hep aynı diyaloglar kullanılıyor. Onun dışında kitaptaki her şeyi çok beğendim
Kurgunun nereye gideceğini açıkçası çok merak ediyorum. Bir değil iki kitap var devamında. Neler olacağını aşırı merak ediyorum bence kitaba şans verin derim, güzel bir hikayeye adım atacaksınız