Bizimle Başladı Bizimle Bitti Kitap Bilgileri
Yazar: Colleen Hoover
Tahmini Okuma Süresi: 10 sa. 39 dk.
Sayfa Sayısı: 376
Basım Tarihi: 2024
İlk Yayın Tarihi: 2 Ağustos 2016
Yayınevi: Epsilon Yayınevi
Orijinal Dil: İngilizce
ISBN: 9786051739939
Ülke: Türkiye
Dil: Türkçe
Format: Karton kapak
Bizimle Başladı Bizimle Bitti Kitap Tanıtımı
“Gelecekte Bir Mucize Olur Da Kendini Yeniden Âşık Olacak Durumda Bulursan, Bana Âşık Ol.”
Ailesinden ona miras kalan öğrenilmiş çaresizliğe başkaldıran Lily'nin tüm acılara rağmen yeniden doğuşunun ümit ve sevgi dolu hikâyesi...
İçine doğdukları aileyi seçememenin yarattığı acının üstesinden beraber gelmeye çalışan Lily ile Atlas'ın hayatlarındaki ve hayallerindeki dönüşüm hayranlık uyandırıyor. İlginç tesadüflerle bezeli bu romanı okurken kendinizden bir parça bulacaksınız.
Bizimle Başladı Bizimle Bitti, asla vazgeçmeyen ve “yüzmeye devam etmek” isteyenlerin kitabı; başkaldırının ve empatinin yazıya dökülmüş hâli...
“Colleen Hoover, cesaretle, umutla ve gözyaşlarıyla inşa ettiğimiz aşkın kırılganlığını hatırlatıyor bize. Kalbi çarpan herkes bu kitabı okumalı.”
- Kami Garcia, The New York Times çoksatan yazarı
“Gerçekten muhteşem, çok dokunaklı ve etkisini her zaman hissedeceğiniz bir hikâye. Nesilden nesile, elden ele aktarılacak bir kitap.”
- USA Today
“Colleen Hoover'ın en cesur ve cüretkâr romanı. Sizi hemen içine çekecek bir hikâye.”
- New York Daily News
Bizimle Başladı Bizimle Bitti Kitaptan Alıntılar
1. "“Gelecekte... Bir mucize olur da kendini yeniden âşık olacak durumda bulursan... Bana âşık ol.”"
2. "Bazı insanların varlıkları bile sakinleştirici bir etkiye sahiptir."
3. "Kalbimin tek istediği, onun kalbini sımsıkı sarmalamaktı."
4. "Bazen senin için en önemli olan şeyler, canını en çok acıtan şeyler oluyor."
5. "Kalbimin tek istediği, onun kalbini sımsıkı sarmalamaktı."
6. "Pek çok insanın gerçekten düşündüklerini söyleyecek cesareti yok."
7. "İyi bir mizahi zamanlama, bence bir insanın kişiliği hakkındaki en önemli şeylerden biri."
8. "Bazen kendinizi her ne kadar hayatınızın belirli bir yönde ilerleyeceğine inandırırsanız inandırın, tüm bu kesinlik akıntıdaki basit bir değişiklikle yok olup gidebiliyordu."
9. "Neyin olmasından daha çok korkuyorum bilmiyorum. Onun gitmesini izlemek mi, yoksa bencilce ona gitmemesi için yalvarmaktan mı?"
10. "Gelecekte… Bir mucize olur da kendini yeniden aşık olacak durumda bulursan… Bana aşık ol…"
11. "“Benim senin hakkında bildiğimi düşündüğüm her şeyi sorgulamama neden oldun.”"
12. "Beni bırakırsa ölecekmişim gibi hissettim, ama ölmedim. Beni bıraktı ve hâlâ buradayım. Hâlâ yaşıyorum. Hâlâ nefes alıyorum. Zar zor."
13. "Nefret yorucu bir şeydi."
14. "Kalbimde ona karşı bir kırgınlık inşa etmiş olmam, duygularımın hala orada olmadığı anlamına gelmiyordu."
15. "Fiziksel hiçbir acı, o anda kalbimde hissettiğimle kıyaslanamazdı."
Bizimle Başladı Bizimle Bitti Kitap İncelemeleri
SPOILER!!!
Kitap TikTok'ta gereksiz abartilan bir kitap öncelikle
Her şey çok hızlı hiçbir mantık yok tamamen tesadüfler sıralanıyor gibi anlatılıyor fakat öyle değil bu kadar çok tesadüf baydı bi süre sonra yazarın anlatımı vs çok iyi duygular bana geçti ancak içerik ve yaşanan olaylar kitabı uzaklaştırdı benden
Her şeyin çok hızlı olmasına anlam veremiyosunuz okurken bi anda evleniyolar sonra Ryle Lilly'e fiziksel zarar vermeye başlıyo Kardeşini ''tesadüfen'' işe alıyor ve kız bi anda Ryle'nin kardeşi çıkıyo
Öncelikle ilk zarar verişinde affetmesinden sonra kitap benim için bitti asla affedilmemeli böyle durumlarda
İkincisi oldu ve bi anda Ryle'nin psikolojik sorunlari ortaya çıktı okay olabilir ama sırf psikolojik sorunlari var diye affedilemez affedilmemeli
Gel gelelim üçüncü ve beni neredeyse kitabı camdan aşağı attıracak olan sahneye Ryle bir kıskançlık krizine giriyor ve Lilly'i ısırmaya başlıyo daha sonra zorla birlikteliğe zorluyor ve Lilly istemeyince ona kafa atıyor bunun sonucunda da Lilly Atlas'tan yardim alıyor
Tüm bu olanlara rağmen Lilly hala onu sevdigini soyluyor ki bu gerçekten okurken sizi sinir krizine sokuyor
Hikaye bu şekilde ilerliyor
Son olarak bahsetmek istediğim Lilly'nin annesi aynen bu olanları yaşıyor annesini hep korumaya çalışan kız Lilly aynı şeyleri kendi yaşıyor.
Özetle ben kitabı beğenmedim ve gereksiz aşırı abartıldığını düşünüyorum.
Aslında reel hayatta da olduğu gibi birçok kadının sırf sevdiğini düşünüp veya da o sevmese de ben onu seviyorum deyip katlandığı kadına şiddetin hat safhada olduğu bir kitap ... Yazar kendi hayatını yazmış esinlenmekte değil şiddet sahneleri kendi annesinin bireribir yaşadığı sahneler ... Yazarken çok zorlandığı ve hatta değiştirmek istediği sahneler ... Kitapta hoşuma giden kendi hayatıma yakın bulduğum veya yaşadığım olaylar çağrıştıran cümleler oldu ekstra hoşum giden kesitleri alıntıladım ... Kitap ta hoşuma giden bir dieğer şey ise yazarın yaşadığı olayda annesinin daha kendisi üç yaşındayken babasından ayrıldığı ve hiçbir zaman bu istimardan dolayı çocukları babasından nefret ettirmediği nokta çok değerliydi ... Çünkü Türkiye'de anneler her zaman ilişkilerine çocukları dahil eder ve hatta tüm ilişki sanki çocuklara bağlıymış gibi em başından hayata bir sıfır geriden başlarlar bu da bir istismardır çocuk kendini henüz küçük yaşta sorumlu ve suçlu hisseder diğer türlü bunları hissetirmese bile babadan hep bir nefret ettirme soğutma vardır bu da tıpkı annenin şiddet görmesi kadar bir şiddettir bir istimardır . Çoğunlukla annelerin yapmasına bağlı olarak annelerde babalarda bunu yapmamalıdır veya en azından artık bizler yapmamalıyız .
Kalbim çok kırık. Bu kitap için söyleyebileceğim tek şey, kalbimi çok kırdığı olur. Çünkü kitabı bitirip de kapağını kapattığım an hissettiğim tek şey bu oldu.
Colleen Hoover'ın birçok kitabını okumak istedim, sadece ikisini okuyabildim ve bu kitap karşıma tamamen şans eseri çıkarak elime geçti. An itibari ile de iyi ki geçmiş diyorum. Çünkü asla elimden bırakamadım.
Lily, Ryle ve Atlas arasında yaşanan ne varsa her birini en derinlerde hissettim. Lily'nin özellikle de geçmişe dair yaşadığı aile travmaları ise maalesef benim de bütün olan olmayan travmalarımın hortlamasına sebep oldu ama pişman değilim. Çünkü birçok insanın olacağı gibi benim de bu kitabın içinde ufak bir parçam kaldı. Kalbimde kendine yer edindi ve o yer uzun bir süre bu kitaba ait olacak.
Oldukça gerçekçi ve toplumda birçok ailede mutlaka görünen bir konuyu işliyor aslında kitap, aile içi istismar ve bunu yaşayan kadınlarla birlikte öyle bir ailede büyüyen çocuklar. Sonrasında ise o çocukların yetişkinliklerinde geçmişlerinden gelen yaralarla baş edebilme mücadelesi. Yazarımız bu konuyu kelimenin tam anlamıyla harika işlemiş. Eliniz yüreğinizde okuyacağınız bir roman ve ben yavaş yavaş Colleen Hoover hayranı oluyor gibiyim. Bilmiyorum, sadece bu kitaptan çok etkilendim. Bildiğim tek şey bu.
Basit bir aşk romanı değil, hayata devam etme romanı. Doğru zaman yanlış insan, yanlış zaman doğru insan romanı. Aşk üçgeni değil, güven ve huzurun önemini anlatan roman. Ben okudum, beğendim. Düşünen kim varsa onun da bir şans vermesini isterim.
Okuyun, okutturun. Eminim siz de kendinizden bir parça bulacaksınızdır.
Nereden nasıl anlatmaya başlayacağımı bilmediğim bir kitap.Aslında bir kitaptan fazlası olduğunu düşündüğüm ilk kitap da diyebilirim galiba.Kitapta lily ile olan bağımı gerçek hayattaki kimseyle olmayan ve olamayacak kadar guclu ifadesi ile anlatabilirim sanırım.Lily den sonra en cok kendime yakin hissettigim karakter Atlas.Bazen keske diyebiliyoruz sadece ve o durumu Atlas gibi birinin karsima cikmadigini anladigimda keskelere bagli oldugumu tekrar anladim.Atlas gibi biri hayatimda olsaydi belki her sey farkli olurdu ama kotu anlamda degil aksine her sey o kadar iyi olurdu ki...Sonrasinda Allysa var, iste bu karakterden hayatimin son birkac yilinda tanistigim kisilerin tek bir kisi olmus hali gibi hissettim.
Karakterler harici kitabin icindeki "sadece yüz" ifadesini hayatimda 2. duyusum olmasi ile kitapla olan bagimi daha da arttirdi.Okudugum icin pisman degilim hatta anlamak zorunda oldugumuz seyleri zorunluluktan degil de kolayca anlayinca bazi seyler icin cok gec oldugunu anlamama sebep olan bir kitap oldu.Ve bunu okuyan herkese tek bir sözüm var.Sadece yüzmeye devam edin ama yüzerken okyanustaysaniz kendinizi göldeymiş gibi avutmayın aksine okyanusun geniş bir alan olduğunu ancak ne olursa olsun bir sınırının oldugunu kendinize hatirlatin ve ne kadar uzun surecek olursa olsun o sinira gelmek icin yüzmeye devam edin.Bu hayati sadece yüzenlerin kazandigini da unutmayin<3
Arkadaşlar benim dram kitabı okumamamın (okuyamamamın) bir nedeni var; o da aşırı kahrolmam ve uzun süre etkisinden çıkamamam. Bu kitap hakkında ağlamadan konuşabilecek, hatta düşünebilecek duruma gelmem için biraz süre geçmesi gerekti. Ülkemizde çıkacağını ilk öğrendiğimde klasik bir Colleen Hoover romantizmi okuyacağımı düşünmüştüm. Sonradan daha çok aile hikayesi olduğunu öğrendim ve okumadan önce beni bu kadar etkileyeceğinden habersiz olarak çok da üzülmeyeceğimi düşünüyordum. Fakat söylediğim gibi, kahroldum.
.
Bence bu kitabın tek ana karakteri Lily'ydi. Tabii ki de erkek karakterler belirgin bir şekilde var: Atlas ve Ryle. Ancak biz her şeyin aslında Lily'i küçüklüğünden itibaren nasıl paramparça ettiğini, sonrasında kendine ait tüm parçaları nasıl bir araya getirdiğini okuyoruz. Ryle'ın çocukken yaşadığı olayı okurken aşırı üzüldüm. Lily bunu öğrenmeden önce zaten hepimizin istediği o kararı verecekti bence, ancak Ryle'ın bu travmasını öğrendikten sonra yeminine sadık kalması gerektiğini düşündü. Yetişkin Ryle'dan o kadar nefret ediyorum ki bunun boyutunu anlatacak bir kelime gelmiyor şu an aklıma. Ve Atlas... Nasıl seviyorum seni bir bilsen. Hâlâ ya şöyle olsaydı deyip kafayı yiyorum. Özellikle Atlas'ın yıllar sonra Lily'i bulduğu ilk anı düşünmeden edemiyorum.
.
Kalbimi bin parçaya bölen bu şahane kitap enlerim arasında yerini aldı bile. Kitabı okumayı düşünüyorsanız mutlaka yazarın notu kısmını da okuyun.
.
Not: Kapaktan nefret ediyorum, orijinal kapakta parçalanmış çiçekler var ve kitabın hikâyesini çok güzel yansıtıyor.
.
(Bu yorumu yazarken tabii ki de ağladım)