Ayşegül Çelik En Beğenilen Sözleri
1. ""Herkes, içini dolduran kalabalığın aynaya düşen gölgesidir aslında.""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
2. ""Sevdiği, âşık olduğu birini özlerken, içten içe kendini özlemez mi insan? Aklında o günlerden kalan şey, aslında kendisi değil midir? O yürek çarpıntıları, o yaşama hevesi...""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
3. ""Kaç saattir yürüyorum , daha çocukluğumdan çıkamadım. Çünkü yürüyen sadece ayaklarım.""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
4. ""büyüyünce
şöminenin üstünde bir fotoğraf olacağım
mevsimlere aldırmayan
sarı çiçekli bir duvar yükselecek yanı başımda
yüzümde ayaklı lambanın sessiz ışığı
saçlarımda sim bırakan, ince, gümüş çerçeve...""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
5. ""İnsan aklında kalacak olanları seçemiyor niyeyse...""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
6. "Korkunç şeyler yaşıyoruz, bizi ezen, un ufak eden şeyler. Fakat nasıl oluyor da, bütün bunlar fazladan bir damla merhamet yaratmıyor dünyada? Nasıl oluyor da, biri çıkıp Cehennem'in kapısından dönmüyor? Neden herkes kendinden önceki suçunu üstlenip kaldığı yerden devam ediyor can yakmaya? Dağ, taş, bütün dünya değdiği yeri yakıp kül eden hikâyelerimizle dolu. Toprağa sızıyor bunlar, bu koskoca dünya yarattığımız acıyla kavruluyor."
- Kağıt Gemiler
7. "Yüzüme tuhaf bir anlamın çöreklendiğini seziyorum. Herkesten kaçırıyorum gözlerimi.
Kim bilir şimdi bana bakması ne zordur..."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
8. "Yorgunum, ama dinlenmek değil, bitirmek
istiyorum."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
9. "Aşktan gebereceksin, tepesine vurulmuş kör bir kuş gibi düşeceksin, ama kimseye bildirmeyeceksin! Sezdirmeyeceksin! İçinde kuduz köpekler ulusa bile, sen susacaksın."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
10. "Büyüyünce şöminenin üstünde bir fotoğraf olacağım."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
11. "Çünkü bazı hikâyelerin hiç başlamaması, bazılarınınsa çoktan bitmiş olması gerekir."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
12. "Hayri sadece gülüşlerin peşinde. Yüklerin azaldığı, hayatın zayıfladığı anların... Ne güzel... Oysa benim hayatımın bir gülüş daha kaldıracak hali yok..."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
13. "“Küçükhanım," diyor, "gülersen güzelleşirsin..”
...
O beni gülerken sevdiğinden olacak, ben de gülmeyi seviyorum.."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
14. "Sevdiği, âşık olduğu birini özlerken, içten içe kendini özlemez mi insan? Aklında günlerden kalan şey, aslında kendisi değil midir? Yürek çarpıntıları, o yaşama hevesi..."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
15. "Kurtulmanın tek yolu yazmaktır. Fakat benim yaptığım gibi değil..."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
16. "Hep aynı geceyi yaşamaktan yorgunum."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
17. "Sık sık ne olduğunu bilmediğim bir şeyden korkarken yakalıyorum kendimi. Belki gidișatı sezdiğimdendir bu korku, çünkü değişiyorum ben. Hep aynı öyküyü yazan lanetli bir ele dönüşüyorum. Taş kalem ağırlaşıyor. Şekilsiz harflerin ördüğü cümleler bozuluyor. Açlık, uykusuzluk bir yana, aklım da sendeliyor artık."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
18. "Bazen insanın ağzından çıkan ses, kalbinden uzağa gidemez."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
19. "Zaten o zamanlar, bu kadar yaygın değildi bilinçaltı, herkeste rastlanmıyordu. Depresyon tedavisi gören yoktu; bunalım bulunmamıştı. O zamanlar yaşanmışlıklar vardı sadece, bir de yaşanmamışlıklar. Hepsi bu."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
20. "Birbirinizi hiç tanımamanız iyidir; çünkü sende tanımaya değecek bir şey kalmamıştır."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
21. "Lütfen Tanrım, izin ver, bir defalık sen olayım ben!
Büyüklenmek değil niyetim. Sadece, kendimi affedeceğim."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
22. "Öfkesi gibi, sevgisi de para etmiyor."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
23. "Bazen insanlar için hayat kayboluşlardan ibarettir."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
24. "Bazı insanlar için / bazen insanlar için hayat kayboluşlardan ibarettir."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
25. "Güzel olan her şeye masal deyip geçmeyi aklın ölçüsü saymasın insanlar.."
- Kağıt Gemiler
26. ""Bizim âlemde erkekler sudan ucuzdur.""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
27. "Neden bilmem, ona inanmaktan hiç vazgeçmedim. Belki siyah dağlar yine yolu saklamış, belki beyaz kelebekler gelip görüşünü kısaltmıştır, diyordum.."
- Kağıt Gemiler
28. "Saat de bir gün sessizce, kendiliğinden durdu..."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
29. ""Öyle yorgunum ki...
Elimde bir kesekâğıdı dut kurusu, atlıkarıncadaki kahkahaların, şekilsiz balonların, hediyelik oyuncakların arasından geçiyorum. Niyetim kalabalığa karışmak aslında, ama bir yere gidebildiğim yok. Kaç saattir yürüyorum, daha çocukluğumdan çıkamadım... Çünkü yürüyen sadece ayaklarım..."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
30. "Ellerim haklı çıktı, bir daha asla öyle hissetmedim. Zaten hayata çelik halkalarla, telle, demirle bağlandıktan sonra kalın perdeli salonlarda bir nesne gibi yaşarken, gecenin içindeki keskinliği"
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
31. "Şiddetin aynası parçalanınca arkasından başka bir dünya çıktı, yaşamaya değer bir dünya. Burada birbirimize yaklaştığımızı, tutup dokunabildiğimizi ve artık korkmamıza gerek olmadığını gördük..
.."
- Kağıt Gemiler
32. ""Çölde büyüyen bir çocuk, denizi gördüğü ilk anı unutabilir mi?""
- Kağıt Gemiler
33. "Herkes, içini dolduran kalabalığın aynaya düşen gölgesidir aslında."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
34. "Niye unutamıyor insan! Niye inat ediyor en korkunç anları hatırlamakta! Hani bellek korurdu kendini?"
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
35. "Bir daha hiçbir kadını sevemeyecek birine dönüşmekte olduğunu; hayat hakkında, sağa sola, ileriye geriye uzayamayacak kadar ortada duran fikirler edindiğini; bundan böyle senden adam olmayacağını sezemezsin. Ateşe uçan pervaneler, tohum vermeyen bitkiler gibi tehlikeli sapmalardan uzak durursun ve tanıştığın her kadın sezer sendeki bu topallığı. Çünkü kadınlarda karanlık, şiddete dönük bir yan vardır. Ve senin peri şarkılarıyla büyütülmüş bir erkek olduğunu, varlığını zaten yıllar önce bir çöl okyanusunda bıraktığını fark edince, üstünde uygulayacakları şiddetin anlamsızlaştığını sezer, ellerini çekerler."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
36. "Gideceğimiz yerin bir deniz kıyısı olacağını düşünürdüm hep. Dalga seslerinin arasında durup denize bakacaktık. Rüzgar, yüzümüzde, kalbimizde dolaşacak, çöldeki yangının izlerini tek tek silecekti..
.."
- Kağıt Gemiler
37. "Herkes, içini dolduran kalabalığın aynaya düşen gölgesidir aslında."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
38. ""Bazı insanlar için / bazen insanlar için hayat kayboluşlardan ibarettir.""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
39. "... yaşamaktansa, içimize kazıyorduk her şeyi. Hâlâ tek bir an için belleğimizi kanatıp durmamız bundan."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
40. "Fakat hikâyeler, ışıltılı kar tanelerinin ördüğü, can alıcı çığlara benzer."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
41. "Sen hep istediğini yaparken, nasıl oluyor da ben hep eksik yaşıyorum ve alışıyorum bu kadar eksik yaşa?.."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
42. "“Gerçeğin yürekte taşınan bir ağrı olduğunu öğrendim.”"
- Kağıt Gemiler
43. ""Yüzü değil, bahtı güzel olmalı insanın.""
- Kâğıt Gemiler
44. ""Hayat dediğimiz, tepeden tırnağa bir ağrıdan ibaret. Korkunç şeyler yaşıyoruz, bizi ezen, un ufak eden şeyler. Fakat nasıl oluyor da, bütün bunlar fazladan bir damla merhamet yaratmıyor dünyada? Nasıl oluyor da, biri çıkıp Cehennem'in kapısından dönmüyor? Neden herkes kendinden öncekinin suçunu üstlenip kaldığı yerden devam ediyor can yakmaya? Dağ, taş, bütün dünya değdiği yeri yakıp kül eden hikayelerimizle dolu. Toprağa sızıyor bunlar, bu koskoca dünya yarattığımız acıyla kavruluyor. ""
- Kağıt Gemiler
45. "Pusula mıyım ben İbrahim’i gösteren?"
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
46. "Hep benimle olsun istiyorum, benimle!"
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
47. "İnsan aklında kalacak olanları seçemiyor niyeyse..."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
48. ""Görüyorsun değişen bir şey yok: Hâlâ bu köşede oturup dışarıya akan ve benimkine benzemeyişine hayret ettiğim hayatlara bakıyorum. Hikâyeler canlanıyor; atlıkarıncadakiler, dönmedolaptakiler... İnsanların akıllarını bile duyuyorum buradan.""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
49. "Vakit, aklımdan sonra kaybedilecek son şeydi."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
50. "Yüreğiyle yaşı ters orantılı kadınlardandı. Hikâyesi kalabalık, geçmişi kısacıktı. Ev yemekleri yapmayı, kapının önünü, pencere içlerini yıkamayı, sessizce beni beklemeyi, gelmediğimde ağlamayı, geldiğimde ağlamamış gibi yapmayı ve bir defada bütün ağlamalarını unutmayı biliyordu, tıpkı annem gibi."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
51. ""Eğer taş üstüne taş koymayacaksak, omuzlanmızdaki kuvvet ne işe yarar? Birbirimizi yerden kaldırmayacaksak, neye uzanacağız bu kollarla? Merhamet bile hatırımıza gelmeyecekse, içimizde oturan iyiliğin anlamı ne?...""
- Kağıt Gemiler
52. "Eğer taş üstüne taş koymayacaksak,omuzlarımızdaki kuvvet ne işe yarar?Birbirimizi yerden kaldırmayacaksak,neye uzanacağız bu kollarla?Merhamet bile hatırımıza gelmeyecekse,içimizde oturan iyiliğin anlamı ne?"
- Kağıt Gemiler
53. ""Bakışın kapanacak senin, yaşadığını hayatın sanacaksın! Kendini onlara bırakacaksın.""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
54. ""büyüyünce
şöminenin üstünde bir fotoğraf olacağım
mevsimlere aldırmayan
sarı çiçekli bir duvar yükselecek yanı başımda
yüzümde ayaklı lambanın sessiz ışığı
saçlarımda sim bırakan, ince, gümüş çerçeve...""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
55. "Kapıyı çalan hikâyeler yazarlar için alışılmadık şeyler değildir. Fakat benimki böyle olmadı. Ne kapıyı çaldı ne izin istedi...""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
56. ""Meğer bütün bir geçmişmiş üstümüze abanan; altında çoktan kaybolmuşuz, zaten kendimiz olamazmışız biz ve zaten de olmamışız...""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
57. ""Dişimi sıkıp adamakıllı uyanmalıydım. Fakat gözlerimi her açışımda sadece ve illa ki çölü görüyordum. Çünkü o zamanlar nasıl hayal kurulacağını bilmiyordum.""
- Kağıt Gemiler
58. "Büyüyünce
şöminenin üstünde bir fotoğraf olacağım
mevsimlere aldırmayan
sarı çiçekli bir duvar yükselecek yanı başımda
yüzümde ayaklı lambanın sessiz ışığı
saçlarımda sim bırakan, ince, gümüş çerçeve..."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
59. "Fakat rastladığınız her kimsesiz hikâyeyi alıp eve getiremezsiniz. Aklınızın, uykunuzun kapılarını açıp, onu içeri buyur edemezsiniz. Çünkü bazı hikâyelerin hiç başlamaması, bazılarınınsa çoktan bitmiş olması gerekir.."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
60. ""Bu kadarı yeterdi, neden-sonuç ilişkilerinin zamanı değil diye düşündüm.""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
61. "Beni kimse merak etmiyordu."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
62. ""Çölde at süren çok insan var. Koskoca aşiretin içinde onca yalnızken, ıssız çölün ortasında insanlara ve hayata bu kadar yakın hissetmek ne tuhaf İçimi rahatlatan, çocuk gibi sevinmeme sebep olan bir şey bu. Şu sivri kayaları geçtiğimden beri eski, güzel bir şarkıyı mırıldanarak küçük kelebeklerin peşinde at sürüyorum. Epeydir içimde büyük bir aydınlık var....""
- Kağıt Gemiler
63. ""Çölde at süren çok insan var. Koskoca aşiretin içinde onca yalnızken, ıssız çölün ortasında insanlara ve hayata bu kadar yakın hissetmek ne tuhaf İçimi rahatlatan, çocuk gibi sevinmeme sebep olan bir şey bu. Şu sivri kayaları geçtiğimden beri eski, güzel bir şarkıyı mırıldanarak küçük kelebeklerin peşinde at sürüyorum. Epeydir içimde büyük bir aydınlık var....""
- Kağıt Gemiler
64. "Bu beş kadın, beş hayalet ordusundan kalabalıktı. Korkuları vardı, unutuşları, tatlı sırları, tuhaf düşleri... Kehribar salonun kadınları bunları tenlerine ovmuş, avuçlarına kazımış, birken on olmuşlardı...""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
65. ""Dokuz yaşında olmama rağmen cinlerin, devlerin, Yecüc ve Mecüclerin ülkesinde bu telierin işe yaramayacağını adım gibi biliyordum. Fakat kimse teller üstüne bu kadar düşünmüyordu.""
- Kağıt Gemiler
66. ""Bak, ne büyük hata yapmışsın! Meğer Hayri çıkacakmış karşıma! Çektiği gibi ışığa, renge boğacakmış beni... Kim bakarsa baksın, çocuk suretleri gösteren aynalar takacakmış hayatıma. Meğer kurşunun içindeki o bakışı kapalı, bahtsız kadın ben değilmişim Emine Hala! O, senmişsin!""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
67. "Bazen insanın ağzından çıkan ses, kalbinden uzağa gidemez."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
68. ""Çünkü lunapark üstüne düşeni yapmış, kendinden mürekkep bir gedik açmıştı caddenin ucuna. Oradan sesler, renkler, şarkılar taşıyordu. Ve dönmedolap... ""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
69. ""Kafası karışık kalemlerden sonra şimdi de irili ufaklı tıkırtılar, ayak sesleri peyda oldu evde. Aklımda başlayıp içimde kayboluyor bunlar.""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
70. "../annemi tanımadan önce dev gemilerle denizlerde dolaşırmış babam. Sonra bir gün annemi görmüş ve onca yıl denizlerde ne aradığını hemen anlamış.."
- Kağıt Gemiler
71. ""...gözlerini açtığında bembeyaz bir kabuğun içinde buluyordu kendini. Kolları, bacakları hareketsizdi. Kozasının içinde daha da büzüldü. Dişini sıkacak, gerektiği kadar bekleyecekti. Başına gelecekleri biliyordu; bazı bacakları düşecek, karnından yenileri çıkacak, ellerinin tümü yok olacaktı. Ama hiçbirini umursadığı yoktu, çünkü hepsinden sonra, karanlıkta bile ışıldayan beyaz kanatlar belirecekti omzunda. O vakte kadar dişini sıkıp gözlerini kapalı tutmak gayretindeydi. Sonra kozasını yarıp çıkacak ve usulca fısıldayacaktı Samet'e: "Ben beyaz kelebeklere inanıyorum.""
- Kağıt Gemiler
72. ""İnsan yorulmaz mı yahu?" diyorlardı, "Kimsenin inanmadığı bir hikayeyi anlatmaktan?""
- Kağıt Gemiler
73. "Seçme şansım olsaydı, kayısının üstündeki çil olmak isterdim ben."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
74. "Bütün yaşadıklarımızı yazmak Samet Abi'nin fikriydi. "Bunları yaz Afsun," dedi. "Madem kelimelerin dilinden anlıyorsun, masalı yaz. Onun var olduğunu, fakat ürkütülmüş bir tay gibi"
- Kağıt Gemiler
75. ""Kehribar salonun camlarına sıvanan sıradan sokak manzarasını kalemin tersiyle alelacele siliverdim. Silgi artıklarının arasından beliren ilk kelimelerle birlikte renkli ışıklar düşmeye başladı kâğıda. Geriden çocuk gülüşleri ve çığırtkanlar duyuldu. Gülümsedim... Lunaparkın eli kulağındaydı.""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
76. "Hayat
denilen şey,
dolaplara istiflenmiş yaş
anmayı bekleyen işlemeli örtülerden,
kesme kadehlerden, gümüş zarflı fincanlardan,
pembe porselen çay takımından ibaretti onun için."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
77. ""Galiba eşyalar insanlar gibi değildi. Yazılıp yazılmadıklarına özen gösteriyor, isimlerini, hikâyelerini değiştirmeye davranmıyor, kendi kendilerine müdahalesizce yoktan var olmuyorlardı. Ne zamana bağlıydılar ne de zamansızlığa. Sadece var olup olmadıklarına bakıyorlardı. İnsanlar böyle değildi işte. Onlar kâğıda geçmeyi bile beklemeden yürüyüp tek bir adımla insanın aklına girip oturuyorlardı...""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
78. "../ve kapkara sustu yüzüme karşı.."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
79. ""Hey yaralı, yaralarından yana nasılsın?" diye soran ..."
- Kağıt Gemiler
80. "Eski bir betik var, kadim harflerle yazılmış: "Ne yapalım biz bu kırık kalbimizle ... " diye sorar."
- Kağıt Gemiler
81. ""...Bugün bazı sözcükler topallayıp düşmeden yürüyorsa, vaktinde onun taktığı tahta bacaklar sayesindedir....""
- Kağıt Gemiler
82. "Ah... Keşke başa alabilsek her şeyi... Hikâyeleri, gramofonun ezgilerini, dönmedolabı ve bilhassa ölümü ve zamanı..."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
83. "İsim denilen şey hayatın bütün lanetini üç beş harfe sığdırmaktır... Bu yüzden yürüyüp gitmekten başka çare yok. Zaten hayattaki seslerin gerçek olmadığını, yinelendikçe anlamını kaybedeceğini, yok olup dağılacağını bilirim. Sudaki halkalara sığınmak hep işe yarar."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
84. "Ne kadar güzel olduğundan haberi bile yok. Olsun, kimse bu kadar güzel olduğunu bilmez zaten, hep başkaları görür. Güzellik, sen eline aynayı alasıya geçip gider çünkü."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
85. "" İşte o gün, annemin ellerinin neden herkesinkinden farklı olduğunu anladım. Parmaklarındaki eğrilik, bir kalemi olmayışındandı. Yaslansın diye yanına kalın dallar sapladıkları çelimsiz fidanlar gibiydi annemin sağ eli. Dalları gövdesine değene kadar eğilip bükülen fidanlar gibi... Parmakları kalemsiz kalınca ne yapacağını, nasıl duracağım bilemiyordu. Çünkü bir öykücüydü benim annem, bir dilbaz, hayali karışık bir kadındı.""
- Kağıt Gemiler
86. ""Hiçbir yere tutunamadın, gözünün arkasındaki delikten düşüp yuvarlandın. Kendi dünyanda değilsin artık, Araf'a takılıp kaldın.""
- Kağıt Gemiler
87. ""Nihayet bir akşam vakti, eline bir kalem aldı ve dağılıp kaybolmamaları için kelimeleri kağıda dikmeye koyuldu. Geçecek uzun zamanı da hesaplamış, sayfanın arasına bir reyhan yaprağı koymuştu. Bu ıtırlı koku, kelimeleri afsunlayıp uyutacak, günü gelip bir başka kadının parmaklan değdiğinde sessizce uyanacaktı hikaye.""
- Kağıt Gemiler
88. ""...karşılarında duran kızın, birkaç yıl önce arabadan inen o beyaz elbiseli çocuk olduğunu sanıyorlardı. Gözlerinin önünde, evlerinin içinde büyümüştü. Bildiklerinden başka biri olabileceği kimsenin aklına gelmiyordu. Oysa, renkler ve düğümler marifetiyle içine kurulan yeni dünyaya çekilip oturan Yıldız, artık başkaydı. Ona dikkatle baksalar yaptığı şeyin dokuma, nakış olmadığını anlarlardı...""
- Kağıt Gemiler
89. ""...yazı, insanı zamana bağlar...""
- Kağıt Gemiler
90. ""Gelin köyden çıkarken arkasından taş atarlar. Geri dönmeye kalkmasın, gittiği yerdeki hayatını sahiplensin, diye ... Oysa biz sadece bakıyorduk. Arka koltuğa, kaynanasıyla görümcesinin arasına oturmuştu. Başındaki gelin tacı çok durmaz, diye düşündüm...""
- Kağıt Gemiler
91. "" Evet ... Bu göz alabildiğine uzanan çölün yerinde o vakitler sonsuz bir uyum içinde yaşayan dev bir orman vardı.""
- Kağıt Gemiler
92. ""Çölün kıyısındaki şehir, evler, yollar, otel inşaatı yoktu. Fakat korkak, şaşkın bir kalem vardı, bilhassa geceleri avucuma girip oturuyor, sıkı sıkı ellerime tutunuyordu. Çünkü, ortadan kaybolmadan çok önce, biz küçükken yani, okuyup yazmayı öğretmişti bize annem, gizlice.
Annem ... Kendinde asi olanı herkesten saklamak zorunda kalan kadın ...""
- Kağıt Gemiler
93. ""Bağıra çağıra kağıtları kucakladı, hepsini alıp götürdü. Koynundaki defteri saymazsak annemin harflerinden geriye hiçbir şey kalmadı. O zaman çok üzülmüş, kızmıştım ama büyüdükçe babamın bir suçu olmadığını fark ettim. Çöle komşu kupkuru bir köyde, bulduğu her kağıda bir şeyler karalayan kadını anlamak kolay bir iş değildi.""
- Kağıt Gemiler
94. "Etrafımda dönüp duran bir ezgi birikiyordu.."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
95. "../birini özlerken, içten içe kendini özlemez mi insan? Aklında o günlerden kalan şey, aslında kendisi değil midir? O yürek çarpıntıları, o yaşama hevesi.."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
96. "Vakit, aklımdan sonra kaybedilecek son şeydi.."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
97. "“Kırık uçlu kurşunkalem düşündüğüm herşeyi biliyordu.Hatta düşünemediklerimi de.Aklıma gelmeyen sesleri,bulamadığım kelimeleri o çağırdı şiire...”"
- Kağıt Gemiler
98. ""Çünkü yaşların bir adım gerisinde, muazzam bir nefretin ışıltıları vardı. Kendimi dışarı attım, koşarak çadırların arasından geçtim.""
- Kağıt Gemiler
99. "Hep aynı öyküyü yazan lanetli bir ele dönüşüyorum."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
100. "Koca koca üniversiteler bitirir, ödüller, övgüler alırsın; ama yine de evleneceğin kadını ailen bulup getirmek zorunda kalır."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
101. "Yaz! Hayatı, yüreğimizde bir ağrı gibi taşımak zorunda değiliz. Yaz da, iyi bir insan olmanın yetmediğini anlat herkese. Birbirimize karşı iyi olamadıktan sonra, yürekte uyuyan iyiliğin beş para etmediğini herkes bilmeli. Yaz! Bugün herkes yeterince incitilmiştir artık."
- Kağıt Gemiler
102. "İsmiyle seslenirdim hepsine; Nevin derdim"
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
103. "Sarı çiçekli duvarı gördüğüm gündü. Madam Lena dedemi yuvarlak bir çerçevede kıstırıp duvara asmıştı. Babamı rahatlatan da bu olmuştu herhalde, oradan da uzanıp bize kızacak hali yoktu ya... Duvardaki yüzlerin arasında hiç çocuk yoktu. Çünkü sadece büyüyenlerin boy gösterdiği bir duvardı bu, uzun bir yolculuktan sonra varılan sarı çiçekli bir hana benziyordu. Mesele buraya ulaşmaktı, bunu başaranlar sıcak, küçük çerçevelerine kurulup buğulu camların ardında dinlenmeye çekiliyorlardı."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
104. "Ama insanoğlu değil mi, mayası alelacayip. Kandırılmayı seviyor, her şeye rağmen hep fark etme"miş"im gibi yapayım istiyor, duyma"mış"ım gibi.
Aslında "mış"ların, "miş"lerin hepsi boş..."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
105. "Çünkü sadece insan içindir zaman, onu ölüme ikna edebilmek için."
- Kağıt Gemiler
106. "Avludakilerden başka çiçek tanımıyordu. Sorulsa, mevsimleri sırasıyla sayamazdı."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
107. "İnsan aklında kalacak olanları seçemiyor.."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
108. "Herkes, içini dolduran kalabalığın aynaya düşen gölgesidir aslında."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
109. "gülmeyi seviyorum."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
110. "gülmeyi seviyorum."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
111. "Çünkü bizim insanlarımız geçmişlerini bilmez. Soracak olursanız, hep başka insanların, başka zamanların hikayelerini anlatırlar. Okuyup yazmak ilmi bizim gibi sıradan insanlara açık edilmediğinden, yaşadıklarımız göğe savrulan harflerden ibarettir. Daha fısıldandıkları anda kelebek kanadı gibi dağılıp kaybolurlar. Oysa yazı, insanı zamana bağlar."
- Kağıt Gemiler
112. "Öksürerek uyandığı geceler gökyüzünü gösterip onu uyutmak için masallar uyduruyor. Havva, ateşten kısılmış gözlerini ablasının parmağının ucunda yanan üç beş mavi yıldıza çevirip uykuya dalıyor.."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
113. "Ne yazık ki, hala ne unutmayı başarabiliyorum ne de yeniden yaşamayı. Eskiden yenik olduğum, eksik kaldığım her yerde hala öyleyim."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
114. "Elimde bir kesekâğıdı dut kurusu, atlıkarıncadaki kahkahaların, şekilsiz balonların, hediyelik oyuncakların arasından geçiyorum. Niyetim kalabalığa karışmak aslında, ama bir yere gidebildiğim yok. Kaç saattir yürüyorum, daha çocukluğumdan çıkamadım.."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
115. "../çok sürmeyecek, birer ikişer birleşen yol ağızları, rüzgârgülleri ve sözcükler benim bütün hayatımı değiştirecekti.."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
116. "Zaten o zamanlar;
...
Depresyon tedavisi gören yoktu; bunalım bulunmamıştı. O zamanlar yaşanmışlıklar vardı sadece, bir de yaşanmamışlıklar. Hepsi bu.."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
117. "Lisan tamiri kolay bir iş değil.Bugün bazı sözcükler topallayıp düşmeden yürüyorsa,vaktinde onun taktığı tahta bacaklar sayesindedir."
- Kağıt Gemiler
118. "“Eski bir betik var, "Hey yaralı, yaralarından yana nasılsın?"diye soran...”"
- Kağıt Gemiler
119. "Fakat umut, korkudan ayrı gezmiyor."
- Kağıt Gemiler
120. "Herkes, içini dolduran kalabalığın aynaya düşen gölgesidir aslında."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
121. "O hayatıma girdiğinde, Nigâr burada değildi, İskenderun’daki arsaları satıyordu. Gelen parayı büyük bir yatırıma bağlayacaktı. O büyük paralarla uğraşırken, ben gidip bir çiçekçi kadına âşık oldum.."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
122. "İşte kaçmanın tadı da burada. İnsan kaçarken, sevdiği bir şeye yol alıyor aslında; yani biliyor ne yaptığını!.."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
123. ""Ne yapalım biz bu kırık kalbimizle...""
- Kağıt Gemiler
124. ""Çok kaypak, kalleş bir dünya bu.. ""
- Ölmeyi Bilen Adam - Muhsin Ertuğrul
125. "Her zaman, bildiklerimiz bilmediklerimizden az olmuştur.."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
126. "Çünkü biz dursak da zamanın yürüdüğünü biliyordum. İnsanın izini kaybetmez o."
- Kağıt Gemiler
127. "Sen,
Kağıdın sesine fütursuzca kulak kabartan okur...
Bilmelisin ki, bu satırların yazanı bir kadındır.
Elinde tuttuğun sayfaya kalemin kondurduğu işaretler, bir kadının avaz avaz bağıran avuçlarından kanıyor."
- Kağıt Gemiler
128. "Hayattaki tek dileğimi, en kırılgan mevsime asmışım; bilemedim."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
129. ""Elbet değiştirecektik bunu, çünkü
isim insanın kaderidir."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
130. "“Titreyen yaşlı bir ağaca benziyordu. Bense kökü sağlam, kendi çelimsiz otlar gibiydim. Koparılırken büyücek bir parçam onun ihtiyar göğsünde kaldı.”"
- Kağıt Gemiler
131. "Bu koskoca dünya yarattığımız acıyla kavruluyor."
- Kağıt Gemiler
132. "Yüzü değil, bahtı güzel olmalı insanın."
- Kâğıt Gemiler
133. "Tarih, kendi varlıklarını koruyabilmek için kendilerini ülkeleri, doğayı ve diğer insanları ele geçirmek zorunda hissedenler ile, dirençlerini güvenceye almak için sahte tanrılara bağlananlar arasındaki etkileşimle oluşur."
- Korku ve Arkadaşı
134. "Tarih, kendi varlıklarını koruyabilmek için kendilerini ülkeleri, doğayı ve diğer insanları ele geçirmek zorunda hissedenler ile, dirençlerini güvenceye almak için sahte tanrılara bağlananlar arasındaki etkileşimle oluşur."
- Korku ve Arkadaşı
135. "Korkunç şeyler yaşıyoruz, bizi ezen, un ufak eden şeyler. Fakat nasıl oluyor da, bütün bunlar fazladan bir damla merhamet yaratmıyor dünyada? Nasıl oluyor da, biri çıkıp cehennem'in kapısından dönmüyor?"
- Kağıt Gemiler
136. "Gece yarısıydı. Ev sessizdi. Uyanmamı isteyen bazı yarım yamalak kelimelerin kulağımda kopardığı yaygarayla gözümü açtım."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
137. "Hayat dediğimiz, tepeden tırnağa bir ağrıdan ibaret."
- Kağıt Gemiler
138. "Herkes, içini dolduran kalabalığın aynaya düşen gölgesidir aslında."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
139. "ağzımda ancak bir peygambere verilecek sırlar büyüyor."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
140. "Bir düs goreceksin velakin uyanacaksın.Uyanmamak icin beni yeniden gormeyi yurekten dilemen gerek! Bir gun beni gormek icin yanıp tutusacaksın!"
- Korku ve Arkadaşı
141. "Büyüyünce şöminenin üstünde bir fotoğraf olacağım."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
142. "Bütün merkezlerin dışındayım."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
143. "Bazen insanın ağzından çıkan ses, kalbinden uzağa gidemez."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
144. "“avluda açmaya yeltenen sardunyanın hışırtısı”"
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
145. "Hiçbir şey düşünemiyordum."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
146. "Ey okur, masallar bizim gibi fakir fukaraya mı kalmış? Gerçek bizim nemize yetmiyor?"
- Kağıt Gemiler
147. "... yalnızlık, bırakıldığı yerde büyüyor..."
- Kağıt Gemiler
148. "Bir vardı, bir yoktu
Yokluğu söylemesi zordu..."
- Kağıt Gemiler
149. "Her yüreğin kendi bedeninde atmak istediğini, bedenlerin aşkı var veya yok ettiğini bu hayatta sınadım..."
- Korku ve Arkadaşı
150. "Bazen insanın ağzından çıkan ses, kalbinden uzağa gidemez."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
151. "Bazen insanın ağzından çıkan ses, kalbinden uzağa gidemez.
Baloncular, faytoncular... Şenlik yeri değil mi işte, kendi başına cümbüş kendi başına kıyamet... Herkes bir oyunun peşinde. Parlak aynalara gülüyor, tekerleklere, balonlara ateş ediyorlar; hedefleri, çarpıları vuruyorlar canevinden. Ne vicdansız oyunlar var deyip geçiyorum. Fakat onlar peşim sıra geliyor; canım burnumda, kalbim ağzımda atıyor, bilmiyorlar..."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
152. "Bizim insanlarımız geçmişlerini bilmez. Soracak olursanız, hep başka insanların, başka zamanların hikayelerini anlatırlar."
- Kağıt Gemiler
153. ""Kaç saattir yürüyorum , daha çocukluğumdan çıkamadım. Çünkü yürüyen sadece ayaklarım.""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
154. "Herkes bir oyunun peşinde. Parlak aynalara gülüyor, tekerleklere, balonlara ateş ediyorlar; hedefleri, çarpıları vuruyorlar canevinden. Ne vicdansız oyunlar var deyip geçiyorum. Fakat onlar peşim sıra geliyor; canım burnumda, kalbim ağzımda atıyor, bilmiyorlar..."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
155. "İnsanın aklını,fikrini, yüzünü kilitli tutması gerekirmiş."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
156. "Madem kış geçiyor üstümden, yağmurlar, karlar geçiyor...
...
Üşümem, çok üşümem gerekmez miydi?.."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
157. "İlk kez bir insan öldüğünde diğerleri onun etrafında toplandılar. Daha önce fark etmedikleri bir yalnızlık, iliklerine kadar işleyip ürpertti hepsini. Tabiat soğumuştu. Günler geçtikçe, ölenin geride kendinden büyük bir boşluk bıraktığı görüldü. Yeni insanlar doğmuştu doğmasına, ama bunlar ölenden de, birbirlerinden de farklıydılar. İnsanlar, ölüleri gömmenin, açıkta bırakmanın, yüzlerini gündoğumuna ya da günbatımına çevirmenin hiçbir şeyi değiştirmediğini öğrendiler. Mezarlara yol tarifleri, haritalar, geri gelmeyi kolaylaştıracak şeyler koymak da bir işe yaramıyordu. O günden bu güne tabiat aynı insanı iki kere görmedi.Yenilenme falan değil, düpedüz yok oluştu bu!Tabiatı tazeleyen ölüm, insanı sadece yok ediyordu. Bunu fark edince, hayranı olduğu o koca düzene kazan kaldırdı insan, ölümü reddetti."
- Kağıt Gemiler
158. "Zamanla anlayacaktım ki; bakıslari canımı yakan o adam, kendi acısını gizliyordu gozlerinde."
- Korku ve Arkadaşı
159. "Bir an olsa, bir çiçek kopsa dalından, ay düşüverse, bir yasemin solsa örneğin, hepimiz hüngür hüngür ağlayacağız. Gece, ağzımızda büyüyor; çünkü sırlar var damağımızı zorlayan, Hızır’ın ev ev, bahçe bahçe gezeceği vakte hazırlanıyoruz. Birazdan dilekler asılacak gül dallarına. Dilekler: Gizli hevesler. (Tuhaf değil mi herkesten saklanan başıboş dileklerin bir peygambere itirafı? Çünkü uygunsuz şeyler bunlar. Çoğu açlık ve tamahın payandasında yükseliyor, kıskançlık ve kin biriktiriyor içinde: Çocuğum doktor olsun, mühendis olsun, çok zengin biriyle evlensin, villalarda yaşasın inşallah!)"
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
160. "Çölde büyüyen bir çocuk, denizi gördüğü ilk anı unutabilir mi?"
- Kağıt Gemiler
161. "Bazen insanın ağzından çıkan ses, kalbinden uzağa gidemez."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
162. ""Ne yapalım biz bu kırık kalbimizle...""
- Kağıt Gemiler
163. "Neden bilmem, ona inanmaktan hiç vazgeçmedim. Belki siyah dağlar yine yolu saklamış, belki beyaz kelebekler gelip görüşünü kısaltmıştır, diyordum.."
- Kağıt Gemiler
164. "Birbirimize karşı iyi olamadıktan sonra, yürekte uyuyan iyiliğin beş para etmediğini herkes bilmeli"
- Kağıt Gemiler
165. "Tanrı da, oturup "zaman" diye bir şey icat etmek zorunda kaldı. Sayısız koku ve bacağı olan bu tuhaf mahluk şaşmaz bir doğrulukla insanı, sadece insanı kovalıyordu. Diğer canlıların ondan haberi bile olmadı. Bugün hâlâ, günlere isim takan başka bir yoktur tabiatta. Hiçbiri yılları saymaz, saatleri dakikalara bölen ince hesaplardan anlamaz. Çünkü sadece insan içindir zaman. Onu ölüme ikna etmek için... İnsan yoksa zaman işlemez. O, tek başına mevsimlerin sırasını bile bilmez."
- Kağıt Gemiler
166. "Eğer bu dünyayı kurup yaratan Tanrı olsaydı,şimdi onu bu kadar incitip kanatmaya bizim gücümüz yeter miydi hiç?"
- Kağıt Gemiler
167. "Eğer taş üstüne taş koymayacaksak, omuzlarımızdaki kuvvet ne işe yarar? Birbirimizi yerden kaldırmayacaksak, neye uzanacağız bu kollarla?"
- Kağıt Gemiler
168. "Vicdanımız kuyruklu bir böcek gibi kalbimizi yiyordu."
- Kağıt Gemiler
169. "Yaz: "Hayatı, yüreğimizde
bir ağrı gibi taşımak zorunda değiliz.
Yaz da, iyi bir insan olmanın yetmediğini anlat herkese.
Birbirimize karşı iyi olmadıktan sonra,
yürekte uyuyan iyiliğin beş para etmediğini herkes bilmeli.
Yaz: Bugün herkes yeterince incitilmiştir artık... ”"
- Kâğıt Gemiler
170. "Bir vardı, bir yoktu .Yokluğu söylemesi zordu ..."
- Kağıt Gemiler
171. "“Bunu yapabileceğimi biliyorum. Eğer taş üstüne taş koymayacaksak, omuzlanmızdaki kuvvet ne işe yarar? Birbirimizi yerden kaldırmayacaksak, neye uzanacağız bu kollarla? Merhamet bile hatırımıza gelmeyecekse, içimizde oturan iyiliğin anlamı ne?”"
- Kağıt Gemiler
172. "Çünkü bir öykücüydü benim annem, bir dilbaz, hayali karışık bir kadındı."
- Kağıt Gemiler
173. "Öyle yorgunum ki..."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
174. "Yaz:Hayatı, yüreğimizde bir ağrı gibi taşımak zorunda değiliz. Yaz da, iyi bir insan olmanın yetmediğini anlat herkese. Birbirimize karşı iyi olmadıktan sonra, yürekte uyuyan iyiliğin beş para etmediğini herkes bilmeli.Yaz: Bugün herkes yeterince incitilmiştir artık."
- Kağıt Gemiler
175. ""Yalnızlık büyütür içinde.""
- Korku ve Arkadaşı
176. "Bazı insanlar ismini yanına almadan evden çıkamaz... Bileklerinde künyeler, boyunlarında isimlerinin yazılı olduğu kolyelerle gezerler."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
177. "Büyük halk kitleleriyle temas etmeyen sanat ancak sanat için yapılan sanattır. Halbuki ben sanatı insanlık için, halk için yapmak isteyenlerdenim."
- Ölmeyi Bilen Adam - Muhsin Ertuğrul
178. "Bir vardı, bir yoktu .Yokluğu söylemesi zordu ..."
- Kağıt Gemiler
179. "Ey okur, masallar bizim gibi fakir fukaraya mı kalmış? Gerçek bizim nemize yetmiyor?"
- Kağıt Gemiler
180. "“ Sarıldım, yüzünü boynuma gömdü. Kalbi yerinden çıkmış benim gövdeme girmiş gibiydi. İki kalbim vardı artık, ikisi de Afsun varken atıyordu.”"
- Kağıt Gemiler
181. "Yaz: “Bugün herkes yeterince incitilmiştir artık.”"
- Kağıt Gemiler
182. "Yasemin kokularına ve erken inen akşamlara
Ve çıplak ayak gezmeyi bilen çeşit çeşit çocuğa;
İnanıyorum;
bütün düşler gerçektir."
- Korku ve Arkadaşı
183. "Artık biliyorum ki, kiminin uyanamadığı kabus, kiminin yaşadığı tek gerçek olabilir...
“herkes cinneti kendinden uzak sanır.”"
- Korku ve Arkadaşı
184. "Yalnızlığına çok alışmıştı."
- Kağıt Gemiler
185. "İnsan tuhaf bir varlıktır; kendi eliyle dilini lal, bakışını ama edebilir."
- Korku ve Arkadaşı
186. "Herkes, içini dolduran kalabalığın aynaya düşen gölgesidir aslında."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
187. "İnsan yoksa zaman işlemez. O, tek başına mevsimlerin sırasını bile bilmez."
- Kağıt Gemiler
188. "Dışarıdaki akışa kapılmayalım, bir yere, bir yola ait olmayalım, kimsenin öfkesini, hayranlığını üstümüze çekmeyelim diye; sessiz, kımıltısız nesnelere dönüştürmeye çalışıyor bizi."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
189. ""Bir daha asla böyle hissetmeyeceksin.""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
190. "Yasemin kokularına ve erken inen akşamlara
Ve çıplak ayak gezmeyi bilen çeşit çeşit çocuğa;
İnanıyorum;
bütün düşler gerçektir."
- Korku ve Arkadaşı
191. "İnsan yoksa zaman işlemez. O, tek başına mevsimlerin sırasını bile bilmez."
- Kağıt Gemiler
192. "...bizim insanlarımız geçmişlerini bilmez. Soracak olursanız, hep başka insanların, başka zamanların hikayelerini anlatırlar. Okuyup yazmak ilmi bizim gibi sıradan insanlara açık edilmediğinden, yaşadıklarımız göğe savrulan harflerden ibarettir. Daha fısıldandıkları anda kelebek kanadı gibi dağılıp kaybolurlar. Oysa yazı, insanı zamana bağlar."
- Kağıt Gemiler
193. "Eğer taş üstüne taş koymayacaksak, omuzlarımızdaki kuvvet ne işe yarar? Birbirimizi yerden kaldırmayacaksak, neye uzanacağız bu kollarla? Merhamet bile hatırımıza gelmeyecekse, içimizde oturan iyiliğin anlamı ne?"
- Kağıt Gemiler
194. "Yaşamaktan vazgeçmiş ya da hiç başlamamıştık, bilmiyorum. Bu yüzden saat de bir gün sessizce, kendiliğinden durdu... Öyle ya; bizim evin zamanı dışarıda akan hikayeyi tutmuyorsa koşturacak ne var?"
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
195. ""Vakit , aklımdan sonra kaybedilecek son şeydi.""
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
196. "Kaskatı bir hikâyenin içinde kalakalmıştı. Hayat denilen şey, dolaplara istiflenmiş yaşanmayı bekleyen işlemeli örtülerden, kesme kadehlerden, gümüş zarflı fincanlardan, pembe porselen çay takımından ibaretti onun için."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
197. "Lütfen Tanrım, izin ver, bir defalık sen olayım ben!
Büyüklenmek değil niyetim. Sadece, kendimi affedeceğim…"
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
198. "İnsanın anılarından sıyrılamadığını, unutmak denen şeyin, kallavi sayılacak türden bir yalan olduğunu bana öğreten o geceyi yıldız ışığında yaşayıp geçtim ben."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
199. "Aklımızın içindeki ağrı kayboldu. Biliyoruz ki, o yıkıntıdan kaçıp kurtulan sadece biz değiliz,dünyanın her yerinde bizim gibi insanlar var."
- Kağıt Gemiler
200. "Hayattan, düşlerden umudumu keseli çok oluyor."
- Kağıt Gemiler
201. "Hasretle, öncesi ve sonrası yokmuş gibi sevdim onu."
- Kağıt Gemiler
202. "bütün düşler gerçektir."
- Korku ve Arkadaşı
203. "Seçme şansım olsaydı, kayısının üstündeki çil olmak isterdim ben."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
204. "Yaz: Bugün herkes yeterince incitilmiştir artık.""
- Kağıt Gemiler
205. "İnsan aklında kalacak olanları seçemiyor niyeyse..."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
206. "Herkes, içini dolduran kalabalığın aynaya düşen gölgesidir aslında."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
207. "Yaşamaktan vazgeçmiş ya da hiç başlamamıştık, bilmiyorum. Bu yüzden saat de bir gün sessizce, kendiliğinden durdu... Öyle ya; bizim evin zamanı dışarıda akan hikayeyi tutmuyorsa koşturacak ne var?"
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
208. "Hasretle, öncesi ve sonrası yokmuş gibi sevdim onu."
- Kağıt Gemiler
209. "bütün düşler gerçektir."
- Korku ve Arkadaşı
210. "“Onca okul okudum, onca şey gördüm. Tanrı'daki merhametin insanlardan beklenmeyeceğini artık biliyorum. Bir dahakine, daha iyi varlıklar olarak doğduğumuzda, bizden saymadıklarımızın canını yakmamayı, her şeyi kocaman bir bütün olarak sevmeyi öğreneceğimizi biliyorum. Fakat o vakte kadar, güneşle yeryüzü arasında saklanacak bir köşe bulmak ne kadar zor..”"
- Kağıt Gemiler
211. "İnsan tuhaf bir varlıktır; kendi eliyle dilimi lal, bakısını âmâ edebilir."
- Korku ve Arkadaşı
212. "Eski bir betik var, "Hey yaralı, yaralarından yana nasılsın?" diye soran."
- Kağıt Gemiler
213. "Nerede görülmüs insanin insani anladiğı? Öyle olsa herkes önce kendini bilirdi..."
- Korku ve Arkadaşı
214. "“Bir varmış, bir yokmuş
devridaim eden zaman
gelip aşkta durmuş...”"
- Kağıt Gemiler
215. "Sevdiği, âşık olduğu birini özlerken, içten içe kendini özlemez mi insan?"
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
216. "Benim korkacağım bir şey kalmadı artık. Hep aynı geceyi yaşamaktan yorgunum. Belli ki sona yaklaşıyoruz..."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
217. "Yaşamdaki bu anlamsız uğultudan kurtulmak lazım."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
218. "Kurtulmanın tek yolu yazmaktır. Fakat benim yaptığım gibi değil."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
219. "Güzellik, sen eline aynayı alasıya geçip gider çünkü.Sonra bir bakarsın, yukarı aşağı gidip gelen bir endazenenin tepesindesin; adına hayat deniyor.Aşağının "di" li geçmiş, pulu püskülü dökülmüş çoktan; yukarısı "ecek, mecek"renkli bohça."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
220. "“Lütfen Tanrım, izin ver, bir defalık sen olayım ben!
Büyüklenmek değil niyetim. Sadece, kendimi affedeceğim.”"
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
221. "Bazen insanın ağzından çıkan ses, kalbinden uzağa gidemez."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
222. "“Bir varmış, bir yokmuş
devridaim eden zaman
gelip aşkta durmuş...”"
- Kağıt Gemiler
223. "Eğer taş üstüne taş koymayacaksak, omuzlarımızdaki kuvvet ne işe yarar? Birbirimizi yerden kaldırmayacaksak, neye uzanacağız bu kollarla? Merhamet bile hatırımıza gelmeyecekse, içimizde oturan iyiliğin anlamı ne?"
- Kağıt Gemiler
224. "Hayat diye aklımıza kurdukları oyunu bozduk biz."
- Kağıt Gemiler
225. "İnsan zaten hünerlidir. Ölümün üstüne bile umutlu, yeni bir dünya kurabilir. Ta başında yaptığı gibi... Evet, ta başında bu düzeni kuran Tanrı değil insandı. Buna kanıt arayacaksak kendimize bakmamız yeter. Eğer bu dünyayı kurup yaratan Tanrı olsaydı, şimdi onu bu kadar incitip kanatmaya bizim gücümüz yeter miydi hiç?"
- Kağıt Gemiler
226. "Hayat, başka birinin giysileri gibi duruyordu üstünde. Biçimsiz, uygunsuzdu."
- Kağıt Gemiler
227. "“Sanki bir aynanın kıyısındayım, sanki içeriden biri çıkacak, yüzü tanıdık, fakat saçları ısrarla başka iklimlere uzayan.”"
- Korku ve Arkadaşı
228. "Hayat, dönmedolaba ne yakın..."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
229. "“Biliyorsun; yaşadığım bütün aşklar intiharla sonuçlandı. Artık hiç sırrım yok benim. Biliyorsun.”"
- Korku ve Arkadaşı
230. "Eğer bir çiçeğin açıp soluşuysa zaman, bundan hiç bahsetmemek gerekir."
- Korku ve Arkadaşı
231. "Ben bir tek aşk biliyorum
o da geyikle kaplan arasındadır
onlar birbirlerini gördükleri an tanır."
- Korku ve Arkadaşı
232. "Artık biliyorum ki, kiminin uyanamadığı kabus, kiminin yaşadığı tek gerçek olabilir."
- Korku ve Arkadaşı
233. "Kendimi kendime vermeye hevesleniyorum. Veda etmenin acısından olacak, gözlerim yanıyor. Ben ışığı da gördüm, hayatı da..."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
234. "Benim korkacağım bir şey kalmadı artık. Hep aynı geceyi yaşamaktan yorgunum. Belli ki sona yaklaşıyoruz..."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
235. "Bazen insanın ağzından çıkan ses, kalbinden uzağa gidemez."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
236. "Kalbi yerinden çıkmış benim gövdeme girmiş gibiydi. İki kalbim vardı artık, ikisi de Afsun varken atıyordu."
- Kağıt Gemiler
237. "Vakit, aklımdan sonra kaybedilecek son şeydi."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
238. "Hayat, başka birinin giysileri gibi duruyordu üstünde. Biçimsiz, uygunsuzdu."
- Kağıt Gemiler
239. "“Biliyorsun; yaşadığım bütün aşklar intiharla sonuçlandı. Artık hiç sırrım yok benim. Biliyorsun.”"
- Korku ve Arkadaşı
240. "Eğer bir çiçeğin açıp soluşuysa zaman, bundan hiç bahsetmemek gerekir."
- Korku ve Arkadaşı
241. "Ben bir tek aşk biliyorum
o da geyikle kaplan arasındadır
onlar birbirlerini gördükleri an tanır."
- Korku ve Arkadaşı
242. "Artık biliyorum ki, kiminin uyanamadığı kabus, kiminin yaşadığı tek gerçek olabilir."
- Korku ve Arkadaşı
243. "“Aynı nehirden sulanan geyikle kaplanı, gökte kol kola gezen güneş ve ayı görünce, burada geçer akçenin merhamet, dilin aşk olduğunu anlayacaksın.”"
- Kağıt Gemiler
244. "Lütfen Tanrım, izin ver,bir defalık sen olayım ben !.Büyüklenmek değil niyetim.Sadece, kendimi affedeceğim."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
245. "Aklımı daha da karıştırmaksa niyetin, hiç yeltenme derim. Kaderin ve peygamberlerin ördüğü ince sınırın ötesine geçebileceğini mi sanıyorsun!"
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
246. "Yüzüme tuhaf bir anlamın çöreklendiğini seziyorum. Herkesten kaçırıyorum gözlerimi. Kim bilir şimdi bana bakması ne zordur..."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
247. "Bir varmış, bir yokmuş
devridaim eden zaman
gelip aşkta durmuş..."
- Kağıt Gemiler
248. "Çölde büyüyen bir çocuk, denizi gördüğü ilk anı unutabilir mi?"
- Kağıt Gemiler
249. "Bazı insanlar için / bazen insanlar için hayat kayboluşlardan ibarettir."
- Şehper, Dehlizdeki Kuş
250. "Kalbinde patlayan öfkenin ne kadar anlamsız olduğunu bilmiyor muydu bu kadın?"
- Kağıt Gemiler