Yazgı Sapağı

Cuma Bozkurt'un kaleminden çıkan "Yazgı Sapağı", Anadolu'nun köklü gelenekleriyle modern zamanların getirdiği özgürlük arayışı arasında sıkışıp kalmış genç bir kadının, Elif'in dokunaklı hikâyesini gözler önüne seriyor. Taş duvarlarla örülü, zamanın daha ağır aktığı kadim bir şehirde, ailesinin ve toplumun dayattığı kurallarla kendi hayallerinin çatışmasını derinden hisseden Elif, evlilik baskıları, iş hayatından uzaklaştırılması ve kendi benliğini keşfetme arzusuyla görünmez prangalara vurulmuş bir hayat sürmektedir. Kitap, Elif'in bu içsel sıkışmışlığını, ruhundaki hüzün ve tamamlanamamışlık hissini, edebiyata sığınarak nasıl aşmaya çalıştığını ustalıkla işliyor.

Elif'in hayatı, ailesinin koruyucu kafesi ve "elalem ne der?" korkusuyla çizilmiş, tekdüze bir akış içinde ilerlerken, o içindeki isyan ateşini bastırmaya çalışır. Üniversite eğitimi ve edebiyata olan tutkusuyla ufkunu genişletmiş, ancak bu modern düşünceleri geleneksel beklentilerle bir araya getiremeyen genç kadın, arafta kalmış bir ruh gibi ne ileri gidebilmekte ne de geri dönebilmektedir. Yazar, Elif'in bu çaresizliğini, gizli sığınağı olan tozlu odasında döktüğü gözyaşları ve kimsenin anlamadığı şiirlerle okuyucuya aktarırken, onun umut kırıntılarına tutunarak bu çemberi kırma arzusunu da güçlü bir dille hissettiriyor.

"Yazgı Sapağı", sadece bir kaçış hikayesi değil, aynı zamanda kendini bulma yolculuğunda atılan cesur adımları ve bu adımların getirdiği zorlukları ele alan derinlikli bir romandır. Elif'in ailesine karşı duruşu, eski bir aşkın yarasını taşıması ve nihayetinde kendi kaderinin sapağında yeni bir yol çizmeye karar vermesi, okuyucuyu derinden etkileyecek ve düşündürecektir. İstanbul gibi kaotik ama büyüleyici bir şehirde tek başına ayakta kalma mücadelesi, kendi ayakları üzerinde durma arzusu ve geçmişle yüzleşme çabası, okuyucuyu soluksuz bir serüvene davet ediyor. Bu kitap, modernleşme sancıları çeken bir toplumda bireysel özgürlüğün ve kimlik arayışının evrensel temasını başarıyla işlemektedir.