Aile Mutluluğu Kitap Bilgileri
Yazar: Lev Tolstoy
Tahmini Okuma Süresi: 3 sa. 24 dk.
Sayfa Sayısı: 120
Basım Tarihi: Aralık 2020
İlk Yayın Tarihi: 1859
Yayınevi: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Orijinal Dil: Rusça
ISBN: 9786254051463
Ülke: Türkiye
Dil: Türkçe
Format: Ciltli
Aile Mutluluğu Kitap Tanıtımı
Lev Nikolayeviç Tolstoy (1828-1910): Anna Karenina, Savaş ve Barış, Diriliş’in büyük yazarı; yaşamının son otuz yılında kendini insan, aile, din, devlet, toplum, özgürlük, boyun eğme, başkaldırma, sanat ve estetik konularında kuramsal çalışmalara da verdi. Bu dönemde yazdığı roman ve öykülerinde yıllarca üzerinde düşündüğü insanlık sorunlarını edebi bir kurguyla ele aldı.
1859 yılında ilk kez Russki Vestnik dergisinde yayımlanan Aile Mutluluğu romanında Tolstoy; kişilik farklılıkları yüzünden karşı karşıya gelen ve gururlarından fedakârlık edemedikleri için çatışmalarını konuşarak çözemeyen bir çiftin aşklarından geriye sadece nazik bir dostluk kalmasının öyküsünü anlatır; doğal ve sosyal çevreyi olduğu kadar kişilerin iç dünyalarını da ayrıntılı, duyarlı, çarpıcı bir biçimde tasvir eder.
Aile Mutluluğu Kitaptan Alıntılar
1. ""Görünürde ben de değişmedim ama içimde ne sevgi ne de sevmek isteği kaldı.""
2. "Kitap, müzik, yakınlık duyduğun bir insanı sevmek, işte benim en çok hayal ettiğim mutluluk bu ."
3. "-Yaşamak çok güzel! -dedi.
Ben nedense içimi çektim."
4. "Bizi birbirimizden ayıran uçurumun daha da derinleştiğini hissettim."
5. "Odanın alacakaranlığında, çaldığım şarkıda, yüreğimde, her yerde onun varlığını hissediyordum. Göremediğim her bakışı, her kımıldanışı tüm varlığımda yankılanıyordu."
6. ""O kadar değerli ve yakın hissedilen her şey nasıl da soğuktu.""
7. "- Gerçekleşmesi olanaksız hiçbir şey istemiyorum..."
8. "§
"Sevgimin büyümesi durmuştu, bir huzursuzluk sızmaya başlamıştı ruhuma. Heyecan istiyordum; tehlikeler, hareketlilik...
Huzurlu, sakin hayatımızda harcayacak yer bulamadığım çok fazla güç vardı içimde."
§"
9. "Neden başkası için yaşayacaksın ki? Kendin için bile yaşamak istemezken hem de."
10. "Gözümden akmayan öfkeli yaşlardan boğulduğumu hissettim…"
11. "İyi bir adam, çok iyi… ama o kadar işte."
12. "Yoksa beni sevmiyor muydu?"
13. "İçimde kırık dökük, yarım yamalak bir şey var…"
14. "İnsan kendisi için zevkle yaşayamadıktan sonra niçin başkaları için yaşasın ki?"
15. ""Neden başkası için yaşayacaksın ki? Kendin için bile yaşamak istemezken hem de..""
Aile Mutluluğu Kitap İncelemeleri
Uzun zamandır kişisel gelişim ve fikir kitapları okuduktan sonra
Nabizade Nazım'ın Karabibik kitabını okuyuverdim bu kitaptan evvel.
Şöyle bir korkuya kapıldım sanırım dedim ben daha roman okuyamicam öyle denirdi fikir okuyan roman okuyamıyor diye
Tam ben de böyle düşünürken Tolstoy'un Aile Mutluluğu kitabıyla karşılaştım neyseki bu korkumdan kurtuldum çünkü severdim roman okumayı bir anda soğumuş olmak istemezdim.
Bana göre kitap birkaç kelam bile olsa kişiye birşeyler katabilmeli, bu kitapta onları bulabildim
Mutluluğun ve aşkın resmi oldu başroller
Az biraz da kendimi gördüm Maşa'ın o bitmek bilmez enerjisinde ve sevgisinde
Bir çok yöne değindi yazar ama en çarpıcısı ve dikkatimi çeken şu oldu ki
Kişi tecrübe edindiği, bildiği bir şeyi sevdiğine de güzel bir lisanla aktarabilmeli onun da illaki yaşayıp tecrübe edinmesini beklerse o kişinin hayata dair hevesi şevki kalmaz oysaki seven sevdiğini dinler.
Evet bir musibet bin nasihatten yeğdir buna da katılırım lakin bu her zaman için geçerli olmamalı.
Kendisinden yaşça büyük olan Sergey Mihayloviç’le evlenen on yedi yaşındaki Maşa’nın kendi arzu ve isteklerince yaşaması için onu bir başına bırakıp aylarca bir başına bırakan Sergey Mihayloviç'a yorulmuş ve eski güzel neşesini ve sevgisini yitirmiş bir şekilde geri dönmesi üzdü beni
Oysaki o güzel duygularindan olmak zorunda bırakılmamalıydı
Seven sevdiği için çabalamalıydı.
Tolstoy bu kitapta aşkı çok güzel tanımlıyor, okuduğum kitaplarının çoğunda da böyleydi ama bence, nasıl tanımladığından çok durumlar ve olaylar karşısındaki tavırların yüce gönüllülüğü insanı etkileyen asıl. Bu, bu kitapta, bir aşkın dostluğa dönüşmesi iken,
kitabında Olenin'in durumu kabullenip vazgeçişiydi...
Henüz ulaşılamamış şeylerin nasıl olduğundan daha güzel görünüp hayallerini kurarken, sahip olduğunda o eski heyecanı hissedemenin şaşmaz kesinliğini de gösteriyor. Bunun üzerine şu alıntıyı eklemek istiyorum :
"Onca şey beklediğim bu anın bana verip vereceği bu kadarcık mıydı?"
Sonra istediğin gerçekleşse de doyamama ve rahatın batması üzerine şunu :
"...Oysa o, o çılgın, fırtına istiyor,
Sanki huzur varmış gibi fırtınalarda!"
Tolstoy'un erken dönem eserlerinden bir kitap ve araştırırken Tolstoy'un bu kitabı aslında hiç sevmediği ve bu kitabın onu yazarlık yeteneğini sorgulamaya kadar götürdüğünü okudum. Nedeni, kitabı yazma esininin, genç ve yetim bir genç kızla yaşadığı aşk ilişkisi olduğu düşünülebilir. Ama bence asıl yazarlık yeteneğini, sonraki kitaplarıyla göstermiş olması çünkü diğerlerine göre bu kitaptaki konu Tolstoy'un bir konuyu ele alış biçiminden farklı işlenmiş.
Velhasıl kelam bir solukta okunabilecek bir kitap ön okuma için tavsiye ederim...
İnsanı sürükleyen duygu nedir, diye sorulsa genellikle ilk cevap aşk olur. Göze hoş gelen her şeye aşk demek de ancak insanoğluna has bir yanılgıdır. Gözün gördüğü her farklılık, her güzellik insanı aşk adı altında esir alır. Beğeni, sevgi, hoşa gitme, tutku, merak... Bunlar bayağı kalır, aşkın yanında. Ancak farklılıklara ulaşıldığında aşkın ne olduğu unutulur. Aslında unutulmaz. Çünkü daha önce öğrenilmiş bir şey değildi. Aile Mutluluğu, Tolstoy'un kendi aşkının enstantanelerinden esinlenerek yazdığı bir roman. Kısa ancak etkileyici. Hâlâ geçerliliğini koruduğunu düşündüğüm bir eser. Anne babası kaybeden ve babasının bir arkadaşının vasiliğinde dadısı ve kardeşiyle yaşayan genç bir kızın hikâyesi. Köy yaşamı, kent yaşamı, 'aşk', yanılgılar, merak, vazgeçiş, geriye dönüş isteği yani pişmanlık... İnsan ele geçirdiği nesnenin ya da duygunun maalesef kıymetini bilmiyor. Bu yüz yıl önce de böyleymiş, bin yıl önce de. İnsanlığın varoluşundan beri böyle belki de. Genç kızımız Petersburg'un ışıltılı gecelerinde duygularıyla beraber kaybolurken eski vasisi yeni eşi de rahatsızlıktan huzursuzluğa evriliyor. Genelde Rus romanlarını okurken bu rahatsızlıkları ve huzursuzlukları ben de sıklıkla yaşıyorum. Aşk dönemi, merak dönemi, ışıltılı dönem ve pişmanlık dönemi... Anna Karenina'ya çok benziyor... Güzel bir kitap, okunması da çok kolay. Keyifli okumalar...
L. N. Tolstoy 〆 Aile Mutluluğu
〆Kişilerin iç dünyalarına yapılan muhteşem bir eser. Çarpıcı tasvirler öylesine katmanlı ve değerli ki, bunun yanında en önemsediğim ise Tolstoy 'un bir genç kızın kadın olma serüvenini aynı karakterin ağzından yazması fakat bunu yazabilmek için kendi içindeki empati duygusunu yazım diline aktarmasıydı.
〆Yazarın karşı cinsin ağzından öyküyü anlattığı romanlarda daha bir dikkat kesilirim çünkü bu bir roman çatısı kurmaktan çok daha zordur ancak Tolstoy mevzu bahisken imkansız ne mümkün!
〆Annesinin ölümü ile Mürebbiyeleri Katya ile tek başlarına kalan Marya ve onun kardeşi Sonya, daha evvelden vefat eden babalarının yakın arkadaşı olan Sergey Mihaylıç'ın evlerine taziye için gelmeleri ve onları iyi hissettirmek adına sadece doğal tavırlar sergilemesinden oldukça memnun kalırlar.
〆Ziyaretlerine devam eden Sergey, bize kendi öyküsünü anlatan Marya' nın üzerinde büyük heyecanlar dindirilemeyen tehlikeli mutluluklar yaratmaya başlar ve zaman ikisi için aşka yelken açtığında bu yolculuk evlilik ile taçlanır.
〆Ancak Sergey 'in Marya' dan daha yaşlı olması, Sergey'in yaşanacakların çoğunu öngörmesi ile paralel olarak gerçekleşecektir.
〆Ve böylelikle bir kadının kendi evlilik hayatını çoğu zaman hiç sebep yokken gençliğinin yüreğine verdiği daha çok heyecan hissetme gayesinden ötürü, mahvetmesini öylesine ayrıntılı ve sakince kaleme almıştı Tolstoy bu içsel devinimler beni oldukça etkiledi.
〆Evlenmeden önce okunması gereken demek biraz tuhaf kaçsa da evet galiba öyle!
Şimdiden iyi okumalar dilerim ♡
LEV TOLSTOY - AİLE SAADETİ
Öncelikle hepinize merhabalar, kitap dostlarım. Bugün sizlere Tolstoy' dan Aile Saadeti adlı kitabın incelemesini yapacağım.
Öncelikle kitabın konusuna bakacak olursak; kitapta genç yaşta anne ve babasını kaybetmiş bir genç kız ile aile dostlarının aşkı anlatılıyor.
Katya, ailesini kaybetmiş olmanın hüznüyle en güzel çağlarını keder içinde geçiren, sürekli mutsuz olan bir genç kızdır. Gün gelipte babasının yakın arkadaşı, kendisinden yaşça büyük olan Sergey Mihayloviç gelene kadar tabii.
Bu ikilinin aralarında ciddi bir yaş farkı olmasına rağmen birbirlerini sevmeye başlarlar ve evlilik yoluna giderler. Fakat bu evlilikte hiç beklenmedik olaylar vuku bulur ve olaylar bu şekilde gelişir.
Konunun anlatımı bu çerçevede devam eder ve biz okurla ikilinin aşk hayatını yansıtır.
Dil ve anlatım yönünden inceleyecek olursam; dili gayet akıcı anlatımı da bir o kadar anlaşılır şekilde kaleme alınmış olarak karşımıza çıkar.
Lev Tolstoy okuyanlar muhakkak bilirler dilinin ne kadar güzel ve akıcı olduğunu, bu eserde de bu özellikleri görebiliyoruz.
Tolstoy bu kitabında bizlere iki kişi arasındaki yaş farkının ne gibi sonuçlar doğuracağını anlatmış durumda.
Okurken sıkılmayacağınızı düşündüğüm, hayatın içinden, bazı kısımlarda yüzünüzü gülümseten, bazı kısımlarda ahh ahh diyerek okuyacağınız bir eser...
Ben çok beğendim ve kısa süre içinde okudum. Sizlerin de beğeneceğini düşünüyorum. Okumak isteyen tüm kitap dostlarıma tavsiye ediyorum.
Okuyacak olan kitap dostlarıma şimdiden keyifli okumalar dilerim.