Adem'le Havva'nın Güncesi ve Seçme Öyküler Kitap Bilgileri
Yazar: Mark Twain
Tahmini Okuma Süresi: 4 sa. 18 dk.
Sayfa Sayısı: 152
Basım Tarihi: Ekim 2022
İlk Yayın Tarihi: 1906
Yayınevi: Yapı Kredi Yayınları
ISBN: 9789750811524
Ülke: Türkiye
Dil: Türkçe
Format: Karton kapak
Adem'le Havva'nın Güncesi ve Seçme Öyküler Kitap Tanıtımı
Twain'in kadın erkek ilişkilerinin evrensel değişmezlerini tadına doyulmaz bir mizah duygusuyla kaleme aldığı "Âdem'le Havva'nın Güncesi" aynı zamanda gelmiş geçmiş en güzel aşk hikâyelerinden biri.
Bu derleme "Âdem'le Havva'nın Güncesi"nin yanı sıra Twain'in "Calaveras İlinin En Hızlı Sıçrayan Kurbağası", "1.000.000'luk Banknot", "Çalınan Fil" gibi en ünlü öyküleriyle birkaç güzel kısa öyküsünü içeriyor.
Adem'le Havva'nın Güncesi ve Seçme Öyküler Kitaptan Alıntılar
1. "İlk kadınım ben, ve son kadında da varım .."
2. ""Bizi birbirimize yakınlaştıran, bana onun yüreğindeki iyiliği, ruhundaki tatlılığı tanımayı öğreten o ilk meyve bin yaşasın !"
3. "Ah keşke düşüncelerimi kendime saklasaydım"
4. ""Adem de bir insandı topu topu; her şeyi anlatmaya yetiyor bu...
Elmayı elma diye değil yasak olduğu için istemişti. Gerçek yanlış, yılanı yasak etmemekti.Yılan yasak olsaydı, elma yerine onu yerdi Adem...""
5. "Ah keşke düşüncelerimi kendime saklasaydım,"
6. ""Bence bir kimse başka bir kimseye dar gününde yardım ederse, sövmezse, kötü söylemezse, her işe burnunu sokmazsa, Tanrı'nın adını da küçük' t' ile yazmazsa işini sağlama bağlamıştır. ""
7. ""Yasak elmalar bunlar. Onun dediğine göre bir iş açacakmışım başıma... Olsun! Onu hoşnut kılmak uğruna başıma gelecek her işi göze almaya hazırım!..""
8. "Ben neysem oyum, kendimi ben yaratmadım elbet."
9. ""Yasak elmalar bunlar. Onun dediğine göre bir iş açacakmışım başıma... Olsun! Onu hoşnut kılmak uğruna başıma gelecek her işi göze almaya hazırım!..""
10. "Ne isem oyum ben. Kendi kendimi yaratmadım ya…"
11. "Mutluluğu hak ettiğimize inanmışsak, küçücük bir şey bile bizi mutlu kılmaya nasıl da yetiyor."
12. "Yaşamanın tadı tuzu kalmadı artık."
13. ""Yoksulluğumuz ölçüsünde mutlu, mutluluğumuz ölçüsünde yoksulduk.""
14. "Yaşamanın tadı tuzu kalmadı artık."
15. "Bu muymuş yani yaratılış amacı? Kalbi yok mu bunun ?"
Adem'le Havva'nın Güncesi ve Seçme Öyküler Kitap İncelemeleri
Kitabı genel itibariyle beğensem de yanlış yayınevinden mi okudum diye düşünmedim değil. Beni bu düşünceye iten de
karşılaştığım alıntıların dilinin daha anlaşılır olması ve kitap içerisinde okuduğum bazı cümlelerden emin olamamam.
Kitapta genel başlıklarla ayrılmış 3 bölüm okuyoruz. İlk bölümde kitaba adını da veren Adem ile Havva'nın, ilk insanların, birbirleriyle alakalı monologlarını, ikinci bölümde ise Şeytan'ın Cebrail ve Mikail'e yazdığı mektupları okuyoruz. Fakat üçüncü bölümün temasını anlamakta güçlük yaşadım. Hatta anladığım kısımlar oldukça kısıtlı. Bu durumun kitaptaki dini örüntünün Hristiyanlık üzerinden devam etmesinden kaynaklı olduğunu düşünüyorum.
Kitapta en çok hoşuma giden şey Twain'in Havva karakterini meraklı, araştırmacı, yaratıcı, anaç, fedakarlığa daha müsait bir karakter olarak kurgulaması. Adem'i ise daha kendi halinde, hiçbir şey yapmak istemeyen bir karakter olarak görüyoruz. Bu iki güzel karakteri okurkenki en büyük eksiklik de bu ilişki ve olayların yüzeysel olarak aktarılması. Adem ve Havva'yı daha detaylı, daha uzun uzuuun okumak isterdim.
Twain Hristiyanlık ve İncil ile ilgili bazı tutarsızlıkları Şeytan'ın ağzından yorumlamış. Dini konularda hassas insanların hoşlanmayacağı bir anlatım olabilir.
İyi okumalar...
Yazarın daha öncesinde İnsan Nedir? kitabını okumuş, iki adam arasında geçen diyaloglarda kendimi bolca sorgularken bulmuştum. Adem'le Havva'nın Güncesi ise en beğendiklerim arasında yerini şimdiden aldı. Adem ile Havva gerçekten var oldular mı? Ya da insanlık onlardan mı üredi bilinmez lakin buradaki ironi çok başarılıydı. Kadın erkek ilişkilerinin başlangıcı tam da bu olmalı dedim okurken.
Adem'in göğsündeki yara iziyle uyanıp, Havva ile karşılaşıyor lakin başlangıçta pek de memnun değil etrafında gezinen uzun saçlı yeni yaratıktan. Kadının ilk ağlamasını tasvir ederken, "Yeni yaratık geldi, zorla içeri sokuldu. Dışarı atmak istediğimde, görmesini sağlayan iki delikten damla damla sular akıttı önce, sonra ıslanan yanaklarını pençelerinin tersiyle sildi, öbür hayvanların acı çekerken çıkardıkları sese benzer sesler çıkardı" diye bahsediyor. Anlaşılan o ki sulu gözlülüğümüz ilk insandan geliyor. Bir o kadar da çok konuştuğumuzdan bahsedilmiş. Kınamıyorum, çok konuşuyoruz. Biz de sussak hayat çekilmezdi değil mi sevgili beyler. Adem de zamanla benim gibi düşünüyor olacak ki avlanmaya gittiği vakit özlemeye başlıyor Havvayı.
Bunlar ilk insan ya ilk çocuklarını tanımlamak da güçlük çekiyorlar. Kanguru mu böcek mi diye tartışırlarken büyüdükçe kendilerinden biri olduğu sonucuna ulaşıyorlar şükür.
Tek üzücü yanı da ölümle tanışmaları. Güldürürken düşündüren mizahi yönü yüksek bir kitap idi. Tavsiye mi? Hemen alıp okuyun.
Mark Twain'in okuduğum ilk kitabı. Son 40-50 sayfa pek anlaşılır gelmedi ve okurken zorlandığımı söyleyebilirim. Sadece Adem-Havva üzerinden değil de Şeytan,Nuh ve bir çok tarihe mâl olmuş insan üzerinden ilerliyor.
Adem ve Havva'nın birbiri hakkında düşüncelerini okuyunca farkları çok kolay ayırt edebiliriz. Havva bilim üzerine o kadar emek veriyor ki nesli ilerleyen zamanlarda Cadı olarak lanetlenip yakılacak.. Adem ise tam bir Patron vari davranıyor. Adem ve Havva'nın dünyayı anlamlandırma çabaları varoluşumuzdan bu yana gelen mücadeledelerdendir. Deist ya da Agnostik bakışla yazılan bu kitapta nedense Şeytanın diğer meleklere insan ve dünyayı tanıtmak için yazdıkları bana çok yakın geldi. Sanırım yazar burada demek istediklerini yazmış. Tanrının hiç mi suçu yok dedirtecek bir kitap. Eğer çok fanatik dindarsanız hoşunuza gitmez:))
Her şeye anlam katan ölüm Bilgi Ağacından yenen elmayla başlamış ama o Elma neden yasak? Ve insan bilmediği şeyden yargılanır mi soruları oldukça günceldir. Filozof ve Peygamber bölümleri de sıkıcı olsa da okunması gerekir. Eski ve Yeni Lahitlerden kaynak edilen bu kitapta Lilith (Ademle beraber yaratılan ilk feminist kadın) bahsi geçmemesi ve Yahudi, Hristiyan var iken İslamiyetin olmaması eksikliktir. Bazı yayınevleri 140 sayfa yazarken İthaki 278 sayfa yazmış acaba neler farklı? Umarım çevirmen hakkını vermiştir:)
Adem ile Havva’nın Güncesi, ilk yaratılışı anlatan kısa bir öyküdür.
İlk yaratılan insan ilahi dinlere göre Adem’dir. Adem bilindiği üzerine cennette var olmuştur. Mark Twain, Adem’den sonra Havva’nın yaratılmasını Tevrat’a göre anlatmaktadır. Bilindiğinin aksine Kur’an-ı Kerim’de Havva’nın Adem’in kaburga kemiğinden yaratıldığı yazmamaktadır. Bu bilgi Tevrat’ta geçmektedir. Havva yaratıldıktan sonra sürekli olarak Adem’in dikkatini çekmeye çalışmıştır. Havva, yine Tevrat’a göre yasak meyveyi yer ve Adem’i kandırıp onun da yemesini sağlar böylece cennetten kovulurlar.
Yazar, buraya kadar Tevrat’a bağlı olarak mizahi bir dille anlatmıştır. Dünyaya düştüklerinde Havva Kabil’i bulur. İlk başta ne olduğunu anlamazlar. Yıllar geçtikten sonra Kabil’in de onlar gibi bir insan olduğunu kavrarlar. Meyveyi yemek onları ölümlü birer canlı yapmıştır. Daha önce ölümü görmedikleri için ne olduğu hakkında fikirleri yoktur. Kabil, Habil’i öldürünce bunu öğrenmiş olurlar.
Yazarın kitapta asıl işlemek istediği konulardan birisi de “aşk”tır. Bilinen en eski aşkı ele alıp insanoğlunun aşksız yaşayamayacağına bir nevi ışık tutmuştur diyebiliriz.
İlk insanın doğumundan ve ilk ölüme kadar işlenen bu kısa öykü mizahi bir üslup ile yazılmıştır. Oldukça kısa ve zevkli bir kitap. Tavsiye edebilirim. Keyifli okumalar🩷
Mutlu günler herkeseeeee ^^
Yeni bir kitap incelemesiyle karşınızdayım...
Âdem ile Havva'nın Güncesi...
Mark Twain'in mizahi dili ve eğlenceli kurgusuyla harmanlanmış, okuması keyifli bir kitaptı. Bu kitabı kitap kulübü vesilesiyle ikinci kez okudum bu sabah. İlk okuyuşumda şok olmuştum. Çünkü olaylara farklı bir açıdan bakma olanağı sunmuştu bana. İlk bölümlerde Hz. Âdem'le Hz. Havva'nın yaşamı eğlenceli bir üslupla anlatılıyor. Günümüzdeki kadın-erkek ilişkilerinin o dönemde de benzer olduğunu görüyoruz. İkisinin arasındaki duyguların zamanla aşka dönüşmesi ve birbirleri olmadan yapamamaları da güzel anlatılmıştı. Bir de ben her zaman Hz. Âdem ile Hz. Havva'nın yasak meyveyi neden yediklerini merak etmişimdir. Bu kitabı okuyunca bir aydınlanma yaşadım. Kitapta belirtildiğine göre Hz. Havva ve Hz Âdem kötülüğü bilmedikleri, dolayısıyla doğru ile yanlışı ayırt edemedikleri için elmayı yiyorlar. Yaratıcıya karşı itaat etmemelerinin de kötü bir şey olduğunu bilmiyorlar. Elbette bu yazara göre bu şekilde. Gerçekte nasıl olmuştur bilemiyorum. Belki de insanların gerçekten de Dünya'ya gönderilmeleri gerekiyordu. Dünya'ya gönderildikten sonra acı, sıkıntı ve korku gibi duyguları yaşamaları da etkileyiciydi. Özellikle ölümle tanıştıkları kısım çok üzücüydü.
Güzel zaman geçirmek için okunabilecek kısacık bir kitaptı, tavsiye ederim.
Keyifli okumalar dilerim...